Άγχος;

Γεια σας! Πρωτη φορα λοιπον γραφω και εγω σε forum υποστηριξης. Δεν ξερω πως κατεληξα εδω. Δεν το περιμενα, αλλα ανησυχω και φοβαμαι πολυ, ομως δεν ξερω σε ποιον να μιλησω για αυτα που αισθανομαι. Λοιπον, συστασεις τωρα.. Ειμαι 18 χρονων και διανυω αυτο το διαστημα την τελικη ευθεια για τις Πανελληνιες. Ωστοσο, δεν αγχωνομαι καθολου για τις εξετασεις. Θελω να ηρεμησω και νομιζω οτι πλεον δεν εχω χρονο για αυτες οσο δυναμικα και να ειχα ξεκινησει.
Ολα ξεκινησαν λοιπον τελη Φεβρουαριου, οταν πηρα μια αντιβιωση η οποια μου προκαλουσε ταραχη και ταχυκαρδιες. Ενα προσφατο συμβαν με εκανε να νομιζω οτι θα παθω κατι απο τις ταχυκαρδιες.. κακο. Φοβηθηκα πολυ. Ενα Σ/Κ το περασα με φοβο. Επικοινωνησα με τον γιατρο και μου αλλαξε την αντιβιωση αλλα το ιδιο πραγμα το ξανααισθανθηκα με τις ταχυκαρδιες. Πηγα λοιπον στο γιατρο που μου εδωσε την αντιβιωση και μου ειπε οτι αυτο ειναι απο το αγχος, διαφορετικα αντιδραει ο καθενας μου ειπε. Εγω δεν καθησυχαστηκα και πηγα σε καρδιολογο ο οποιος μου ειπε οτι ολα αυτο με τις ταχυκαρδιες ηταν αντιδραση απο την αντιβιωση. Ηρεμησα μπορω να πω. Μολις τελειωσα με την αντιβιωση αρχισα να αισθανομαι περιεργα. Ασταθειες, ζαλαδες κλπ. Τρομοκρατηθηκα. Μιλησα στη μητερα μου. Μου ειπε οτι προκειται για κουραση (λογω διαβασματος). Ρωτησε και τον αγροτικο γιατρο στο μερος που ζω και της ειπε να χαλαρωσω. Εγω ομως δεν ηρεμησα. Εκανα εξετασεις αιματος και ουρων. Τιποτα. Ολα καλα. Εφυγα εκδρομη με το σχολειο. Εκει λοιπον που αρχισα να μην δινω σημασια στις ασταθειες γυρναω πισω και δεν ξερω.. με πλακωσαν ολα ξαφνικα. Σκεψεις, φοβιες, ολα! Μπηκα στο Ιντερνετ, διαβαζα, ρωτπυσα φοβομουν. Αρχισαν λοιπον τωρα τελευταια να νομιζω οτι μουδιαζουν τα ακρα μου. Οχι ακριβως μουδιασμα. Ουτε μυρμηγκιασμα. Σαν εντονη αισθηση. Και το κεφαλι μου.. αισθανομαι σαν το δερμα μου απο την μια μερια να ειναι τσιτωμενο. Οχι παντα. Πολλες φορες ξεχνιεμαι, αλλα παλι τα συμπτωματα εμφανιζονται.
Δεν ξερω τι να κανω. Φοβαμαι να μιλησω στους γονεις μου, φοβαμαι να επισκεφτω γιατρο.. ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΟΛΥ!
Ευτυχως καταφερα και εγραψα επιτελους τι αισθανομαι! Εστω και απροσωπα, θα εκτιμουσα να ακουσω τις αποψεις σας. Αν καποιος απο εσας αισθανθηκε ακριβως οπως εγω τωρα, ας με βοηθησει παρακαλω! Ευχαροστω πολυ!

Νομιζω οτι διαβαζω εμενα ....καταρχας κι εγω πηρα μια τετοια αντιβιωση δεκεμβριο ομως ειμαι κι εγω 18 δινω κι εγω πανελληνιες και αυτα που ειπε ο δικος μου γιατρος ειναι οτι λογοτης αντιβιωσης φυγαν και μερικες βιταμινες απο τον οργανισμο εμενα και ηλεκτρολιτες για σενα δεν ξερω απλα μου ειπα να παρω μια πολυβιταμινη για ενα μηνα ( την centrum εαν την ξερεις) και ολα οκ εγω ειμαι σχετικα καλα οχι τελειως αλλα καλα σε αντιθεση με σενα ομως ΦΟΒΑΜΕ ΤΟΥς ΓΙΑΤΡΟΥς αρα δεν προκειτε να παω ....αγνχος εχεις απλα δεν το καταλαβαινεις λογικα και ξεσπαει αλλου
Εγωπαντως οταν αρχιζει η περιοδος του μουδιασματος αρχιζω να τρωω μπανανες που εχουν καλιο και βοηθαει

Σ' ευχαριστω πολυ που απαντησες! Πολυ ενθαρρυντικα τα οσα μου ειπες! Παιρνω και εγω βιταμινες! Epresat λεγονται σε μορφη σιροπιου. Με βοηθησαν οσον αφορα τις ασταθειες. Ωστοσο, τωρα αυτο που με αγχωνει πολυ ειναι η αισθηση αυτη με τα μουδιασματα που αισθανομαι.

