Οκ σηκώνεσαι από το κρεβάτι. ..γίνεσαι λειτουργικός. .φεύγουν τα κλάματα και οι υστερίες. . (Να ναι καλά και η καραμελιτσα)..Μετά τι? Εχει καμιά εβδομάδα τώρα που κρατάω το μαγαζί μιας φίλης μου επειδή λείπει. .σηκώνομαι, ντύνομαι στολίζομαι. ..γελάω, εξυπηρετΩ, συζητώ. ..και το βράδυ έρχεται σα χείμαρρος η μελαγχολία και η θλίψη. .το πρωί ξυπνάω πάλι θλιμμένη μέχρι να πιω ένα καφέ και μετά παίρνω μπροστά. ..φοβάμαι πως τα τελευταία χρόνια έτσι ήμουν απλά το ότι δεν είχα καμία δραστήριοτητα με έριξε στα πατώματα. ..αλλά και αυτό είναι ανυπόφορο.. .νομιζω ότι είμαι σε φάση που πρέπει να δω τι θα κανω...το αντικαταθλιπτικο έδωσε οτι είχε να μου δώσει. ..Τώρα τι?? Θεωρώ ότι είναι πιο δύσκολη φάση αυτή. ..Όταν έχεις παραιτηθεί δε σε ενδιαφέρει να σηκωθείς. .όταν κλαις και οδυρεσαι έχει κάτι το λυτρωτικο..νιώθεις σαν Ήρωας. .Αυτό τώρα όμως τι είναι? Είναι στάδιο? Είναι κατάθλιψη Light μορφής? Δε ξέρω αν με καταλάβαινετε τι εννοώ! !!! Καλή σωματική , ψυχική και πνευματική ανάστάση παιδιά! !!