πολυπλοκα πραγματα κουραση ψυχαναγκασμοι προυποθεσεις οροι

ειναι πολυ κουραστικο να ειμαι εγω.ειμαι τοσο ιδιοτροπη,που ολα θελω να γινονται με συγκεκριμμενο τροπο δεν αντεχω αλλο ειναι κουραστικο!θελω να βρω ενα ατομο ν στεκεται διπλα μ αλλα δεν το κανω γτ πρεπει πρωτα να πετυχω εναν στοχο μ κ μετα ολα και αισθανομαι ετσι οτι δεν ζω.και μετα τον αλλο στοχο υπαρχει αλλος δεν μπορω νακανω πραγματα δλδ ταυτοχρονα .πιστευω οτι θα μεινω για παντα μονη μ...ειμαι ψυχαναγκαστικη σε σημειο αν δν εχω κανει κατι πουθελωπχ να διαβασω νιωθω ενοχες και αυτο φαινεται στην συμπεριφορα μ ως προς τον αλλο.του δειχνω κατι που δεν ειμαι ωστε να με απορριψει να αναγκαστω να κανω αυτο π εβαλα προυποθεση για να μπορω να ζησω ελευθερα .εχω απελπιστει.τωρα θελω τοσο ενα στηριγμα κ παρεα αλλαεχωθεσει ορο στον εαυτο μου να μην μιλαω /συμπεριφερομαι οπως θελω οπως ειμαι και να ζω σαν εξω απο τη ζωη μουμεχρι να επιτυχω αυτο που θελω γτ ετσιθαειναι σαν να χω αναιρεσει ενα λαθος π εκανα κ τ σκεφτοαμαι συνεχεια.γτ ετσι θετω προυποθεση να απαλλαχθω απο αρνητικες σκεψεις ειναι σαν συνεχομενες δοκιμασιες πουβαζωστον εαυτο μου.δλδ μονο αν κανω αυτοθα μπορω να κανω αυτο και να μιλαω σε αυτον και να τον κανω να με συμπαθει η επδ εκανα αυτο δεν αξιζω να χω φιλους παρεα κ πρεπει να περασει μια φαση πρωτα.επισηςειμαι ψυχαναγκαστικησε ολα.ας πουμε θελω ενα αγορι να μην ειμαι μονη κ δν μπορω να κοιμαμαι γενικα μονη μ..ωστοσο αν αυτοςδεν ειναι ακριβως οπως πρεπει για να μην μ ρχονται αρνητικες σκεψεις ,ε μετα μ ρχονται αρνητικες σκεψεις και δεν μπορω να μεινω μαζι του η...δν μπορω να μιλαω ειναι καταδικασμνη να μεινω μονη..γ παντα!οταν πετυχαινω βεβαια αυτα π θελωδν ειμαι μονη κ ισως περναω κ πολυκαλα αλλα οταν οχι..??δεν μπορω να αντεξω την αυτοτιμωρια μεχρι να πετυχω αυτο ξανα π εχω θεσει σαν ορο για να ξαναγινω εγω.τι μ συμβαινει??πιστευω δν υπαρχει πιο ατυχη απο μενα,.:(δλδ τωρα ειμαι σε κατασταση απομονωσης δεν σκεφτομαι καν!σαν να ειμαι εγω επδ αυτα ταχα συνδεσει οτι επρεπενα τα κανω μονο οταν, κανω αυτο κ αυτο ,εβαζα ορους δλδ σε μια προσπαθεια να μην μ ρχονται αρνητικες σκεψεςις κ τωρα ειμαι παγιδευμενη σε αυτες.

