Βοήθεια παιδιά

Καλησπέρα παιδιά.σημερα ξύπνησα με ένα πολύ περίεργο αίσθημα. Αρχικά να πω ότι πριν 6 χρόνια έπαθα κρίση πανικου και επί τρία χρόνια είχα γενικευμενη αγχώδη διαταραχή και κρισεις πανικου αλλά με απασχολούσαν κυρίως θέματα υγείας ( καρδιά καρκίνος κλπ).τελικά το ξεπερασα και για 3 χρόνια ζούσα ψιλοφυσιολογικα. Πριν 2 μήνες όμως μου ήρθε κάτι άλλο. Πεταγοταν στο μυαλό μου λέξεις φράσεις τραγούδια. Φοβόμουν έντονα να μην αρχίσω να ακούω φωνές να μην τρελαθώ κλπ. Μου διεγνωσαν ιψδ και γενικευμενη αγχώδη διαταραχή. Επί 2 μήνες μου έχει έρθει στο μυαλό το οτιδήποτε. Από το ότι δεν θα μπορώ να κουνηθω ότι δεν θα μπορώ να μιλήσω, υπαρξιακα θέματα με τη ζωή τον χρόνο και πολλά άλλα. Όχι όμως σαν απλή σκέψη. Με αγχωνε τρελά. Πριν όμως από 4 μέρες με έπιασε ένα περίεργο πράγμα.Ερχοταν στο μυαλό μου εικόνες από αναμνήσεις μου και ήταν σαν να ζω το τώρα στο παρελθόν. Πολύ περίεργο αίσθημα.. Και κρατάει όλο το 24ωρο. Μέχρι που σήμερα ξύπνησα και δεν ήξερα τι μου γίνεται. Μου φαινονται όλα περίεργα. Το σπίτι μου. Τα πάντα γύρω. Όλα έχουν μια μορφή αναμνησης. Δεν νιώθω στο τώρα. Το μυαλό μου έχει μπερδευτεί πολύ. Οι μυρωδιές οι σκέψεις. Όλα είναι σαν να μου θυμίζουν το παρελθόν και μου φέρνουν ένα αίσθημα σαν να μην τα ζω στο τώρα.Σαν να ήρθε το παρελθόν στο τώρα.. Σαν να μην ξέρω ποιος είμαι..Δεν μπορώ να το εξηγήσω ακριβώς. Πετάγονται στο μυαλό μου εικόνες που μπορεί και να μην έχω ζήσει αλλά να έχω σκεφτεί. Τι είναι αυτό ρε παιδιά ?? Είναι αποπροσωποποίηση /αποπραγματοποιηση?? Να σημειώσω ότι κάνω ψυχοθεραπεια εδώ και 2 περίπου μήνες αλλά ο ψυχολόγος μου λέει απλά δεν είναι τίποτα είναι άγχος. Ρε παιδιά θέλω γνώμες δεν την παλεύω άλλο...

:(
Γατουλι ... βασανιζεσαι πολυ απο το αγχος. Εχεις διαβασει και εσυ ολες τις ορολογιες ( οπως και εγω ) και το μυαλο αρχιζει και συνδυαζει τα παντα και τιποτα.
Με απλα λογια εγω θα σου πω εισαι σε φαση - Αρνησης της πραγματικοτητας, δεν θες να ζεις εκει που ζεις και αυτο που ζεις-
Ψυχραιμια ! Θα περασει.
Παρε κ ενα τηλ την ψυχολογα ή στειλε ενα μηνυμα για τον πανικο σου σε παρακαλω.

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

:(
Γατουλι ... βασανιζεσαι πολυ απο το αγχος. Εχεις διαβασει και εσυ ολες τις ορολογιες ( οπως και εγω ) και το μυαλο αρχιζει και συνδυαζει τα παντα και τιποτα.
Με απλα λογια εγω θα σου πω εισαι σε φαση - Αρνησης της πραγματικοτητας, δεν θες να ζεις εκει που ζεις και αυτο που ζεις-
Ψυχραιμια ! Θα περασει.
Παρε κ ενα τηλ την ψυχολογα ή στειλε ενα μηνυμα για τον πανικο σου σε παρακαλω.

