Καλησπερα σε ολους τους φιλους. Ελπιζω να βρω λιγη υποστηριξη γιατι τις τελευταιες εβδομαδες μετα απο ενα πολυ ασχημο περιστατικο που μου συνεβει δεν εχω καταφερει να ηρεμησω και πηρα την αποφαση να τα πω καπου ανωνυμα.
Ειμαι 24 χρονων κοπελα και η οικογενεια μου προερχεται απο ενα μερος κοντα στα συνορα, εγω εχω μεγαλωσει στο κεντρο της Αθηνας γιατι εχουμε ερθει χρονια τωρα. Πριν λιγες βδομαδες ενα παιδι 19 χρονων φιλικης οικογενειας (σαν μακρινος ξαδερφος καπως) απο το χωριο ειχε ζητησει να ερθει να τον φιλοξενησουμε μεχρι να βρει δικο του σπιτι γιατι τελειωσε τη 3η γυμνασιου και τωρα βρηκε δουλεια στα κουριερ.
Εγω δε τον ηθελα στο σπιτι μου γιατι τον ειχα δει ν κοιταει περιεργα τη τελευταια φορα που πηγα στο χωριο. Δυστυχως δε μπορουσα να επιμεινω γιατι οι γονεις μου το θεωρουσαν σημαντικο να τον βοηθησουμε να κρατησει τη δουλεια γιατι ειχαμε υποχρεωση σε ενα συγγενη του που βρηκε δουλεια στις αδερφες μου.
Τη πρωτη βδομαδα ειχα βγει εξω βραδυ και οταν γυρισα κι αυτος κοιμοταν στο σαλονι βρηκα λεκεδες σε ενα σορτσακι μου που το ειχα πανω πανω στη ντουλαπα, το ειπα στη μανα μου και εκανε οτι δε καταλαβαινει.
Απο τοτε ημουν υποψιασμενη ομως οτι κατι δε παει καλα. Αυτο το πραγμα απο τοτε εχει επαναληφθει, να γυρναω σπιτι και να βρισκω προσωπικα μου αντικειμενα μαγαρισμενα. Ο,τι και να λεω στην οικογενεια μου δε καταλαβαινουν η τουλαχιστον ΚΑΝΟΥΝ οτι δε καταλαβαινουν. Επειδη δεν υπαρχει αλλος αντρας στο σπιτι περιμενω να βρω καποιο αντικειμενο που να μην εχει στεγνωσει για να τους αποδειξω τι εχει γινει. Στον ιδιο δεν εχω κανει συζητηση γιατι δεν εχω τη στηριξη των γονιων μου.
Αυτη η κατασταση με εχει κανει να χασω τον υπνο μου ομως, να μυριζω τα πραγματα μου ξανα και ξανα για να σιγουρευτω πριν τα φορεσω και να σιχαινομαι τα παντα μεσα στο σπιτι, ειμαι παρα πολυ ταραγμενη με ολο αυτο και ανυπομονω να τελειωσει αλλα δεν ξερω ουτε πως ουτε ποτε θα γινει.
