Σύγκριση,το κάνουμε όλοι μας!!

Το κάνουμε συνεχώς.Συγκρίνουμε τις ζωές μας,τους συντρόφους μας,τις επιτυχίες μας,τον χαρακτήρα μας.

Αναρωτιέμαι αν βρισκόμουν σε ένα ερημικό νησί και δεν είχα τα ερεθίσματα της σύγκρισης πως θα αισθανόμουν.Φυσικά η λύση για να τα βρεις με τον εαυτό σου και να σταματήσεις να συγκρίνεσαι δεν είναι να γίνεις ερημίτης αλλά το να κατανοήσεις πως η σύγκριση δεν βγάζει πουθενά.Το μόνο που δημιουργεί είναι μελαγχολία και στρες καθώς και επιθυμίες που μπορεί να μη σε εκφράζουν.

Νομίζω είναι πολύ δύσκολο να καταφέρει κάποιος να μη συγκρίνεται.Μας το έμαθαν από πολύ νωρίς οι δάσκαλοι και οι γονείς μας είτε με λόγια,είτε με βαθμούς καθώς και η κοινωνία η ίδια κατατάσσει τους ανθρώπους με βάση την οικονομική τους δύναμη,την εξυπνάδα τους,την ομορφιά τους.

Ειδικά όταν πάσχεις από μια πάθηση που σου στερεί βασικά πράγματα και σε πηγαίνει πίσω στη ζωή σου η σύγκριση νομίζω γίνεται εντονότερη.

Πόσοι από σας έχετε συνειδητοποιήσει ότι η σύγκριση είναι κάτι που σας κάνει να έχετε άσχημα συναισθήματα και τι κάνατε για να το αντιμετωπίσετε;;

Εγω πιστευω εχει να κανει με το πως το διαχειριζεται κανεις. Η συγκριση μπορει να ειναι ψυχοφθορα και αχρηστη και μπορει να ειναι και εποικοδομητικη. Για παραδειγμα οταν θαυμαζουμε καποιον και μας εμπνεει στη προσωπικη μας βελτιωση και αυτο μεσα απο συγκριση γινεται εν μερει. Αναγνωριζεις πως εχει καποιος εχει ποιοτητες και χαρακτηριστικα που θα ηθελες να εχεις. Καλως η κακως ειμαστε κοινωνικα οντα και αποκτουμε ερεθισματα μεσα απο τη τριβη με αλλους ανθρωπους, η συγκριση ειναι αναποφευκτη. Το θεμα ειναι να εχουμε επαφη οσο γινεται με τις πραγματικες μας επιθυμιες και το τι μας ταιριαζει για να ξερουμε ποτε θαυμαζουμε καλοπροαιρετα και προσπαθουμε να εμπνευστουμε απο καποιον και ποτε τα πραγματα στα οποια "υπερτερει" καποιος μας ειναι αχρηστα η μας κανουν απλα να νιωθουμε ασχημα με τη σκεψη αντι να μας βοηθανε καπως. Η συγκριση σε καποιον που δεν εχει μια καλη και σχετικα παγιωμενη αισθηση του εαυτου του ειναι δυσκολη εως και επικινδυνη ναι. Καλο ειναι να προσπαθουμε να τα φιλτραρουμε αυτα τα δυο μεταξυ τους και να εχουμε υποψη και να πιστευουμε μεσα μας πως ασχετα που σε καποια πραγματα επιδεχομαστε βελτιωσης δεν σημαινει οτι δεν αξιζουμε. Αν εχουμε παγιωμενη τη θεμελιωδη πιστη για τον εαυτο μας οτι αξιζουμε σαν ατομο τοτε διαχειροζομαστε καλυτερα τις όποιες συγκρισεις.

Μπορω να πω με μεγαλη σιγουρια , οτι δεν συγκρινω τον εαυτο μου με κανεναν , ποτε , ειμαι ευχαριστημενος απο αυτον , δεν εχω ζηλεψει ποτε , κανεναν ................ διαβαζω βιογραφιες ανθρωπων που πετυχαν , και προσπαθω να αποκτησω εμπνευση για να πετυχω καποιον στοχο , σαφως υποδεεστερο , πχ του Ωναση ......αυτο δεν σημαινει οτι συγκρινω τον εαυτο μου με τον Ωναση .......

Οταν δεν τα έχεις καλά με τον ευατό σου,θα μπαίνεις συνεχώς σε συγκρίσεις με τους άλλους.Θα φτάνεις σε σημείο να ζηλεύεις ακόμη και αυτούς που πχ δεν ειναι αρτιμελείς ενώ εσύ είσαι και να προτιμάς να ήσουν έτσι επειδή πιστεύεις ότι θα ήσουν πιο ευτυχισμένος.
Αυτό βέβαια ξεκινάει απο την πολύ μικρή ηλικία του ανθρώπου και το κατά πόσο οι γονείς δίνουν στο παιδί τα εφόδια-τρόπους να πετύχει στη ζωή του.