---

Καλημέρα constantly curious. Τι φάση είναι αυτή. ? Όντως δεν νιώθω στην πραγματικότητα. Τι είναι όμως αυτό ? Είναι άγχος ? Είναι ψύχωση ? Προκαλεί βλάβη ? Δεν την παλεύω καθόλου αυτή τη στιγμή. Νιώθω ότι δεν είμαι στο τώρα. Πολύ περίεργο αίσθημα.

Γιατρος δεν ειμαι να δωσω γνωματευση εμπεριστατωμενη.
Δεδομενο νουμερο 1 - ο / η ψυχολογος σου αν εκρινε πως εισαι περιστατικο κρισιμο εχει την ευθυνη να σε παραπεμψει σε ψυχιατρο.
Δεδομενο νουμερο 2 - αν ηταν κατι τρομερα τραγικο δεν θα εγραφες αυτα που γραφεις.

Συμπερασμα προσωπικο μου, οταν ο ανθρωπινος εγκεφαλος αρνειται τα δεδομενα, δε γουσταρει βρε παιδι μου αυτο που ζει, κατεβαζει ρολα και λεει - αρνουμαι να αποδεχθω πως αυτο ειναι το σπιτι μου, το δωματιο μου, η λαμπα μου κτλ.

Να αναφερεις τα περιστατικα στην ψυχολογο σου. Μη νομιζει οτι περνας ζαχαρη.

Εμενα οταν με επιανε το περιεργο ... αυτο εψαχνα ενστικτωδως κατι που να μου θυμιζε ποια ειμαι και μαλιστα να ειναι χαρουμενο.

Μη τα κρατας ολα μεσα σου. Να λαβεις βοηθεια απο σωστους ειδικους.

Μάλιστα. Σε ευχαριστώ πολύ. Αλλά δεν ξέρω. Νιώθω ότι ξεφευγω άσχημα

εγω θα σου προτεινα να το απολαυσεις!.. ειτε ειναι νευρικος κλονισμος ειτε οτιδηποτε αλλο... παρε οτι μπορεις απο αυτο... παρε πληροφοριες για σενα. ναι βρισκεσαι στο κενο, ισως το σωμα σου δεν αντεξε ολη αυτη τη λαθεμενη νοοτροπία σου... μηδενισε το κοντερ απο την χρονια καταχρηση του εγω σου και η λυση ηρθε σαν ενας πανικος .
ανεβα επίπεδο ... φροντισε σωστοτερα τον εαυτο σου...καθε 3 και λίγο βλέπεις οτι χανεις την μπάλα. παρα τις κρισεις πανικου και ολα οσα εχεις υποφερει στο παρελθον δεν εχεις παρει ακομα τις σωστες αποφασεις για σενα.
το περιβαλλον σου, οι καταστασεις της ζωης σου, δεν ξερω, σε "τρελαναν" σε πονεσαν σε θυμωσαν ... το αξιζεις αυτο?
αυτο που σου συμβαινει ειναι πρωτογνωρο και αγνωστο γιαυτο το φοβασαι. εμπιστευσου τον εαυτο σου ομως και ακολουθησε το, δεν εχεις να χασεις τιποτα..εξερευνησε το!!

Quote:

---

Originally Posted by rea

εγω θα σου προτεινα να το απολαυσεις!.. ειτε ειναι νευρικος κλονισμος ειτε οτιδηποτε αλλο... παρε οτι μπορεις απο αυτο... παρε πληροφοριες για σενα. ναι βρισκεσαι στο κενο, ισως το σωμα σου δεν αντεξε ολη αυτη τη λαθεμενη νοοτροπία σου... μηδενισε το κοντερ απο την χρονια καταχρηση του εγω σου και η λυση ηρθε σαν ενας πανικος .
ανεβα επίπεδο ... φροντισε σωστοτερα τον εαυτο σου...καθε 3 και λίγο βλέπεις οτι χανεις την μπάλα. παρα τις κρισεις πανικου και ολα οσα εχεις υποφερει στο παρελθον δεν εχεις παρει ακομα τις σωστες αποφασεις για σενα.
το περιβαλλον σου, οι καταστασεις της ζωης σου, δεν ξερω, σε "τρελαναν" σε πονεσαν σε θυμωσαν ... το αξιζεις αυτο?
αυτο που σου συμβαινει ειναι πρωτογνωρο και αγνωστο γιαυτο το φοβασαι. εμπιστευσου τον εαυτο σου ομως και ακολουθησε το, δεν εχεις να χασεις τιποτα..εξερευνησε το!!

