Φοβία να μην δώσω λάθος Ρέστα

Έγινα μέλος στο φόρουμ ώστε να μιλήσω για μια περίεργη φοβία μου. Είναι κάτι που ως σενάριο με αγχώνει.

Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποια καλή συμβουλή που μπορείτε να μου δώσετε, αλλά αποφάσισα να γράψω για το θέμα μου σαν εξομολόγηση/ψυχανάλυση για να νιώσω καλύτερα. Πρώτη φορά μιλάω για αυτό κι η ανωνυμία με βοηθάει πολύ πιστεύω! Δεν το έχω πει σε κανέναν, ούτε σε συγγενείς, ούτε σε φίλους, ούτε σε κοπέλες μου. Το βλέπω κι εγώ άλλωστε ως αστείο λιγάκι και σκέφτομαι ότι αν έλεγα ότι νιώθω άσχημα, ότι με αγχώνει και με φοβίζει αυτό που θα σας αποκαλύψω παρακάτω, θα με κορόιδευαν.

Η φοβία μου έχει να κάνει με τα χρήματα και συγκεκριμένα με το να δώσω ρέστα. Φοβάμαι ότι αν βρω δουλειά που να χρειάζεται να είμαι και στο ταμείο, δηλαδή να παίρνω χρήματα και να δίνω ρέστα, ότι μπορεί να κάνω λάθος και να μην τα καταφέρω σε κάποια στιγμή, ή απλά να μπερδευτώ στους υπολογισμούς αν βρεθώ υπό πίεση ή σε σύνθετη κατάσταση. Σκέφτομαι ότι μπορεί να μπλοκάρω και έτσι να βρεθώ σε δύσκολη θέση. Κι αν αυτό συμβεί, τότε φοβάμαι ότι θα σκέφτονται οι πελάτες αρνητικά για μένα, θα σκεφτούν ότι είμαι χαζός, θα πουν από μέσα τους ότι είμαι καθυστερημένος.

Η φοβία αυτή με δυσκολεύει στη ζωή, διότι με κατεύθυνε πάντα στο να μην βρίσκω δουλειές που να έχουν σχέση με ταμείο. Όσες φορές ήμουν σε δουλειά, ποτέ δεν είχα να κάνω με χρήματα. Αυτή την περίοδο που είμαι άνεργος υπάρχει μια δουλειά που θα μπορούσα να κάνω σε μαγαζί ενός φίλου μου, αλλά την έχω βγάλει εντελώς από το μυαλό μου και βρήκα δικαιολογίες για να του απαντήσω αρνητικά στην πρόταση που μου έκανε.

Ντρέπομαι που μιλάω για αυτό, διότι θεωρώ τον εαυτό μου έξυπνο, έχω τελειώσει το γενικό λύκειο, πέρασα σε καλή σχολή στις πανελλαδικές, την τελείωσα και έχω πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Αλλά πάντα αυτή την ιδέα που με άγχωνε την έβαζα στην άκρη του μυαλού μου και την απέφευγα ως σενάριο.

Το σημαντικό είναι ότι γνωρίζω τις ρίζες της φοβίας μου. Σε όλο το δημοτικό, το γυμνάσιο και το λύκειο ήμουν θύμα μπούλινγκ, με κορόιδευαν και με χτυπούσαν. Καθημερινά άκουγα να με αποκαλούν χαζό και καθυστερημένο. Όχι φυσικά επειδή είμαι βιολογικά χαζός, αλλά επειδή είχα θυματοποιηθεί και τα δεχόμουν χωρίς να αντιδρώ! Τότε όσα συνέβαιναν τα κάλυπτα και ντρεπόμουν να μιλήσω στους δικούς μου, επίσης οι συμμαθητές μου με εκφόβιζαν και με απειλούσαν ότι θα με δείρουν άσχημα έξω από το σχολείο αν έλεγα τίποτα σε δασκάλους και καθηγητές. Νόμιζα ότι μόνο σε μένα συμβαίνει αυτό. Με θυμάμαι να έχω ένα ψεύτικο χαμόγελο που από πίσω έκρυβε μια κατάθλιψη και είχα διαπιστώσει από τότε ότι οι άνθρωποι που γελάνε πολύ, στην ουσία το κάνουν από αντίδραση σε μια εσωτερική κατάθλιψη. Μετά το επιβεβαίωσα αυτό διαβάζοντας για τις ζωές μεγάλων κωμικών, οι οποίοι στην καθημερινότητά τους ήταν το αντίθετο από αυτό που έδειχναν στο γυαλί της τηλεόρασης, πχ ο Ρόμπιν Ουίλιαμς.

Το bullying μου άφησε πολλά ψυχολογικά προβλήματα και ενώ συνειδητά γνωρίζω ότι είμαι έξυπνος, υποσυνείδητα νιώθω κατωτερότητα πολλές φορές και φοβάμαι ότι εύκολα μπορούν να με ξαναπούν χαζό αν κάνω κάτι λάθος. Οι λέξεις χαζός και καθυστερημένος, που μου λέγανε οι συμμαθητές, χαράχθηκαν βαθειά στην ψυχοσύνθεσή μου και μου δημιούργησαν κόμπλεξ και όπως καταλαβαίνετε με τα κόμπλεξ τα απλά πράγματα τα κάνεις δύσκολα και τα μεγαλοποιείς!

Ένα παράδειγμα του πως κάτι απλό το μετέτρεψα σε δύσκολο είναι ότι άργησα πολύ να κάνω σχέση με γυναίκα. Για να καταφέρω κάτι τέτοιο που θεωρείται συνηθισμένο και που το καταφέρνουν ακόμη και ανήλικα παιδάκια, εγώ χρειάστηκε να κάτσω να μελετήσω τα πάντα για το Καμάκι και τις Σχέσεις!!! Διάβασα βιβλία για το πώς να γίνεις ένας Pickup artist. Ο άνθρωπος που μελετάει την τέχνη της γοητείας, τις μεθόδους και τις τεχνικές για το πώς να κάνει μια γυναίκα να τον ερωτευθεί, ονομάζεται Pickup artist. Παρόλο που είμαι σχετικά όμορφος, μόνο όταν μελέτησα αυτά τα βιβλία βρήκα την αυτοπεποίθηση που μου χρειαζόταν για να κάνω σχέσεις. Βέβαια δεν έγινα τέλειος Pickup Artist (δεν είχα αυτόν τον σκοπό άλλωστε), αλλά βοηθήθηκα όσο χρειαζόταν. Η γνώση είναι δύναμη λένε… εγώ θα προσθέσω ότι είναι και αυτοπεποίθηση!

