Περίεργη Θλίψη

Καλησπέρα σε όλους τος συμπάσχοντες. Θέλω να αναφέρω ένα θέμα που με βασανίζει εδώ και πολύ καιρό.
Γιατί όταν δεν έχω να κάνω κάτι και είμαι μόνος με πιάνει μια θλίψη, στεναχώρια; Δηλαδή εαν ξέρω ότι την επόμενη μέρα έχω κανονίσει κάτι με κάποιον/α, η έχω να κάνω δουλειές είμαι καλά. Εαν βρεθώ σπίτι μόνος (ακομα και με τους δικούς μ) με πιάνει αυτή η θλίψη
Γενικώς κατάλαβα οτι θέλω να συναναστρέφομαι. Μήπως με φοβίζει η μοναξιά; Αλλά υπάρχουν στιγμές που θέλω να είμαι μόνος. Το έχει περάσει κανείς αυτό;
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας

Eίναι φυσιολογικό νομίζω. Άλλοι άνθρωποι νιώθουν καλά με παρέα και άλλοι είναι οι λεγόμενοι σπιτόγατοι.
Όταν είσαι μονος συνηθως κανεις ενα σωρό σκέψεις, αυτό το overthinking π λεμε και σε ρίχνει αυτό. Τουλάχιστον αυτό συμβαίνει σε μένα.

Quote:

---

Originally Posted by venom

Καλησπέρα σε όλους τος συμπάσχοντες. Θέλω να αναφέρω ένα θέμα που με βασανίζει εδώ και πολύ καιρό.
Γιατί όταν δεν έχω να κάνω κάτι και είμαι μόνος με πιάνει μια θλίψη, στεναχώρια; Δηλαδή εαν ξέρω ότι την επόμενη μέρα έχω κανονίσει κάτι με κάποιον/α, η έχω να κάνω δουλειές είμαι καλά. Εαν βρεθώ σπίτι μόνος (ακομα και με τους δικούς μ) με πιάνει αυτή η θλίψη
Γενικώς κατάλαβα οτι θέλω να συναναστρέφομαι. Μήπως με φοβίζει η μοναξιά; Αλλά υπάρχουν στιγμές που θέλω να είμαι μόνος. Το έχει περάσει κανείς αυτό;
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας

---

Και εγω αμα τυχει και μεινω μονος με πιανει θλιψη ,εμεις οι ανθρωποι απο την φυση μας ειμαστε κοινωνικα οντα.
Μην στεναχωριεσαι λογικο ειναι για μενα

Ω ναι, περιεργη φαση !
Καποτε το να ειχα ανεξαρτησια χωρου χρονου λαλα, ηταν το καλυτερο μου, κατοπιν ψυχικης κοπωσης να το πω ? Με εχω πιασει και σε προθυρα κρισης αγχους απο αισθηση "μοναξιας". Σαφη απαντηση δεν εχω λαβει σε αυτο.
Ο μεν ψυχιατρος ο 1ος μου ειπε ενα "ε και " ? οπου εκνευριστηκα γιατι για εμενα δεν ειναι φυσιολογικο να κανω ετσι , ο δευτερος συμφωνησε οτι δεν ειναι και οτι πιο νορμαλ οταν βρισκομαι μονη μου να με πιανει ανησυχια, "αγχος αποχωρισμου" απελπισια, μια μορφη τετοιων επεισοδιων ας πουμε και οτι ναι θα το στρωσουμε.

Πως το εχω εξηγησει μεχρι στιγμης ? Για να μην παρατησω τιποτα αποκοπηκα απο ολα τα συναισθηματα μου, καποια στιγμη επαψα να εχω και σαφη αποψη για το ποια ειμαι και τι δεν θελω να μου κανουν ... - ανοριοθετητη- οπότε οταν εμενα μονη ηταν σαν να μην ειχα ταυτοτητα, αρα ? Πανικος και θλιψη.

Τωρα εχω αρχισει να συμφιλιωνομαι με την ιδεα οτι λογικα θα ειμαι επιλεκτικη και με πολυ λιγους ανθρωπους αλλά τουλαχιστον δεν ειναι εξω απο την ανθρωπινη φυση να νιωσει καποιος θλιψη λογω μοναξιας.

