αντιμετωπιση δυσκολιών

Να σας πω , εχω βρει το ' κολπο ' !! οταν με βρει μια δυσκολια , η πρωτη μου ( ανθρωπινη ) αντιδραση ειναι να ' πεσω ' ψυχολογικα ..........αυτο θα κρατησει μια με δυο μερες .........υστερα , το φιλοσοφω , μαλλον , το εχω ηδη φιλοσοφησει στο μυαλο μου , και παιρνω το χειροτερο σεναριο ............... απο εκεινη την στιγμη , ηρεμω , δλδ η ολη αναστατωση κραταει το πολυ δυο μερες , μετα ειτε τοχω παρει αποφαση , η οπως προειπα , παιρνω το χειροτερο σεναριο , οποτε , οτιδηποτε καλυτερο απο το χειροτερο , φανταζει καλο !! εχω δουλεψει πολυ πανω σε αυτο , και μουχει γινει δευτερη φυση , και σας πληροφορω , αγαπητοι συμφορουμιτες , οτι με αυτον τον τροπο , δεν μεχω ' συλλαβει ' να χολοσκαω για τιποτα απολυτως ................εσεις πως αντιμετωπιζετε τις δυσκολιες ? ε ?

εγω παλι ότι και να γίνει έχω στο μυαλό μου μόνο το χειροτερο σενάριο και αυτό δεν με κάνει καθόλου καλυτερα ίσα ίσα πάντα ανησυχώ χωρις λόγο..

Λίγο πολύ το ίδιο πράγμα κάνω Μακ...απλά εγώ χολοσκαω όσο το ζητάει ο οργανισμός μου, δεν καταπιεζω τα αρνητικά μου συναισθήματα...μιζεριαζω όσο είναι να μιζεριασω και αφού βγει από το σύστημα μου συμφιλιώνομαι με το χειρότερο σενάριο και παίρνω απόφαση να προσπαθήσω για το καλύτερο.

Εμένα, δυστυχώς, οι δυσκολίες μου γίνονται εμμονή. Πιστεύω οτι δεν θα μπορέσω να ανταπεξέλθω, με πιάνει αρχικά πανικός και μετά λίγο λίγο το σκέφτομαι και πιο ψύχραιμα αλλά.. μένει μέσα μου ως ένα ακόμα βαρύδι. Δυστυχώς, όλα τα αντιλαμβάνομαι συναισθηματικά και η λογική έρχεται πολύ πίσω ή δεν έρχεται καθόλου...

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Λίγο πολύ το ίδιο πράγμα κάνω Μακ...απλά εγώ χολοσκαω όσο το ζητάει ο οργανισμός μου, δεν καταπιεζω τα αρνητικά μου συναισθήματα...μιζεριαζω όσο είναι να μιζεριασω και αφού βγει από το σύστημα μου συμφιλιώνομαι με το χειρότερο σενάριο και παίρνω απόφαση να προσπαθήσω για το καλύτερο.

---

Ενταξει Ναταλια , σε καλο δρομο εισαι , με λιγη δουλιτσα ακομη , και θα γινεις .............γκουρού , εχεις τα εχεγγυα , μας βλεπω για Θιβετ .......παρεα ........................ωωωωωωωωωωμμμ μμμ .........ωωωωωωωωωωωωμμμμμμμ... ..

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Ενταξει Ναταλια , σε καλο δρομο εισαι , με λιγη δουλιτσα ακομη , και θα γινεις .............γκουρού , εχεις τα εχεγγυα , μας βλεπω για Θιβετ .......παρεα ........................ωωωωωωωωωωμμμ μμμ .........ωωωωωωωωωωωωμμμμμμμ... ..

---

Χαχαχαχα ναι σίγουρα.....φημιζομαι για την συγκρατηση και την ψυχραιμία μου, ζεν και γαλήνη :P
Βασικά είμαι αγχωδης ανθρωπος, μη με βλέπεις που τα λέω ωραια...

εγω εχω δυσκολια με τους υπολοιπους στο σπιτι μου σκεφτομαι διαφορα και μου ανεβαζουν το αιμα στο κεφαλι..ειμαι αντιδραστικος ανθρωπος ασυμβιβαστος και γοαυτο δεν ειχα ποτε σταθερες σχεσεις στη ζωη μου ειμαι μπελας και το ιδιο πιστευω και για τους αλλους οποιος σχετιζεται μαζι μου για πολυ καιρο του πινω το αιμα ειμαι πληρως ελςυθερος ανθρωπος ειμαι ανικανος για οποιαδηποτε δεσμευση και εχω σκληραγωγηθει στη μοναξια κι στο περιθωριο οποτε φυσιολογικο μου φαινεται αν μπορουσα να μεινω μονος μου θα το κανα γιατι οποιοσδηποτε ανθρωπος με τον οποιο εχω μονιμη συσχετιση για μενα ειναι προβλημα οχι ανθρωπος...δεν χρειαζεται καν να πω οτι δεν υπαρχει καν συναιαθημα ειναι αυτονοητο