Ελπίζω να καταφέρω να ξεπεράσω την φοβία με τα ρέστα στα χρήματα. Παλιότερα είχα ξεπεράσει άλλες φοβίες που είχα, για παράδειγμα ενώ φοβόμουν να μιλήσω μπροστά σε πολύ κόσμο, κατάφερα να μπορέσω να κάνω παρουσιάσεις εργασιών και να παρουσιάσω πτυχιακή εργασία της σχολής μου σε τρείς καθηγητές και σε κοινό πολλών ατόμων. Για να μου φύγει τότε το άγχος, αγόρασα και διάβασα σχετικά βιβλία ψυχολογίας. Παρόλα αυτά χρειαζόμουν και ουσίες για να λειτουργήσω καλύτερα. Μην φανταστείτε τίποτα παράνομες ουσίες! Αλκοόλ έπινα (σπάνια πίνω αλκοόλ) σε συνδυασμό με ένα χάπι. Συγκεκριμένα, τυχαία είχα μάθει για τους Βήτα Αναστολείς/Αποκλειστές, τα λεγόμενα Beta-Blockers που δημιουργήθηκαν για παθήσεις της καρδιάς και της πίεσης, έμαθα από το ιντερνέτ ότι τα χρησιμοποιούν και καλλιτέχνες που βγαίνουν στην σκηνή διότι τους βοηθάει να διαχειρίζονται το άγχος και το τρέμουλο και όταν ήθελα τα έβρισκα χωρίς συνταγή γιατρού! Έτσι λοιπόν όταν είχα να παρουσιάσω μια εργασία σε μια ολόκληρη αίθουσα (με δεκάδες μάτια να με κοιτάνε), ξεκινούσα μια μέρα πριν να παίρνω τα χάπια (δεν λέω ονομασία) με τα beta blockers. Επίσης, είχα μαζί μου και ένα μπουκαλάκι με αλκοόλ και λίγο πριν βγω να παρουσιάσω την εργασία έπινα μονορούφι το ποτάκι (ήταν σε λογικά πλαίσια η ποσότητα ώστε να μπορώ να είμαι συγκεντρωμένος σε αυτά που θα πω). Έτσι λειτουργούσα άψογα, χωρίς φόβο! Τώρα πιστεύω ότι μπορώ να κάνω το ίδιο χωρίς ουσίες, διότι απέκτησα εμπειρία. Να προσθέσω εδώ ότι δεν είναι σωστό να παίρνεις φάρμακα της κατηγορίας των Beta Blockers χωρίς λόγο. Ούτε που γνωρίζω τι κινδύνους μπορεί να έχουν όταν καταναλωθούν χωρίς σωματικό πρόβλημα υγείας, οπότε όσοι διαβάζετε το μήνυμα μην πειραματίζεστε. Απλά εμένα δεν με ένοιαζε, έπρεπε να κάνω παρουσιάσεις και ένιωθα ότι ήμουν σε ψυχολογικό αδιέξοδο, οπότε έκανα ότι θεωρούσα ότι θα με βοηθήσει.

Έχω σκεφτεί ότι το θέμα μου θα λυνόταν μόνο αν έβρισκα κάποιο πρόγραμμα στον υπολογιστή που να με έβαζε να κάνω τον ταμεία, να με πίεζε να κάνω γρήγορα πολλούς και σύνθετους υπολογισμούς στα ρέστα κι έτσι πιστεύω ότι θα το ξεπερνούσα! Αλλά δυστυχώς δεν έχω ανακαλύψει ακόμη ένα τέτοιο πρόγραμμα.

Γνωρίζω ότι υπάρχουν στον πλανήτη πιο παράξενες φοβίες από την δική μου, παρόλα αυτά είμαι περίεργος αν έχω μόνο εγώ αυτή την φοβία και σε τέτοιο βαθμό.

Όσοι βρεθήκατε πρώτη φορά σε θέση εργασίας που απαιτούσε να δίνετε και ρέστα, πώς νιώθατε; Είχατε άγχος; Τι σκεφτόσασταν;

Όσοι έχετε να πείτε κάτι χρήσιμο, τι θα με συμβουλεύατε; Υπάρχει καμιά καλή τεχνική για να βγάζει κανείς τα ρέστα, χωρίς να υπάρχει πιθανότητα λάθους;

Γενικά θα ήθελα την άποψή σας.

Ευχαριστώ πολύ!

Για τεχνικές δεν γνωρίζω αλλά και μόνος σου δεν μπορείς να κάνεις εξάσκηση ?

Εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί έχεις τόσο άγχος για μια δουλειά που προφανώς δεν σχετίζεται με το αντικείμενό σου. Μήπως επειδή το πραγματικό σου άγχος είναι να βρεις μια δουλειά πιο σχετική, έχεις κολλήσει σε κάτι άσχετο;

παλιοτερα δουλευα σε internet cafe.εκει βοηθουσα τους πελατες αλλα φυσικ κρατουσα και το ταμειο.ημουν υπευθυνη για οτι συνεβαινε στη βαρδια μου σ ολο το μαγαζι.στην αρχη ειχα λιγο αγχος με τα λεφτα.να δωσω κι εγω τα σωστα ρεστα ας πουμε ειδικα οταν ερχοντουσαν ή εφευγαν πολλα ατομα μαζι.αγχωθηκα αγχωθηκα ε ομως σε λιγο καιρο εμαθα να τα υπολογιζω με τη μια.θεμα εξασκησης ειναι..τολμα κι ολα θα πανε καλα

