Επιλογη επαγγελματος

Γεια σας!
Το προβλημα μου αφορα το μελλοντικο μου επαγγελμα, το οποιο..δεν ξερω ποιο θα ηθελα να ειναι!Ειμαι 2ο ετος στην Οδοντιατρικη, αλλα ειναι μια απο τις πολλες φορες που αναρωτιεμαι "Μηπως δε θα επρεπε να ειμαι εδω?". Δε νιωθω καποιο παθος για αυτο το πραγμα. Πιστευω πως ο βασικοτερος λογος που το επελεξα ειναι η αποκατασταση και τα λεφτα..Το να μαθαινω για τα δοντια κ να ασχολουμαι με στοματα ομολογω πως ειναι κατι που πραγματικα δε με δελεαζει. Αλλα απο την αλλην, ποια δουλεια προσφερει πραγματικη ικανοποιηση? Σε ελαχιστους συμβαινει αυτο. Συνηθως η δουλεια ειναι κατι που το κανουμε απλως για να βγαλουμε τα προς το ζην. Μηπως ειναι χαζο να περιμενω οτι θα λαβω ευχαριστηση απο τη δουλεια? Αλλα σκεφτομαι οτι το επαγγελμα αποτελει μεγαλο μερος της μερας μας και ειναι κριμα να το κανω εντελως σαν αγγαρεια.Ειδικα σαν οδοντιατρος που προκειται να γινω, θα πρεπει να ασχολουμαι συστηματικα για να μαθαινω καινουρια πραγματα, εξελιξεις..Και φυσικα θα πρεπει να ειμαι καλη, γιατι οι επιπτωσεις αν κανεις κατι λαθος ειναι σημαντικες.Πώς θα το κανω, λοιπον, αυτο αν βαριεμαι και δε μου αρεσει? Δεν υπαρχει ομως κατι που να ειμαι σιγουρη οτι θα μου αρεζε να κανω..Ειμαι τελειως μπερδεμενη!
(Φετος ειναι η τελευταια μου ευκαιρια για 10 τοις εκατο..)

Δε χρειάζεται να κάνεις τίποτα μόλις μάθεις τη δουλειά θα σ αρέσει έτσι πάει έχω αλλάξει πενήντα δουλειές μόλις τις μάθαινα μου άρεσαν ξέρω δέκα δουλειές με καλή εμπειρία στην καθεμιά και εξηγώ είμαι τεχνικός μέχρι το τρίτο έτος έλεγα τι κάνω εγώ εδώ πέρα μετά διάβασα κατάλαβα ότι τα μαθήματα αλλήλοεπικάλΥπτονται μετά αποφοίτησα τα είδα στην πράξη τα έμαθα κι άλλο μετά έγινα αγρότης τα τεχνικά μου χρειάστηκαν για τα εργαλεία θέλουν συντήρηση τώρα μαθαίνω από το άλφα ως το ωμέγα τη δουλειά στο χωράφι τι θέλω να σου πω ότι αυτά που ξέρεις τώρα δεν είναι ούτε το ένα εκατοστό από αυτά που ξέρει ένας καλός οδοντίατρος λογικό να μη σ αρέσει άμα αρχίσεις και δουλεύεις θα καταλάβεις τι εννοώ μετά από πέντε χρόνια σε μια δουλειά ξέρεις πλέον καλά τη δουλειά μέχρι τότε