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Να σας πω , εχω βρει το ' κολπο ' !! οταν με βρει μια δυσκολια , η πρωτη μου ( ανθρωπινη ) αντιδραση ειναι να ' πεσω ' ψυχολογικα ..........αυτο θα κρατησει μια με δυο μερες .........υστερα , το φιλοσοφω , μαλλον , το εχω ηδη φιλοσοφησει στο μυαλο μου , και παιρνω το χειροτερο σεναριο ............... απο εκεινη την στιγμη , ηρεμω , δλδ η ολη αναστατωση κραταει το πολυ δυο μερες , μετα ειτε τοχω παρει αποφαση , η οπως προειπα , παιρνω το χειροτερο σεναριο , οποτε , οτιδηποτε καλυτερο απο το χειροτερο , φανταζει καλο !! εχω δουλεψει πολυ πανω σε αυτο , και μουχει γινει δευτερη φυση , και σας πληροφορω , αγαπητοι συμφορουμιτες , οτι με αυτον τον τροπο , δεν μεχω ' συλλαβει ' να χολοσκαω για τιποτα απολυτως ................εσεις πως αντιμετωπιζετε τις δυσκολιες ? ε ?

---

Εμενα αμα με βρει μια δυσκολια το πρωτο πραγμα π κανω ειναι να την αντιμετωπισω αμα δεν μπορεσω ,τοτε και εγω πεφτω ψυχολογικα...μ κραταει λιγο η αναστατωση και φευγει μετα...
κλασικη αντιδραση ολοι οι ανθρωποι λιγο πολυ ετσι ειναι

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Να σας πω , εχω βρει το ' κολπο ' !! οταν με βρει μια δυσκολια , η πρωτη μου ( ανθρωπινη ) αντιδραση ειναι να ' πεσω ' ψυχολογικα ..........αυτο θα κρατησει μια με δυο μερες .........υστερα , το φιλοσοφω , μαλλον , το εχω ηδη φιλοσοφησει στο μυαλο μου , και παιρνω το χειροτερο σεναριο ............... απο εκεινη την στιγμη , ηρεμω , δλδ η ολη αναστατωση κραταει το πολυ δυο μερες , μετα ειτε τοχω παρει αποφαση , η οπως προειπα , παιρνω το χειροτερο σεναριο , οποτε , οτιδηποτε καλυτερο απο το χειροτερο , φανταζει καλο !! εχω δουλεψει πολυ πανω σε αυτο , και μουχει γινει δευτερη φυση , και σας πληροφορω , αγαπητοι συμφορουμιτες , οτι με αυτον τον τροπο , δεν μεχω ' συλλαβει ' να χολοσκαω για τιποτα απολυτως ................εσεις πως αντιμετωπιζετε τις δυσκολιες ? ε ?

---

ε τι να πω για μενα....εμενα με ξερεις..
μολις γινει το κακο..την πρωτη μερα νιωθω χαος στο κεφαλι κ το σκεφτομαι συνεχεια...την επομενη σηκωνομαι κ νιωθω βαρος στην ψυχη..κλαιω..κλαιω..κλαιω..δε ν τρωω..μετα την μεθεπομενη..ξεκιναω να ξυπναω με στρες κ τρεμουλα απο νωρις...πουρνο πουρνο..κ μετα ερχεται η αποπραγματοποιηση..
κ μετα μενω κρεβατι...δεν σηκωνομαι παρα μονο για κατουρημα κ τσιγαρο..κ ολη μερα τρεμω..
κ νιωθω οτι καιγομαι σε καζανι με νερο στην κολαση..κ ο κωλος μου παιρνει φωτια..κ συνεχιζεται..
για κανα μηνα..μεχρι να το παρω αποφαση να παω στον γιατρο..οπου εκει με μπουκωνει με ζαναξ..για να φαω..μη ξαχναμε οτι δεν τρωω..χανω κιλα..7 κιλα σε 1 μηνα μπορει.
κ μολις δει οτι δεν την παλευω μονο με το ζαναξ με μπουκωνει με αντικαταθλιπτικο..κ σε 40 μερες περιπου ειμαι περδικι.
κλασσικα εικονογραφημενα..ετσι περναω εγω τις δυσκολιες μου...χααχχχαχα (παντα με ψυχραιμια κ καλη διαχειριση αγχους οπως βλεπετε...εχω γινει ειδικη.!!χααχ)

λογικα θα πρεπει να παρακολουθησω σεμιναρια διαχειρισης στρες....εφοσον ειναι τοσο μεμονωμενο το προβλημα μου..κ ειναι κ τοσο εντοπισμενο..ομως που λεφτα??!!