Λοιπον μιλοντας και εχοντας το ιδιο ακριβως προβλημα ( καλυτερα να πηδηξω απο τον ευδομο προφο παρα να δωσω ρεστα )
Θα σου οω πως το περιορισα αρχικα στις αγορες σου υπολογιζεις εσυ ποσα ρεστα θα σου δωσει πισω ο ταμειας και ο υπολογισμος πρεπει να γινει γρηγορα πριν τα παρεις στα χερια σου οταν τονκαταφερνις τελεια αυτο εισαι σε ενα καλο σταδιο μολις πιασεις δουλεια κανεις σχεδον το ιδιο πραγμα μπορεςι στην αρχη να το κανεις και πιο αργα ο πελατης μπορει να περιμενει εχεις ομως συνηθησει την διαδικασια οποτε δεν θα αργησεις πολυ ουτοσιαλος ....μετα σιγα σιγα μαθαινεις την δουλεια ( εξεσκηση δλδ ) και αυτο ηταν
Εγω τουλαχιστον ετσι το ξεπερασα ελπιζω να βοηθησει καο σε σενα
Τωρα για το μπουλινγκ ειναι αλλη ιστορια δεν κερω τι σημαδια αφησε πανω σου καθως σε καθεναν αφηνουν διαφορετικα ελπιζω παντως να τα εχεις ξεπερασει ολοι λιγο πολυ εχουμε νιωσει το μπουλινγκ

Ενα ατομο που ηταν παντα μονο στο σχολειο στην αρχη απο μπουλινγκ μετα απο επιλογη arntaben

μεγαλε κανε εξασκηση με καποιον στο σπιτι σου μιλησε του γιαυτο εξασκησου οσο μπορεις σε αυτο δεν ειναι κανενα μεγαλο προβλημα με την τριβη θα αποκτησεις αυτοπεποιθεση καντο αν χρειαστει για καμποσους μηνες και επαναλαμβανε συχνα ας πουμε δεινε ρεστα δεκα φορες την μερα νον στοπ προσποιησου οτι εχει ουρα η εξασκηση θα σε κανει να μην φοβασαι το προβληματακι σου ειναι σχετικα απλο που να ειχες αγχος με γυναικες κι να μην μπορεις να κανεις εξασκηση η και να μπορεις να πρεπει καθε φορα να πληρωνεις χαχαχα

Την παλεύεται ρε μαλακές είχα ταμείο τους συνδυασμούς τους μαθαίνεις απ έξω δηλαδή κάνει ένα ευρώ ή δεκάρικο η τάλιρο η ακριβώς η ψιλά που κάνεις τις πράξεις μέχρι το δεκάρικο και μετά χοντρά τα μαθαίνεις σε μια βδομάδα αυτά το πολύ και σχολείο να μην έχεις βγάλει αρκεί να σου πω ότι όταν έχεις ταμείο άμα έχει κίνηση το μαγαζί μπορεί να κάνεις και εκατό συναλλαγές τη μέρα πρώτον κάνε εσύ κάτι εκατό φορές σε μια μέρα κι άμα δε γίνεις ξεφτέρι έλα τρύπα μου τη μύτη δεύτερον νομίζω η ταμειακή ανάλογα το μαγαζί σου λέει τα ρέστα τρίτον αφού έβαλες γενικό λύκειο δεν υπάρχει περίπτωση να μην τα καταφέρεις αυτά τα χαρτιά που έχεις δηλαδή απολυτήριο λυκείου και πανεπιστημίου πιστοποιουν ότι έχεις κάποιες ικανότητες μη τα μηδενίζουμε όλα δηλαδή εσύ τώρα λες έβγαλα πανεπιστήμιο αλλά το ταμείο δε μπορώ να το καταφέρω μπορείς και πάρα μπορείς στο λέω εγώ

Quote:

---

Originally Posted by elis

Την παλεύεται ρε μαλακές είχα ταμείο τους συνδυασμούς τους μαθαίνεις απ έξω δηλαδή κάνει ένα ευρώ ή δεκάρικο η τάλιρο η ακριβώς η ψιλά που κάνεις τις πράξεις μέχρι το δεκάρικο και μετά χοντρά τα μαθαίνεις σε μια βδομάδα αυτά το πολύ και σχολείο να μην έχεις βγάλει αρκεί να σου πω ότι όταν έχεις ταμείο άμα έχει κίνηση το μαγαζί μπορεί να κάνεις και εκατό συναλλαγές τη μέρα πρώτον κάνε εσύ κάτι εκατό φορές σε μια μέρα κι άμα δε γίνεις ξεφτέρι έλα τρύπα μου τη μύτη δεύτερον νομίζω η ταμειακή ανάλογα το μαγαζί σου λέει τα ρέστα τρίτον αφού έβαλες γενικό λύκειο δεν υπάρχει περίπτωση να μην τα καταφέρεις αυτά τα χαρτιά που έχεις δηλαδή απολυτήριο λυκείου και πανεπιστημίου πιστοποιουν ότι έχεις κάποιες ικανότητες μη τα μηδενίζουμε όλα δηλαδή εσύ τώρα λες έβγαλα πανεπιστήμιο αλλά το ταμείο δε μπορώ να το καταφέρω μπορείς και πάρα μπορείς στο λέω εγώ

---

Ναι αυτό ισχύει , γιατί πάω σε ένα περίπτερο για τσιγάρα και τα ρέστα λες και τα έχει έτοιμα ο τύπος ! Θα πάω να πάρω τίποτα άλλο να δω.....

Ότι και να πάρεις το ίδιο οι τιμές είναι στάνταρ και τα λεφτά που του δίνεις είναι ψιλό στάνταρ τα μαθαίνεις αυτά σε μια εβδομάδα

Quote:

---

Originally Posted by melissa

Εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί έχεις τόσο άγχος για μια δουλειά που προφανώς δεν σχετίζεται με το αντικείμενό σου. Μήπως επειδή το πραγματικό σου άγχος είναι να βρεις μια δουλειά πιο σχετική, έχεις κολλήσει σε κάτι άσχετο;

