μια καλησπέρα κι απο μένα..
Γεια σας και καλώς σας βρήκα!
Ο λόγος που έψαξα το φόρουμ είναι όπως είδα κι από άλλα ποστ εδώ το γεγονός ότι δεν έχω φίλους.
Είμαι μια κοπέλα με διπολική διαταραχή και αγχώδη προβλήματα χρόνια που όμως το παλεύω όσο τίποτα όσο κι αν με ρίχνει,θα σηκώνομαι.
Κάνω ψυχοθεραπεία και παίρνω αγωγή που ευτυχώς με βοηθάνε πολύ.Το χω αποδεχτεί και ποτέ δεν υποκρίνομαι ότι δεν το έχω,απλώς μαθαίνω να ζω με αυτό και να με βελτιώνω διαρκώς όσο μπορώ περισσότερο.
Παρ'όλες τις δυσκολίες μου και παρ'όλο που με έχει πάει πίσω σε τομείς που άλλοι έχουν προχωρήσει εγώ παλεύω να τα καταφέρνω με τον δικό μου τρόπο.Έτσι και με τη φιλία,από μικρή έτρωγα απόρριψη αλλά ποτέ δεν παράτησα να ψάχνω τη φιλία και να την προσπαθώ.
Είναι πολύ δύσκολη όμως ρε γαμώτο η μοναξιά..πόσο μάλλον όταν σε παρατάνε άτομα που θεωρούσες φίλους για χρόνια ξαφνικά στα 26 σου..πόσο μάλλον όταν χτυπάει και η κρίση και γίνεται τόσο δύσκολο να σηκωθείς.
Η αλήθεια είναι ότι το πρόβλημά μου είναι ότι δεν είμαι άνθρωπος των άκρων και μου φαίνεται ότι γενικά γύρω μας επικρατούν πολύ τα άκρα.Παρ'όλο που έχω τα ψυχικά προβλήματά μου δεν είμαι ο άνθρωπος που θα μείνει μόνο στη λύπη ή τη χαρά.Μ'αρέσει η μέση σε όλα.Ακούω κάποια είδη μουσικής πχ αλλά δεν μου φορτώνω και μια αντίστοιχη εμφάνιση,μ'αρέσει τόσο το αγορέ στυλ όσο και το κυριλέ,θα πάω και σε πάρτυ και μπαρ αλλά θα μείνω και στην ησυχία του σπιτιού μου,διασκεδάζω με όλα αρκεί να χω καλή παρέα,μ'αρέσει να μαθαίνω για κάθε τι στον κόσμο και αν μπορώ να ασχολούμαι και με αυτό.Μ'αρέσουν άπειρα γενικά πράγματα,ο εθελοντισμός,η μελέτη,οι πλάκες,ο ύπνος.Οτιδήποτε.Δεν απορρίπτω έυκολα ούτε πραγματα ούτε ανθρώπους εκτός αν δεν με κάνουν να αισθάνομαι καλά και κυρίως ο εαυτός μου.Νομίζω αυτό λοιπόν διώχνει άλλους από γύρω μου καθώς οι άνθρωποι θέλουν να έχεις ενα στυλ,το δικό τους και να είσαι σε κάποιο άκρο..τεσπα..
Δε θέλω να παραπονεθώ άλλωστε δε θα μου αποφέρει κάτι.Θέλω απλά να πω σε όσους ταλαιπωρούνται κι απ'ότι διάβασα είμαστε αρκετοί να παλεύουμε όπως μπορούμε,να μη το βάζουμε κάτω όσο κι αν πονάμε κάποιες στιγμές και κυρίως να μην αφήνουμε άτομα να μας δηλητηριάζουν και να μας ρίχνουν κάτω.Μόνο μέσα του ο καθένας μας ξέρει τι περνά,είναι μοναδικό και ίσως και κανένας να μη καταλαβαίνει πως είναι.
Πραγματικά εύχομαι όλοι να βρούμε ότι αναζητάμε και κυρίως τη γαλήνη μέσα μας.
Αν κάποια/ος θελήσει να συζητήσουμε περισσότερο θα χαρώ :)