Γυναικεία και αντρική φιλία

Έχω μια παρέα αγόρια κορίτσια που είμαστε μαζί από το σχολείο μεγαλώσαμε σπάσαμε αλλά είμαστε φίλοι μπορεί να κάνω πολύ καιρό να τους δω λόγω υποχρεώσεων τους μπορεί να γνώρισα κι άλλους αλλά κανένας δε μου έκανε κούκου πλέον επειδή όλοι δουλεύουμε βοηθάει ο ένας τον άλλο άμα έχει καμία απορία δηλαδή εγώ είμαι αγρότης άμα θέλουν να φυτεψουν κανένα μαρούλι με παίρνουν τηλ αντίστοιχα κι εγώ τους παίρνω τηλ όταν θέλω κάτι από τη δουλειά τους τέλος πάντων χαθήκαμε μπορεί να γνώρισα άλλους από τότε από δουλειά από σχολή κλπ αλλά με αυτούς χτυπάει η καρδιά μου γνώρισα πενήντα άτομα μετά από αυτούς κανένας δεν μου έκανε κούκου οπότε είπα τέρμα οι γνωριμίες και περιμένω αυτούς να βρουν χρόνο από τις υποχρεώσεις η να σκεφτούν όπως σκέφτηκα εγώ και να ξανάενωθούμε αν γίνεται αυτά ήθελα να το πω και να ρωτήσω αν έχετε κανένα που να χτυπάει η καρδιά σας

Απο φιλους λες elis?
Φυσικα...πανω στην ωρα το εγραψες το θεμα παω στα γενεθλια μιας τετοιας φιλης :)
Ποτε δεν ειχα μεγαλες παρεες η πολλους φιλους αλλα κι αυτους που ειχα ηρθαν, φυγαν περαστικοι και χαθηκαν. Για χρονια δεν ειχα κανεναν ανθρωπο που δεν ενιωθα μοναξια με τη παρεα του (αν καταλαβαινεις τι εννοω) περα απο τον πρωην. Οταν χωρισα και μιζεριαζα προσεγγισα ομως ξανα μια παλια φιλη χωρις προσδοκιες και παρ'οτι δεν το περιμενα καθολου, απο τον πρωτο καφε κι ολας ηταν σαν να μην περασε ουτε μια μερα. Φιλη καρδιακη. Τωρα μπορει να ξαναχαθουμε με δουλειες σπουδες και σχεδια αλλα πιστευω θα ξαναβρισκομαστε γενικα. Και δεν χρειαζεται να βλεπεις καποιον συνεχεια για να ξερεις πως ειναι εκει για σενα και να εισαι κι εσυ εκει οταν χρειαζεται σαν να μην περασε μια μερα. Πιστευω σε εναν αβιαστο αορατο και ακλονητο στα χρονια και τις αποστασεις η τις υποχρεωσεις η τα λαθη φιλικο δεσμο.
Χαιρετω τωρα μιας και βγαινω, θα δω πως πηγε η συζητηση το βραδυ :)

Για οσους φιλους χτυπαει η καρδια μου,ειναι ολοι πολυ παλιοι. Σχολειο, η στην χειροτερη περιπτωση, πανεπιστημιο.

Αυτό που λέμε ''λίγοι και καλοί'' Rem?

Κι εγω εχω κολλητο , απο το 1976 , ειναι στη Γερμανια πλεον , αλλα τηλεφωνιωμαστε δις εβδομαδιαιως , και λεμε τα δικα μας , ο αλλος κολλητος , ειναι την Ζυριχη πλεον , αυτον τον ξερω απο το 79 , στην πορεια ομως καπου αλλαξαν οι προτεραιοτητες , μεγαλη υποθεση οι φιλοι στη ζωη ...................ειμαι φιλος και με δυο πρωην μου , 20 , και 30 χρονια αντιστοιχως , αλλα πιο καλα τα βρισκω με τον κολλητο ....... δυστυχως η σκταταθλιψη , με εκανε ναπομονωθω ..........