---

Αυτή την εποχή πιστεύω ότι είναι λιγάκι πολυτέλεια να ψάχνουμε μόνο δουλειές του αντικειμένου μας και αν μας δίνονται καλές ευκαιρίες δουλειάς πρέπει να είμαστε δυνατοί για να τις αρπάζουμε. Επίσης, δεν αγάπησα ιδιαίτερα το αντικείμενο της σχολής μου κι ας έχει ψωμί και μέλλον (σχετίζεται με την τεχνολογία). Ήθελα να έχω ένα πτυχίο για εγκυκλοπαιδικές γνώσεις και για μην αισθάνομαι μειονεκτικά. Να σημειώσω ότι ήμουν τόσο αγχώδης που δεν μπορούσα να κάνω ποτέ σκονάκια, αν δοκίμαζα είμαι σίγουρος ότι θα με πιάνανε αμέσως. Με αυτό θέλω να πω ότι όλα τα μαθήματα τα έμαθα και τα πέρασα με το σπαθί μου και φυσικά θα μπορούσα να ψάχνω δουλείες μόνο πάνω στο αντικείμενό μου, αλλά δεν το αγάπησα τόσο. Αν το αγαπούσα, τα τελευταία χρόνια θα καθόμουν να εξελίξω τις γνώσεις μου, είτε με προσωπική μελέτη, είτε με μεταπτυχιακό, αλλά δεν το έκανα. Ασχολήθηκα λίγο με το αντικείμενό μου, μόνο στο στάδιο της πρακτικής που ζητούσε η σχολή μου να κάνω και μετά σε πρόγραμμα Voucher που επιλέχθηκα, αλλά πάλι ήταν σαν πρακτική για λίγο διάστημα.

Τέλος, εκτός από την ευκαιρία της θέσης εργασίας που πρόσφερε ο φίλος μου και την απέρριψα, θα μπορούσα να κρατήσω και μια οικογενειακή επιχείρηση που έχουμε, που και σε αυτήν χρειάζεται καθημερινά να ασχολείσαι παράλληλα και με το ταμείο και να δίνεις ρέστα. Μου λέγανε εδώ και χρόνια οι δικοί μου αν θέλω να ασχοληθώ, αλλά πάντα έβρισκα δικαιολογίες διότι με σταματούσε η φοβία μου. Όταν ήμουν φοιτητής δεν πήγαινα επειδή σπούδαζα, μου έτρωγε χρόνο το διάβασμα τους έλεγα και μετά όταν τελείωσα τους έλεγα και τους λέω ότι ψάχνω κάτι καλύτερο. Όταν βγουν στην σύνταξη οι γονείς μου, θα μπορούσα να αναλάβω εγώ την οικογενειακή επιχείρηση (και το πτυχίο θα το έχω σαν κορνίζα!! χαχαχα!!!). Μπορεί να μην βγάζεις πολλά χρήματα σε αυτή την δουλειά, αλλά τουλάχιστον είσαι αφεντικό του εαυτού σου.

Ψηλέ θα στα πω μια φορά για το καλό σου και δεν ξαναμιλάω ξεκίνα να δουλεύεις από τώρα γιατί τα πράγματα με τις δουλειές δεν είναι ούτε σαν τη πρακτική ούτε σαν το βαουΤσερ αν θες να κάνεις κάτι στη ζωή σου ξεκινά τώρα εγώ αυτά έχω να σου πω και καλή συνέχεια σε ότι κάνεις

Quote:

---

Originally Posted by arntaben

Λοιπον μιλοντας και εχοντας το ιδιο ακριβως προβλημα ( καλυτερα να πηδηξω απο τον ευδομο προφο παρα να δωσω ρεστα )
Θα σου οω πως το περιορισα αρχικα στις αγορες σου υπολογιζεις εσυ ποσα ρεστα θα σου δωσει πισω ο ταμειας και ο υπολογισμος πρεπει να γινει γρηγορα πριν τα παρεις στα χερια σου οταν τονκαταφερνις τελεια αυτο εισαι σε ενα καλο σταδιο μολις πιασεις δουλεια κανεις σχεδον το ιδιο πραγμα μπορεςι στην αρχη να το κανεις και πιο αργα ο πελατης μπορει να περιμενει εχεις ομως συνηθησει την διαδικασια οποτε δεν θα αργησεις πολυ ουτοσιαλος ....μετα σιγα σιγα μαθαινεις την δουλεια ( εξεσκηση δλδ ) και αυτο ηταν
Εγω τουλαχιστον ετσι το ξεπερασα ελπιζω να βοηθησει καο σε σενα
Τωρα για το μπουλινγκ ειναι αλλη ιστορια δεν κερω τι σημαδια αφησε πανω σου καθως σε καθεναν αφηνουν διαφορετικα ελπιζω παντως να τα εχεις ξεπερασει ολοι λιγο πολυ εχουμε νιωσει το μπουλινγκ

Ενα ατομο που ηταν παντα μονο στο σχολειο στην αρχη απο μπουλινγκ μετα απο επιλογη arntaben

---

Έχει ενδιαφέρον το ότι ανέπτυξες κι εσύ την ίδια φοβία με μένα, έχοντας ως κοινό βίωμα το μπούλινγκ. Τελικά δεν είμαι ο μόνος!

Χαίρομαι που το ξεπέρασες (αν και μιλάς για το τώρα και όχι για το παρελθόν που είναι σημάδι ότι ίσως και στο παρόν να σε προβληματίζει λιγάκι), ελπίζω σύντομα να τα καταφέρω κι εγώ!

Μάλλον η χαμηλή αυτοεκτίμηση και τα όσα υποτιμητικά λόγια μας λέγανε στο σχολείο φταίνε, διότι αυτά χαράχθηκαν στην άβυσσο του υποσυνειδήτου μας.

Αυτό, το να υπολογίζω τα ρέστα που θα μου δώσουν όταν κάνω αγορές, το εφαρμόζω κι εγώ! Αλλά δεν έχω φοβία στα ρέστα που θα μου δώσουν οι άλλοι, με αγχώνει μόνο αν θα έπαιρνα εγώ την θέση του ταμεία.

