ολα μου φαινονται ματαια

Νιωθω οτι κατι δεν παει καλα με μενα.νιωθω οτι ολα εχουν τελειωσει και δω με δυσκολια γραφω.ειμαι εντελως χαλια.χρονια προσπαθω και τωρα παλι βρισκομαι στο απολυτο κενο.παλευω χρονια με τους δαιμονες μου και τιποτα.δεν εχω ορεξη νιωθω κενη και αβοηθητη.φαρμακα δεν θελω να πιω σε ψυχολογο που πηγα εγινα χειροτερα αδειασα εντελως και βοηθεια δεν πηρα.στην οικογενεια ολα χαλια ο πατερας μου στην κοσμαρα του ο αδελφος μου με σχιζοφρενεια και προβληματα υγειας σε αθλια κατασταση η μανα μου μισο παραιτημενη και τοσα χρονια παλευα για την ζωη μου καο φως δεν ειδα κ αυτη η αισθηση του κενου πλεον ειναι αφορητη.νιωθω οτι δεν κανω γι αυτομ τον κοσμο πλεον εχω απογπητευτει τοσο πολυ νιωθω υποδεεστερη απ ολους.μπορει να εχω δικαιολογιες λογω των καταστασεων για να ειμαι ετσι.αλλα χεστηκα.ο εξω κοσμος δεν θα εξετασει καμια δικαιολογια κ ετσι ειναι.ειναι απαιτητικος και γω δεν μπορω να ανταπεξελθω.νιωθω οτι οτι και να κανω ποτε δεν θα προχωρησω οπως και ο αδελφος μου που παλευει με ολο αυτο που του συμβαινει και ειναι πολυ αδικο.καποτε ηθελα να πιστευω οτι ολα καποια στιγμη γυριζουν και οτι ο καθενας παιρνει οτι του αξιζει αλλα για κεινον ποτε δεν γυρισε...

Melina μου...
Ο ψυχολογος θελει μπολικες συνεδριες για να σε βοηθησει, τα σκευασματα αμεσα σου ανεβαζουν σχετικα διαθεση υπνο και ξεθολωνουν νου.
Ειναι πολυ δυσκολο να ζεις με εναν ανθρωπο που βασανιζεται παρα πολυ και γονεις αποντες.

Η ματαιοτητα ειναι κλασσικο συμπτωμα, απογοητευσης,θυμου, καταθλιψης.


Γιατι να μην δεν επισκεφτεις εναν ψυχιατρο ? Να σε αφησεις στο ελεος δηλαδη της μαυρης καταστασης ?
Γιατι κοριτσι μου ? Δεν εισαι υποδεεστερη, περνας μια ζορικη φαση. Αλλο το ενα Αλλο το αλλο.

Γεια σε παρακαλω... η καταθλιψη φερνει πολλες σκεψεις που μας μηδενιζουν και χανομαστε - δεν ειναι ετσι - οι γονεις μπορει να μοιαζουν αδιαφοροι αλλά ισως τα χουν χαμενα λογω αδελφου.
Εσυ το μελινακι θα βοηθησεις !!!!
1. Χρονια προσπαθεις, αλλά ισως δεν ηξερες το πως να σε κανεις καλά αρα και να επιδεινωθηκε ο βαθμος καταθλιψης.
2. ζωντας κοντινο ανθρωπο με σχιζο ... δεν εχεις ιδεα πως να βοηθησεις το οποιο φερνει με τη σειρα του μεγαλυτερη αυτο ενοχικοτητα, αυτο υποτιμηση κτλ.
3. πρεπει να προστατευσεις την μελινα με καθε τροπο. Εαν δεν εχεις υποστηρικτικο περιβαλλον και κουραγια αναγκαστικα δεν θα πας μια βολτα και απο εναν ιατρο ψυχης ? λεω εγω τωρα...


Μακαρι να ηξερα κατι ενναλακτικο να σου προτεινω αλλά δεν ξερω. Σου στελνω ομως θετικη ευχη να βγεις απο τον λαβυρινθο... υπαρχει φως μελινακι αλλά θελει σκληρες αποφασεις.