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

λογικα θα πρεπει να παρακολουθησω σεμιναρια διαχειρισης στρες....εφοσον ειναι τοσο μεμονωμενο το προβλημα μου..κ ειναι κ τοσο εντοπισμενο..ομως που λεφτα??!!

---

γενικα anxioys εισαι πολυ ψυχραιμη οταν συμβαινει κατι :P

α ρε νικ!! το παρατηρησες ε??@χααχα! ναι ειμαι υπερβολικα ψυχραιμη κ λειτουργω κ λυκνιζομαι με ολο χαρη κ ομορφια...ολα ειναι υπεροχα..χααχαχ!
ομως..υπαρχει ενα ομως..αν καποιος παθει κατι μπροστα μου δεν χαμπαριαζω μια..ειμαι πολυ ψυχραιμη οντως στο να τον βοηθησω κ να τον παω καπου πχ..νοσοκομειο κλπ..
αν ομως μαθω οτι δεν θα παει καλα η φαση..η οτι νοσει κ οτι παιζει να τον χασω..(εννοω δικο μου ανθρωπο) τοτε ξεκιναει ο κυκλος της νευρασθενειας μου.!
αρα τελικα μηπως εχει να κανει με την απωλεια..γιατι μονο σε απωλειες το παθαινω ή σε φοβο απωλειας.δεν μπορω να διαχειριστω την απωλεια..

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

α ρε νικ!! το παρατηρησες ε??@χααχα! ναι ειμαι υπερβολικα ψυχραιμη κ λειτουργω κ λυκνιζομαι με ολο χαρη κ ομορφια...ολα ειναι υπεροχα..χααχαχ!
ομως..υπαρχει ενα ομως..αν καποιος παθει κατι μπροστα μου δεν χαμπαριαζω μια..ειμαι πολυ ψυχραιμη οντως στο να τον βοηθησω κ να τον παω καπου πχ..νοσοκομειο κλπ..
αν ομως μαθω οτι δεν θα παει καλα η φαση..η οτι νοσει κ οτι παιζει να τον χασω..(εννοω δικο μου ανθρωπο) τοτε ξεκιναει ο κυκλος της νευρασθενειας μου.!
αρα τελικα μηπως εχει να κανει με την απωλεια..γιατι μονο σε απωλειες το παθαινω ή σε φοβο απωλειας.δεν μπορω να διαχειριστω την απωλεια..

---

ναι τοτε εχει να κανει σιγουρα με την απωλεια...και τον φοβο μην χασεις καποιον...εχω ξανακουσει παρομοιο περιστατικο....για τον φοβο της απωλειας..
αλλα εσυ το ξεπερνας:P
παραεισαι ευαισθητη παντως μπροστα στην απωλεια..ενταξει θα μ πεις αμα πεθανει κανενας γονιος σ και ποιος δεν ειναι ετσι?αρα εν μερει μπορει να χαρακτηριστη και φυσιολογικο..απλα το περνας πιο δυσκολα εσυ

μωρε παραειμαι ευαισθητη...οντως..εγω ετσι πιστευω..
κ οταν εχασα τον πατερα μου κ τα αδερφια μου θρηνουσαν..αλλα στο κρεβατι δεν επεσαν..
πηγαν δουλεια..εγω δεν πηγαινα..ηταν λειτουργικοι..εγω ημουν αναπηρη στο κρεβατι κ ετρεμα..
τεσπα..οπως βλεπεις ειμαι τερας ψυχραιμιας!

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

μωρε παραειμαι ευαισθητη...οντως..εγω ετσι πιστευω..
κ οταν εχασα τον πατερα μου κ τα αδερφια μου θρηνουσαν..αλλα στο κρεβατι δεν επεσαν..
πηγαν δουλεια..εγω δεν πηγαινα..ηταν λειτουργικοι..εγω ημουν αναπηρη στο κρεβατι κ ετρεμα..
τεσπα..οπως βλεπεις ειμαι τερας ψυχραιμιας!

---

χαχα ναι η αληθεια ειναι οτι το παρατηρησα οτι εισαι τερας ψυχραιμιας :P
ενταξει ο καθενας περναει διαφορετικα την απωλεια...αλλοι πιο εντονα αλλοι λιγοτερο...αλλι ειναι λειτουργικη αλλοι οχι..
και δλδ αυτο εσενα ποσες φορες σ εχει πιασει στην ζωη σ?μονο στο θανατο τ πατερα σ?