---

Καλημέρα Ρεα. Αυτό έχει να κάνει με το πως το βλέπει ο κάθε άνθρωπος. Δεν είμαι άτομο που μπορεί να απολαύσει κάτι τόσο βασανιστικο. Όλα γύρω μου βγάζουν ένα περίεργο αίσθημα. Σαν αυτό που ζω τώρα να είναι ανάμνηση. Σαν να μην έχω επαφή με τίποτα γύρω μου. Σαν να βλέπω τη ζωή με άλλα ματιά. Με άλλα χρώματα. Αλλα συναισθήματα. Πετάγονται συνεχώς στο μυαλό μου εικόνες. Δεν μπορώ να το απολαύσω. Να γίνω καλά θέλω και να μπορώ να ζήσω.
Καταλαβαίνω ότι το λες τελείως καλοπροαιρετα αλλά δεν μπορώ να το κάνω..

Quote:

---

Originally Posted by Gatos91

Καλημέρα Ρεα. Αυτό έχει να κάνει με το πως το βλέπει ο κάθε άνθρωπος. Δεν είμαι άτομο που μπορεί να απολαύσει κάτι τόσο βασανιστικο. Όλα γύρω μου βγάζουν ένα περίεργο αίσθημα. Σαν αυτό που ζω τώρα να είναι ανάμνηση. Σαν να μην έχω επαφή με τίποτα γύρω μου. Σαν να βλέπω τη ζωή με άλλα ματιά. Με άλλα χρώματα. Αλλα συναισθήματα. Πετάγονται συνεχώς στο μυαλό μου εικόνες. Δεν μπορώ να το απολαύσω. Να γίνω καλά θέλω και να μπορώ να ζήσω.
Καταλαβαίνω ότι το λες τελείως καλοπροαιρετα αλλά δεν μπορώ να το κάνω..

---

φυσικα και το λέω καλοπροαιρετα!.. δεν πειραζει αν δεν μπορεις, καταλαβαινω οτι σε δυσκολευει.
απλα πιστευω οτι οσο δεν αποδεχομαστε τον παραλογισμο της πραγματικοτητας ..τοσο θα υποφερουμε.. ενα ψευτικο χερι στην πλατη για να πορευθουμε και ενα ψευτικο μπρατσο να αγκαλιασουμε για να κοιμηθουμε
αισθανεσαι οτι χανεις το μυαλο σου και προσπαθεις να ξαναπάρεις τον ελεγχο. αναρωτησου μονο αυτο.. αν τελικα αξιζει να σωσεις- σωσουμε "αυτο το μυαλο" και αν ποτε πραγματικα ειχες - ειχαμε κανεναν πραγματικο ελεγχο.