Constantly curius καλημερα.πλεον μου εχουν μεινει ελαχιστα πραγματα που με συνδεουν με την ζωη.οι φιλοι μου ελαχιστοι και ειναι στην κοσμαρα τους δεν μπορω ουτε θελω να μιλησω μαζι τους για το τι μου συμβαινει.βγηκα τις προαλλες με δυο και ενιωσα ενα τιποτα.βγαινω στον εξω κοσμο οταν βγαινω και λεω δεν κανω για εδω.ουτε αυτο που σπουδασα δεν μπορω να ακουλουθησω.ειμαι αχρηστη.σε ψυχιατρο εκλεισα να παω την τριτη φοβαμαι τι θα μου πει φαρμακα δεν θελω να πιω τα εχω φοβηθει απο τον αδερφο μου ο οποιος εχει ενα σωρο προβληματα υγειας και καλυτερα δεν εγινε.γενικα οταν καθομαι σπιτι νιωθω ασφαλης οσο ερεθισματα απο τομ εξω κοσμο δεν με συνδεουν.αλλα αυτο δεν ειναι ζωη.κατι πρεπει να κανω δεν γινεται αλλο αυτο.αλλα δεν εδω δυναμη νιωθω τοσο ευαλωτη

Μελινάκι μου, ο αδερφος σου τι μορφη ψυχωσης εμφανισε ?
Ειναι δυσκολο να νιωσεις υγιης οταν γινεται ενας κακος χαμος.
Καλα θα κανεις και θα πας. Ισως σου προτεινει μαι αγωγη με αντικαταθλιπτικα. Πολλα μελη του φορουμ που ηταν αντιθετα της αγωγης οταν τελικα ξεκινησαν την αγωγη ειδαν θετικη αλλαγη.
Εσυ θα αποφασισεις για τον εαυτο σου. Επισημαινω ομως το γεγονος οτι εσυ εισαι η μελινα, οχι η μαμα της μαμας σου, η μαμα του αδερφου σου, του μπαμπα, κτλ. Εισαι μια κοπελα που συμβιωνει δεν ξερει τι θα κανει με τον μελλον της και ειναι λογικο να μην ειναι χαρουμενη με ενα κλιμα βαρυ.

Ειναι δυσκολοι οι καιροι μας. Ειναι δυσκολο να εχεις μυαλο και να μη βρισκεις την λυση μονη σου. Αλλά αφησες την μελινα να τα παλευει ολα μονη και εξαντληθηκε.

Εγω δεν ειμαι κατα των φαρμακων. Θα σου αναλυσω τον λογο. Εφοσον ζω, εφοσον εχω ζησει μειζον επεισοδιο, εφοσον ξερω πολυ καλα τι θα πει ζωντανος νεκρος, εφοσον τελικα μου επιβεβαιωσε γιατρος οτι ειναι παθηση εγκεφαλου και εφοσον κανείς άλλος ποτέ δεν καταλαβαινε τι εστι καταθλιψη Μεχρι να διαμορφωσω κανα 2 παραγοντες που να μου δινουν θετικα αισθηματα θα τα παιρνω.

Νιωθεις μονη, χαμενη, τελειωμενη. Ειναι ψεμμα !!! Ειναι οι συνθηκες ασχημες ! Δεν ειναι ετσι, αποκλειεται να εχεις μονο αρνητικα, σιγουρα εχεις κατι να προσφερεις αλλά πως να το δεις οταν δεν υπαρχει τιποτα να σηκωθεις ?

Ευχομαι να γραψεις κατι την τριτη να μαθω νεα σου.
Σου γραφω εκ πειρας, οχι θεωρητικα και ελαφρα την καρδιαν.
Ηδη εισαι δυνατη αλλά δεν το ξερεις !

