Καταναγκασμοι επειδη θεωρω πως μου φερνουν γρουσουζια
Πασχω απο καταθλιψη και αγχωδη διαταραχη οπως εχω ξαναπει σε αλλο θεμα.
Το τελευταιο διαστημα ομως, αρχισα να πιστευω πως διαφορα πραγματα απλα και καθημερινα, οπως συγκεκριμενα ρουχα, οι θεσεις των αντικειμενων, καθημερινες ενεργειες που επαναλαμβανω, μου φερνουν γρουσουζια και εξαιτιας αυτων κατι στραβωσε ή θα στραβωσει αν δεν τα κανω ολα με συγκεκριμενο τροπο.
Για παραδειγμα αρνουμαι να φορεσω καποια συγκεκριμενα ρουχα ή εσωρουχα γιατι "τοτε που το φοραγα αυτο εγινε το ταδε κακο", πρεπει να βαζω τα αντικειμενα αφου τα χρησιμοποιησω ακριβως σε συγκεκριμενες θεσεις γιατι "αν ειναι λιγο πιο διπλα στραβωνουν ολα στη ζωη μου και τοτε που το ειχα αφησει το ταδε σε αλλο συρταρι εγινε το δεινα κακο".
Πρεπει να πλυνω τα δοντια μου και να κανω ντουζ με συγκεκριμενες κινησεις, διαφορετικα πιστευω οτι κατι θα στραβωσει (κι αλλο) γιατι "και τοτε που παρελειψα να πλυνω τα δοντια μου ενα βραδυ και εκανα διαφορετικα ντουζ εγινε το ταδε κακο".
Πώς ξεπερνιεται αυτο; Το λογικο μερος του εαυτου μου μου επαναλαμβανει διαρκως οτι ουδεμια σχεση εχουν αυτα με το τι παει στραβα στην ζωη μου, το αλλο κομματι του εαυτου μου ομως πιστευει οτι αυτα ευθυνονται.
Με αγχωνει παραπανω και με τρελαινει αυτο το πραγμα.
