Ψυχοσωματικα

Παιδια οσοι εχετε ψυχοσωματικα πως το αντιμετωπιζετε?Εμενα αυτο το ταξιδι μεσα στο αγχος ξεκινησε με ψυχοσωματικα.Κ τι δεν εχω παθει.Πονοι στο στηθος,μουδιασματα,μυικες συσπασεις,πονους στον αυχενα,στα ποδια κλπ.Εχω ακολουθησει δυο φορες αγωγη με seroxat.Πριν δυο βδομαδες εκοψα τα χαπια κ απο τοτε αυξηθηκαν παλι οι συσπασεις(δεν εφυγαν ποτε αλλα εγω δεν εδινα τοση σημασια) και νιωθω φρικτους πονους στα ποδια.Βαρος κλπ.Χθες ηταν κ η πρωτη φορα που δεν κοιμηθηκα απο τα ποδια μου.Ο γιατρος μου εδωσε minitran,το παιρνω εδω κ τρεις μερες αλλα τιποτα.Βαρεθηκαααα

Quote:

---

Originally Posted by tzina2012

Παιδια οσοι εχετε ψυχοσωματικα πως το αντιμετωπιζετε?Εμενα αυτο το ταξιδι μεσα στο αγχος ξεκινησε με ψυχοσωματικα.Κ τι δεν εχω παθει.Πονοι στο στηθος,μουδιασματα,μυικες συσπασεις,πονους στον αυχενα,στα ποδια κλπ.Εχω ακολουθησει δυο φορες αγωγη με seroxat.Πριν δυο βδομαδες εκοψα τα χαπια κ απο τοτε αυξηθηκαν παλι οι συσπασεις(δεν εφυγαν ποτε αλλα εγω δεν εδινα τοση σημασια) και νιωθω φρικτους πονους στα ποδια.Βαρος κλπ.Χθες ηταν κ η πρωτη φορα που δεν κοιμηθηκα απο τα ποδια μου.Ο γιατρος μου εδωσε minitran,το παιρνω εδω κ τρεις μερες αλλα τιποτα.Βαρεθηκαααα

---

πιστευω πως βοηθαει η ασκηση παντως στα ψυχοσωματικα..... θα σου προτεινα να δοκιμασεις κατι να χαλαρωνεις ,οπως γιογκα η κολυμβητηριο...και απο εκει και περα αγωγη..

Εγω την παλευα με αναλγητικα παυσιπονα και λεγοντας στον εαυτο μου - οκ ειναι περαστικο, ειναι περαστικο
οταν ειχα κοψει την αγωγη μου ή οταν ειχα εντονες πεπτικες ενολησεις.
Σαν μαντρα ελεγα στον εγκεφαλο μου πως σιγα σιγα θα υποχωρησουν οι ενοχλησεις. Καποιες φορες νικουσα καποιες οχι.
Καλη δυναμη !!!

Τζίνα υπάρχει μόνο ένας τρόπος να αντιμετωπίσεις τα ψυχοσωματικά και είναι να καταλάβεις την αιτία που το προκαλεί. Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
Διαβάζω τώρα τα μνμτα σου στο Θέμα: Σπασμοί μυών...έχω τρελαθεί!, για να βγάλω κάποιο νόημα και να μπορέσω να σου δώσω μια εμπεριστατωμένη απάντηση.

Καταρχάς θα ήθελα να μου πεις τι είναι τα Ψυχοσωματικά για σένα κι από που θεωρείς ότι προέρχονται? Θέλω να καταλάβω τις σκέψεις σου για αυτό το θέμα, το πως το αντιλαμβάνεσαι.

Quote:

---

Originally Posted by Aeriko

Τζίνα υπάρχει μόνο ένας τρόπος να αντιμετωπίσεις τα ψυχοσωματικά και είναι να καταλάβεις την αιτία που το προκαλεί. Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
Διαβάζω τώρα τα μνμτα σου στο Θέμα: Σπασμοί μυών...έχω τρελαθεί!, για να βγάλω κάποιο νόημα και να μπορέσω να σου δώσω μια εμπεριστατωμένη απάντηση.