είσαι πολύ μπερδεμένη και αυτό φαίνεται κι απ τον γραπτό σου λόγο
άσε μερικά πράγματα χωρίς να τα ψάχνεις πολύ μην τα αναλύεις όλα στο μυαλό σου
το να θέλεις να έχεις μια σειρά στην ζωή σου δεν είναι κακό αλλά να μην αμελείς της δικές σου χαρές

Έχεις μιλήσει με καποιο ψυχολόγο? Θα σου συνιστούσα να βρεις εναν της γνωστικης συμπεριφορικής μεθόδου.
Η ιψδ είναι διαδοχή αρνητικών σκέψεων, επιβολή στον εαυτο μας από εμας συνηθειών και αναστολών, αρνητικές σκέψεις για κάθε τι που πάμε να κάνουμε, αναβλητικότητα κλπ. Υπάρχει η μέθοδος της εσωτερικής παρατήρησης και της εκλογίκευσης. Η ιψδ προκαλεί έντονα σωματικα συμπτωματα κούρασης, κόπωσης κλπ συναφη. Αμα κατορθωσεις τις μεθοδους αυτες θα δεις μεγαλη διαφορά στη ζωη σου. Ειχα γραψει πολύ παλια γι αυτες στην ενοτητα ΙΨΔ.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Έχεις μιλήσει με καποιο ψυχολόγο? Θα σου συνιστούσα να βρεις εναν της γνωστικης συμπεριφορικής μεθόδου.
Η ιψδ είναι διαδοχή αρνητικών σκέψεων, επιβολή στον εαυτο μας από εμας συνηθειών και αναστολών, αρνητικές σκέψεις για κάθε τι που πάμε να κάνουμε, αναβλητικότητα κλπ. Υπάρχει η μέθοδος της εσωτερικής παρατήρησης και της εκλογίκευσης. Η ιψδ προκαλεί έντονα σωματικα συμπτωματα κούρασης, κόπωσης κλπ συναφη. Αμα κατορθωσεις τις μεθοδους αυτες θα δεις μεγαλη διαφορά στη ζωη σου. Ειχα γραψει πολύ παλια γι αυτες στην ενοτητα ΙΨΔ.

---

σε ευχαριστω πολυ ιωαννη.παω σε ψυχιατρο αλλα ψυχοθεραπεια δεν κανω .αν και θα φροντισω απλα τωρα προεχουξ κατι αλλα σε επαγγελματικο επιπεδο

Οταν ασφαλες καταφυγιο στο κοσμο των συναισθηματων ειναι η λογικη και ενας ανθρωπος εχει κλιση στην διανοητικη επεξεργασια, πολλα τραυματα, απωθημενα, πληγες, θυμοι, τοξικοτητα εν κατακλειδι μεταμφιεζονται σε αλλους τιτλους.

Ειμαι μοναχικη, ειμαι αυτονομη, ειμαι φιλοδοξη, θελω να ελεγχω τα παντα για αυτο τρεχωγια ολα μονη μου...
παιζει πολυ το μονη και λιγο το "μαζι".

Πιστευω πως οσες γυναικες καταληγουμε στο ολα μονη, εχουμε φαει χοντρη ηττα σε καποια φαση της ζωης μας στην ελπιδα ενος "μαζι". Βρεφικα, παιδικα,εφηβικα,ενηλικα ? δεν ξερω.

Μολις περασει το πρωτο κυμμα εντονων συμπτωματων σου προτεινω ψυχοθεραπεια. Εγω μετανιωνω εν μερει που αργησα να κανω, ισως να ειχα γλιτωσει πονο - οπως και να εχει - το μυαλο μπορει να δινει απαντησεις αλλα το παζλ δεν λυνεται.ηττα. μπορει η καρδια να θελει παρεα αλλά να τρομαζει και να μην ξερει τι να πει. ηττα. καπως μπερδευεται το συστημα και γινεται ενα μπαμ.

Εαν δεσμευτεις να γνωρισεις τον εαυτο σου καλυτερα ισως να μαθεις σιγα σιγα να ξεχωριζεις τον επιθυμητο στοχο απο τον ψυχαναγκαστικο. Την αληθινη σχεση απο την προσποιητη. Ναι δεν τρεχουν λεφτα απ τα πατζακια ουτε ο χρονος ειναι παντα υπερ μας για ωρες ψυχαναλυσης. Αλλά τελικα ειναι τοσο πολυτιμο να προλαβεις καποια αρνητικα σκαλωματα του εγκεφαλου οσο σημαντικο ειναι να πιεις νερο για να μην παθεις κατι σοβαρο απο αφυδατωση.


*Αν ολα αυτα που γραφω στο τωρα σου φαινονται -ασυναρτητα- δοκιμασε σε ενα μηνα αλλη μια αναγνωση.

Καλοπροαιρετα η C.C