Το μπούλινγκ άφησε πολλά σημάδια επάνω μου. Στο παρελθόν όταν ήμουν μέσα σε πολύ κόσμο ένιωθα ότι θα πάθω κάτι, πήγαινα να πάθω κρίση πανικού. Ενώ για πολλά χρόνια της ζωής μου εμφάνισα και ψυχωτικά στοιχεία. Νόμιζα ότι μπαίνουν στο σπίτι μου και μου πειράζουν τα πράγματα, ότι πήρανε τα μουσικά CD που άκουγα και προσθέσανε επιπλέον μηνύματα, χωρίς να έχω στο μυαλό μου μια εικόνα για το ποιοι πίστευα ότι το κάνανε. Είχα μανία παρακολούθησης και έψαχνα ακόμη και για κάμερες μέσα στο σπίτι. Επίσης νόμιζα ότι όλοι ασχολούνται με μένα! Άνοιγα τα παράθυρα του σπιτιού και αν μιλούσε κάποιος από την απέναντι καφετέρια, νόμιζα ότι σχολιάζει εμένα. Αν συζητούσαν από τα δίπλα διαμερίσματα, πάντα νόμιζα ότι έχουν ως θέμα συζήτησης εμένα. Έμπαινα σε λεωφορεία και άκουγα να μιλάνε για μένα και να με σχολιάζουν αρνητικά, να με λένε χαζό και άλλα παρόμοια. Μετά κατάλαβα ότι τελικά δεν μιλούσε κανένας για μένα και ότι τις ομιλίες που δεν μπορούσα να πιάσω από μακριά, τους θορύβους και τους ήχους τους μετέτρεπε το μυαλό μου σε αυτό που πίστευα ότι ακούω. Διαστρέβλωνα δηλαδή την πραγματικότητα. Επίσης νόμιζα ότι σε όλα τα αυτοκίνητα που περνάνε, οι οδηγοί στρίβουν το κεφάλι τους και με κοιτάνε, σε αυτό πίστευα ότι έχω ψυχικές δυνάμεις και εγώ τους κάνω να γυρνάνε αλλά μετά πίστευα ότι δεν μπορούσα να τις ελέγξω!

Όλα αυτά μάλλον τα λένε ψυχώσεις, εγώ για χρόνια τα είχα, αλλά συνέχιζα να ζω στην καθημερινότητα χωρίς να μιλάω για αυτά. Όπως βίωνα μπούλινγκ στο σχολείο και έμαθα τόσα χρόνια να μην λέω τίποτα στο σπίτι, σε ξαδέλφια και σε φίλους εξωσχολικούς (είχα φίλους από τη γειτονία μου όταν ήμουν μικρός που δεν ξέρανε τι περνούσα στο σχολείο!), έτσι συνέχισα να έχω ιδέες καταδίωξης, να ακούω συνεχώς φωνές να με κοροϊδεύουν (οι φωνές υπήρχαν ως διαστρέβλωση των ομιλιών άλλων ανθρώπων, όταν ήμουν μόνος μου σε ένα μέρος δεν άκουγα τίποτα, οπότε δεν ήταν φωνές σαν αυτές που ακούνε οι σχιζοφρενείς! Καμία σχέση, δεν ήμουν σχιζοφρενής εγώ), και δεν έλεγα τίποτα σε κανέναν! Ήμουν μπερδεμένος για ότι συνέβαινε, αλλά μια χαρά ζούσα την ζωή μου ως φοιτητής, αν και όλη η ζωή μου ήταν λιγάκι καταθλιπτική και μου άρεσε να κοιμάμαι πολλές ώρες αντί να πηγαίνω κάθε μέρα στην σχολή! Έκανα ότι κάνανε και οι άλλοι, πήγαινα για καφέδες κτλ, απλά κοιτούσα λιγάκι παράξενα τους πάντες και έκανα περίεργα πράγματα για να προστατέψω τα πράγματά μου επειδή ένιωθα ότι τα πειράζουν άγνωστοι στο σπίτι (έμενα μόνος μου, δεν είχε άλλον να μου πειράξει κάτι στο σπίτι).

Όλα αυτά μου πέρασαν όταν άλλαξα δυο φορές περιβάλλον σπιτιού. Σε ένα επόμενο σπίτι είχε και απόλυτη ησυχία, δεν είχε ούτε πολλούς ανθρώπους να περνάνε από τον δρόμο, ούτε είχε γείτονες που να θέλουν να μιλάνε δυνατά, κι έτσι πιο σπάνια διαστρέβλωνα τους ήχους που άκουγα. Επίσης, ίσως να έπαιξε ρόλο ότι μόνος μου αποφάσισα να παίρνω για ένα διάστημα καθημερινά τα χάπια με τους Βήτα Αναστολείς/Αποκλειστές (Beta Blockers) που ανέφερα στο αρχικό μου μήνυμα. Κατά λάθος μου έκαναν καλό;;; Ειλικρινά δεν ξέρω!!! Μόνος μου τα ανακάλυψα. Στην αρχή τα έπαιρνα για να είμαι πιο ήρεμος στις παρουσιάσεις της σχολής, αλλά μετά που τα πήρα για ένα διάστημα παρατήρησα ότι με χαλάρωσαν, μου έριχναν και τους παλμούς λιγάκι και το ήσυχο περιβάλλον σε συνδυασμό με αυτά, με βοήθησαν να ξεπεράσω τα περίεργα συμπτώματα που βίωνα!

Μετά από αυτό κατά περιόδους για μικρά διαστήματα είχα πάλι περίεργες ιδέες, όπως ότι κάποιοι πείραξαν την κλειδαριά της πόρτας, ή ότι με παρακολουθούν από το ιντερνέτ, αλλά κι αυτά ήταν φάσεις που πέρασαν. Ενώ μια φορά που διάβασα ένα βιβλίο για ψυχικές ικανότητες απέκτησα φοβίες ότι μπορεί να κάνω κακό σε μένα και στο περιβάλλον μου από λάθος χρήση των ψυχικών δυνάμεων που ανακάλυψα, ευτυχώς αυτό το ξεπέρασα πολύ γρήγορα.

Τότε δεν γνώριζα ότι ήταν ψευδαισθήσεις και κόλπα του μυαλού αυτά που βίωνα. Στην πορεία μελέτησα και είδα το πόσο αστεία ήταν τα όσα πίστευα. Πχ στο σχολείο οι συμμαθητές συχνά μου έκρυβαν την τσάντα στα διαλείμματα και μου πειράζανε τα πράγματα! Αυτό μετουσιώθηκε σε ψυχωτική ιδέα ότι κάποιοι άγνωστοι συνωμοτούν εναντίων μου και μου πειράζουν τα πράγματα στο σπίτι. Ενώ τα όσα μου λέγανε οι συμμαθητές μετουσιώθηκαν στην πορεία σε προβολές αρνητικών σκέψεων που έκανε το υποσυνείδητο όταν άκουγα ομιλίες σε εξωτερικούς χώρους, χωρίς να ακούσω από μακριά τι λένε, το μυαλό μου μασκάρευε την φασαρία του ήχου σε φράσεις αρνητικές για μένα.