Γάτε είχα προσπαθήσει στο παρελθόν να σου στείλω μην., αλλά δεν ήταν εφικτό. Είναι πάρα πολύ καλό που παρόλα αυτά που σκέφτεσαι και αισθάνεσαι, προσπαθείς τόσο πολύ και δεν εγκαταλείπεις. Πολλοί ιδεοψυχαναγακστικοί (μεταξύ αυτών κι εγώ) μπορούμε να σε διαβεβαιώσουμε ότι μπορείς να σκεφτείς και να αισθανθείς από το άγχος σου άλλα τόσα από αυτά που αναφέρεις. Είναι όλα προιόν του μυαλού και του άγχους σου και έχουν την ίδια φύση, μολονότι κάθε καινούργια σκέψη ή συναίσθημα, σε διαλύει, καθότι "επιβεβαιώνει" στο μυαλό σου προφανώς την ιδέα σου ότι τρελάθηκες και τα'χεις παίξει τελείως. Κι εγώ παθούσα για πολλά χρόνια, δεν είμαι η καταλληλότερη να σε συμβουλέψω καθώς κι η ίδια αγωνίζομαι. Με τον ψυχολόγο κάνεις γνωσιακή - συμπεριφορική θεραπεία? Είναι η θεραπεία εκλογής γαι την ιδεοψυχαναγακστική και υποτίθεται μαθαίνεις να αδιαφορείς για όλα αυτά τα κουλά που σκέφτεσαι και αισθάνεσαι. Εγώ προσπαθώ, αλλά δεν το έχω καταφέρει ακόμα. Ειδικά το συναίσθημα του τρόμου, δεν παλεύεται. Όλα αυτά που περιγράφεις μου είναι πολύ γνώριμα. Κι εγώ έχω και κατάθλιψη μαζί (δωράκι...). Κατά τα λοιπά, έχε σαν εναλλακτική και την φαρμακευτική αγωγή, η οποία μειώνει ορατά έως εξαλείφει τα συμπτώματα. Επειδή όμως είσαι μικρός και εγώ την έχω πατήσει έτσι, όσο αντέχεις, απέφυγέ τα, γιατί ακολουθούν της διακοπής τους, υποτροπές και νέα δράματα...Ισχύει ότι γράφτηκε παραπάνω, ότι δηλ. κάτι υποσεινήδητα σου πυροδοτεί όλα αυτά τα συμπτώματα και καλό θα ήταν για την μετέπειτα πορεία σου να το εντοπίσεις. Βέβαια η γνωσιακή - συμπεριφορική, δεν βοηθά τόσο σ' αυτό το κομμάτι. Πάλεψέ το!

Quote:

---

Originally Posted by spr1980

Γάτε είχα προσπαθήσει στο παρελθόν να σου στείλω μην., αλλά δεν ήταν εφικτό. Είναι πάρα πολύ καλό που παρόλα αυτά που σκέφτεσαι και αισθάνεσαι, προσπαθείς τόσο πολύ και δεν εγκαταλείπεις. Πολλοί ιδεοψυχαναγακστικοί (μεταξύ αυτών κι εγώ) μπορούμε να σε διαβεβαιώσουμε ότι μπορείς να σκεφτείς και να αισθανθείς από το άγχος σου άλλα τόσα από αυτά που αναφέρεις. Είναι όλα προιόν του μυαλού και του άγχους σου και έχουν την ίδια φύση, μολονότι κάθε καινούργια σκέψη ή συναίσθημα, σε διαλύει, καθότι "επιβεβαιώνει" στο μυαλό σου προφανώς την ιδέα σου ότι τρελάθηκες και τα'χεις παίξει τελείως. Κι εγώ παθούσα για πολλά χρόνια, δεν είμαι η καταλληλότερη να σε συμβουλέψω καθώς κι η ίδια αγωνίζομαι. Με τον ψυχολόγο κάνεις γνωσιακή - συμπεριφορική θεραπεία? Είναι η θεραπεία εκλογής γαι την ιδεοψυχαναγακστική και υποτίθεται μαθαίνεις να αδιαφορείς για όλα αυτά τα κουλά που σκέφτεσαι και αισθάνεσαι. Εγώ προσπαθώ, αλλά δεν το έχω καταφέρει ακόμα. Ειδικά το συναίσθημα του τρόμου, δεν παλεύεται. Όλα αυτά που περιγράφεις μου είναι πολύ γνώριμα. Κι εγώ έχω και κατάθλιψη μαζί (δωράκι...). Κατά τα λοιπά, έχε σαν εναλλακτική και την φαρμακευτική αγωγή, η οποία μειώνει ορατά έως εξαλείφει τα συμπτώματα. Επειδή όμως είσαι μικρός και εγώ την έχω πατήσει έτσι, όσο αντέχεις, απέφυγέ τα, γιατί ακολουθούν της διακοπής τους, υποτροπές και νέα δράματα...Ισχύει ότι γράφτηκε παραπάνω, ότι δηλ. κάτι υποσεινήδητα σου πυροδοτεί όλα αυτά τα συμπτώματα και καλό θα ήταν για την μετέπειτα πορεία σου να το εντοπίσεις. Βέβαια η γνωσιακή - συμπεριφορική, δεν βοηθά τόσο σ' αυτό το κομμάτι. Πάλεψέ το!

