Οικογένεια - σχέσεις - συμπεριφορά

Καλημέρα σε όλους,

επέστρεψα μόνιμα σπίτι εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο μετά από 6 χρόνια σπουδών. Δεν εργάζομαι ακόμα και όλη τη μέρα τη περνάω στο σπίτι. Για να κάνω κάτι εποικοδομητικό ξεκίνησα να πάρω το πτυχίο μου στα Αγγλικά.

Είμαι βαρήκοη αλλά έχω πολύ καλή ακουστική επικοινωνία με το περιβάλλον και τους ανθρώπους.

Γενικά δεν έχω πολλές παρέες αν και είμαι ιδιαίτερα κοινωνική. Δύο-τρεις φίλες που έχουν φτιάξει τη δική τους καθημερινότητα. Η κολλητή μου εργάζεται σε περίεργα ωράρια και προτιμά τον ελεύθερο χρόνο της να τον περνά με τη σχέση της. Δε μένουμε και στο ίδιο μέρος και είναι δύσκολη η μετακίνηση μου γιατί μένω σε χωριό.

Η κατάσταση είναι περίπλοκη. Ζω με τη μητέρα μου ( ο μπαμπάς μου έχει πεθάνει) και δε μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου.Τις αντιδράσεις μου προς την καθημερινή μας επικοινωνία. Πάντα είχαμε μια σχέση στοργής/οργής αλλά τώρα καθετι που συζητάμε με βγάζει από τα ρούχα μου, ακόμα και για τα πιο ασήμαντα πράγματα.

Έχω παρατηρήσει και μου έχουν επισημάνει και άλλοι άνθρωποι ότι μπορεί να κάνω την ίδια κουβέντα με άλλους και να το πάρω πολύ θετικά ενώ με τη μαμά μου με τσιτώνει από το πρώτο λεπτό.

Τις τελευταίες εβδομάδες το κακό έχει παραγίνει. Φτάνω στο σημείο να τη πληγώνω με λέξεις/φράσεις που αφορούν τα προβλήματα της, ή το πρόβλημα βαρηκοίας μου κλπ.

Γνωρίζω πολύ καλά πως δε φταίει και μετανιώνω κάθε φορά που της φέρομαι άσχημα. Με εξουθενώνει αυτή η κατάσταση! Όλο λέω πως θα παίρνω βαθιές αναπνοές πριν απαντήσω ή θα μετράω μέσα μου αλλά δεν τα καταφέρνω..

Όσον αφορά τα προσωπικά μου, τα έχω κάνει λίγο μπάχαλο. Τώρα τελευταία ξεκίνησα να μιλάω με ένα παιδί στο facebook για λίγο καιρό, βγήκαμε, περάσαμε ωραία και τώρα έχω την αίσθηση πως με αποφεύγει..

Βασικά είμαι ανυπομονη και έχω πληγωθεί αρκετές φορές επειδή ωραιοποιώ τα πράγματα και έχω φτάσει στο σημείο να θέλω να γνωρίζω την έκβαση του αποτελέσματος..να νιώθω συναισθηματικά ασφαλής..να μη βρεθώ εκτός απροόπτου..

Τα έχω λίγο χαμένα...

καλησπερα, μπερδεμενη :)
νομιζω οτι αυτο που σε αποσυντονιζει πανω απ ολα ειναι το οτι δεν μπορεις να βρεις τους ρυθμους σου και κυριως την ηρεμια σου, μετα την επιστροφη στο πατρικο σου (μητρικο..) μετα απο τα χρονια της ανεξαρτησιας των σπουδων.
το οτι η μανα σου εχει αυτη την μαγικη ιδιοτητα να σε κανει εξω φρενων ενω με αλλους ανθρωπους εισαι ηρεμη, συμβαινει σε παρα πολλους, και σε εμενα.. το θεμα το χειροτερευει το οτι εισαι πλεον αναγκασμενη να την αντιμετωπιζεις καθημερινα.
αν βαλεις επιπλεον και τα προβληματα της ανεργιας μετα τις σπουδες και τα θεματακια με τις σχεσεις, δεν νομιζω οτι χρειαζεσαι κατι αλλο για να εισαι στρεσαρισμενη και δυσαρεστημενη.
η μονιμη λυση κατα την γνωμη μου θα δωθει οταν καταφερεις να βρεις την ανεξαρτησια σου.
το "μακρια και αγαπημενοι' το ξερεις? μονο αυτο δουλευει 100% σε τετοιες σχεσεις αγαπομισους.
μεχρι τοτε, προσπαθησε οταν εισαι ηρεμη να μαζευεις την ενεργεια σου για καποιιους βασικους στοχους.
νο1, το να βρεις μια δουλεια.

