ΧΩΡΙΣΑ!

Printable View

25-02-2008, 12:05
kallia13

ΧΩΡΙΣΑ!

ΧΩΡΙΣΑ!

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Πήγα σε σπίτι μιας φίλης μου που είχε γενέθλια και με έπαιρνε συνέχεια τηλ και με ρωτούσε αν έχει άτομα της ηλικίας μου ή αν μιλάω με κανέναν ή αν γνώρισα κάποιον κλπ. και μου έλεγε να πάω σπίτι&#8230;..όταν πήγα σπίτι έβλεπε τα ρούχα μου για να δει τι φόρεσα για να πάω&#8230;.και μετά ρώτησε αν γνώρισα κανέναν και θύμωσα και πήγα να ξαπλώσω&#8230;.ενώ ετοιμαζόμουν αυτός ξάπλωσε και τον άκουσα να κλαίει&#8230;αλλά επειδή ήμουν θυμωμένη μαζί του δεν του μίλησα και ξάπλωσα&#8230;. Μου λέει γύρνα να σε δω λίγο γιατι σήμερα δεν σε είδα καθόλου&#8230;του λέω τι να με δεις; Δεν θέλω έτσι που μου κάνεις&#8230; και μου λέει δλδ δεν θα κάνουμε έρωτα απόψε; Του λέω όχι .. μου λέει γιατί ; έκανες; Και δεν του είπα τπτ και μου λέει γύρνα να σε δω λίγο και δεν γυρνούσα και με τράβηξε με βίαιο τρόπο και προσπάθησε να με γυρίσει και εγώ του είπα να με αφήσει ήσυχη και με ξανατράβηξε πάλι βίαια και έφυγα από σπίτι. Πήγα και έμεινα στην αδερφή μου&#8230;.

Σάββατο

Πήρα τους γονείς του τηλέφωνο και τους είπα τι συμβαίνει γενικά με εμένα και αυτόν γιατί δεν ήξεραν ποτέ τπτ. Ο πατέρας του μου είπε να τον βγάλω έξω με τις κλοτσιές και να βρω καλύτερό του. Και ο πατέρας του πόνεσε την καρδία του και πήγε νοσοκομείο σήμερα θα τον κάνουν εγχείριση (μπαλονάκι) . Η μητέρα του έκλεγε και με παρακαλούσε να του δώσω ακόμα μια ευκαιρία και της λέω αυτή είναι η πολλοστή ευκαιρία και η τελευταία. Απλά επειδή εσείς δεν ξέρατε τπτ τόσο καιρό γι αυτό σας ήρθε ξαφνικό και λάθος μου που δεν σας το είπα και έκλαιγα και εγώ και τελικά μου είπε να του δώσω περιθώριο 1 βδομάδα να βρει σπίτι και να φύγει και του είπα οκ. Μετά που έμαθε ότι θα κάνει εγχείριση ο πατέρας του είπε ότι θα φύγει για πάντα Ελλάδα. Ψες με ρωτούσε αν έκανα φίλο (δεσμό με κάποιον άλλον).

Εγώ σαν άτομο δεν μπορώ να χάνω άτομα που ήταν στην ζωή μου γενικά&#8230;. (επειδή έχασα και τον αδερφό μου και έχω πολύ πόνο) μου είναι δύσκολο&#8230;άσχετα με ότι γίνεται.. δεν ήθελα αλλά έπρεπε να γίνει&#8230;όπου πάω&#8230;για καφέ, δουλειά κλαίω μόνο και μόνο που ξέρω ότι δεν θα τον ξαναδώ&#8230;και η μητέρα μου το ίδιο στεναχωρήθηκε πάρα πολύ με αυτό που έγινε γιατί ήταν κάθε μέρα σπίτι μας μιλούσανε κλπ και της κακοφάνηκε&#8230;&#8230;