---

spr1980 σε ευχαριστώ και μόνο που μπήκες στη διαδικασία να ασχοληθείς. Ναι γνωσιακη συμπεριφορική κάνω αλλά τελευταία μένουμε στο να συζητάμε το πως ήταν οι μέρες μου και ότι πρέπει να συνεχίσω να παλεύω με δουλειά κλπ.. Ρε συ είναι τόσο περίεργα όλα αυτά...δεν μπορώ να με φανταστώ φυσιολογικό πλέον. Δεν θυμάμαι πως ήμουν παλιότερα ως φυσιολογικος. Εν πάση περιπτώσει . Καλό κουράγιο σε όλους μας.... Είναι απαλευτα όλα αυτά....

Καλημέρα παιδιά... Έχω και ένα άλλο τεράστιο θέμα. Τελευταία όταν κλείνω τα μάτια για να κοιμηθώ βλέπω κατευθείαν όνειρο. Το καταλαβαίνω και ανοίγω τα μάτια . Και μετά από λίγο πάλι το ίδιο.. Και αφού τελικά πάρω την απόφαση να σηκωθω απ το κρεβάτι έχω μια αίσθηση ότι κοιμάμαι ακόμη. Δεν ξέρω αν ζω στην πραγματικότητα η σε όνειρο. Είναι απίστευτα βασανιστικο πράγμα...Έχει κανείς παρόμοια εμπειρία η μία άποψη κάτι τελοσπαντων ??? Δεν αντέχω άλλο όλη αυτή την κατάσταση

καλε μυο εχει κανει φουλ αποπραγματοποιηση με ολα τα συμπτωματα της...ειναι πολυ ζορικο το ξερω..αλλα κανε κουραγιο..εχεις υπερβολικο στρες! κ οταν θα χαλαρωσεις θα φυγει κ αυτο.δεν κινδυνευεις απο αυτο..αυτο ειναι σιγουροτατο.
ουτε εχεις ψυχωση ειναι καθαρα συμπτωμα του στρες..κ οσα σκεφτεσαι ειναι ΙΔΨ κ γενικευμενη..κανε την ψυχοθεραπεια σου κ θα ισιωσεις σε λιγο καιρο..κ επσης μη ψυριζεις το καθε τι που νιωθεις....ειναι μεγαλο λαθος αυτο..οσο τα ψυριζεις μονος σου τι ειναι αυτο κ τι ειναι το αλλο, αγχωνεσαι ακομα περισσοτερο κ μπαινεις σε φαυλο κυκλο.

''..ξύπνησα και δεν ήξερα τι μου γίνεται. Μου φαινονται όλα περίεργα. Το σπίτι μου. Τα πάντα γύρω. Όλα έχουν μια μορφή αναμνησης. Δεν νιώθω στο τώρα. Το μυαλό μου έχει μπερδευτεί πολύ. Οι μυρωδιές οι σκέψεις. Όλα είναι σαν να μου θυμίζουν το παρελθόν και μου φέρνουν ένα αίσθημα σαν να μην τα ζω στο τώρα.Σαν να ήρθε το παρελθόν στο τώρα.. Σαν να μην ξέρω ποιος είμαι..Δεν μπορώ να το εξηγήσω ακριβώς. Πετάγονται στο μυαλό μου εικόνες που μπορεί και να μην έχω ζήσει αλλά να έχω σκεφτεί.''

ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΩ ΖΗΣΕΙ ΑΛΛΑ ΝΑ ΕΧΩ ΣΚΕΦΤΕΙ.....

Χριστέ μου, πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια, βρίσκεται ένας άνθρωπος που περιγράφει ακριβώς το τι παθαίνω... Διαβάζω ΑΚΡΙΒΩΣ τα λόγια που περιγράφω περίπου εδώ και μια 10ετία σε ψυχολόγους και ψυχιάτρους και που κανείς δεν με βοήθησε να καταλάβω τι είναι. Αυτή η απόκοσμη αίσθηση που με πιάνει από παιδί....
ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που το μοιράστηκες μαζί μας, φίλε μου.....

Κουραγιο παιδια ολα καποια στιγμη διορθωνονται βλεπω τα λογια σας και μ δινεται μεγαλη δυναμη πραγματικα!!