Άρα όλοι έτσι ζούμε εμένα με στεναχωρεί αυτό συνέχεια αλλά τέλος πάντων η ζωή συνεχίζεται όταν έχω γνωρίσει κάτι τόσο ωραίο δηλαδή χαβαλέ γκόμενιασματα ξενύχτια καμώματα ταξίδια τα πάντα για είκοσι χρόνια δηλαδή μέχρι τα είκοσι πέντε μου λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να πάω εύκολα παρακάτω σπάνια προχωράει το μυαλό μου παρακάτω

Αχ, βρε παιδιά! Όποτε αναφέρεστε στο θέμα φιλία συγκλονίζομαι. Είναι η πιο ουσιαστική ανθρώπινη σχέση και υπερβαίνει ακόμη και την σχέση της οικογένειας, την σχέση μητέρας-παιδιού και την συζυγική σχέση ακόμη, γι αυτούς που θέλουν να την αξιοποιήσουν.
Είναι η πιο ιερή σχέση επειδή βασίζεται στην απόλυτη ελευθερία των μελών της. Θέλω να πω οτι συνήθως είναι καθαρή από εξαρτήσεις. Π.χ. η σχέση των συζύγων και των γονέων-παιδιών ανακατεύεται πολλές φορές με οικονομικές εξαρτήσεις και κάποια βασικά ένστικτα, όπως το γενετήσιο ή το μητρικό.
Κι αυτά καλά είναι αλλά νοθεύουν τρόπον τινά την γνήσια αγάπη και την ελευθερία επιλογής και οδηγούν την ζωή μας σε καταναγκασμούς. Θέλω να πω οτι τους γονείς σου (και τα αδέλφια και τους συγγενείς) δεν μπορείς να τους διαλέξεις και σύζυγο επιλέγεις έστω από έρωτα αλλά μετά δημιουργούνται εξαρτήσεις αναγκαστικά, καθώς γεννιούνται παιδιά και υπάρχει κοινό ταμείο. Υπάρχει βέβαια και το διαζύγιο, αλλά η φιλία είναι η σχέση που μπορείς πολύ ελεύθερα και άμεσα να κάνεις αυτό που θέλει η ψυχή σου.

Τωρα πλεον εχω δυο παρεες μια στο χωριο μου και μια στην αθηνα,παλια ειχα πολους κολητους ,τωρα πλεον εκτος απο τις παρεες.Καρδιακο ανθρωπο θεωρω εναν φιλο μου που εφυγε στα ξενα.Και εναν αλλο απο το χωριο.Και στις δυο περιπτωσεις τους ξερω πανω απο 15 χρονια.
Αν καταλαβα καλα την ερωτηση σ ελις

Quote:

---

Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ

Αχ, βρε παιδιά! Όποτε αναφέρεστε στο θέμα φιλία συγκλονίζομαι. Είναι η πιο ουσιαστική ανθρώπινη σχέση και υπερβαίνει ακόμη και την σχέση της οικογένειας, την σχέση μητέρας-παιδιού και την συζυγική σχέση ακόμη, γι αυτούς που θέλουν να την αξιοποιήσουν.
Είναι η πιο ιερή σχέση επειδή βασίζεται στην απόλυτη ελευθερία των μελών της. Θέλω να πω οτι συνήθως είναι καθαρή από εξαρτήσεις. Π.χ. η σχέση των συζύγων και των γονέων-παιδιών ανακατεύεται πολλές φορές με οικονομικές εξαρτήσεις και κάποια βασικά ένστικτα, όπως το γενετήσιο ή το μητρικό.
Κι αυτά καλά είναι αλλά νοθεύουν τρόπον τινά την γνήσια αγάπη και την ελευθερία επιλογής και οδηγούν την ζωή μας σε καταναγκασμούς. Θέλω να πω οτι τους γονείς σου (και τα αδέλφια και τους συγγενείς) δεν μπορείς να τους διαλέξεις και σύζυγο επιλέγεις έστω από έρωτα αλλά μετά δημιουργούνται εξαρτήσεις αναγκαστικά, καθώς γεννιούνται παιδιά και υπάρχει κοινό ταμείο. Υπάρχει βέβαια και το διαζύγιο, αλλά η φιλία είναι η σχέση που μπορείς πολύ ελεύθερα και άμεσα να κάνεις αυτό που θέλει η ψυχή σου.