Rainbow εγω φετος δινω πανελληνιες για πρωτη φορα και θα σου πω ενα πραγμα οταν καποιος λατρευει την δουλεια του ειναι αυτοματος καλος σε αυτο ....τωρα το να κανεις κατι 8 η ακομα και περισσοτερες ωρες την μερα που δεν σου αρεσει καποια στιγμη θα το μισεισεις 100% κανε αυτο που σε διασκεδασει οχι απαραιτητα πολυ αλλα αυτο που δεν το κανεις ως αγγαρια εγω πχ δεν θα μπορουσα ποτε να δουλευω σε ταμειο ανετα ομως θα εκανα μια δουλεια με δραση η με πολυ ανχος ....αυτο ομως που με ξεκουραζει και θα εκανα ολη μερα αν μπορουσα χωρις σταματισμο θα ηταν να δουλευω με τα αλογα ...οπως βλεπεις τα αλογα με την δουλεια που ειπα παραπανω καμια σχεση δν εχουν απλα ειναι τι δεν βαριεμαι !!! Σκεψου το ετσι κανε κατι που δεν το βαριεσε αλλα οχι απαιρετητα να το λατρευεις ( εαν βεβαια καταφερεις και να το λατρεψεις ακομα καλητερα������)

Συμφωνω με την arntaben. Αν κανεις αυτο που αγαπας δεν θα βαρεθεις ποτε. Το αντιθετο μαλιστα. Απολαμβανεις καθε στιγμη που εισαι στην δουλεια.

Εγω δεν θα γινομουν ποτε οδοντιατρος , μαγειρας οτιδηποτε ειδους , ανθοπωλης , νοσοκομος , ψυχιατρος , μαναβης , μπατλερ , γυναικολογος , δικηγορος , στρατιωτικος , αστυνομος , ωριλα , υπαλληλος σε καταστημα γυναικειων ειδων , οφθαλμιατρος , ζαχαροπλαστης , παικτης ποδοσφαιρου η μπασκετ και βολλευ , ιδιοκτητης εστιατοριου , φρονιστης αεροπλανου , λογιστης ( αυτο με τιποτα-τιποτα ) , οδηγος λεωφορειου , οδηγος τραινου , δερματολογος , μασερ , τραπεζικος υπαλληλος , οτιδηποτε εχει σχεση με παιδια , οπως δασκαλος , τραγουδιστης , πανελιστας ( αυτο ειναι αισχος ) , παρουσιαστης ειδησεων , προγραμματιστης η/υ , ολα ταλλα οκ .........................ολο και κατι θα μου διαφευγει ......

Εγώ σπούδασα νοσηλευτική στο τει αλλά η μεγάλη μου αγάπη είναι να γίνω δασκάλα. Δεν ξέρω όμως μήπως είναι αργά για να γίνω δασκάλα και να δουλέψω ως δασκάλα γιατί είμαι και 40 χρονών από τώρα που θα με πάρουν σαν δασκάλα άσε που πρέπει να δώσω και εξετάσεις κατακτήριες για να με πάρουνε και πρέπει να γράψω άριστα γιατί δεν τους παίρνουν όλους . Εσείς τι λέτε να το επιχειρήσω;

Καλε , τον κολλητο μου , που ειναι καθηγητης σε λυκειο , τον πηραν 38 ετων , και βεβαια να το επιχειρησεις , εχουμε πλεον ελλειψη εκαιδευτικων , ολοι πανε εξωτερικο ...............................τι εχεις να χασεις αλλωστε ? αντε , τωρα που πηρες φορα ................

Αμα βρεις αυτο που σε αρεσει ή νιωθεις οτι προσφέρεις δεν θα βαρεθεις ποτε....
μετα τις πανελλαδικες δεν ειχα καταφερει να μπρω στην σχολη που παντα ηθελα μπηκα σε κατι περεμφερες τελικα κι μου αρεσει αλλα και βρηκα και αμεσα δουλεια...οτα εχω ρεπο θελω να παω για δουλεια
Εσυ αν παρατησεις τη σχολη σου τι σου αρεσει?

