Printable View
Οσοι βασανιζεστε απο οποιαδηποτε μορφη ΙΔΨ εχετε νιωσει ποτέ οτι ειναι τοσο ανεξελεγκτη η δυναμη της σκεψης που αν π.χ ειναι αρνητικη να σας οδηγει σε θυμο με συνεπεια να θελετε να βρειτε κατι να εκτονωθειτε ?
δλδ να κανετε εναν ακυρο καυγα ή να κανετε κακο στον εαυτο σας με οποιονδηποτε τροπο ? κατα λαθος χτυπημα πχ ?
Οσοι εχετε βιωσει ενταση μεγαλη, εχετε συζητησει με ειδικους μεθοδους αντιμετωπισης εντονης σκεψης ?
Ευχαριστω.
Εγω εχω καποιους ψυχαναγκασμους οχι ιδψ ,αλλα ειναι πολυ ενοχλητικοι οταν πλαναται συνεχεια η σκεψη ,αλλα δεν εχω φτασει σε σημειο θυμου.Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Εσενα σ ταλαιπωρει το θεμα και βιωνεις θυμο?
Μου συνεβη ενα περιστατικο, με ΙΔΨ με συγκεκριμενο περιεχομενο σκεψης, το οποιο μου εφερε υπερβολικα αρνητικο αισθημα. Ειναι κατι που εχω να ζησω πολλα χρονια και σε τετοια ενταση και θα ηθελα αν καποιος το βιωνει ή βιωσε να μου πει πως το αντιμετωπιζει. Ειχα παρα πολλα χρονια να το βιωσω.
Δηλαδη αν η Ιδψ ειναι παρακλαδι εκδηλωσης αγχους οταν ειναι σε μορφη επιμονης σκεψης και συγκεκριμενου θεματος και προκαλει θυμο εχει αντιμετωπισει κανεις με επιτυχια την αποβολη της σκεψης?
Δεν αναφερομαι σε εκδηλωσεις επαναλαμβανομενων κινησεων, καθαριοτητας, κτλ * Μονον σε περιεχομενο διανοητικο που παιζει σαν κασετα ξανα και ξανα και ξανα.
Το να κρατήσεις το θυμό μέσα είναι το χειρότερο που μπορείς να κάνεις, είναι ζημιά για την υγεια σου, ψυχική αλλά και σωματική. Με την εκτόνωση σου φυγε το βάρος, άρα λιγότερα απωθημένα, εξασθένιση της υπερέντασης και του πανικού. Θα θυμάσαι με λιγότερο έντονα αρνητικά συναισθήματα τις περιπτωσεις που αντέδρασες, που θύμωσες.
Εχω γραψει πολύ παλια σ' αυτη την ενοτητα για τη μεθοδο της εσωτερικής παρατηρησης που αφορά στην αναγνώριση απο εμας, ως εσωτερική παρατηρηση, των διαστρεβλωμένων σκέψεων και την αντίκρουση τους.
μου εχει συμβεί ακριβώς αυτό που περιγραφείς ν έχω θυμό και σφίξιμο χωρίς λόγο...κάνω ψυχοθεραπεία αλλά δεν ξέρω κάποιον τρόπο συγκεκριμένο να το ξεπερνάω. αυτό που κάνω εγώ συνήθως είναι να κάνω μια βόλτα με το αυτοκίνητο που ξέρω πως είναι κάτι που με ηρεμεί ή να ξεσπάω στο φαγητό νομίζοντας πως έτσι κάνω κακό στον εαυτό μου..
Σας ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις και την ηθικη συμπαρασταση, ειχα να βιωσω τοση ενταση και δυναμη πανω μου πολλα χρονια και τρομαξα. Το γιατι δεν το ξερω και ισως αργησω λιγο να το μαθω. Αλλά δεν απελπιζομαι. Παλια λογικα θα επελεγα κακες μεθοδους αντιμετωπισης τωρα τουλαχιστον ξερω οτι σκαλωσε το μοτερακι και θα περασει... ειναι και αυτο προοδος.
Σας ευχαριστω παιδια !!!