Θρησκευτικές Φοβίες ΜΕΡΟΣ 2

Έγραψα και σε παλαιότερο thread και ευχαριστώ πολύ τον nick για την σύντομη συζήτηση!Γενικά ταλαιπωρουμε ένα χρόνο από την ιψδ άλλοτε σε μεγάλο βαθμό άλλοτε σε μικρότερο...απλώς κάθε φορά που έρχεται μια φοβια,έρχεται με μεγαλύτερο βάρος και ένταση.Οπως αυτή τη φορά που αντιμετωπίζω την ιδεοληψια του φόβου για τον Θεό,περί της ύπαρξης του και γενικότερα έχω μια μεγάλη φοβια για το μέλλον κλπ...Είναι πολύ σημαντικό να μου απαντήσουν άτομα που αντιμετωπισαν ανάλογο πρόβλημα και το ξεπέρασαν και με ποιο τρόπο...γενικά είμαι άτομο με πολύ έλεγχο και πιστεύω στο Θεό αλλά δεν είμαι θρησκοληπτος!

Εγω παλια πιστευα αρκετα λογικα οπως εσυ ουτε παρα πολυ ουτε λιγο μια μετρια κατασταση τωρα πλεον ειμαι στην αναζητηση ....( κι εγω εχω ιδψ)

Όταν λες στην αναζήτηση;Δεν τρομοκρατεισε;Δεν σε φοβίζει ιδεοληπτικα ο Θεός κλπ;Νομίζω ότι αυθυποβληθηκα αρκετά πάνω σε αυτή τη σκέψη και επειδή έχω και το υπόβαθρο του αγχωδη έχει γίνει ένα βουνό ερωτηματικων,αμφιβολιων και φοβιων...

Κοιτα εγω καταλαβα μεχρι τωρα δλδ οτι αλλο η εκλλησια αλλο ο θεος/ χριστιανισμος
Η εκλλησια θελει να τον υμνουμε ολη την ωρα πχ πρωινη προσευχη μεσιμερι πριν φαμε πριν κοιμηθουμε νηστεια κλπ κλπ εγω λοιπον δεν μπορω να πιστευψω σε ενα τετοιο θεο και το αφησα μετεωρο δλδ οτι κακο ειναι να γινει σε εμενα ας γινει ( ξερω ουτε εγω θελω να παθω κατι αλλα τι να κανουμε ) εμενα μου αρεσει η φυση τα ζωα γενικα δεν θελω να κανω κακο στη ζωη μου και βοηθαω οπου μπορω οποτε καθησα και σκεφτηκα αφου ο θεος ειπε να μην κανουμε κακο και ςγω δεν κανω αρα δεν εχει λογω να με τιμωρισει
Ετσι ας που,ε οτι εβγαλα τις τυψεις απο πανω μου
Νομιζω οτι εσυ αρχικα πρεπει να το παρεις κεντρικα δλδ εαν υπαρχει θεος πως ειναι εαν οχι τι κανω ...καπως ετσι νομιζω εαν καταπαβα καλα

Και εγώ είμαι το ίδιο πράγμα με αυτό που λες...με την φιλοσοφία της εκκλησίας είμαι τελείως αντίθετος ως προς την θρησκοληψια που επικρατεί...ενώ με την θρησκεία είμαι υπέρ της Αγάπης και υπό αυτή την άποψη αγαπάω τους ανθρώπους και προσπαθώ με τις πράξεις μου να μην βλάπτω τον άλλο...αλλά το μυαλό ιδίως όταν είσαι υπό αρκετό στρες όπως εγώ και έλλειψη ύπνου κάνει πολλές λουπες και χαζά μοτίβα όπως το ότι θα με τιμωρησει ο Θεός ή το ότι θα με βάλει σε μοναστήρι ή το ένα και το άλλο...σε ένα βαθμό εκλογικευω αλλά με παίρνει πολύ από κάτω

Θα σου πω ενα πραγμα ΕΑΝ σε τιμωρει ο θεος αυτο δεν θα γινει πανω στην γη να το ξερεις αυτο την τιμωρια θα την φαμε μετα και εκει θα εχει αλλους κανονες οχι ανθρωπινους γτ το να κλεινεις καπου καποιον πχ σε μοναστηρι μονο οι ανθρωποι τα κανουν
Γτ λιγος υπνος?