Γιατί να νιώθω τόσο άσχημα που φεύγει και να κλαίω και να μην το χωράει το μυαλό μου που δεν θα τον ξαναδώ αλλά πάλι δεν θέλω να ξαναζήσω αυτά που ζούσα;
25-02-2008, 12:48
Woman

Ίσως γιατί η απώλεια είναι απώλεια.. Έζησες κάτι με αυτόν τον άνθρωπο. Έφτιαξες και μια εικόνα μαζί του.. σωστά? (που \'σαι ΦΟΙΒΗ?). Μπλέξανε και οικογένειες στην μέση. Το να σταματήσεις ξαφνικά αυτά τα πράγματα να τα νιώθεις.. δεν είναι εφικτό. Θέλει χρόνο. Γιατί όσο και αν βλέπουμε όλα αυτά τα αρνητικά χαρακτηριστικά σε κάποιον άνθρωπο.. είναι πολύ δύσκολο να τα πιστέψουμε.. Τα ίδια περνάω και εγώ.

Να σε ρωτήσω όμως κάτι?
Όλα αυτά που έλεγε και έκανε ήταν εντελώς παράλογα.. ή του έδινες να αντιληφθεί κάτι τέτοιο?
Ήταν συνέχεια έτσι? Ή αραιά και που.?

Για τον βίαιο τρόπο του βέβαια, είμαι εντελώς κάθετη...
25-02-2008, 13:08
kallia13

Να σου πω περιπτώσεις που ζήλευε και να μου πεις την γνώμη σου:

- Πήγα μακντοναλτς και μυριζόταν το στόμα μου να σιγουρευτεί
- Είμαι πτώμα απο την δουλειά και δεν μπορώ για σεξ και με ρωτάει αν έκαμα με άλλον
- Δεν μαφήνει να πηγαίνω γυμναστήριο ή χορούς κλπ κλπ κλπ
25-02-2008, 13:12
keep_walking

Καλα εκανες και χωρισες κατα τη γνωμη μου....τωρα λογικο ειναι να στενοχωριεσαι,σχεση ηταν αυτη.
Μηπως αισθανεσαι και λιγο απελευθερωμενη σαν να εφυγε ενα βαρος απο πανω σου?
25-02-2008, 13:12
Woman

α καλα... ειναι υστερικός. Το κάνει συνέχεια δηλαδή.
Ε τότε.. μάλλον ξέρεις την απάντηση.
Όσο για το αλλο --- το οτι νιώθεις άσχημα --- θες λίγο χρόνο.. είναι νωρίς ακόμα. Υπομονή.. εδώ ειμαστε εμείς
25-02-2008, 13:21
kallia13

Το κακό είναι ότι είδα ότι όσες φορές του έδωσα ευκαιρίες δεν άλλαξε και τώρα νομίζω ότι θα αλλάξει αν του ξαναδώσω.... ίσως επειδή τον λυπάμαι και τον αγαπω; ίσως επειδή ορκίστηκε; ίσως επειδή λέει ότι τώρα κατάλαβε πόσο ευαίσθητη είμαι; ίσως επειδή μετάνιωσε και θέλει να τα διορθώσει; δεν ξέρω τι να πιστέψω και αν θα πιστέψω σε όλα αυτά...

Ναι σίγουρα νιώθω πιο απελευθερωμένη να κάνω αυτό που θέλω και ήθελα...
25-02-2008, 14:51
justme

Καλλια,
σε αυτόν τον κόσμο που ζούμε υπάρχουν και άτομα που έχουν μεγάλα ελαττώματα. Αυτό μπορείς να το δεχτείς σαν δεδομένο.
Μπορεί λοιπόν ο καθένας αυτούς τους ανθρώπους με τα μεγάλα ελατώματα είτε να προσπαθήσει να τους αλλάξει, είτε να παραβλέψει τα ελαττώματά τους.
Η μεν προσπάθεια οδηγεί κάποια στιγμή σε κριτική για το κατά πόσο πέτυχε η προσάθεια και κατόπιν της κριτικής ανάλογη πορεία.
Το να παραβλέπεις όμως τα σοβαρά ελαττώματα που τυχόν έχει κάποιος δε πρόκειται να σε οδηγήσει κάπου
.
25-02-2008, 15:15
Φοίβη