---

Ωραία παρατήρηση αυτή........

Και οι φίλοι κρίνουν και κατακρίνουν και σχολιάζουν αλλά για κάποιους χτυπάει η καρδιά αλλιώς εμένα μια συζήτηση με τα φιλαράκια μου με ωραίο θέμα μου διώχνει την κατάθλιψη για δύο εβδομάδες μια ωραία συζήτηση με το γιατρό τρεις μέρες γενικά έχω κατάθλιψη την αυθεντική όχι ιμιτασιόν αυτήν που περπατάς και είσαι πεντακόσια κιλά κι όμως συνεχίζεις

Εχω καποια ατομα στην κασελα με τις αναμνησεις μου που - Ναι, ευχομαι να ειναι καλα, θελω να μαθαινω ευχαριστα νεα, θα πω χρονια πολλα αλλά ... οσο μεγαλωνω και η φιλια εχει παρει αλλη μορφη μεσα μου.

Ωραιο θεμα ελις, αναλαφρο.

Quote:

---

Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ

Αχ, βρε παιδιά! Όποτε αναφέρεστε στο θέμα φιλία συγκλονίζομαι. Είναι η πιο ουσιαστική ανθρώπινη σχέση και υπερβαίνει ακόμη και την σχέση της οικογένειας, την σχέση μητέρας-παιδιού και την συζυγική σχέση ακόμη, γι αυτούς που θέλουν να την αξιοποιήσουν.
Είναι η πιο ιερή σχέση επειδή βασίζεται στην απόλυτη ελευθερία των μελών της. Θέλω να πω οτι συνήθως είναι καθαρή από εξαρτήσεις. Π.χ. η σχέση των συζύγων και των γονέων-παιδιών ανακατεύεται πολλές φορές με οικονομικές εξαρτήσεις και κάποια βασικά ένστικτα, όπως το γενετήσιο ή το μητρικό.
Κι αυτά καλά είναι αλλά νοθεύουν τρόπον τινά την γνήσια αγάπη και την ελευθερία επιλογής και οδηγούν την ζωή μας σε καταναγκασμούς. Θέλω να πω οτι τους γονείς σου (και τα αδέλφια και τους συγγενείς) δεν μπορείς να τους διαλέξεις και σύζυγο επιλέγεις έστω από έρωτα αλλά μετά δημιουργούνται εξαρτήσεις αναγκαστικά, καθώς γεννιούνται παιδιά και υπάρχει κοινό ταμείο. Υπάρχει βέβαια και το διαζύγιο, αλλά η φιλία είναι η σχέση που μπορείς πολύ ελεύθερα και άμεσα να κάνεις αυτό που θέλει η ψυχή σου.

---

Παρα πολυ σωστη παρατηρηση! Συμφωνω απολυτα...

Εμένα πάντως ρε παιδιά τα φιλαράκια μου δε με κουράζουν καθόλου τους ακούω πάντα προσεκτικά άμα θέλω μιλάω άμα θέλω δε μιλάω με αφήνουν τους κάνω τον Καραγκιόζη κι όταν τύχει να είμαστε πολλές ώρες μαζί ούτε βαριέμαι ούτε ενοχλούμαι ούτε μιζέριαζω τίποτα με οποιονδήποτε άλλον πάνω από δυο τρεις ώρες χωρίς κοινή δραστηριότητα θα ενοχλήθω θα βαρεθω κάτι παθαίνω με αυτούς τίποτα είμαστε δεμένοι έτσι από μικρά μαζί μεγαλώσαμε