Μελίνα πόσο χρόνων είσαι;

Αγαπάω Cc γτ έχει διαύγεια και τα λέει ωραία
Αγαπάω και δελφίνι γιατί αποφάσισε να συμμετέχει πιο πολύ

Γεια σου ελις μου, εσυ και αν εχεις κανει αλματα...
γραφεις με πιο οργανωμενο τροπο παλι :D

Τα αντικαταθλιπτικα δεν νομιζω οτι τα γλυτωνω πια.τωρα εκανα μια προσπαθεισ να παω γυμναστηριο κ ετσι οπως ημουν στο διαδρομο με επιασε κριση πανικου.ολα μου φαινοντουσαν ματαια παλι σε φαση τι κανω εγω εδω; μετα ηρθα σπιτι η μανα μου με ειδε οτι ημουν χαλια κ μου ελεγε ετσι οπως κανω θα την πεθανω.ο πατερας μου στ @@@δια λειπει εκτος αθηνων για δουλειες.κ φοβαμαι μην παθει και τιποτα ετσι οπως την κανω συνεχεια μου λει οτι θα πεθανει κ να συνελθω.αλλα μου φαινεται τοσο δυσκολο ρε γαμωτο.
26 ειμαι δελφινι

μελινα υπομονη...το μονο σιγουρο ειναι πως αν επισκευτεις γιατρο θα σε γεμισει το ντουλαπι με φαρμακα.... ως ενα βαθμο βοηθανε τον ανθρωπο, να νιωσει καλυτερα και να αρχιζει να ξανα-ελπιζει! το κενο που νιωθεις και που δεν εισαι η μονη γιατι και εγω το νοιωθω, ειναι μερος ή αποτελεσμα της καταθλιψης... ειναι πολυ πανουργα ασθενεια με την εννοια σε κανει απαθη, να τα βαριεσαι ολα, να μην εχεις διαθεση για τιποτα, να νοιωθεις ανασφαλειες αλλα και πολλα ακομα που ισως δεν ειναι επι του παρωντος...αν και καποια απο αυτα στα οποια αναφερθηκα, τα εχεις επισημανει και εσυ... το μονο που θα σε πω, ειναι μην τα παρατας, για ολους εχει ο θεος! και εγω ακομα δεν ακολουθω αυτο το οποιο σπουδασα αλλα θα την βρω την ακρη μου...η απαντηση σε αυτην την ασθενεια που λεγεται ' καταθλιψη' ειναι προσπαθω.. προσπαθω να μην τα βαλω κατω, προσπαθω να κανω την μερα μου οσο πιο ομορφη γινεται ασχετα που ειναι τελειως χαλια, προσπαθω να διασκεδασω, προσπαθω να ξεχαστω, προσπαθω να χαλαρωσω, προσπαθω και προσπαθω! ο κοσμος δεν ειναι αδικος... ο κοσμος ειναι αρμονικα πλασμενος απλα εμεις οι ανθρωποι τον εχουμε κανει αδικο, με την οικονομικη ανωσομερια που υπαρχει αλλα και αλλα...

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Γεια σου ελις μου, εσυ και αν εχεις κανει αλματα...
γραφεις με πιο οργανωμενο τροπο παλι :D

---

Με γνώρισες σε επεισόδιο κανονικά τα λέω ωραία

Το ξερω οτι θα με γεμισει φαρμακα γι αυτο και το αποφευγω.εχω κλεισει ραντεβου την τριτη σιγουρα θα μου γραψει θα εξαντλησω ολα τα υπολοιπα περιθωρια κ αν δω οτι δεν, θα τα παρω.
Μεnis μακαρι να πιστευα οτι ο κοσμος δεν ειναι αδικος ισως μου εδινε δυναμη αυτο.παλιοτερα το πιστευα αλλα απογοητευτηκα.ειλικρινα δεν ξερω πως εφτασα μεχρι εδω.αυτη η αισθηση της ματαιοτητας ειναι πραγματικα ανυποφορη.εσυ πως το διαχειριζεσαι;;;ποσο εισαι;; κυκλο εχεις;;

Α και να πω και κατι αλλο..σορυ που σας τα πρηζω αλλα δεν εχω σε ποιον αλλον να τα πω.πριν αρχισω να πολυπεφτω ειχα γνωρισει ενα παιδι.ο οποιος τυχαινε να ηταν φιλος με τον αδερφο μου.ηταν κ αυτος μπλεγμενος με ναρκωτικα οπως και ο αδερφος μου.και με τα πολλα μου ειχς δειξει παρα πολυ ενδιαφερον αλλα τον ακυρωσα και ακομα με ενοχλει.τον ακυρωσα για δυο λογους.πρωτον γιατι αν ερχοταν πολυ κοντα μου θα καταλαβαινε οτι κατι δεν παει καλα με μενα και δεν ξερω αν αξιζε να το καταλαβει και δευτερον γτ ξερω οτι αν δεν ημουν σ αυτη τη φαση δεν θα ασχολιομουν.αλλα αυτο με εριξε παρα πολυ οχι απαραιτητα γτ τον εχασα αλλα γιατι ακυρωνοντας τον ουσιαστικα ακυρωνα εμενα.δεν ηθελα να γινει το δεκανικι μου οσο κ χαλια να μαι.αλλα μετα απο αυτο εγινα χειροτερα