Quote:

Originally posted by kallia13
Το κακό είναι ότι είδα ότι όσες φορές του έδωσα ευκαιρίες δεν άλλαξε και τώρα νομίζω ότι θα αλλάξει αν του ξαναδώσω.... ίσως επειδή τον λυπάμαι και τον αγαπω; ίσως επειδή ορκίστηκε; ίσως επειδή λέει ότι τώρα κατάλαβε πόσο ευαίσθητη είμαι; ίσως επειδή μετάνιωσε και θέλει να τα διορθώσει; δεν ξέρω τι να πιστέψω και αν θα πιστέψω σε όλα αυτά...

Ναι σίγουρα νιώθω πιο απελευθερωμένη να κάνω αυτό που θέλω και ήθελα...

Ίσως για όλα τα παραπάνω και ίσως ακόμα επειδή θα ήθελες να αλλάξει. Θα ήθελες να συνέχιζες τη σχέση με τα καλά αυτού του ανθρώπου αλλά χωρίς το τεράστιο ελλάτωμμά του που σε έχει τυραννήσει. Ίσως.
Και έχει και τα καλά του η επιλογή σου αυτή, νιώθεις μάνι μάνι πιο απελευθερωμένη, από την άλλη, όπως είπε και η woman ζεις μια απώλεια. Και οι απώλειες φέρνουν θρήνο...
25-02-2008, 23:00
Ylenthia

Είναι αρχή ακόμα και για αυτό το λόγο πονάς περισσότερο...

Όσο θα περνάει ο καιρός θα νιώθεις καλύτερα και με λίγη προσπάθεια θα κρατήσεις τις καλύτερες αναμνήσεις...

Δεν είναι καλό κατά τη γνώμη μου να μένουμε σε κάτι που μας βλάπτει με τον α ή β τρόπο...

Γιατί με την πάροδο του χρόνου χάνουμε αυτό που είμαστε και γινόμαστε κάτι άλλο...

Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τώρα τι εννοώ,αλλά με τον καιρό θα το κατανοήσεις...

Κουράγιο πάντως γιατί ξέρω πως αυτό που περνάς είναι επώδυνο,όπως το γνωρίζουμε όλοι μας φαντάζομαι...

Εύχομαι από δω και πέρα να σου πάνε όλα καλά...

Να δεις τη ζωή σου με άλλο μάτι και να διώξεις την ανασφάλεια και τις αρνητικές σκέψεις...
26-02-2008, 11:05
kallia13

Μου στέλλει μηνύματα ότι αν αποφασίσω να του δώσω ακόμα μια ευκαιρία θα μου έχει πλήρη εμπιστοσύνη και θα με αφήνει να βγαίνω με τις φίλες μου και δεν θα μου κάνει σκηνές με το παραμικρό κλπ μόνο και μόνο για όλα αυτά που έγιναν

Γίνεται τέτοιο πράγμα?

ή να του πω αν θα του δώσω ευκαιρία να πηγαίνει συνέχεια στο ψυχολόγο?

Εγώ φοβάμαι την επιστροφή δεν ξέρω αν θα αλλάξει όντως....επειδή ακουσα τέτοια περίπτωση που ζήλευε ο αντρας και μετα άλλαξε τελείως.
26-02-2008, 11:16
Adzik

το δευτερο σιγουρα ειναι κατι καλητερο απο το να τον δεχτεισ απλα ετσι..πισω..

αλλα ..οι ανθρωποι αλαζουν ναι...αλλα μετα απο πολυ χρονο..και συγουρα οχι μετα απο μερεσ η εβδομαδεσ... θα χρειαστει χρονια για να καταλαβει..η να αλαξει...λυπαμαι..

