Μεγαλο ζορι με φιλικη σχεση
Δεν ξερω αν ειναι το σωστο μερος που το ανοιξα το θεμα, ελπιζω να ειναι αν δεν ειναι ζητω συγγνωμη προκαταβολικα..
Καλημερα σε ολους ειναι 5:30 το πρωι και ο υπνος δεν λεει να με παρει, συναισθηματα και σκεψεις με κατακλιζουν...
Μερικοι ισως με γνωριζεται απο το ενα αλλο μακροσκελες θρεντ που ειχα ανοιξει μερικους μηνες πριν. Πασχω απο διαταραχη πανικου και γενικευμενη αγχωδη διαταραχη. Ευτυχως με την βοηθεια της ψυχολογου μου εχω μια μερικη βελτιωση και ελπιζω και θελω να συνεχισω ετσι...
Οπως και να εχει το θρεντ δεν το ανοιξα για αυτον τον λογο.
Ο λογος που βασανιζομαι ειναι ο εξης.
Υποτιθεται πως εχω μια παρεα απο το γυμνασιο (ειμαι 20 χρονων, bisexual, εχει σημασια που το αναφερω το δευτερο) η οποια αποτελουνταν απο 6 ατομα μαζι με μενα. Στην πορεια για τους χψ λογους καταληξαμε εγω και τρεις κοπελες. Για να μην το κανω περιπλοκο θα τις ονομασω Α,Β,Γ.
Γενικοτερα περισυ στα γενεθλια μου εχασα τον πατερα μου στα γενεθλια μου απο εγκεφαλικο, παρ'ολο που δεν τα πηγαιναμε καλα ηταν ενα βαρυ πληγμα για μενα μιας που ειμαι μοναχογιος και η μητερα μου ειναι 60+ ετων, μου δημιουργησε μεγαλη πιεση συνδυαστικα με αλλα τρεχοντα ζητηματα της ζωης μου που με οδηγησαν στις κρισεις πανικου και το υπερβολικο αγχος για το οτιδηποτε.
Σε αυτην μου την μυστηρια και καμια φορα αστεια πορεια της ζωης μου ειχα αυτες τις τρεις κοπελες σαν ενα υποτιθεμενο στηριγμα. Ειχαμε τις ασχημες στιγμες μας αλλα φαινοταν να υπαρχει ενα αμοιβαιο ενδιαφερον μεχρι και αυτον τον χρονο τον οποιο νιωθω τραγικα ψυχαναγκασμενος απο τις αυτες και συγχρονος παραμελημενος. Δεν βγαινω γιατι ειμαι στις μαυρες μου, εξηγω την κατασταση, παρεξηγουνται, θεωρουν πως απλως δεν τις θελω για φιλες. Εκφραζω την λυπη μου, λενε μ@λ..ιες και δεν με παιρνουν στα σοβαρα κανουν χιουμορ μεσα σε αυτα που εκφραζω η αλλαζουν το θεμα συζητησης και δειχνουν μια χ αδιαφορια. Τις προαλλες κανονισαν να βρεθουμε καπου εξω γιατι θα φευγαν για 3ημερο εξηγησα πως δεν ημουν καλα, αλλα οτι ηθελα να τις δω, κρατησαν το οτι δεν πηγα και ενδιαφερθηκαν για το πως ειμαι μονο αφοτου γυρισαν πισω.
Αποψε ειμαι ξυπνιος για τον εξης λογο που με εβαλε σε σκεψεις για αλλη μια φορα και θελω και μια ακομα γνωμη.
Κανονιζουμε ενα παρτι για την Α γενεθλιων το οποιο θα ειναι εκπληξη. Για κακη μου τυχη βολεψε να γινει αυτο το Σαββατο οπου διεξαγεται και το θεσσαλονικη πραιντ στο οποιο και θελω παρα πολυ να παω καθως εχω απομακρυνθει εντελως απο το οποιο lgbt στοιχειο μου μετα τον θανατο του πατερα μου και με κανει να νιωθω κατ'επεκταση οτι αρνουμαι αυτη την πλευρα του εαυτου μου, κατι το οποιο μου κοστιζει.