Βρε παιδια, μισο δηλαδη " ενα ντουλαπι χαπια" ειναι ενα πρωινο και ενα βραδυνο ? Να μιλουσαμε για 8 την ημερα να λεγα... τεσπα. Υποκειμενισμος.

Quote:

---

Originally Posted by melina20

Το ξερω οτι θα με γεμισει φαρμακα γι αυτο και το αποφευγω.εχω κλεισει ραντεβου την τριτη σιγουρα θα μου γραψει θα εξαντλησω ολα τα υπολοιπα περιθωρια κ αν δω οτι δεν, θα τα παρω.
Μεnis μακαρι να πιστευα οτι ο κοσμος δεν ειναι αδικος ισως μου εδινε δυναμη αυτο.παλιοτερα το πιστευα αλλα απογοητευτηκα.ειλικρινα δεν ξερω πως εφτασα μεχρι εδω.αυτη η αισθηση της ματαιοτητας ειναι πραγματικα ανυποφορη.εσυ πως το διαχειριζεσαι;;;ποσο εισαι;; κυκλο εχεις;;

---

ειμαι 26 και εγω...τι εγινε και απογοητευτηκες περισσοτερο? με τον κυκλο δεν ξερω τι ακριβως εννοεις...αλλα αν εννοεις οτι υποτροπιαζω, ναι αυτο μου συναιβει...εκει που καπως νοιωθω καλυτερα λογο φαρμακων ή συγκυριων, ξαφνικα κατι γινεται και ξανα πεφτω..την τελευταια φορα που εγινε η υποτροπιαση ηταν λογο του θανατου του πατερα μου, που με ξανα εριξε παλι μεσα στην καταθλιψη...πως το διαχειριζομαι? απλα οσο κομματια και να νοιωθω σηκωνομαι απο το κρεββατι και επιδιωκω να βγαινω εξω να βλεπω το φως του ηλιου, κατι σαν φωτοθεραπεια...βοηθαει! τελευταια εχω προσθεσει με τα κοινα αντικαταθλιπτικα που παιρνω και τα λιπαρα Ω3, που βοηθουν αρκετα αλλα σε βαθος χρονου...τελος επιδιωκω να συναναστρεφομαι καθημερινα με ανθρωπους, ειτε φιλους ειτε απλα γνωστους...δεν θελω να μενω μονος γιατι το μυαλο κανει σκεψεις ασχημες ενω με αλλους ξεχνιεσαι στα λεγομενα τους...επιπλεον, αυτο δεν το ανεφερα, η αυτοπεποιθεση μου ανεβαινει και νοιωθω εσωτερικη ικανοποιηση οταν κανω κινηση να προσεγγισω το αντιθετο φυλο!

Εννοουσα φιλους γνωστους κλπ αλλα με καλυψες.μπραβο που το παλευεις εγω δεν εχω ορεξη να δω ανθρωπο τωρα.να φανταστεις και τηλεοραση δεν βλεπω χαχαχ.τι εγινε χμμ..αρχισε σταδιακα απο τον νοεμβρη δουλευα σε μια πολυ πιεστικη δουλεια και δεν ειχα κ φιλους να βγαινω ημουν ολη την ωρα δουλεια σπιτι δουλεια σπιτι.επισης αρρωστησε ο αδερφος μου σοβαρα πηγαμε να τον χασουμε.μετα ηρθαν τα χριστουγεννα και εκει το ολο σκηνικο κορυφωθηκε ημουν εντελως μονη και απογοητευμενη.ολοι εξω κ εγω κλεισμενη χωρις φιλους τπτ εχασα τα κινητρα μου παραιτηθηκα απο τη δουλεια μετα γνωρισα και το παιδι που ειπα τον ακυρωσα κ αυτον επειδη ημουν χαλια.