Λίγο από ολα;!

Καλησπέρα.. είναι η πρώτη φορά που γράφω..
Δεν ξέρω αν το θέμα μου θα ταίριαζε να μπει σε αυτή την κατηγορία,οπότε αν έχω κάνει λάθος που το έβαλα εδώ συγγνώμη.

Δεν ξέρω ακριβώς από που να αρχίσω... εχω πολυ έντονα τον φόβο ότι κανένας ερωτικός μου σύντροφος δεν θα με αγαπήσει πραγματικά. Αλλά υπερβολικά έντονη φοβία. Έχω μεγάλη ανάγκη να λάβω ερωτική αγάπη. Πιστεύω πως αυτό έχω προέλθει από μια ερωτική κακοποίηση που είχα στα 12 μου από έναν 15χρονο. Ένιωσα πολύ "τιποτα" τότε. Ανάξια να την αγαπήσουν,και πιστεύω με κυνηγάει ακόμα αυτό το συναίσθημα. Είμαι τώρα με έναν παλικάρι 9 μήνες μαζί ο οποίος είναι (κατά βάση,και θα καταλάβετε αργότερα Γιατί λέω κατά βαση) πολυ γλυκός μαζί μου.......Αλλά,είναι διπολικος και αρκετές φορές είναι πολύ θλιμμένος,κλειστός κλπ.. Νιώθω ότι φταίω εγώ για όλα. Ότι ίσως εγώ να θέλω πολλά κ να προσφέρω λίγα.. Όλοι μου λένε ότι δίνω πααααρα πολλά.. Αλλά δεν ξέρω.
(Ναι γενικά,αρκετά προβληματική ζωή,αλλά πολύ αισιοδοξία μας κρατά εδώ....)
Ευχαριστώ πολυ:)

Καλησπέρα. Να σε ρωτήσω για το φίλο σου, μήπως είναι ο τύπος του ετσι; εννοώ μήπως είναι ο χαρακτήρας του κλειστός και το ερμηνεύεις αλλιως. Μήπως έχει προβλήματα οικογενειακά ή αλλα;

Όχι... δν είναι δικό μου συμπέρασμα ότι είναι διπολικος... γιατρός του το έχει πει και παλαιότερα έκανε κ αγωγή με φάρμακα για αυτο..

Είναι δύσκολα τοτε. Οταν κλείνεται εκείνος εσυ πώς αντιδράς; τι κάνεις;

Για τον φόβο που λες ότι έχεις,προσπάθησες ως τώρα να τον καταπολεμήσεις,ανεξάρτητα απ΄τους συντρόφους σου;Πολλές φορές παίζει ρόλο η αυτοπεποίθηση και το mindset.Θα μπορούσες πχ να σκέφτεσαι ότι σίγουρα θα βρεθεί ένα άτομο να σε αγαπήσει και να σε εκτιμήσει για αυτό που είσαι και η σκέψη και μόνο αυτή της ιδέας να σου δίνει πολλή δύναμη.