Καταρχάς θα ήθελα να μου πεις τι είναι τα Ψυχοσωματικά για σένα κι από που θεωρείς ότι προέρχονται? Θέλω να καταλάβω τις σκέψεις σου για αυτό το θέμα, το πως το αντιλαμβάνεσαι.

---

Ηρθαν ξαφνιλα πριν δυο χρονια που εχασα μια φιλη ξαφνικα απο καρδια.Απο εκει κ περα ακολουθησαν τα γνωστα.Γιατροι εξετασεις ψυχοθεραπεια αγωγη κλπ.Μολις φοβηθω για κατι τσουπ αυτο το κατι γινεται τεραστιο.Τωρα παρατηρησα με το κοψιμο των χαπιων παλι τα ιδια.Ξεκινησε με αρνητικες σκεψεις.Με το οτι κατι εχω οπως περσυ που ψαχνομουν για ΣΚΠ.και ηρθε κ εδεσε με το κοψιμο της αγωγης.

Κοινως εχω νοσοφοβια απο τοτε κ καθε φορα που αγχωνομαι θα εχει σχεση με θεμα υγεια.Φυσικα κ η ζωη μου αυτη την περιοδο δεν ειναι στα πολυ καλα της.Φευγω για ψυχολογο κ θα επανελθω αργοτερα...

Ωραία που πας σε ψυχολόγο. Αυτός/ή τι σου λέει? Σου έχει δώσει ασκήσεις χαλάρωσις? Τι σου λέει γενικά?

Δεν μου εχει δωσει ασκησεις χαλαρωσης.Απο την αρχη που πηγα ξεκινησανε απο τα τωρινα προβληματα κ σιγα σιγα πηγαμε πισω.Κανω δυο χρονια κ εχω δει απιστευτη βελτιωση.Αλλα ολα γινονται με συζητησεις.Δεν γνωριζω καθολου τροπους χαλαρωσης εκτος απο τους γνωστους γιογκα διαλογισμο αναπνοες κλπ τα οποια για να πω την αληθεια δεν με εχουν βοηθησει ιδιαιτερα.

Χαίρομαι πολύ που παει καλά η θεραπεία σου με τον ψυχολόγο. Έτσι είναι, σιγά σιγά θα ανοιχτείς και θα καταλάβεις πολλά πράγματα για τον εαυτό σου. Γιατί τα ψυχοσωματικά είναι ένα κουδουνάκι που κρούει το σώμα μας ωθούμενο από το υποσυνείδητο.

Τα ψυχοσωματικά είναι άμυνα του οργανισμού, με αυτό το τρόπο βρίσκει και προσπερνάει τα προβλήματα που αδυνατεί να λύση η ψυχοσύνθεσή μας (το εγώ μας/η προσωπικότητα μας, δεν ξέρω όπως θες πες το αρκεί να πιάσεις το νόημα). Κάποια στιγμή συνάντησες ένα πρόβλημα που δεν είχες τα κατάλληλα εργαλεία για να τα λύσεις, δεν είχες την ψυχική δύναμη, την γνώση, και για να μην σε μπλοκάρει τελείως το πρόβλημα και πεθάνεις, λειτούργησε μια άμυνα που σκέπασε το πρόβλημα στο συνειδητό και το έστειλε στο κουβά του υποσυνειδήτου αμάσητο. Το υποσυνείδητο έχει την ιδιαιτερότητα να λειτουργεί έξω από τα χρονικά περιθώρια, δηλαδή δεν έχει χρόνο, εσύ μπορεί να νομίζεις στο συνειδητό ότι έχουν περάσει 5 χρόνια και το έχεις ξεχάσει, για το υποσυνείδητο όμως το θέμα δεν χάνει την αξία του, είναι σαν να υπάρχει απείραχτο όλη την ζωή σου. Με συνέπεια το υποσυνείδητο να προσπαθεί να χωνέψει το θέμα, να το μασάει, να το μασάει και αυτό τίποτα, δεν χωνεύεται με τίποτα! Δεν το χωνεύει γιατί δεν του έχεις μάθει να χωνεύει τέτοια προβλήματα. Εσύ στο συνειδητό έχεις προχωρήσει, λες ότι είσαι καλά, πας δουλειά, βγαίνεις έξω κλπ...αλλά δεν κάνεις τίποτα που να φανεί χρήσιμο για το υποσυνείδητο κ το προβλημά του. Εδώ αρχίζουν τα ψυχοσωματικά! Αρχίζει και σου μιλάει μέσα από το σώμα σου. Στην περίπτωσή σου, σου τινάζει τα νεύρα. Που θα πάει, τώρα δεν έχεις επιλογή, θα το προσέξεις.

