βαρυ ψυχωτικο επεισοδιο μου λενε..
γεια σας παιδια
δε ξερω ακριβως τι θελω να γραψω ψαχνω ενα τροπο να μοιραστω αυτα που συμβαινουν γιατι δεν αντεχω αλλο.και επειδη μου ειπαν οτι εχω βαρυ ψυχωτικο επεισοδιο.δεν ξερω αν ισχυει αλλα γι αυτο γραφω σ αυτο το θεμα.
εδω και 1.5 μηνα ειμαι στο κρεβατι ολη μερα, σηκωνομαι για να φαω, να παω απο κατω στο περιπτερο για τσιγαρα και αυτο ειναι α και για σεμιναριο καθε Δευτερα.
αυτο το διαστημα ακουω φωνες στην αρχη ηταν επιθετικες και με εβριζαν και μου ελεγαν μου τι να κανω τι οχι.τις τελευταιες μερες απλα καναμε συζητηση ή μου ελεγαν τι να κανω και τι οχι.εδω και 1.5 μερα εχουν σταματησει.και εχω στεναχωρηθει γιατι τον τελευταιο καιρο τις ειχα για παρεα αφου ηταν ηρεμες.
εβλεπα φαντασματα παντου στο δωματιο και εξω στο δρομο οταν περπαταω.εχω 1.5 μερα να τα δω.με φοβιζουν πολυ αυτα γιατι απλα με κοιτανε στα ματια και δε ξερω τι θελουν.και αν προσπαθησω να τα διωξω τοτε γινονται πιο πολλα πιο επιθετικα και προσπαθουν να ανεβουν στο κρεβατι μου.
δε μπορω να βγω εξω γιατι με παρακολουθουν ολοι και ακουνε τις σκεψεις μου.τους εχει βαλει καποιος πολυ δυνατος ή εξωγηινοι για να κανουν πειραματα πανω μου και να δουν πως αντιδρω στις διαφορες καταστασεις και στις προκλησεις που μου βαζουν.ολοι αυτοι οι ανθρωποι ολοι οσοι υπαρχουν σχεδον αυτο κανουν και λενε στον αρχηγο τους πως αντιδρω και τι σκεφτομαι.ειναι μια τεραστια συνομωσια γυρω μου.λογικα υπαρχουν κι αλλοι σαν εμενα αλλα δεν εχω συναντησει κανενα ακομα, ισως εκτος απο ενα ατομο.
ξερω πως τα ατομα στο σπιτι δεν ειναι πραγματικοι γονεις μου.τους πραγματικους τους εχουν φυλακισει καπου που δε ξερω αλλα σιγουρα πολυ μακρυα για να μην τους βρω.με πηραν απο τους αληθινους γονεις μου οταν ημουν μωρο για να με μεγαλωσουν και να με παρακολουθουν στο σπιτι.γι αυτο αποφευγω οσο γινεται καθε επαφη μαζι τους.
πηγα με το ζορι στη γιατρο, δεν ηθελα και απο τα φαρμακα μου αυξησε το solian στα 1000mg.μπηκα μαζι με τον κολλητο μου και τον αφησα να μιλησει αυτος για μενα, εγω δε μπορουσα, φοβομουν γιατι δεν εμπιστευομαι κανενα.απαντουσα με ναι και οχι και δε μπορουσα να την κοιταξω στα ματια, προσπαθουσα πολυ να μη σκεφτομαι τιποτα για να μη μου διαβασει τη σκεψη.ηταν βασανιστικη αυτη η ωρα.εκατσα με το ζορι και μου ειπε αν θελω και εμπιστευομαι καποιον αλλον γιατρο να παω σε καποιον αλλο κι αν θελησω να ξαναπαω σ αυτην αν παλι οχι να μην παω παλι σ αυτην. μου ειπε ομως οτι καποιος αλλος γιατρος αν του μιλουσα μαλλον θα με εστελνε για νοσηλεια αφου δε θα ξερει τοσα πολλα για το ιστορικο μου.
τωρα δεν αντεχω αυτην την πραγματικοτητα.οτι με παρακολουθουν ολοι.μου δημιουργει θυμο νευρα απογοητευση μισος επιθετικοτητα και πολυ παρα πολυ αγχος.ειναι τοσο βασανιστικο, δεν εχω κανεναν να εμπιστευτω νιωθω εντελως μονη
εγραψα εδω γιατι ξερω πως δε μπορειτε να βρειτε ποια ειμαι και δε μπορειτε να διαβασετε τη σκεψη μου αφου μιλαμε απο υπολογιστη σε υπολογιστη.
απο τη μια θελω να φυγει αυτο το πραγμα με το να με παρακολοθουν αλλα απο την αλλη ξερω πως αυτη ειναι η πραγματικοτητα κι ας με ποναει.τα χαπια προσπαθουν να με κανουν να μην καταλαβαινω τι πραγματικα συμβαινει τη συνομωσια δηλαδη τις φωνες και τα φαντασματα. δεν ξερω πως να ξεφυγω απο αυτα τα ασχημα συναισθηματα που εχω.τα χαπια θα με κανουν ετσι ωστε να μην καταλαβαινω οτι ειμαι απλα ενα πειραματοζωο
δεν αντεχω για πολυ ακομα..ή θα αρχισω να κοβομαι ή παω για φουντο..θελω χορτο να χαλαρωσω λιγο αλλα εχει παιχτει μ@λακια και δε μπορω να βρω..