Εκτός από όλα αυτά, τα προηγούμενα χρόνια, αλλά ακόμη και σήμερα έχω κι άλλες φοβίες, συγκεκριμένα ιδεοψυχαναγκαστικές σκέψεις ότι μπορεί να κάνω κακό στον εαυτό μου, ενώ δεν το θέλω! Κάθε τόσο αυτές οι σκέψεις αλλάζουν μάσκα θα έλεγα. Άλλη φορά για παράδειγμα φοβάμαι μην τραυματιστώ με το μαχαίρι της κουζίνας και έτσι δεν θέλω να το αγγίζω, άλλη φορά μπορεί να κρατάω ένα αντικείμενο και να σκέφτομαι ότι μπορεί να το ρίξω κάτω και να σπάσει κτλ. Άλλη περίοδο σκεφτόμουν ότι είναι εύκολο να σβήσω κάποια πολύτιμα αρχεία που είχα στον υπολογιστή, άλλη φορά ότι μπορεί να πιώ το τάδε χημικό καθαριστικό και να πάθω ζημιά, και για να μην προβληματίζομαι πήρα όλα τα χημικά καθαριστικά από το μπάνιο και τα έβαλα σε μια ντουλάπα στο μπαλκόνι, αυτό με ανακούφισε! Βέβαια ποτέ δεν υλοποιώ αυτές τις σκέψεις. Απλά με βασανίζουν. Για αυτές τις σκέψεις νομίζω ότι φταίει η καταπίεση του θυμού μου στο σχολείο, αντί να βγάλω την αρνητική ενέργεια από μέσα μου, όλη αυτή συσσωρεύτηκε και τώρα βγαίνει ως εσωτερική σύγκρουση με την μάσκα όλων αυτών των ιδεών.

Τέλος θέλω να προσθέσω ότι δεν πήγα ποτέ σε ψυχολόγο, ούτε σε ψυχίατρο και δεν σκοπεύω να πάω ποτέ. Μπορεί να άργησα να βρω ισορροπίες στην ζωή, αλλά ήδη μόνος μου κατάφερα να αναλύσω και να λύσω πολλά θέματα! Εγώ είμαι της άποψης ότι αν αποκτήσω τις κατάλληλες γνώσεις μπορώ να λύσω τα πάντα στον εαυτό μου και η μόνη βοήθεια που αξίζει για μένα είναι οι συμβουλές και οι πληροφορίες που σου δίνουν οι άλλοι άνθρωποι.

Μάλλον τα ψυχωτικα στοιχεία τα κάνει το μπουλινγκ γιατί είχα κι εγώ μερικά κατά τα άλλα κατάθλιψη μπράβο σου που έφτασες μέχρι εδώ αλλά για να είσαι σούπερ κι όχι απλός άνθρωπος κοίτα και λίγο τη δουλειά

Quote:

---

Originally Posted by Nox

Έχει ενδιαφέρον το ότι ανέπτυξες κι εσύ την ίδια φοβία με μένα, έχοντας ως κοινό βίωμα το μπούλινγκ. Τελικά δεν είμαι ο μόνος!

Χαίρομαι που το ξεπέρασες (αν και μιλάς για το τώρα και όχι για το παρελθόν που είναι σημάδι ότι ίσως και στο παρόν να σε προβληματίζει λιγάκι), ελπίζω σύντομα να τα καταφέρω κι εγώ!

Μάλλον η χαμηλή αυτοεκτίμηση και τα όσα υποτιμητικά λόγια μας λέγανε στο σχολείο φταίνε, διότι αυτά χαράχθηκαν στην άβυσσο του υποσυνειδήτου μας.

Αυτό, το να υπολογίζω τα ρέστα που θα μου δώσουν όταν κάνω αγορές, το εφαρμόζω κι εγώ! Αλλά δεν έχω φοβία στα ρέστα που θα μου δώσουν οι άλλοι, με αγχώνει μόνο αν θα έπαιρνα εγώ την θέση του ταμεία.

Το μπούλινγκ άφησε πολλά σημάδια επάνω μου. Στο παρελθόν όταν ήμουν μέσα σε πολύ κόσμο ένιωθα ότι θα πάθω κάτι, πήγαινα να πάθω κρίση πανικού. Ενώ για πολλά χρόνια της ζωής μου εμφάνισα και ψυχωτικά στοιχεία. Νόμιζα ότι μπαίνουν στο σπίτι μου και μου πειράζουν τα πράγματα, ότι πήρανε τα μουσικά CD που άκουγα και προσθέσανε επιπλέον μηνύματα, χωρίς να έχω στο μυαλό μου μια εικόνα για το ποιοι πίστευα ότι το κάνανε. Είχα μανία παρακολούθησης και έψαχνα ακόμη και για κάμερες μέσα στο σπίτι. Επίσης νόμιζα ότι όλοι ασχολούνται με μένα! Άνοιγα τα παράθυρα του σπιτιού και αν μιλούσε κάποιος από την απέναντι καφετέρια, νόμιζα ότι σχολιάζει εμένα. Αν συζητούσαν από τα δίπλα διαμερίσματα, πάντα νόμιζα ότι έχουν ως θέμα συζήτησης εμένα. Έμπαινα σε λεωφορεία και άκουγα να μιλάνε για μένα και να με σχολιάζουν αρνητικά, να με λένε χαζό και άλλα παρόμοια. Μετά κατάλαβα ότι τελικά δεν μιλούσε κανένας για μένα και ότι τις ομιλίες που δεν μπορούσα να πιάσω από μακριά, τους θορύβους και τους ήχους τους μετέτρεπε το μυαλό μου σε αυτό που πίστευα ότι ακούω. Διαστρέβλωνα δηλαδή την πραγματικότητα. Επίσης νόμιζα ότι σε όλα τα αυτοκίνητα που περνάνε, οι οδηγοί στρίβουν το κεφάλι τους και με κοιτάνε, σε αυτό πίστευα ότι έχω ψυχικές δυνάμεις και εγώ τους κάνω να γυρνάνε αλλά μετά πίστευα ότι δεν μπορούσα να τις ελέγξω!

