Άλλη μια ιστορία

Η ιστορία μας αρχίζει πριν από 10 χρόνια περίπου.
Ένα αγοράκι γνώρισε ένα κοριτσάκι. Κάποια στιγμή το κοριτσάκι ανέφερε στο αγοράκι ότι λόγω μιας "ερωτικής απογοήτευσης" επισκέπτονταν κάποιο κύριο Ψυχίατρο που την βοηθούσε να ξεπεράσει το μικρο προβληματάκι αυτό. Τότε το αγοράκι άκουσε για πρώτη φορά ένα φάρμακο που το έλεγαν risperdal. (Το κοριτσάκι το έστειλαν εκεί οι καλοί της οι γονείς οι οποίοι δεν μπορούσαν να την βοηθήσουν αλλιώς).
Το αγοράκι δεν έδωσε καθόλου σημασία μιας και δεν φαίνονταν τίποτε παράξενο στο απόλυτα φυσιολογικό κοριτσάκι.
Τα χρόνια περνούσαν και τα δυο παιδάκια αποφάσισαν να παντρευτούν. Πήραν και την ευλογία του κυρίου Ψυχίατρου και προχώρησαν. (φάρμακα: risperdal σε ελάχιστες δόσεις και minitran).
Κάποια στιγμή τέθηκε το θέμα της εγκυμοσύνης. Ο κύριος Ψυχίατρος δεν συμφωνούσε απόλυτα και σε συνάρτηση με το ότι δεν παρουσιαζόταν και καμία αλλαγή στο κοριτσάκι (αφού μας είχε πείσει ότι είναι άρρωστη απλώς εμείς δεν ξέρουμε) αποφασίστηκε να αλλάξουμε τον κύριο Ψυχίατρο. Έτσι, γνωρίσαμε την κυρία Ψυχίατρο. Άνετη, ίδιο φύλλο ε, είπαμε, κάτι θα κάνουμε. Την περίοδο αυτή συνέβησαν τρομερά ακραία πράγματα. Η καλύτερη ίσως περίοδος της ζωής μας αλλά και η χειρότερη. Δοκιμάστηκαν τα : GEODON, LEXOTANIL, AKINETON, DUMYROX, MINITRAN, RISPERDAL, ZOLOFT, SOLIAN CLOPIXOL, SEROPRAM, ZYPREXA, SEROQUEL, TAVOR όπως και άλλα συνοδευτικά των παραπάνω. Όλα αυτά σε διάστημα δύο χρόνων. Δεν άντεξα να βλέπω και να νοιώθω στο πετσί μου αυτό το κατρακύλισμα και φύγαμε και από εκεί. Γνωρίσαμε έναν άλλο κύριο Ψυχίατρο (με περγαμηνές) ο οποίος καλός ήταν (σταθεροποίησε κάπως την κατάσταση) αλλά μετά από 2 χρόνια περίπου έφυγε "για αλλού". (φάρμακα: risperdal σε τεράστιες δόσεις, solian, akineton και άλλα).
Έτσι "υποχρεωτικά" γνωρίσαμε την κυρία Ψυχίατρο Νο2.
Ελάφρυνε αρκετά τις δόσεις μέχρι που ήρθε και περίοδος στο κοριτσάκι (είχε σταματήσει μετά τις υπερβολικά μεγάλες δόσεις risperdal και για 3 περίπου χρόνια όπως επίσης ξαναπέρασε και ο κύριος οργασμός από το κορμί της που είχε να φανεί όλο το παραπάνω διάστημα). Αναπτερώθηκε το ηθικό μας.
Για κάποιο λόγο η κυρία Ψυχίατρος είπε να δοκιμάσει το abilify και τότε είδαμε τον Χριστό φαντάρο. Οπότε η κυρία Ψυχίατρος την πλάκωσε στα stedon για να ησυχάσει κάπως.
Αυτή είναι η σημερινή πραγματικότητα μέσα στην οποία ζω.
Έχουνε περάσει πια τα χρόνια, την οικογένεια μας δεν μπορέσαμε να την μεγαλώσουμε.
Μετά από αυτή την περιγραφή του προβλήματος μου και πάνω στην απόγνωση μου, θέλω να βροντοφωνάξω 3 κατηγορώ:
Κατηγορώ τους γονείς για την απαράδεκτη συμπεριφορά τους που για να αποποιηθούν τις ευθύνες τους, έσπρωξαν ένα παιδί στους Ψυχιάτρους,
Κατηγορώ τους Ψυχιάτρους για την ανευθυνότητα που έδειξαν σε μια κοπέλα που είχε την ζωή μπροστά της,
Κατηγορώ τον εαυτό μου που δεν μπόρεσα να κάνω τίποτε παραπάνω από ότι έχω κάνει ή που δεν έγινα ψυχίατρος για να την βοηθήσω.
Καλή δύναμη σε όλους.

