Printable View
το τελευταιο καιρο με απασχολει το πως καταντησαν οι σχεσεις των ανθρωπων. θεωρω πως έχουμε χάσει τις αξίες μας και πως οι σχέσεις όσο περνάν τα χρόνια γίνονται όλο και πιο δύσκολες. όλο ακούμε για χωρισμούς σε όλες τις ηλικίες και με ή χωρίς παιδιά. θα ήθελα να μοιραστείτε μαζί μου τις αντιλήψεις σας σχετικά με τις σχέσεις, τον γάμο, την απιστία. γιατί εγώ είχα που είχα μια άσχημη άποψη μ όσα ακούω φοβάμαι πως ποτέ δεν θα μπορέσω να πιστέψω στο θεσμό της οικογένεις....
Εγω πιστευω στις σχεσεις.Βεβαια θα μου πεις υπαρχουν και αυτοι που απαντουν αν και νομιζω οτι ειναι μειοψηφια,οπως εχει μαθει ο καθενας.Quote:
Originally Posted by vith
Για να γινει ενας σωστο γαμος θεωρω οτι πρεπει και οι δυο να ειναι ετιμοι και να μην εχουν απωθυμενα.αλλιως παει ο γαμος.
Εσυ γτ πιστευεις οτι οι σχεσεις των ανθρωπων δυσκολεψαν?Εγω θεωρω οπως ηταν ειναι.
ΓΤ εχεις ασχημη αποψη λογω κακου παρελθον?
κοιτα και μου έτυχε μια άσχημη εμπειρία στο παρελθόν αλλά και σαν ψυχαναγκαστικό ον που είμαι που έχει κολλήσει και καρφωθεί πως πλέον δεν υπάρχουν σωστοί άνθρωποι ούτε σωστές οικογένειες...η αλήθεια είναι πως τον τελευταίο καιρό και όλος ο περιγυρος μου αναφέρεται σε αυτό με την αντίληψη πως δεν υπάρχει κανένας και καμία σωστή με αποτέλεσμα να μου δημιουργηθεί και εμένα αυτή η ιδέα
Προσωπικα, προσπαθω να σκεφτομαι οτι καθε ανθρωπος εχει (υγιεις και μη ) πλευρες. Δεν μπορει ομως ολοι πανω στον πλανητη ή στην χωρα μας να ειναι μονο μυθομανεις ή κακοποιητικοι ή... μπλα μπλα. Απλα οι ψυχολογοι λενε, μπλεκουμε και μενουμε με εκεινους / εκεινες που αντεχουμε τις "δυσκολες" πλευρες τους.
Νομιζω ως γυναικα για να μην παραδοθεις στην απελπισια πρεπει να αφηνεις εστω μια μικρη ελπιδα ονειρου οτι υπαρχει το καταλληλο ταιρι. Εσυ, εγω, καθε γυναικα που εφαγε τα μουτρα της ή καθε αντρας που ενιωσε προδομενος.
Τωρα σαν γενικη εικονα εγω εχω παρατηρησει και το αλλο προ ετων, ειναι και που βγαινεις, με τι ατομα συναναστρεφεσαι, αν πχ ψαχνεις σοβαρο δεσμο και οικογενεια δεν στεκει να βγαινεις μονο σε μπαρακια νυχτα... οπου ψιλο γκολ εσυ και ο απεναντι κ ανετα θα σου πει... "εισαι για ενα" ???
Το γενικο νοημα ελπιζω να το εδωσα. Γενικως παρακμη ειναι η φαση αλλά βοηθαει η ελπιδα σε κατι καλο. Το γραφω για να το πιστεψω :p
Σε γενικες γραμμες απαξ και αποδεχτει ο ανθρωπος οτι υπαρχει το αδικο και θα του συμβει και εκεινου ... τελικα ξεθολωνει ισως πιο ευκολα το μυαλο.
το κακό αυτή τη στιγμή με μένα είναι ότι πιστεύω πως όλοι ελιναι ίδιοι δεν ελπίζω και σαν ψυχαναγκαστική που είμαι το σκέφτομαι έντονα κουραστικά και βρίσκω πράγματα στη σχέση μου που δεν υπάρχουν. ελπίζω να αλλάξω μυαλά πριν χαλάσω τη σχέση μου. σας ευχαριστώ για τις γνώμες σας...
