Αυτοκτονικές Τάσεις, μήπως..... ;
Πολλές φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να σκέφτεται πως η λύση στα προβλήματα μου είναι η αυτοκτονία, κυρίως γιατί κουραστικά με αυτόν τον αγώνα που λέγεται ζωή. Είμαι από τα άτομα που δεν μου χαριστηκε τίποτα και δούλεψα σκληρά και μόνη μου για να πετύχω τα όσα πέτυχα. Περπατώντας στην άκρη του δρόμου σκέφτομαι πάντα το παραπάτημα στην άσφαλτο. Μετά κάτι πάντα με κρατάει. Δεν έχω κάνει απόπειρα και δεν θα υπάρξει ποτέ! Αλλά αυτές οι σκέψεις, το υποσυνείδητο που φοβάμαι μην με φέρει εκτός ελέγχου. Μήπως τελικά η αυτοκτονία είναι μια φυσιολογική σκέψη που κάνει ο άνθρωπος;