Ελπιζω κατι απο αυτα που σου εγραψα να ηταν βοηθητικο.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τις απαντήσεις σας. Είναι όλων βοηθητικές!
Constantly και εγώ είμαι στη φάση με 2 - 3 άτομα να είμαι καλά αλλά το θέμα είναι ότι πολλές φορές γίνομαι η δεύτερη επιλογή σε ένα άτομο που το αγαπάω πολύ και κάπως στεναχωριέμαι γιατί θέλω συνέχεια να είμαι μαζί της. Ίσως να είμαι υπερβολικός δεν ξέρω. Όπως λέει και η φίλη Νεράιδα παίζει και το overthinking. Το θέμα είναι να το ξεπεράσω γιατί δεν μου αρέσει αυτό το συναίσθημα :(

Εσυ μιλας οτι νιωθεις μελαγχολια οταν η κοπελα που σε ενδιαφερει νιωθεις πως σε παραμελει ? μηπως εισαι ερωτευμενος ?

Κάτι τέτοιο! Δεν νομίζω να είμαι.. απλα μ πιάνει λίγο παραπάνω με αυτή. Το θέμα μ είναι οτι πάντα θέλω να βρισκομαι κάπου εκτός απ το σπίτι μου

Οκ, ισως δεν νιωθεις ασφαλης στο σπιτι, ισως σε πιανει αυτο που λεμε "δεν με χωραει ο τοπος" αλλά εδω μπαινει το τεραστιο κεφαλαιο οτι οφειλεις να εχεις τα δικα σου χομπυ,τις δικες σου ασχολιες, το δικο σου προγραμμα. Δεν μιλαω για λεφτα, γυμναστηρια κτλ. Δωρεαν παιρνεις βιβλιο πας σε ενα παρκο, πας για περπατημα, πας στη θαλασσα, κατι της...

Η κοπελα ισως εχει ενα αλλο προγραμμα ή καποια αλλα θεματα και καποιες ωρες θελει να ναι για τον εαυτο της. Αυτο δε σημαινει οτι δε σε γουσταρει.

Στις σχεσεις μας μπαινουμε για να προσθεσουμε στοιχεια μας, οχι για να καλυψουμε κενα μας. Δεν το λεω εγω. Το λενε οι υγιεις, μαλλον εχουν δικιο. Αν κοιταξεις μεσα στον βενομ τι λειπει και τι θελει και το δουλεψεις ισως να δεις την ζωη πολυ αλλιως... :)

γεια σου κι απο μενα
εγω 1ον δεν εχω φιλους στην πολη που μενω και κανα 2 βρισκονται μακρυα.δε μπορω να ειμαι εξω για αλλους λογους.θελω πολυ να βγω εξω ομως.οποτε ξεμενω στο δωματιο μου κλεισμενη για μηνες..φυσικα και μου προκαλει θλιψη και στεναχωρια αυτο.για να παψω να πνιγομαι απο τις σκεψεις ξεκινησα να βλεπω ταινιες 2-3 μεσα στη μερα.στην αρχη ηταν δυσκολο αλλα μετα απο λιγες μερες ηταν καλυτερα ξεχνιομουν με τις ταινιες.μετα εβαλα στοχο να κανω κατι στη ζωη μου και ξεκινησα μαθηματα για να δωσω ξανα πανελληνιες..

θελω να πω πως ενας τροπος να ξεγελας αυτο το ασχημο συναισθημα της θλιψης και της μοναξιας βοηθαει να κανεις πραγματα που μπορουν να γινουν χωρις αλλα ατομα αλλα μονο απο σενα.να μην χρειαζεται να εισαι με αλλον αλλα που θα μπορουν να γινουν αποκλειστικα απο σενα.

υπαρχουν στιγμες που θα στεναχωρηθεις αλλα θα ειναι λιγοτερες απο πριν.κανε πραγματα απο σενα για σενα

Σας ευχαριστώ για τις όμορφες απαντήσεις!
Να σας πω ότι εχω στόχους και τους κινηγαω και κάνω πράγματα και για μένα. Με τρομάζουν ίσως αυτές οι στιγμές μοναξιάς. Δηλαδή δεν μπορώ να κάτσω μια ολόκληρη μέρα σπίτι! Όμως με βοηθήσατε πολύ με αυτά που μου είπατε και σιγά σιγά το βλέπω λίγο αλλιώς και άρχισε να με ψιλό χωράει ο τόπος