Α! Ε, οκ, επειδη εχω και εγω ιδψ σκεψεις, σε καταλαβαινω, ο αλλος δεν ξερω αν θα νιωσει οτι δεν το ελεγχεις αλλά... στη τελικη μενει οποιος μας αντεχει για το "ολο" μας.
ε ετσι είναι ναι.. αλλά εμένα και άρχισε να με κουράζει απίστευτα όσα σκέφτομαι χώρις λόγο όχι τον άλλον...
Παιδάκια παλιά ήταν όλοι μάγκες και σωστοί γιατί είχανε λεφτά στη τσέπη χαίρω πολύ η μαγκιά είναι να σαι φτωχός να έχεις ένα πρόβλημα και να φέρεσαι καλά εκεί είναι η μαγκιά και πλέον και τα ψυχολογικά έχουν χτυπήσει κόκκινο λόγω οικονομικών οπότε άμα ψάχνεις σωστό δε θα βρεις άμα ψάχνεις αληθινό μπορεί να βρεις αλλά σωστό αποκλείεται να βρεις
Vith μου...τι να σου πω...το θεμα που ανοιξες (οπως και το πρωτο σου) μου χτυπαει νταααν, εκει, στο πιο ενδομυχο τρωτο μου σημειο, στη καρδια και των δικων μου ανησυχιων ωρες ωρες...δεν εχω ιψδ ουτε εμμονη αλλα καταβαθος ειναι ενα μονιμο μοτιβακι μεσα μου αυτο, εκει, στο παρασκηνιο του ψυχισμου μου...αλλα για να μην αρχισω τωρα να γραφω ετσι αιντε χυμα γιατι δεν θα τελειωσω ποτε με τοσο ευρυ θεμα που θετεις, θελεις να κανεις λιγο πιο συγκεκριμενα ερωτηματα; Τι ακριβως φοβασαι; Για τι ακριβως αναρωτιεσαι; Για ποια πλευρα του θεματος θα ηθελες να εχεις απαντησεις;
αυτό που φοβάμαι είναι ότι δεν αξίζει να δένεσαι να ανοίγεσαι σε κανένα άνθρωπο γιατί θα υπάρξει κάποια στιγμή που με τον ένα η με τον άλλο τρόπο θα σε πληγώσει...φοβάμαι πως δεν μπορώ να πω πως θα προσπαθήσω να ανοίξω ένα σπιτικό γιατί εκ των προτερών έχω καταδικάσει το τέλος του... πολλά φοβαμαι και αν ξεκίνησω δε θα σταματάω να γράφω απλά αυτό που με απασχολεί άμεσα είναι το πως θα ξεκινήσω να πάω ένα βήμα πιο κάτω θεωρώντας και πιστεύοντας πως θα ρθει κάποια στιγμή που θα προδώσω τον άλλο η θα με προδώσει...
Πολυ καλο ερωτημα :/Quote:
Originally Posted by vith
Την ιδια απορια εχω...δεν ξερω, θελει σκεψη...
Υπαρχουν παρα πολλες σωστες οικογενειες και σχεσεις.Quote:
Originally Posted by vith
Απλως εσυ οπως λες επαθες κατι ασχημο και εχει ματαιοδοξια πανω στο θεμα,αλλα σου λεω οτι δεν ειναι ετσι επειδη ετυχες εσυ σε ενα μαλακ
Θα απαντήσω στο θέμα σου vith με μία απλή πρόταση: Αφού γνώρισα την αγάπη των ανθρώπων... πήρα σκύλο !!!
Η νεα γενια ειναι αποπροσανατολισμενη , καταπτωση αξιων , ανυπαρξια στοχων , κριση διαπροσωπικων σχεσεων .....το βλεπω στα ανηψια μου , ειναι γυρω στα 18 και τα 3 , οχι ομως 18 και τα 3 ..................
Εγω πιστευω στους ανθρωπους , παντα θα πιστευω ...................
και εγω προσπαθω να πιστεψω....