Τώρα σου περιγράφω πολύ δύσκολες διαδικασίες με τρόπο που μπορεί να το καταλάβει το συνειδητό μας. Δεν είναι έτσι ακριβώς, γιατί παίζει πολύ δύσκολος μηχανισμός από πίσω. Τόσο δύσκολος που οι ψυχολόγοι και ψυχίατροι για αιώνες κάνουν πειράματα και έρευνες, και ακόμα να το κατανοήσουν πλήρως.

Αυτό που πρέπει να καταλάβεις είναι ότι οι νευρικοί σπασμοί που έχεις δεν είναι εχθρός αλλά σύμμαχος, ναι μεν μπορεί να το βλέπεις σαν πρόβλημα, αλλά στην ουσία από τον οργανισμό σου αντιμετωπίζεται σαν λύση ενός πιο βαθύ προβλήματος που υπάρχει. Αν δεν είχαμε τα ψυχοσωματικά σαν άμυνα, απλά θα ήμασταν όλοι τρελοί. Κάθε καινούρια άγνωστη στρεσογόνα κατάσταση που θα συναντούσαμε, θα βάραγε κατευθείαν το κεφάλι μας, θα μας αποσυντόνιζε τόσο που δεν θα ήμασταν πια λειτουργικοί, με λίγα λόγια τρέλα... Ψυχοσωματικά είναι τρόπος εκτόνωσης κ αντιμετώπισης του προβλήματος.

Θα μου πεις "μα αφού εκτονώθηκε γιατί δεν φεύγει?". Για τον απλό λόγο ότι ούτε το πρόβλημα έχει φύγει. Μαζί με τον ψυχολόγο σου συζητάτε και μαθαίνεις νέους τρόπους να λύνεις κ να αντιμετωπίζεις τα προβλήματά σου, κάποια στιγμή θα ανακαλύψεις την λύση και σε αυτό το "κύριο" πρόβλημα και θα φύγουν οι μυικές συσπάσεις.

ΥΠ. οι τρόποι χαλάρωσης είναι για να έρθεις κοντά στον εαυτό σου και να χαλαρώσει το σώμα κ το κεφάλι από το καθημερινό άγχος που περνάς. Αυτά που είπες για γιόγκα, διαλογισμό και αναπνοές αυτοί είναι οι κύριοι τρόποι χαλάρωσης, το ότι δεν λειτούργησαν πάνω σου σημαίνει ότι κάτι έκανες λάθος. Από την στιγμή που δεν σου έχει πει η ψυχολόγος σου να κάνεις κάτι, εμπιστεύσου αυτήν, κάποιο σχέδιο έχει για να σε καθοδηγήσει :)

Αυτά από μένα.

Quote:

---

Originally Posted by Aeriko

Χαίρομαι πολύ που παει καλά η θεραπεία σου με τον ψυχολόγο. Έτσι είναι, σιγά σιγά θα ανοιχτείς και θα καταλάβεις πολλά πράγματα για τον εαυτό σου. Γιατί τα ψυχοσωματικά είναι ένα κουδουνάκι που κρούει το σώμα μας ωθούμενο από το υποσυνείδητο.