Όλα αυτά μάλλον τα λένε ψυχώσεις, εγώ για χρόνια τα είχα, αλλά συνέχιζα να ζω στην καθημερινότητα χωρίς να μιλάω για αυτά. Όπως βίωνα μπούλινγκ στο σχολείο και έμαθα τόσα χρόνια να μην λέω τίποτα στο σπίτι, σε ξαδέλφια και σε φίλους εξωσχολικούς (είχα φίλους από τη γειτονία μου όταν ήμουν μικρός που δεν ξέρανε τι περνούσα στο σχολείο!), έτσι συνέχισα να έχω ιδέες καταδίωξης, να ακούω συνεχώς φωνές να με κοροϊδεύουν (οι φωνές υπήρχαν ως διαστρέβλωση των ομιλιών άλλων ανθρώπων, όταν ήμουν μόνος μου σε ένα μέρος δεν άκουγα τίποτα, οπότε δεν ήταν φωνές σαν αυτές που ακούνε οι σχιζοφρενείς! Καμία σχέση, δεν ήμουν σχιζοφρενής εγώ), και δεν έλεγα τίποτα σε κανέναν! Ήμουν μπερδεμένος για ότι συνέβαινε, αλλά μια χαρά ζούσα την ζωή μου ως φοιτητής, αν και όλη η ζωή μου ήταν λιγάκι καταθλιπτική και μου άρεσε να κοιμάμαι πολλές ώρες αντί να πηγαίνω κάθε μέρα στην σχολή! Έκανα ότι κάνανε και οι άλλοι, πήγαινα για καφέδες κτλ, απλά κοιτούσα λιγάκι παράξενα τους πάντες και έκανα περίεργα πράγματα για να προστατέψω τα πράγματά μου επειδή ένιωθα ότι τα πειράζουν άγνωστοι στο σπίτι (έμενα μόνος μου, δεν είχε άλλον να μου πειράξει κάτι στο σπίτι).

Όλα αυτά μου πέρασαν όταν άλλαξα δυο φορές περιβάλλον σπιτιού. Σε ένα επόμενο σπίτι είχε και απόλυτη ησυχία, δεν είχε ούτε πολλούς ανθρώπους να περνάνε από τον δρόμο, ούτε είχε γείτονες που να θέλουν να μιλάνε δυνατά, κι έτσι πιο σπάνια διαστρέβλωνα τους ήχους που άκουγα. Επίσης, ίσως να έπαιξε ρόλο ότι μόνος μου αποφάσισα να παίρνω για ένα διάστημα καθημερινά τα χάπια με τους Βήτα Αναστολείς/Αποκλειστές (Beta Blockers) που ανέφερα στο αρχικό μου μήνυμα. Κατά λάθος μου έκαναν καλό;;; Ειλικρινά δεν ξέρω!!! Μόνος μου τα ανακάλυψα. Στην αρχή τα έπαιρνα για να είμαι πιο ήρεμος στις παρουσιάσεις της σχολής, αλλά μετά που τα πήρα για ένα διάστημα παρατήρησα ότι με χαλάρωσαν, μου έριχναν και τους παλμούς λιγάκι και το ήσυχο περιβάλλον σε συνδυασμό με αυτά, με βοήθησαν να ξεπεράσω τα περίεργα συμπτώματα που βίωνα!

Μετά από αυτό κατά περιόδους για μικρά διαστήματα είχα πάλι περίεργες ιδέες, όπως ότι κάποιοι πείραξαν την κλειδαριά της πόρτας, ή ότι με παρακολουθούν από το ιντερνέτ, αλλά κι αυτά ήταν φάσεις που πέρασαν. Ενώ μια φορά που διάβασα ένα βιβλίο για ψυχικές ικανότητες απέκτησα φοβίες ότι μπορεί να κάνω κακό σε μένα και στο περιβάλλον μου από λάθος χρήση των ψυχικών δυνάμεων που ανακάλυψα, ευτυχώς αυτό το ξεπέρασα πολύ γρήγορα.

Τότε δεν γνώριζα ότι ήταν ψευδαισθήσεις και κόλπα του μυαλού αυτά που βίωνα. Στην πορεία μελέτησα και είδα το πόσο αστεία ήταν τα όσα πίστευα. Πχ στο σχολείο οι συμμαθητές συχνά μου έκρυβαν την τσάντα στα διαλείμματα και μου πειράζανε τα πράγματα! Αυτό μετουσιώθηκε σε ψυχωτική ιδέα ότι κάποιοι άγνωστοι συνωμοτούν εναντίων μου και μου πειράζουν τα πράγματα στο σπίτι. Ενώ τα όσα μου λέγανε οι συμμαθητές μετουσιώθηκαν στην πορεία σε προβολές αρνητικών σκέψεων που έκανε το υποσυνείδητο όταν άκουγα ομιλίες σε εξωτερικούς χώρους, χωρίς να ακούσω από μακριά τι λένε, το μυαλό μου μασκάρευε την φασαρία του ήχου σε φράσεις αρνητικές για μένα.

Εκτός από όλα αυτά, τα προηγούμενα χρόνια, αλλά ακόμη και σήμερα έχω κι άλλες φοβίες, συγκεκριμένα ιδεοψυχαναγκαστικές σκέψεις ότι μπορεί να κάνω κακό στον εαυτό μου, ενώ δεν το θέλω! Κάθε τόσο αυτές οι σκέψεις αλλάζουν μάσκα θα έλεγα. Άλλη φορά για παράδειγμα φοβάμαι μην τραυματιστώ με το μαχαίρι της κουζίνας και έτσι δεν θέλω να το αγγίζω, άλλη φορά μπορεί να κρατάω ένα αντικείμενο και να σκέφτομαι ότι μπορεί να το ρίξω κάτω και να σπάσει κτλ. Άλλη περίοδο σκεφτόμουν ότι είναι εύκολο να σβήσω κάποια πολύτιμα αρχεία που είχα στον υπολογιστή, άλλη φορά ότι μπορεί να πιώ το τάδε χημικό καθαριστικό και να πάθω ζημιά, και για να μην προβληματίζομαι πήρα όλα τα χημικά καθαριστικά από το μπάνιο και τα έβαλα σε μια ντουλάπα στο μπαλκόνι, αυτό με ανακούφισε! Βέβαια ποτέ δεν υλοποιώ αυτές τις σκέψεις. Απλά με βασανίζουν. Για αυτές τις σκέψεις νομίζω ότι φταίει η καταπίεση του θυμού μου στο σχολείο, αντί να βγάλω την αρνητική ενέργεια από μέσα μου, όλη αυτή συσσωρεύτηκε και τώρα βγαίνει ως εσωτερική σύγκρουση με την μάσκα όλων αυτών των ιδεών.