Σωστή παρατήρηση φίλε μου,απλώς αυτή τη φορά με χτύπησε με τέτοιο υπουλο τρόπο ώστε να νομίζω πως δεν είναι καν ιψδ και ότι όλο αυτό μου το στέλνει ο Θεός...λίγος ύπνος φίλε λόγω του στρες και των επαναλαμβανομενων σκεψεων...

Μπα ο θεος δεν στελνει τπτ ποσο μαλλον σε ατομα σαν και μας που δεν πραττουμε κακες πραξεις
Δοκιμασε να κπιτας ενα συγκεκριμενο σημειο οταν θες να κοιμηθεις απλα να το κοιτας χωρις να σκεφτεσε τπτ
Στρες δεν κερω γτ απο ολα εχεις παντως χαλαρωσε μια ζωη την εχουμε ας την χαρουμε οσο μπορουμε
Ααα και ειμαι φιλη ;-)

Ισχύει αυτό που λες "φίλη" μου,και έτσι όπως τα είπαμε αφού επιστρατευσα κάθε είδος λογικής που έχω έφτασα στο ότι κυρίως με απασχολεί το αν υπάρχει ή όχι και γενικότερα το πεπερασμενο της ύπαρξης μας ...ενώ γενικά πάντα πίστευα,δεν καταλαβαίνω γιατί όλη αυτή η αμφιβολία...βασικά όλοι λίγο πολύ περνάμε από αυτή τη φάση κάποια στιγμή της ζωής μας απλώς εμένα με βρήκε με πιο αγχωδη και ιδεοληπτικο τρόπο...

Εαν υπαρχει η δεν υπαρχει θα αλλαζες κατι στη ζωη σου αναλογα την απαντηση?

Ο Θεος δεν ειναι τιμωρος , αυτα ειναι ζημιογονα κατασκευασματα της εκκλησιας .................

Η αλήθεια είναι τώρα που το σκέφτομαι πως ποτέ ειλικρινά δεν πίστεψα στις δικές μου δυνάμεις αλλά πίστευα στην δύναμη που μου δίνει ο Θεός...ίσως όλο αυτό γίνεται ως αντίδραση από το ίδιο το υποσυνείδητο!Έχετε απόλυτο δίκιο ότι ο Θεός δεν είναι τιμωρος αλλά αγάπη αλλά ιδεοψυχαναγκαστικα αυθυποβαλομαι σε αυτή τη σκέψη και χαλάω πολύ τον εαυτό μου...δεν ξέρω πραγματικά,τώρα πχ είδα κάπου για τα Σοδομα και μου ήρθε στο μυαλό ότι ακόμα και να βγω για ένα ποτάκι είναι αμαρτία...αλλά αυτό δεν εκφράζει τις πεποιθήσεις μου...από πάντα πίστευα,όχι θρησκοληπτα,ήμουν γενικά καλώς άνθρωπος και ζούσα με μέτρο...δεν θέλω να αγχωνομαι για χαζά πράγματα!Αλλά το μυαλό είναι πολύ περίεργος σύμβουλος ώρες ώρες...νομίζω ότι ακόμη και με τη λογική αν προσπαθήσω να τα αντιμετωπισω,είμαι αμαρτωλος και πρέπει να δεχτώ αυτές τις σκέψεις αβίαστα...όλο αυτό φυσικά προέρχεται από ενδοτερους φόβους και εκκλησιαστικες βλακειες...

Επικεντροσου στις δυναμεις σου ....σιγουρα εχεις και καλλιεργησετες μπορεις ακομα απλα να αφησεις ανοιχτο το θεμα θεος μεχρι να σου βγει μια απαντηση μονη της

Ειναι εμφυτο να πιστευεις σε μια ανωτερη δυναμη ................ο καθε λαος της δινει το δικο του ονομα, αλλα η ουσια ειναι η ιδια ..........

Πωωωωωω παιδιά τώρα με έπιασε ένας δυνατός πανικός ότι χρειάζομαι χάπια,ότι όλο αυτό μου το στέλνει ο Θεός,ότι πρέπει να γίνω θρησκοληπτος κλπ κλπ...πραγματικά φοβάμαι πολύ και νιώθω μεγάλο τρόμο μέσα μου!Ενώ έχω συνείδηση και το εκλογικευω,δεν μπορώ να το αποβαλω από μέσα μου...νομίζω ότι θα κατατρευσω...θέλω να αφήσω το θέμα ανοιχτό αλλά φοβάμαι ότι κάνω αμαρτία και ότι με αυτόν τον τρόπο θα με τιμωρησει ο Θεός...:/