Μια φωνη μεσα μου με ταπεινωνει και με βριζει
Εδω και χρονια τωρα (νομιζω απο το 2003 οταν πρωτοβγηκα απο την Ψ. κλινικη) ακουω μια φωνη μεσα μου να με βριζει και να με ταπεινωνει ορισμένες στιγμες τις ημερας μου, οταν ειμαι μονος χωρις παρεα και ειμαι πολυ μονος, με αποτελεσμα να με κανει ευαλωτο και επιθετικο απο μεσα μου (χωρις να ξεσπασω σε κανεναν ομως, καταπιεζομαι, τα καταπινω) αντικοινωνικο και να μου ειναι εμποδιο στο να προχωρησω στη ζωη μου, συναισθηματικα ουτε επαγγελαμτικα.
Συνηθως οταν ειμαι αναμεσα σε αγνωστους ανθρωπους (αντρες/γυναικες/παιδια) και με κοιτανε στα ματια χωρις λογω αντι να κοιτανε τη ζωη τους και το δρομο τους σαν να μην υπαρχω. Με ενοχλουν, χανω τα λογικα μου εκεινη τη στιγμη και ειναι σαν να κανω restart..
Εχω ηδη αποκτησει αγοραφοβια εξαιτιας αυτου και οποτε συμβαινει αρχιζουν και με φαγουριζουν τα ματια απο κατω στο δερμα εκει που κανει τη σακουλα και αηδιαζω πολυ εως και ταση εμετου μου ερχεται..
Οταν με κοιταει καποιος αγνωστος στα ματια περαστικος ειτε πεζος ειτε παρεα ειτε οδηγος (και εδω ειναι μικρη πολη και συμβαινει συχνα και ειναι το χειροτερο μου συναισθημα αυτο) πρωτα λεω απο μεσα μου "ΤΙ ΚΟΙΤΑΣ ΡΕΕΕ...!!!!" και μετα αρχιζουν τα μπινελικια, αρχιζει η φωνη μεσα μου τη ταπεινωση και η ψυχολογικη κατρακυλα... εισαι τρελος, αχρηστος, ασχημος, εχω προβλημα.. 1002... αυτοταπεινωση και δεν την παλευω μια.
Εχω και πολυ καιρο να εργαστω.. αλλα και παλι δεν μπορω να δουλευω σε χωρο με πολλους ανθρωπους γιατι μου βγαινει αυτο το προβλημα, θελω ενα κλειστο χωρο κανονικα..
Anyway.. καποιος να βοηθησει;