Παιδια σας ευχαριστω πολυ ολους για τις απαντησεις σας!
Αν ηξερα τι πραγματικα θελω θα ηταν πολυ καλυτερα τα πραγματα. Και μαλιστα αν το ειχα ανακαλυψει απο νωρις...Elis δεν ξερω κατα ποσο ισχυει αυτο που λες. Βασικα πιστευω κι εγω πως αν μαθεις μια δουλεια, μετα νιωθεις μια ευχαριστηση, γιατι νιωθεις οτι εισαι καλος σε κατι, νιωθεις χρησιμος..Εισαι περηφανος για σενα . Αλλα δεν νομιζω οτι μπορει να συγκριθει με καποιο επαγγελμα που σου αρεσει πραγματικα, που το γουσταρεις ρε παιδι μου..Πριν λιγο αρχισα να διαβαζω αρθρα πανω σε διαφορα αντικειμενα. Αρχισα με χημεια γιατι σκεφτηκα οτι ειναι μια πιθανη επιλογη. Αλλα αποφασισα να τα διαβαζω ολοκληρα για να δω κατα ποσο θα βαρεθω. Η χημεια ηταν ετσι κι ετσι. Δεν μπορω να πω οτι τρελαθηκα. Μετα διαβασα για οδοντιατρικη (αν και ξερω πανω κατω, απλως ετσι για επιβεβαιωση) Βαρεθηκα παλι. Μετα παταω ετσι για πλακα αρθρα ψυχολογιας. Ενω ξερω πως δεν εχουν καμια σχεση με μενα, με την ολη πορεια μου μεχρι τωρα (θετικη κατευθυνση κλπ) καταλαβα οτι δε βαριεμαι καθολου να διαβαζω αρθρα ψυχολογιας. Ειναι πραγματικα πολυ ενδιαφεροντα. Μπορω να φανταστω ανετα τον εαυτο μου να διαβαζει βιβλια σχετικα με αυτο το αντικειμενο. Αρα το μονο πραγμα που νιωθω οτι πραγματικα θα με ενδιεφερε να σπουδασω ειναι η ψυχολογια. Τρελο, το ξερω. Νταξει δεν το χω ψαξει και πολυ ακομα ειναι η αληθεια. Αλλα ετσι νιωθω. Γενικα το να προσπαθω να ψυχολογησω τους ανθρωπους ειναι ενα συνηθειο που ωρες ωρες δεν μπορω να το σταματησω ...Οποτε αυτο απο μονο του λεει πολλα. Αλλα φυσικα, αλλο το να ενδιαφερεσαι για γνωσεις ψυχολογιας και αλλο το επαγγελμα..Οπως και να χει ,απο θετικη κατευθυνση δεν μπορω να παω ψυχολογια με 10 τοις εκατο. Αυτα, μην σας κουρασω αλλο. Θα συνεχισω να σκεφτομαι το ολο θεμα. Αν εχετε καποιο σχολιο που θα μπορουσε να με βοηθησει ανυπομονω να το ακουσω!

Κι εγώ είμαι τεχνικός που πάντα μ άρεσε η ψυχολογία γι αυτό είμαι εδώ κι έχω διαβάσει κι εγώ αρκετά επιστημονικά άρθρα έχω να σ πω καθώς και βιβλία αλλά τη θετική κατεύθυνση δε μπορώ να την πετάξω από πάνω μου δηλαδή τα λέω όλα με δικά μου λόγια δε χρησιμοποιώ ποτέ ορολογία μου φαίνεται πολύ θεωρητικούΡα κι έχω αλλεργία κάτσε εδώ να τα λέμε γτ σε χαλάει?

Εγώ είμαι στον κλάδο σου. Δεν ξέρω τι να σου πω. Έχει ευθύνη, στρες αλλά και βαριεστημάρα, άσε που μιλάς μόνος σου γιατί ο ασθενής με το στόμα ανοικτό, δεν...
Από την άλλη έχει καλλιτεχνία, λεφτά (τώρα πια όχι όπως παλιά, ξέρω πολλούς νέους συναδέλφους που φεύγουν έξω), εξελίσσεται και μπορείς ενδεχομένως να ασχοληθείς με ερευνητικά προγράμματα κτλ