Quote:

---

Originally Posted by nikos04

Σ' ευχαριστω πολυ που απαντησες! Πολυ ενθαρρυντικα τα οσα μου ειπες! Παιρνω και εγω βιταμινες! Epresat λεγονται σε μορφη σιροπιου. Με βοηθησαν οσον αφορα τις ασταθειες. Ωστοσο, τωρα αυτο που με αγχωνει πολυ ειναι η αισθηση αυτη με τα μουδιασματα που αισθανομαι.

---

Για τα μουδιασματα μαλλον καλια σου λειπει που υπαρχει στις μπανανες στα κασιους και σε βιταμινη
Εχει οραια γευση το σιροπι?

Καλη ειναι

[email protected]
Εαν θες στειλε εδω να σε ρωτησω κατι περι αντιβιωσης που δεν μπορω εδω

Παρακαλω! Ρωτησε με ο,τι θελεις απο εδω! Ολοι οσοι βρισκομαστε εδω ειναι επειδη δεν μπορουμε να εκφρασουμε τα προβληματα μας προσωπικα. Θα μπορουσες ισως να μου περιγραψεις και τα δικα σου συμπτωματα, αλλα και τα μουδιασματα που αισθανοσουν; Ηταν ισχυρα ας πουμε; Ευχαριστω εκ των προτερων

Τα μουδιασματα ναι ηταν ισχυρα οχι ομως μεγαλης διαρκειας και ειδιαιτερα την νυχτα οχι καθε μερα ομως

Εγω τα αισθανομαι σαν μικρα τσιμπηματακια. Εχω καποιες μερες που τα αισθανομαι αλλα δεν ειναι δυνατα. Δεν ξερω παντως ανησυχω πολυ

Quote:

---

Originally Posted by nikos04

Εγω τα αισθανομαι σαν μικρα τσιμπηματακια. Εχω καποιες μερες που τα αισθανομαι αλλα δεν ειναι δυνατα. Δεν ξερω παντως ανησυχω πολυ

---

Οι αιματολογικες σου καλες δεν ηταν?

Ναι δεν εδειξαν κατι.

Αρα δεν υπαρχει λογος να ανησηχεις φαε και καμια μπανανα και θα εισαι μια χαρα

Σε ευχαριστω πολυ! Ηταν πολυ ενθαρρυντικα αυτα που μου ειπες! Με βοηθησες αρκετα! Να εισαι καλα και καλη επιτυχια με τις Πανελληνιες να εχεις!

Και σε σενα το ιδιο

Νίκο, καλησπέρα κι από μένα... Είμαι 23 κι ένα πράγμα θα σου πω. Πρόσεξε τον εαυτό σου. Αν δεν το κάνεις εσύ για σένα, κανείς δε θα το κάνεις,ούτε οι πιο κοντινοί μας άνθρωποι. Λες δεν αγχώνεσαι για τις πανελλήνιες... φανερά όχι, ενδόμυχα; ξέρεις φιλε μου (μου επιτρέπεις, έτσι; ) τι κακό πράγμα είναι το υποσυνείδητο; μπορείς να δεις με λίγα λόγια την ιστορία μου σε άλλο ποστ, αλλά να σου πω μιας και δε το αναφέρω εκεί, πως προσφάτως ανακάλυψα τα κατάλοιπα του άγχους που μου είχαν αφήσει οι πανελλήνιες... λόγω παπαγαλίας κυρίως που δεν την άντεχα...
Και μιας και είμαι άνθρωπος που βιώνω ένα μόνιμο άγχος και ανά καιρους κρίσεις πανικού σε συμβουλεύω (για να το ακούσω κι εγώ για μένα) να ηρεμήσεις και να προσπαθήσεις να βρεις την αρχή του κακού. Εγώ δεν πιστευω ότι όλο το κακό ξεκίνησε από αντιβίωση. Αν ήταν ετσι θα το παθαίναμε όλοι. Θεωρώ πως βγήκε στην επιφανεια ξαφνικά συσσωρευμένο άγχος...