με τιμωρεί ο θεός?

καλησπέρα. εδώ κ 1 μήνα είχα αρχίσει να συνέρχομαι. ένιωθα καλά, έκανα όνειρα, είχα ξεκινήσει κ το γυμναστήριο. πίστεψα πραγματικα ότι είχα αρχίσει να αντιμετωπίζω αυτό τον δαίμονα που λέγεται "κατάθλιψη". όλα αυτά μέχρι σήμερα. σήμερα σαν να γκρεμίστηκαν όλα. σαν να έπεσε το πανί που κάλυπτε την πραγματικότητα κ την είδα ξανα. δεν ξέρω τι να πω. μάλλον με τιμωρεί ο θεός. πρέπει να έχω κάνει κάτι πάρα πολύ κακό για να μην μπορώ να πάρω μια ολοκληρωμένη χαρά. μόλις νιώσω ότι είμαι χαρούμενη ή ότι είμαι καλά σαν να το βλέπει κ έρχεται κ μου την παίρνει μέσα από τα χέρια. όπως η μαμά παίρνει το βάζο με το γλυκό από τα χεράκια του παιδιού της λίγο πριν το βάλει στο στώμα του. πάντα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, πάντα έπαιρνα από όλα απλά μια γεύση. από παιδι. γιατί; πάντα πίστευα στον θεό. κάθε βράδυ τον ευχαριστούσα γιαυτά που μου έχει δώσει. βλέπω ανθρώπους οι οποίοι έχουν κάνει διάφορα κακά κ όμως τους έρχεται το ένα καλό μετά το άλλο. δεν θυμάμαι να έχω πειράξει κανέναν. πάντα κοιτούσα να μην πω ή να κάνω κάτι που θα στεναχωρήσει κάποιον ακόμα κ αν με αυτόν τον τρόπο έβαζα εμένα από κάτω. κ τι ζήτησα από την ζωή μου; έναν άνθρωπο να με αγαπάει κ να τον αγαπάω κ εγώ. να κάνω μια οικογένεια. οι επιλογές που έχω; ή να συμβιβαστώ με έναν άνθρωπο που δεν θέλω ή να μείνω μόνη μου. να το πάρω απόφαση. ότι από εδώ κ πέρα θα είμαι μόνη μου ή στην καλύτερη των περιπτώσεων θα υπάρξει κάποιος που θα θέλει να κάνει σεξ μαζί μου αλλά όχι σχέση. γιατί εγώ δεν τους κάνω. κ δεν ξέρω γιατί. γιατί; πως μπορεί κάποιος να αποδεχτεί το γεγονός ότι από εδώ κ πέρα θα είναι μόνος; ότι θα βλέπει όλους τους άλλους να κάνουν οικόγενεια, παιδία κ εκείνος δεν θα έχει αυτήν την ευκαιρία; συγνώμη αν σας κούρασα! :(

δεν γίνονται όλες οι οικογένειες που δημιουργούνται καλές ... το θέμα είναι να έχεις την ευκαιρία να κάνεις οικογένεια μ ένα σωστό άνθρωπο ..

Quote:

---

Originally Posted by αννα_παπ

όλα αυτά μέχρι σήμερα. σήμερα σαν να γκρεμίστηκαν όλα.

---

Συνεβη κατι συγκεκριμενο και νιωθεις ετσι η απλως κανεις κακες σκεψεις;

συνέβη. πριν 4 μήνες είχα γνωρίσει κάποιον κ μου άρεσε. ήταν βέβαια 15 χρόνια πιο μεγάλος από εμένα αλλά πάντα μου άρεσαν οι μεγαλύτεροι οπότε δεν είχα θέμα. το πρόβλημα είναι ότι ήταν χωρισμένος κ είχε 2 παιδιά οπότε όπως καταλαβαίνετε τελείωσε πριν καν αρχίσει. πριν λίγο καιρό γνώρισα ένα άλλο παιδί 8 χρόνια μεγαλύτερο από εμένα ο οποίος δυστυχώς ήταν κ αυτός χωρισμένος με ένα παιδάκι. εχτές λοιπόν που μιλούσα με την γιαγιά μου (σε εκείνη τα λεω όλα αφού η μάνα μου με έχει ξεγραμμένη από την ζωή της) κ της το είπα άρχισε να μου λέει διάφορα, ότι εγώ φταίω ότι μπλέκω με παντρεμένους, ότι δεν το περίμενε από εμένα κ άλλα τέτοια κ βέβαια μου έκλεισε το τηλέφωνο. το γεγονός ότι ήταν χωρισμένοι (τουλάχιστον έτσι είπαν) κ οι δυο ούτε που το σκέφτηκε κανείς.
αν ήταν παντρεμένοι ούτε καν θα τους πλησίαζα αλλά ξέρει κανείς αν δεν γνωρίσει τον άλλον αν λέει αλήθεια ή όχι? νιώθω απαίσια..νιώθω ο χειρότερος άνθρωπος πάνω στη γη....:(