(Για ευνόητους λόγους δεν ανέφερα όλα τα συμπτώματα για να μην γίνει συσχέτιση με φάρμακα.)

Κουραγιο brainguard τι να πω...φρικτα τα φαρμακα...φρικτη και η ασθενεια φανταζομαι για να πρεπει να παιρνει φαρμακα.
Δεν ειμαι ειδικος αλλα απο την στιγμη που καποια αγωγη λειτουργει αρκετα ικανοποιητικα...πρεπει πιστευω να μεινει σε αυτην...τωρα οι γνωσεις μου ειναι πολυ ελλειπεις μιας και ως αντρας δεν ξερω για εγκυμοσυνες σε συνδυασμο με τα φαρμακα.
Δεν βρισκω κατι αλλο να πω...κουραγιο.

Δυστυχώς τα φάρμακα σε αρκετές περιπτώσεις προκαλούν χειρότερα προβλήματα από ‘τι η ίδια η κατάθλιψη και οι άλλες ψυχολογικές διαταραχές. Όλα τα ψυχοφάρμακα δεν είναι τα ίδια. Συγκεκριμένα φάρμακα στοχεύουν συγκεκριμένες καταστάσεις. Από ‘τι βλέπω από την λίστα με τα φάρμακα που παραθέτεις, το πρόσωπο στο οποίο αναφέρεσαι έγινε στην κυριολεξία αντικείμενο ηλίθιων πειραμάτων του κάθε ιατρού. Μια συμβουλή που θα σου έδινα είναι προσπαθήστε να αποφύγετε τους ιατρούς μεγάλης ηλικίας. Εις το 90% μόνο κακό μπορούν να σου κάνουν. Επίσης συζητήστε με κάποιον ειδικό (αυτή τη φορά κάποιον πραγματικά ειδικό) για μείωση της φαρμακευτικής αγωγής. Το πρόσωπο στο οποίο αναφέρεσαι έχει διαγνωστεί με κατάθλιψη; Από ‘τι βλέπω έχει δοκιμάσει φάρμακα τα οποία σε χώρες όπως η Βρετανία, Γερμανία, ΗΠΑ κλπ, δεν χρησιμοποιούνται πλέον.

Τα AKINETON, RISPERDAL, ZYPREXA, TAVOR και ABILIFY τα έχω δοκιμάσει. Για μια απλή κατάθλιψη νομίζω είναι υπερβολικά μέχρι ανεπίτρεπτα. Μήπως είχε κάποια άλλη διάγνωση όπως ψυχωσική συνδρομή; Αυτά τα φάρμακα έχουν πολλές παρενέργειες και ανάλογα με τον οργανισμό πολύ επώδυνες. Η απενεργοποίηση της libido είναι μια από αυτές η οποία είχε εμφανιστεί και σε μένα. Δύσκολο να χωνέψω ότι έπαιρνε τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα αυτά τα φάρμακα για μια ερωτική απογοήτευση. Μένω άφωνος.

Mightisright->οι κύριοι και κυρίες Ψυχίατροι, που άσκησαν την ιδιότητα τους πάνω στην γυναίκα μου, ήταν μέσης ηλικίας.
Σε πρώτη φάση, κατάθλιψη, μετά ψυχωσική συνδρομή, άγχος,
Misticos->κι όμως, από εκεί ξεκίνησαν όλα, αλλά δεν ξέρεις ότι όταν δεν ξέρεις που να πας μάλλον θα καταλήξεις κάπου αλλού ??

Kαλο κουραγιο φιλε μου...

και ενα τεραστιο ΜΠΡΑΒΟ που εισαι εκει..που αντεχεισ...που αγαπασ..

Όντως.. Μακαρί να ήταν όλοι σαν εσένα.. Άξιος και μπράβο και από εμένα..

Ξέρετε όμως πιο νομίζω ότι είναι το χειρότερο από όλα ? Που νομίζω ότι την αγάπη έχει αντικαταστήσει η λύπηση.