για το παιδι στο φμ και το καθε τετοιο παιδι (καποια προσφατη και οχι ιδιαιτερα σημαντικη γνωριμια δλδ), τι να πει κανεις? συμβαινουν αυτα. ισως δεν ηθελε κατι παραπανω. αν ησουν κι εσυ ηρεμη , μπορει κι εσυ να μην ηθελες. απλα τωρα σε ποναει διπλα γιατι εχεις κι ολη αυτη την αναστατωαση στην ζωη σου.
παρτα ενα ενα και προσπαθησε να επικεντρωνεσαι και να βρισκεις διαδικασιες να ηρεμεις.

Είναι πολύ απότομη αλλαγή η επιστροφή από τις σπουδές, από μια αλλη χωρα ή από μια άλλη πόλη, από τη μέρα στην άλλη (παίρνοντας το αεροπλάνο ή το τρένο κλπ) για να επιστρέψεις για πάντα πίσω στο σπίτι. Πολύ απότομη είναι η αλλαγή αν το επίπεδο διαβίωσης από πλευρά συναναστροφών, ανεξαρτησίας και καθημερινής επαφής με την πηγη της γνώσης διαδέχεται το οικείο περιβάλλον στο σπίτι, ενα σπίτι όπως το άφησες με τα χίλια του προβληματα. Ειναι ένα σπάσιμο νεύρων, μια πτώση αυτοεκτιμησης και αυτοπεποίθησης σε σημειο που να χανεις την όρεξη σου για τα πάντα, ακόμα και για να ακολουθησεις αυτο που σπούδασες. Αυτο, ιδίως αν δεν έχεις τα μέσα για άμεση επαγγελματική αποκατάσταση ή οι εργασιακές συνθήκες στον τομεα σπουδών σου ειναι χάλια. Μην αφηνεις την άσχημη αυτη κατασταση να σου προκαλει την εντυπωση πως δεν κάνεις, πως δεν εισαι ικανη γι αυτο που σπουδασες. Θα ναι η μεγαλύτερη ζημια αν επιτρεψεις τετοια διαστρεβλωμενη σκεψη να σε κυριαρχήσει.

Το μόνο που μπορείς να κάνεις για να αποφυγεις την αδράνεια και το να βρεθεις τελικά σε δουλειες άσχετες με αυτο που σπούδασες είναι να ξεκινήσεις από νωρίς το ψάξιμο, να μην τα βάζεις κάτω, να επιμένεις να ασχοληθεις με τον Χ ή τον Ψ τρόπο με τις δικές σου δυναμεις με αυτο που σπουδασες, έστω σαν υπάλληλος, ακόμα κι απο μόνη σου! Κι αυτο πρεπει να το κανεις όσο πιο άμεσα γίνεται αλλιώς θα ναι αργά. Τώρα που οι γνωσεις ειναι πολύ φρέσκες. Εναμιση χρόνος είναι πολλής καιρός.

Μην σε απορροφούν, μην γινονται επικεντρο σου τα προβλήματα στο σπίτι, αυτα σε αποπροσανατολίζουν από το στόχο που προείπα. Επίσης, κάπου μιλάς για συναναστροφές. Αξιοποίησε αυτους τους ανθρωπους είτε για παρέα και θετική ανατροφοδότηση μέσα απ αυτην είτε για να σε βοηθησουν ή να σε συμβουλεύσουν σε επαγγελμνατικα θεματα. Δυστυχώς κατα τις σπουδες έχουμε πιο πολλές και πιο ποιοτικές συναναστροφες σε σχεση με αυτες που ειχαμε στο σπίτι και στα μερη που ζουμε.
Ως προς το παιδι άμα ξομάκρυνε κατα πάσα πιθανότητα δεν γουστάρει, αλλιως θα σε ειχε πρήξει.

Και το ίντερνετ δεν ειναι και η καλύτερη ενασχόληση, ειναι απλα μια φυγη από την πραγματικοτητα και ενα υποκαταστατο για τις συναναστροφες που σου λειπουν. Στην ουσια όμως δεν σου λύνει κανενα πρόβλημα, σε αφηνει στασιμο.
Με απλα λόγια μην τα βάζεις κάτω.

Σε γενικές γραμμές συμφωνώ με όσα προαναφέρθηκαν...
Όμως πέρα απ' όλα αυτά μήπως αυτή η επιθετικοτητα προς τη μητέρα σου κρύβει κάτι άλλο? Γιατί βγάζεις θυμό μ.. Ίσως στο παρελθόν να έχει συμβεί κάτι και υπάρχει μέσα σου το οποίο όμως έχε αλλάξει το πως βλέπεις εκείνη η σε κάτι που έχει συμβεί μια φορά η κατ εξακολουθήση και έχει καταγραφεί στο υποσυνείδητο σου και σε κανεις να αντιδράς με αυτό τον τρόπο..

Καλημέρα σας και ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας!

Εχετε δικιο σε πολλα!

