καλημερα.θα ηθελα την βοηθεια σας γιατι δεν εχω κανεναν να μιλησω και να μου πει μια γνωμη.ειμαι 12 χρονια παντρεμενη μεσα σε εναν ομορφο γαμο που παντα ενιωθα ασφαλεια και θαλπωρη.εχουμε ενα αγορακι 6 χρονων.πριν δυο μηνες καταλαβα οτι ο αντρας μου εχει σχεση με μια συναδελφο του.τον επιασα να ανταλασει μυνηματα μαζι της αλλα πριν προλαβω να τα διαβασω ετρεξε και τα εσβησε ολα.εκτος απο το γεγονος οτι αυτοι ειναι συναδελφοι εγω δουλευω στο μαγαζι της μητερας της κ παντα ειχαμε πολυ φιλικες σχεσεις.ο αντρας μου μου λεει οτι δεν εγινε τιποτα και πως με αγαπαει κ πως δεν θελει να με χασει με τιποτα.ειναι αληθεια πως τον τελευταιο χρονο ειχαμε λιγο απομακρυνθει κ εχω κ εγω μεριδιο ευθυνης για οτι εγινε.ομως εγω ακομα και μεσα στην ρουτινα μας ημουν ευτυχισμενη.ειχα οτι ηθελα στην ζωη μου.ειχα ενα φως μεσα μου κ τωρα εχω σκοταδια.θελω να τον συγχωρησω κ ειναι μερες που τα καταφερνω αλλα ειναι μερες που τους σκεφτομαι μαζι καθημερινα η μιλαμε με την μανα της και μου λεει ποσο καλο κοριτσι ειναι η κορη της κ ποσο πονεμενο γιατι και αυτη ηταν παντρεμενη με παιδι αλλα χωρησε γιατι την απατουσε ο αντρας της.και τοτε θελω να αρχισω να ουρλιαζω και να της πω την γνωμη μου για το καημενο το κοριτσακι της.δεν θελω να χωρησω τον αγαπαω και ξερω πως και αυτος με αγαπαει κ εχει μετανιωσει ας μην το παραδεχεται οτι την εκανε την μ@@@κια του.τι να κανω?θελω να της στειλω ενα γραμμα και να της πω να μαζευτει.ποσο ανωτερη να το παιζω πια?