Τα ψυχοσωματικά είναι άμυνα του οργανισμού, με αυτό το τρόπο βρίσκει και προσπερνάει τα προβλήματα που αδυνατεί να λύση η ψυχοσύνθεσή μας (το εγώ μας/η προσωπικότητα μας, δεν ξέρω όπως θες πες το αρκεί να πιάσεις το νόημα). Κάποια στιγμή συνάντησες ένα πρόβλημα που δεν είχες τα κατάλληλα εργαλεία για να τα λύσεις, δεν είχες την ψυχική δύναμη, την γνώση, και για να μην σε μπλοκάρει τελείως το πρόβλημα και πεθάνεις, λειτούργησε μια άμυνα που σκέπασε το πρόβλημα στο συνειδητό και το έστειλε στο κουβά του υποσυνειδήτου αμάσητο. Το υποσυνείδητο έχει την ιδιαιτερότητα να λειτουργεί έξω από τα χρονικά περιθώρια, δηλαδή δεν έχει χρόνο, εσύ μπορεί να νομίζεις στο συνειδητό ότι έχουν περάσει 5 χρόνια και το έχεις ξεχάσει, για το υποσυνείδητο όμως το θέμα δεν χάνει την αξία του, είναι σαν να υπάρχει απείραχτο όλη την ζωή σου. Με συνέπεια το υποσυνείδητο να προσπαθεί να χωνέψει το θέμα, να το μασάει, να το μασάει και αυτό τίποτα, δεν χωνεύεται με τίποτα! Δεν το χωνεύει γιατί δεν του έχεις μάθει να χωνεύει τέτοια προβλήματα. Εσύ στο συνειδητό έχεις προχωρήσει, λες ότι είσαι καλά, πας δουλειά, βγαίνεις έξω κλπ...αλλά δεν κάνεις τίποτα που να φανεί χρήσιμο για το υποσυνείδητο κ το προβλημά του. Εδώ αρχίζουν τα ψυχοσωματικά! Αρχίζει και σου μιλάει μέσα από το σώμα σου. Στην περίπτωσή σου, σου τινάζει τα νεύρα. Που θα πάει, τώρα δεν έχεις επιλογή, θα το προσέξεις.

Τώρα σου περιγράφω πολύ δύσκολες διαδικασίες με τρόπο που μπορεί να το καταλάβει το συνειδητό μας. Δεν είναι έτσι ακριβώς, γιατί παίζει πολύ δύσκολος μηχανισμός από πίσω. Τόσο δύσκολος που οι ψυχολόγοι και ψυχίατροι για αιώνες κάνουν πειράματα και έρευνες, και ακόμα να το κατανοήσουν πλήρως.

Αυτό που πρέπει να καταλάβεις είναι ότι οι νευρικοί σπασμοί που έχεις δεν είναι εχθρός αλλά σύμμαχος, ναι μεν μπορεί να το βλέπεις σαν πρόβλημα, αλλά στην ουσία από τον οργανισμό σου αντιμετωπίζεται σαν λύση ενός πιο βαθύ προβλήματος που υπάρχει. Αν δεν είχαμε τα ψυχοσωματικά σαν άμυνα, απλά θα ήμασταν όλοι τρελοί. Κάθε καινούρια άγνωστη στρεσογόνα κατάσταση που θα συναντούσαμε, θα βάραγε κατευθείαν το κεφάλι μας, θα μας αποσυντόνιζε τόσο που δεν θα ήμασταν πια λειτουργικοί, με λίγα λόγια τρέλα... Ψυχοσωματικά είναι τρόπος εκτόνωσης κ αντιμετώπισης του προβλήματος.

Θα μου πεις "μα αφού εκτονώθηκε γιατί δεν φεύγει?". Για τον απλό λόγο ότι ούτε το πρόβλημα έχει φύγει. Μαζί με τον ψυχολόγο σου συζητάτε και μαθαίνεις νέους τρόπους να λύνεις κ να αντιμετωπίζεις τα προβλήματά σου, κάποια στιγμή θα ανακαλύψεις την λύση και σε αυτό το "κύριο" πρόβλημα και θα φύγουν οι μυικές συσπάσεις.