αγαπητη αννα_παπ, ο θεος δεν εχει κανενα λογο να σε τιμωρει και να σε παιρνει την ευτυχια σου...ή να μην προσπαθει να σε δωσει εναν καταλληλο συντροφο οπου θα δημιουργησεις οικογενεια...καμια φορα αυτα ειναι τελειως διαφορετικα και δεν ειμαι αρμοδιος να σου λυσω τετοιες ειδους πνευματικες αποριες... να εισαι σιγουρη ομως πως ολοι αυτοι που κανουν διαφορα κακα και τους ερχονται το ενα καλο μετα το αλλο, υπαρχει και η θεια δικη η οποια αρχιζει μετα το τελος αυτης της ζωης...και μενα υπηρξαν ανθρωποι που με πειραξαν απο μικρο παιδι αλλα δεν κραταω κακια σε κανεναν... ο θεος ειναι μεγαλος... ακομα και η γιαγια σου,ειναι ανθρωπος αυτο σημαινει οτι τα βλεπει τα πραγματα τελειως διαφορετικα απο εσενα και για αυτο μπορει να πει κατι το οποιο θα σε πειραξει... συμβαινει, δεν υπαρχουν πολλοι ανθρωποι που να εχουν ακριβως τις ιδιες αποψεις με εμας, ειτε εμενα ειτε εσενα...

ο θεός δεν σε τιμωρεί! .. η αρρώστειά μας δεν φεύγει μια και έξω, σε κάθε προσπάθεια θα υπάρξουν πισωγυρίσματα μπορει να κρατησουν μια μέρα ή μια εβδομάδα και μετά πάλι ανεβαίνουμε στο άλογο και συνεχίζουμε την προσπαθεια... δεν έχουμε και άλλη επιλογη. Η μάχη είναι συνεχης και ανήλεη και κάποιες φορες κουραζόμαστε ... και δικαιολογημένα, είναι απιστευτα τα αποθέματα δύναμης που χρειάζονται για να καταφέρουμε να παραμείνουμε σε μια ισορροπία.

συνέχισε με το γυμναστήριο και την όποια κατευθυνση έχεις πάρει,και μπραβο σου για την προσπάθεια! ξεκουράσου όσο χρειάζεσαι και μετα ξαναμπες στην αρενα. τώρα ξέρεις καλύτερα τι δύναμη έχει ο "εχθρός"... δεν θα σε ξαφνιάσει όταν θα ξανάρθει.. να τον περιμένεις - να είσαι σε ετοιμότητα... αστον να σε χτυπήσει και να σε ισοπεδώσει πάλι και μετα ξανασηκω πάνω. κάθε φορά η δειάρκεια του θα είναι όλο και μικροτερη και αυτές θα είναι οι μικρες μάχες που θα κερδιζεις.

Quote:

---

Originally Posted by αννα_παπ

συνέβη. πριν 4 μήνες είχα γνωρίσει κάποιον κ μου άρεσε. ήταν βέβαια 15 χρόνια πιο μεγάλος από εμένα αλλά πάντα μου άρεσαν οι μεγαλύτεροι οπότε δεν είχα θέμα. το πρόβλημα είναι ότι ήταν χωρισμένος κ είχε 2 παιδιά οπότε όπως καταλαβαίνετε τελείωσε πριν καν αρχίσει. πριν λίγο καιρό γνώρισα ένα άλλο παιδί 8 χρόνια μεγαλύτερο από εμένα ο οποίος δυστυχώς ήταν κ αυτός χωρισμένος με ένα παιδάκι. εχτές λοιπόν που μιλούσα με την γιαγιά μου (σε εκείνη τα λεω όλα αφού η μάνα μου με έχει ξεγραμμένη από την ζωή της) κ της το είπα άρχισε να μου λέει διάφορα, ότι εγώ φταίω ότι μπλέκω με παντρεμένους, ότι δεν το περίμενε από εμένα κ άλλα τέτοια κ βέβαια μου έκλεισε το τηλέφωνο. το γεγονός ότι ήταν χωρισμένοι (τουλάχιστον έτσι είπαν) κ οι δυο ούτε που το σκέφτηκε κανείς.
αν ήταν παντρεμένοι ούτε καν θα τους πλησίαζα αλλά ξέρει κανείς αν δεν γνωρίσει τον άλλον αν λέει αλήθεια ή όχι? νιώθω απαίσια..νιώθω ο χειρότερος άνθρωπος πάνω στη γη....:(

---

αλλαξα το κείμενο μου γιατι είδα οτι ειμαι εκτος θεματος, η γιαγιουλα σου μπορει να ειναι η πιο καλη γιαγια του κόσμου... αλλα ειναι γιαγια!.. που σημαινει εναν αιώνα πίσω ... και κάπου εκει ανηκει και η κριτική της..οταν ενας αντρας σου λέει οτι ειναι χωρισμένος δεν ειναι ανήθικο να του δωσεις μια ευκαιρία... στην ουσία σου λέει οτι ειναι ελευθερος!

Φυσικά και μας τιμωρεί ο θεός όταν δεν κάνουμε το θέλημα ΤΟΥ.Γιαυτό καλό είναι να είναι να μετανοήσουμε για να κερδίσουμε τον παράδεισο και την αιώνια ευτυχία στη μετά θάνατον ζωή μας...!!!