Ζητησα εαν ηταν εφικτο να γινει το παρτι στις 22:00 για να προλαβω να ειμαι πισω η εστω να τις βοηθησω στην οργανωση και εαν δεν ειναι εφικτο εαν μπορω να παω για λιγο στο πραιντ και να γυρισω εγκαιρως προκειμενου να βοηθησω παλι. Η απαντηση ηταν την επομενη μερα να ανακοινωθει στο φβ στην ομαδικη με τα ατομα που καλεσαμε οτι θα γινει στις 21:00 το παρτι και ενα μηνυμα προς εμενα το οποιο ελεγε πλαγιως πως μου απαγορευει η Β να παω στο παρτι καθως με χρειαζονται οπως και δηποτε στην οργανωση (5 μπυρονια, 2 ψαθες και μια σακουλα με πατατακια) και ουσιαστικα εκβιασμος του στυλ η εμεις η το πραιντ. Εξηγησα την συγχυση μου με την Β ως προς αυτο στην Γ και παρακαλεσα να μην γινει θεμα καθως δεν ηθελα να δωθει περαιτερω εκταση και πως απλα ηθελα να με ακουσει να το βγαλω απο μεσα μου για να σκεφτω λογικα και να μιλησω με την Β. Αμεσως το καρφωσε η Γ στην Β εμμεσα και η Β αρχισε να ζηταει εξηγησεις. Εξηγησα τα συναισθηματα μου και πως ηθελα να παω, αδιαφορησε μου ειπε πως δεν καταλαβαινει και με εβγαλε κατα μια εννοια εκτος και παγωσε την συζητηση λεγοντας μου απλα ας γινει οτι ειναι να γινει να τελειωνουμε, παρ'ολο το γεγονος οτι εξηγησα πως θα ειμαι μιαμιση ωρα νωριτερα απο τις 21:00 σπιτι για να τις βοηθησω με τις ετοιμασιες. Η Γ στο μεταξυ με γειωσε πλαγιως με το υφος του θα τα βγαλουμε περα σε καταλαβαινω αλλα δεν θελω να πας.
Παρα το γεγονος οτι με εχουν βοηθησει στο παρελθον (η Α κυριως και η Γ, αλλα η πρωτη με εχει πληγωσει και μεσα απο μικρο παρεξηγησεις ουκ ολιγες φορες, το πιο κραυγαλαιο ηταν σε καποια γενεθλια μου που αρχισε να με φωναζει στην μεση του δρομου με κοσμο να περναει, λογο παρεξηγησης) αλλα πλεον νιωθω πολυ μεγαλυτερο ψυχαναγκασμο και καταπιεση απο τις ιδιες. Ταυτοχρονα ομως με κανουν να νιωθω και ασφαλεια καθως ειναι μια χρονια φιλια παρα τα στραβα της.
Πλεον ομως απειλειται και ανοιχτα η ελευθερια μου λογω των διαφορων ψυχαναγκασμων που δημιουργουν τοσο στους εαυτους τους οσο και σε μενα (πχ θα χτυπησει το τηλεφωνο στις 11 το βραδυ μερα παρα μερα αν οχι καθε μερα, ελα παμε για ποτο, σε 15 λεπτα στο ταδε μερος η εαν θες καπου αλλου, εαν πεις οχι χωρις μια καλη δικαιολογια σιγουρα καποια θα θυμωσει, αν οχι στο 2 ακυρο, στο 3ο σιγουρα, το γνωριζουν και οι τρεις αυτο και τις εχω πιασει πολλες φορες να βρισκομαστε ανορεκτα απο την μερια καποιας και να καταληγουμε να κοιτιομαστε η να μιλαμε περι ανεμων και υδατων) με αποκορηφομα αυτο το τελευταιο. Δεν ειναι οτι δεν θελω να συνδραμω στο παρτι αλλα απο την αλλη θελω να φροντισω και τον εαυτο μου και να κανω κατι για μενα και παρ'ολο που το ενα δεν επηρρεαζει το αλλο το βλεπουν ως προβλημα και ως ''προδοσια'' απεναντι στην φιλια.
Η ψυχολογος μου εδωσε πολλες επιλογες, αλλα με παροτρυνε πλαγιως να μιλησω ανοιχτα και να παρω ομπρελα και να περιμενω την καταιγιδα που θα ακολουθησει, οποιας μορφης και εαν ειναι αυτη (καθως ο καυγας ειναι σιγουρος). Ως εναν βαθμο το εκανα και δεν τους αρεσε οπως ανεφερα και πιο πανω.
Το ερωτημα ειναι, σε μια φαση με τοσο ριζικες αλλαγες στην ζωη καποιου που οι υπολοιποι σκορπιοι φιλοι τραβανε το δικο τους κουπι/ ειναι στον κοσμο τους τι γινεται; Αγκαλιαζεις την αλλαγη και λες φτανει πια, παμε παρακατω; Προσπαθεις για αλλη μια φορα να διελευκανεις την κατασταση, η απλα για αλλη μια φορα κανεις τον μ@λ..κα και το τρως αμασητο και προσπαθεις να εισαι οσο πιο καλα γινεται με τον εαυτο σου παρ'οτι αγνοησες την επιθυμια του και ελπιζεις στις καλυτερες μερες; Τι θα κανατε στην θεση μου;
Ευχαριστω προκαταβολικα και πραγματικα για οποιον εφτασε μεχρι το τελους του μηνυματος,