Τέλος θέλω να προσθέσω ότι δεν πήγα ποτέ σε ψυχολόγο, ούτε σε ψυχίατρο και δεν σκοπεύω να πάω ποτέ. Μπορεί να άργησα να βρω ισορροπίες στην ζωή, αλλά ήδη μόνος μου κατάφερα να αναλύσω και να λύσω πολλά θέματα! Εγώ είμαι της άποψης ότι αν αποκτήσω τις κατάλληλες γνώσεις μπορώ να λύσω τα πάντα στον εαυτό μου και η μόνη βοήθεια που αξίζει για μένα είναι οι συμβουλές και οι πληροφορίες που σου δίνουν οι άλλοι άνθρωποι.

---

Για τα ρεστα εαν μπορεις να υπολογιζεις σωστα τα ρεστα πριν στα δωσει ο ταμιας τοτε δεν χρειαζετε καθολου ανχος πετας φιλε μου
Οσο για το μπουλινγκ ακουγες οτι συζηταγανε για σενα γτ ηθελς και εσυ να δωσουν λιγη σημασια απο την αλλη τα ακουσματα για αυτα ηταν αρνητικα γτ μονο αρνητικα λογια ειχες μεχρι τοτε πχ κανεις δεν σε ειχε πει εξυπνο μονο χαζο κλπ κλπ
Το κοιταγμα που εριχνες στους αλλους πιστευω οτι ηταν σημαδι ζηλεια / μισους για τα μη προβληματα που ειχαν ηθελες να μπορουσες να εισαι σαν και αυτους
Για τα βετα δεν ξερω τπτ
Τα υπολοιπα που περιγραφεις ειναι μαλλον ιδψ το λεω γτ εχω εχω οδψ και μερικα τεριαζουν πχ τα καθαριστικα που λες την πορτα κλπ
Σε ψυχολογο πηγα 2-4 φορες περιπου γενικα δεν οαω φοβαμαι τους γιατρους
Τωρα η ζωη σου πως ειναι?

Quote:

---

Originally Posted by arntaben

Για τα ρεστα εαν μπορεις να υπολογιζεις σωστα τα ρεστα πριν στα δωσει ο ταμιας τοτε δεν χρειαζετε καθολου ανχος πετας φιλε μου
Οσο για το μπουλινγκ ακουγες οτι συζηταγανε για σενα γτ ηθελς και εσυ να δωσουν λιγη σημασια απο την αλλη τα ακουσματα για αυτα ηταν αρνητικα γτ μονο αρνητικα λογια ειχες μεχρι τοτε πχ κανεις δεν σε ειχε πει εξυπνο μονο χαζο κλπ κλπ
Το κοιταγμα που εριχνες στους αλλους πιστευω οτι ηταν σημαδι ζηλεια / μισους για τα μη προβληματα που ειχαν ηθελες να μπορουσες να εισαι σαν και αυτους
Για τα βετα δεν ξερω τπτ
Τα υπολοιπα που περιγραφεις ειναι μαλλον ιδψ το λεω γτ εχω εχω οδψ και μερικα τεριαζουν πχ τα καθαριστικα που λες την πορτα κλπ
Σε ψυχολογο πηγα 2-4 φορες περιπου γενικα δεν οαω φοβαμαι τους γιατρους
Τωρα η ζωη σου πως ειναι?

---

Περίφημα! :rolleyes: Τα τελευταία δύο χρόνια, η ζωή μου προσεγγίζει το αρχέτυπο του ερημίτη. Ενώ τα προηγούμενα χρόνια, παρά τα ψυχολογικά μου, πέρασα μια χρυσή εποχή όπου απέκτησα αρκετούς φίλους και φίλες διότι το είχα απωθημένο που στο σχολείο δεν είχα φίλους! Τώρα χαθήκαμε όλοι. Οι περισσότεροι ήταν συμφοιτητές, άλλοι γύρισαν στις πόλεις τους, άλλοι πήγανε εξωτερικό, μια φίλη μου γύρισε στον τόπο της, παντρεύτηκε έκανε και παιδί. Και τέλος διέκοψα πλήρως τις σχέσεις μου με έναν φίλο που κάναμε χρόνια παρέα, διότι δεν ήταν καλός χαρακτήρας, είχε τα προσωπικά του κόμπλεξ και του άρεσε να με μειώνει. Τώρα είμαι ελεύθερος και ωραίος, ούτε σχέση έχω, ούτε φίλους έχω. Είχα ευκαιρίες να βγω έξω για ποτό/καφέ, αλλά δεν με ενδιαφέρει.

Δεν ήταν σίγουρο, αλλά πιθανόν και σε σχέση με κοπέλα θα μπορούσα να βρίσκομαι αυτή την στιγμή, είχα πάρει πρόσφατα το τηλέφωνο μια όμορφης γυναίκας, φαινόταν να την ενδιαφέρω, αλλά μετά δεν ένιωθα καλά, με έπιασαν και τα κόμπλεξ κατωτερότητάς μου, φοβίες κτλ και δεν την πήρα τηλέφωνο. Τώρα μου αρέσει η ηρεμία μου και δεν έχω διάθεση για κάτι άλλο.

Περνάω εβδομάδες ολόκληρες χωρίς να βγω από το σπίτι, πίνω πολλά Energy Drinks και καφέδες για να νιώσω καλά, ώστε να μπορώ να συγκεντρώνομαι (χωρίς την καφεΐνη νιώθω να μην έχω διάθεση για τίποτα), διαβάζω βιβλία, παίζω Videogames, σερφάρω όλη μέρα στο ιντερνέτ σαν εθισμένος και κοιμάμαι περίεργες ώρες, δεν έχω συγκεκριμένο ωράριο. Την άλλη φορά είχα ένα μήνα να βγω από το σπίτι, αλλά δεν έγινε και τίποτα. Φυσικά ψάχνω και αγγελίες εργασίας, μπας και βρω κάτι. Καλά που έχω τους γονείς μου να με συντηρούν αυτήν την περίοδο, αλλιώς δε θα είχα ούτε να φάω, ούτε τίποτα.