Εφόσον είσαι στο 2ο έτος και ενδιαφέρον δεν βρίσκεις, δήλωσε με το 10%. Θα σου έλεγα πάρε το πτυχίο σου και βλέπεις μετά, ίσως να κάνεις και δεύτερες σπουδές κτλ, αλλά η αλήθεια είναι πως θέλει πολλή δουλειά για να το πάρεις, δεν είν εύκολο.

elis δε με χαλαει να συζηταω εδω.. πολλες φορες βοηθιεμαι :) imagine αυτο σκεφτηκα κι εγω. νταξει αν ηταν κανενα ευκολο πτυχιο , αφου ειμαι ηδη στον 2ο χρονο θα καθομουν κ μετα θα εβλεπα. Αλλα η οδοντιατρικη δεν ειναι παιξε γελασε.Οποτε μου φαινεται κριμα να ταλαιπωρηθω αλλα 4 χρονια για κατι με το οποιο δε θελω εν τελει να ασχοληθω. Λετε να παω σε καποιον συμβουλο επαγγελματικου προσανατολισμου? Ξερετε αν βοηθανε οντως?

Quote:

---

Originally Posted by rainbow96

elis δε με χαλαει να συζηταω εδω.. πολλες φορες βοηθιεμαι :) imagine αυτο σκεφτηκα κι εγω. νταξει αν ηταν κανενα ευκολο πτυχιο , αφου ειμαι ηδη στον 2ο χρονο θα καθομουν κ μετα θα εβλεπα. Αλλα η οδοντιατρικη δεν ειναι παιξε γελασε.Οποτε μου φαινεται κριμα να ταλαιπωρηθω αλλα 4 χρονια για κατι με το οποιο δε θελω εν τελει να ασχοληθω. Λετε να παω σε καποιον συμβουλο επαγγελματικου προσανατολισμου? Ξερετε αν βοηθανε οντως?

---

Εμένα μου κάνει εντύπωση να περάσεις σε μια τόσο δύσκολη σχολή και να θέλεις να την παρατήσεις , αν θεωρείς όμως ότι είναι κάτι που δεν σε γεμίζει ...είναι στο χέρι σου να το αλλάξεις , ο σύμβουλος επαγγελματικού προσανατολισμού θα σου κάνει τεστ προσωπικότητας , δεξιοτήτων κτλ. και θα μιλήσετε για τις θετικές και αρνητικές προοπτικές επαγγελμάτων , το ρισκάρεις να δώσεις με το 10% ή να ξαναδώσεις πανελλήνιες ... οι άλλες επιλογές που έχεις είναι ή πανεπιστημιακές σχολές εξωτερικού είτε ιδιωτικά κολλέγια ..

Δεν ξέρω κατά πόσο μπορείς να κρίνεις πόσο σου αρέσει η οδοντιατρική από το δεύτερο έτος. Δηλαδή θα το καταλάβεις μέσα από τα εργαστήρια και την πρακτική σου. Και γενικά αυτό είναι ένα θέμα με τα ελληνικά πανεπιστήμια! Δηλαδή η δουλειά θα είναι διαφορετική και δεν ξέρεις αν θα σε γεμίζει, θα έχεις ας πούμε και τον ρόλο να αποκτήσεις πελάτες, να συζητάς με τους ασθενείς σου και μπορεί αυτό να είναι που θα σε γεμίζει και όχι μόνο το να κάνεις ένα σφράγισμα. Αν πάλι αυτά που διαβάζεις δεν σε ενδιαφέρουν θα ζοριστείς αρκετά μέχρι το πτυχίο χωρίς να ξέρεις αν θα σου αρέσει η δουλειά σου μετά... Αλλά και αυτό που θα διαβάσεις ένα άρθρο ψυχολογίας ή χημείας νομίζω δεν είναι αρκετό για να καταλάβεις αν θα σου αρέσει η δουλειά. Δηλαδή σκέψου γενικά αν σου αρέσει να δουλεύεις με άλλους, αν είσαι επικοινωνιακή, αν σου αρέσει να σκέφτεσαι ή προτιμάς την παπαγαλία , αν είσαι της τεχνολογίας κλπ....