αλλα η επομενη σου σχεη θα ειναι πιο καλη...θα δεισ...ισωσ θα κανεισ καλητερη επιλογη...
26-02-2008, 16:40
Φοίβη

Quote:

Originally posted by kallia13
Μου στέλλει μηνύματα ότι αν αποφασίσω να του δώσω ακόμα μια ευκαιρία θα μου έχει πλήρη εμπιστοσύνη και θα με αφήνει να βγαίνω με τις φίλες μου και δεν θα μου κάνει σκηνές με το παραμικρό κλπ μόνο και μόνο για όλα αυτά που έγιναν

Γίνεται τέτοιο πράγμα?

ή να του πω αν θα του δώσω ευκαιρία να πηγαίνει συνέχεια στο ψυχολόγο?

Εγώ φοβάμαι την επιστροφή δεν ξέρω αν θα αλλάξει όντως....επειδή ακουσα τέτοια περίπτωση που ζήλευε ο αντρας και μετα άλλαξε τελείως.

Είναι η δική σου σχέση Kallia μου. Εσύ ξέρεις καλύτερα. Εσύ τι πιστεύεις? Και τι θέλεις να κάνεις κατά βάθος?
27-02-2008, 10:29
kallia13

Εχτες τον πήρα τηλ και του είπα να μου πει τα λάθη του που έκανε για να δω αν καταλαβε τι γινόταν και να δω πόσο θέλει να ξαναπροσπαθήσει με σωστό τρόπο...και μου τα είπε όλα

-δεν μου είχε εμπιστοσύνη
-με ζήλευε
-μου φώναζε
-δεν μαφηνε να πηγαινω με τις φίλες μου
-με υποτιμούσε
-δεν με εκτιμούσε
-εκανε ματι
-με έκανε διάφορα για να ζηλεύω
-δεν μαφηνε να αγοράζω κατι

και όλα αυτά είπε οτι δεν θα γίνονται και ότι θα ξοφλίσει όλα του τα έξοδα και θα είμαστε πιο άνετοι και θα κάνουμε ότι θέλω εγώ και θα περνάμε ωραία......

Απο την στιγμή που επιβαιβέωσε και το μάτι πως θα του έχω εγω εμπιστοσύνη μετα?
27-02-2008, 13:49
k.kallia

kallia μου, ο άνθρωπος ( γενικά ) όσο και να προσπαθήσει,αυτό που θα αλλάξει θα είναι επιφανεικό.Πρώτα, λέει μια παροιμία, φεύγει η ψυχή και μετά το χούΐ.

Ήμουν κάποτε σε μία παρόμοια σχέση.Πολύ δύσκολη κατάσταση.Έχω νιώσει τα ίδια συναισθήματα.Το πρόβλημά μου ήταν ότι δεν είχα τη δύναμη να φύγω, και το δικό του οι,αν και πολύ βαθιά θαμμένες,ανασφάλειές του.

Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορουν να εμπιστευτούν τον εαυτό τους και κατ΄ επέκταση αυτούς που είναι δίπλα τους.Ο φόβος της απώλειας είναι η αιτία της ζήλειας και καμιά φορά, της βίας (ψυχολογικής και σωματικής).Αυτό βέβαι δεν δικαιολογεί τίποτα.

Δεν είμαι η κατάληλη για να σου πω τί να κάνεις.Να ξέρεις όμως ότι αν τα ξαναβρήτε θα δεις αλλαγή.Θα κρατήσει όμως πολύ λίγο.....

Δεν νομίζω ότι αξίζει σε κανένα να τυρανιέται έτσι.Αυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται βοήθεια για να μπορέσουν να βγάλουν από μέσα τους όλα αυτά που τους πληγώνουν και φοβίζουν.Αν δεν είσαι έτοιμη,μην κάνεις κίνηση.

Σου εύχομαι να ξαναβρείς την ήρεμία της ψυχής σου.