1) δεν έχω βρει τους ρυθμούς μου ακόμα, έχω τόσο ελεύθερο χρόνο εδώ στο χωριό που δεν έχω τι να κάνω!
-Είναι δύσκολη η μετακίνηση στη πόλη και δε έχω ακόμα τη δυνατότητα για δίπλωμα κλπ.
-Δε έχει πάρα πολύ νεολαία το χωριο μου, να φανταστείτε στη τάξη μου ήμουν με μία ακόμα κοπέλα. Οι περισσότεροι συνομήλικοι μου έχουν φύγει ή σπουδάζουν.

2) Η ευρεση δουλειας ειναι δύσκολη! Όλοι το ξερουμε! Προσπαθω εδω και 1 μηνα που πήρα το πτυχίο μου να βρω το οτιδήποτε! Δε με νοιαζει! Αρκει να ειμαι παραγωγικη!

3) Μου μένει το ιντερνετ για να περνα η ώρα. Για να μη κολλάω έχω βάλει όρια στον εαυτο μου να μην αφιερωνω πάνω από 2 ωρες στα fb κλπ.

4) Η γνωριμια ηταν καθαρα ακυρη, προφανως για να καλυψω τη μοναξια μου, αλλα και παλι δε μπορω τους ανθρωπους που δεν εχουν μπεσα και δεν ξεκαθαροι! Χθες εστειλε απο μονος του μνμ, του απαντησα οταν το ειδα..διαβαστηκε...του ξαναεστειλα μετα απο ωρες..ξαναδιαβαστηκε και δεν απαντηθηκε! Ακομα και αν δε γουσταρε θα πρεπε να ειναι κυριος! Με πειραξε, λογικο ειναι! Η απορριψη παντα ποναει! Αλλα τουλάχιστον πηρα το μαθημα μου!

5) Όσο για το αν έχει συμβεί κατι με τη μαμά μου στο παρελθον δεν ισχυει! Παντα ηταν η σχεση μας ετσι! Ας πουμε ημουν το κακομαθημενο κοριτσακι του μπαμπα και των παππουδων! Η μανα μου ηταν αυτη που εβαζε τα ορια! Δε εχω κατι προσωπικο μαζι της! εχω παρατηρησει πως οταν εχουμε τετοια σκαμπανεβασματα στη σχεση μας οφειλονται στο οτι εγω ξεσπαω πανω της γιατι δε εχω καπου αλλου να εκτονωσω την ενεργεια μου! Πχ. Κανω τα παντα στο σπιτι απο μονη μου αλλα αν μου πει: Πλυνε τα πιατα, εγω θα τα παρω στο κρανιο. Γιατι νιωθω οτι μονο γιαυτα ηρθα σε αυτη τη ζωη. Ενω ξερω βαθια μεσα μου πως δε ειπε τπτ κακο απλα ζητησε τη βοηθεια μου.

εγώ θέλω μόνο να επισημάνω ότι ίσως αυτή η συμπεριφορά προς τη μητέρα σου να οφείλεται στο ότι είναι ο πιο κοντινός σου άνθρωπος, και με αυτή σου τη συμπεριφορά προς εκείνη να εξωτερικεύεις την εσωτερική σου δυσαρέσκεια και αναστάτωση, που όμως παρ όλα αυτά δεν οφείλεται σε εκείνη!

Να θυμάσαι ότι κανένας άνθρωπος δεν είναι δεδομένος..Ούτε παντοτινός. Προσπαθησε να παρατηρήσεις σαν τρίτος τη σκηνή, τι εντύπωση σου αφήνει? δε σου τα λέω για να νιώσεις τύψεις, αλλά για να αξιολογήσεις και τις δύο πλευρές (τη δική σου και της μητέρας σου). Επίσης προσπάθησε να σου γίνει συνήθεια το να της μιλάς ευγενικά. στην αρχή δεν θα ναι εύκολο..

σίγουρα δε βοηθάει το ότι βρίσκεσαι στο χωριό. Υπάρχουν παρ όλα αυτά πολλά πράγματα να κάνεις. Το Internet δε μας προσφέρει μόνο ψυχαγωγία, αλλά και ενημέρωση!! Προσπάθησε να εξελίξεις την επιστήμη σου. Κάθε μέρα να διαβάζεις από ένα άρθρο που να έχει σχέση με αυτή. Να το βάλεις σα στόχο για να μη χάνεις επαφή.

Υπάρχουν σίγουρα πολλά πράγματα με τα οποία θα μπορούσες να ασχοληθείς στο χωριό, ειδικά τώρα που έχεις άπλετο ελεύθερο χρόνο. Ένα από αυτά είναι οι κατασκευές. Βρες τι σου αρέσει και ξεκίνα!! Μετα εάν τα καταφέρνεις καλα, μπορείς ακόμη και να αρχίσεις να τα πουλάς μέσω fb. στο Pinterest έχει παρα πολλές ενδιαφερουσες ιδέες.

όσον αφορά τα αγόρια να θυμάσαι ότι για καποιο λόγο γίνονται όλα. μη στεναχωριεσαι.