Ασε το δουλεμα....

Αν παπ για ποιο λογο η μανα σου σ εχει ξεγραμενη απο την ζωη της οπως λες?

Quote:

---

Originally Posted by pavlina

Ασε το δουλεμα....

---

Eχεις δίκιο.Η αλήθεια είναι ότι δεν πιστεύω καν ότι υπάρχει θεός.Το μόνο που πιστεύω ότι βοηθάει είναι να έχεις πίστη σε σένα,να μην τα παρατάς όταν σου τυχαίνουν αναποδιές και να συνεχίζεις να προσπαθείς εσύ για σένα γιατί δε θα το κάνει κανείς άλλος.Βοηθάει επίσης να βρεις έναν λόγο για τον οποίο αξίζει να αγωνιστείς και να μην σταματήσεις μέχρι να πετύχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Quote:

---

Originally Posted by admforall

Φυσικά και μας τιμωρεί ο θεός όταν δεν κάνουμε το θέλημα ΤΟΥ.Γιαυτό καλό είναι να είναι να μετανοήσουμε για να κερδίσουμε τον παράδεισο και την αιώνια ευτυχία στη μετά θάνατον ζωή μας...!!!

---

θα ήταν βολικη η ιδεα οτι ενας παππους με ασπρα γέννια στα συννεφα μας τιμωρει για τις πράξεις μας...αλλα δυστηχως τις περισσοτερες φορες ..ειναι ο εαυτος μας που μας τιμωρει και μας εμποδιζει στην επίγεια ευτυχια. οι μετανειες δεν εχουν καμια αξια... το θεμα ειναι να ξ ε ρ ε ι ς ποτε εχεις κάνει λάθος και αν μπορεις να το διορθωσεις ..το προτιμω αυτο απο τις μετανειες γενικα :)

Quote:

---

Originally Posted by admforall

Eχεις δίκιο.Η αλήθεια είναι ότι δεν πιστεύω καν ότι υπάρχει θεός.Το μόνο που πιστεύω ότι βοηθάει είναι να έχεις πίστη σε σένα,να μην τα παρατάς όταν σου τυχαίνουν αναποδιές και να συνεχίζεις να προσπαθείς εσύ για σένα γιατί δε θα το κάνει κανείς άλλος.Βοηθάει επίσης να βρεις έναν λόγο για τον οποίο αξίζει να αγωνιστείς και να μην σταματήσεις μέχρι να πετύχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα.

---

οταν ενα πραγμα δε το πιστευεις δε προκειται να υπαρξει για σενα.

ετσι ακριβώς είναι όπως τα λέτε.Το προφίλ μου πέρασε απο την φάση love is in the air σε the troll is in the air σε μια προσπάθεια επαναφοράς της ψυχολογίας μου σε φάση κάπου μέσα 2015 αλλά...

Quote:

---

Originally Posted by rea

ο θεός δεν σε τιμωρεί! .. η αρρώστειά μας δεν φεύγει μια και έξω, σε κάθε προσπάθεια θα υπάρξουν πισωγυρίσματα μπορει να κρατησουν μια μέρα ή μια εβδομάδα και μετά πάλι ανεβαίνουμε στο άλογο και συνεχίζουμε την προσπαθεια... δεν έχουμε και άλλη επιλογη. Η μάχη είναι συνεχης και ανήλεη και κάποιες φορες κουραζόμαστε ... και δικαιολογημένα, είναι απιστευτα τα αποθέματα δύναμης που χρειάζονται για να καταφέρουμε να παραμείνουμε σε μια ισορροπία.

συνέχισε με το γυμναστήριο και την όποια κατευθυνση έχεις πάρει,και μπραβο σου για την προσπάθεια! ξεκουράσου όσο χρειάζεσαι και μετα ξαναμπες στην αρενα. τώρα ξέρεις καλύτερα τι δύναμη έχει ο "εχθρός"... δεν θα σε ξαφνιάσει όταν θα ξανάρθει.. να τον περιμένεις - να είσαι σε ετοιμότητα... αστον να σε χτυπήσει και να σε ισοπεδώσει πάλι και μετα ξανασηκω πάνω. κάθε φορά η δειάρκεια του θα είναι όλο και μικροτερη και αυτές θα είναι οι μικρες μάχες που θα κερδιζεις.

---

έχεις δίκιο σε αυτό αλλά αυτή τη στιγμή νιώθω να βουλιάζω, ο πόνος επέστρεψε κ σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο άνθρωπος που με έκανε κομμάτια, που με πλήγωσε τόσο πολυ ζει ευτυχισμένος κάνοντας ότι ποτέ δεν έκανε μαζί μου με την καινούρια κοπέλα του. κ είναι μόνο 1,5 μήνα στην ελλάδα. :( (δεν τον θέλω πίσω, στον εγωισμό μου με χτύπησε) δεν αντέχω άλλο να ζω με αυτό το τέρας. θέλω να νιώσω ξανά ελέυθερη...:(