ΥΠ. οι τρόποι χαλάρωσης είναι για να έρθεις κοντά στον εαυτό σου και να χαλαρώσει το σώμα κ το κεφάλι από το καθημερινό άγχος που περνάς. Αυτά που είπες για γιόγκα, διαλογισμό και αναπνοές αυτοί είναι οι κύριοι τρόποι χαλάρωσης, το ότι δεν λειτούργησαν πάνω σου σημαίνει ότι κάτι έκανες λάθος. Από την στιγμή που δεν σου έχει πει η ψυχολόγος σου να κάνεις κάτι, εμπιστεύσου αυτήν, κάποιο σχέδιο έχει για να σε καθοδηγήσει :)

Αυτά από μένα.

---

Σε ευχαριστω παρα πολυ για το ενδιαφερον σου.Ειλικρινα κ αν θες το πιστευεις ,αυτο το μηνυμα με βοηθησε πολυ...

Τζίνα μου χαίρομαι πολύ που εκτίμησες τον κόπο μου. Να σαι καλα!
Με όπλο την γνώση πυροβολούμε όλους τους φόβους.

Δεν λεει να φυγει η ενταση κ ο πονος απο τα ποδια.Τεταρτη εχω ραντεβου με τον ψυχιατρο.Απλα βαρεθηκα ειλικρινα.Εχω κανει τα παντα.Οταν με πιανει μς διαλυει.Οσο ρπαιρνα την αγωγη ημουν οκ.Τωρα που μου εδωσε κατι πιο ηπιο δεν περναει με τιποτα.Με βλεπω να γυριζω στα παλια χαπια.Ας φυγει τουλαχιστον για να μπορεσω να το παλεψω με ψυχοθεραπεια

Παιδια γεια σας!
Εχω κ εγω σχεδον τα ιδια που αναφερετε γυρω στον 1,5 χρονο. Συν οτι εχω θεμα στα ποδια τους τελευταιους 3 μηνες, μια πονανε μια απλα ενοχλουν..ουτε κ εγω μπορω να το προσδιορισω με ακριβεια κ το αποκορυφωμα ηρθε οταν παρατηρησα οτι σε καποια σημεια πρηζονται πχ στον τετρακεφαλο. Πηγα σε δυο γιατρους κ οι δυο ειπαν οτι πρεπει να αθληθω γιατι το γονατο ειναι αδυναμο κ δεν κανει σωστα την κινηση που πρεπει να κανει..Ειπα λοιπον να ξεκουνηθω λιγο ψιλογυμναστηκα αλλα με ποναγαν περισσοτερο μετα. Συσπασεις μυων εννοειται στο φουλ, μια λιγοτερο μια περισσοτερο. Μαγνητικη δεν εχω κανει κ γενικα μολις ακουσω για ασθενεια παραλυω!
Η μαμα μου εχει αγχωδη διαταραχη κ εχει αναφερει καποια ιδια συμπτωματα, δεν της εχω πει κατι δεν θελω να ξερει αλλα βλεπω οτι μου συμβαινουν πραγματα που συνεβησαν κ σε εκεινη κ το απεχθανομαι. :(

Χρειαζεσαι εναν συμμαχο Κασσανδρα οποτε ισως θα ηταν καλο να της μιλησεις :)

Επισης θα προτεινα απλα να τα αντιμετωπισεις χωρις να τα σκεφτεσαι. Εγω ετσι κανω οσο μπορω. Ειναι δυσκολο το ξερω αλλα μην αφηνεις να παρασυρουν το μυαλο σου. Δες τα ως παρατηρητης απλα νιωστα και οταν αρχισεις να το συνηθιζεις και να μην σε απασχολει τοσο αναρωτησου: με ενοχλει κατι αυτη την στιγμη; Εχω κατι που με στεναχωρει; Αν ναι, τι ειναι αυτο; Γραψτο σε ενα ημερολογιο μαζι με το ποσο εντονα ενιωθες τα ψυχοσωματικα σου μεσα στην μερα. Ελπιζω να σε βοηθησα ! :)