Ζητώ βοήθεια...

Είμαι σε πάρα πολύ άσχημη κατάσταση. Χθες το απόγευμα, ψάχνοντας στο ιντερνετ για συμπτώματα σχετικά με τα μυοσκελετικά που αναφέρω άρχισα να αγχώνομαι υπερβολικά, για διάφορες ασθένειες. Παρόλο που έχω κάνει ένα σωρό εξετάσεις, για κάθε τι που νιώθω μπαίνω στο ιντερνετ και ψάχνω σχετικά. Χθες έφτασα στο αποκορύφωμα. Μετά από μια αναζήτηση και ένα θέμα που διάβασα εδώ μέσα διαλύθηκα.

Κουλουριάστηκα από τρόμο στον καναπέ. Με βρήκε η σύντροφος μου, μου μιλούσε αλλά τίποτε δε μπορούσε να με ηρεμήσει. Πήγα στα επείγοντα στο ψυχιατρείο και μου έγραψαν ζάναξ. Πρώτη φορά έπαιρνα. Πήρα ένα στις 9 το βράδυ και μπόρεσα να βγω μια βόλτα και να μιλήσω με ένα φίλο. Στις πέντε τα ξημερώματα ξύπνησα και πάλι με τρόμο. Έκανα σκέψεις που δεν μπορούσα να τις βάλω σε σειρά. Φοβήθηκα ότι θα τρελαθώ. Ότι θα κάνω κακό στον εαυτό μου αν συνεχιστεί έτσι. Ο φόβος για την υγεία μου έχει εξελιχθεί σε υστερία. Δε μπορώ να τον ελέγξω.

Δεν αντέχω άλλο. Δεν το μπορώ όλο αυτό. Δεν μπορώ να τρέχω στους γιατρούς, στα επείγοντα, σε εξεταστικά κέντρα. Δεν μπορώ άλλο.

Quote:

---

Originally Posted by blackcrow

Είμαι σε πάρα πολύ άσχημη κατάσταση. Χθες το απόγευμα, ψάχνοντας στο ιντερνετ για συμπτώματα σχετικά με τα μυοσκελετικά που αναφέρω άρχισα να αγχώνομαι υπερβολικά, για διάφορες ασθένειες. Παρόλο που έχω κάνει ένα σωρό εξετάσεις, για κάθε τι που νιώθω μπαίνω στο ιντερνετ και ψάχνω σχετικά. Χθες έφτασα στο αποκορύφωμα. Μετά από μια αναζήτηση και ένα θέμα που διάβασα εδώ μέσα διαλύθηκα.

Κουλουριάστηκα από τρόμο στον καναπέ. Με βρήκε η σύντροφος μου, μου μιλούσε αλλά τίποτε δε μπορούσε να με ηρεμήσει. Πήγα στα επείγοντα στο ψυχιατρείο και μου έγραψαν ζάναξ. Πρώτη φορά έπαιρνα. Πήρα ένα στις 9 το βράδυ και μπόρεσα να βγω μια βόλτα και να μιλήσω με ένα φίλο. Στις πέντε τα ξημερώματα ξύπνησα και πάλι με τρόμο. Έκανα σκέψεις που δεν μπορούσα να τις βάλω σε σειρά. Φοβήθηκα ότι θα τρελαθώ. Ότι θα κάνω κακό στον εαυτό μου αν συνεχιστεί έτσι. Ο φόβος για την υγεία μου έχει εξελιχθεί σε υστερία. Δε μπορώ να τον ελέγξω.

Δεν αντέχω άλλο. Δεν το μπορώ όλο αυτό. Δεν μπορώ να τρέχω στους γιατρούς, στα επείγοντα, σε εξεταστικά κέντρα. Δεν μπορώ άλλο.

---

Καλημερα , ελπιζω λιγακι να εχεις ηρεμησει καπως . Και εσυ καταλαβαινεις οτι με το να κανεις εξετασεις και να αναζητεις ασθνειες που δεν υπαρχουν μπαινεις σε ενα φαυλο κυκλο που μονο κακο μπορει να σου κανει . Καταλαβαινω πως περνας , εχω περασει και εγω απο τη δικη σου κατασταση . Οχι οτι τωρα ειμαι καλυτερα , τουλαχιστον εκοψα τις συνεχεις εξετασεις , μενουνε απλως τα συμπτωματα . Εν παση περιπτωση , σκεφτηκες ποτε να δεις καποιον ειδικο με τον οποιο μαζι θα σχεδιασετε καποια θεραπεια ωστε να μπορεσεις να γινεις καλα. Δεν ξερω και τι οικονομικες δυνατοτητες διαθετεις . Μια συμβολη απλως θελω να σου δωσω , προσπαθησε , κανε οτι ειναι δυνατον , να μην διαβαζεις απο ιντερνετ για οποιαδηποτε αρρωστεια , πιστεψε με δεν υπαρχει κατι πιο χειροτερο απο αυτο . Συνηθως οι αποψεις που εκφραζονται δεν ειναι σωστες και ισως παρα πολυ υπερβολικες . Πιστεψε με ταιδια εκανα . Στηριξου στο συντροφο σου , εφοσον και εκεινος ειναι διατεθημενος να αναλαβει αυτο το δυσκολο κομματι , ρωτα τον αντρα μου τι εχει υπομενει ολα αυτα τα χρονια με της καταθλιπτηκες κρισεις , τα ψυχοσωματικα μου και την αγχωδη διαταραχη μου . Ομως να παρεις οπωσδηποτε βοηθεια . Ειναι ισως το πιο σοφο που θα μπορουσες να κανεις .

Quote:

---

Originally Posted by blackcrow

Είμαι σε πάρα πολύ άσχημη κατάσταση. Χθες το απόγευμα, ψάχνοντας στο ιντερνετ για συμπτώματα σχετικά με τα μυοσκελετικά που αναφέρω άρχισα να αγχώνομαι υπερβολικά, για διάφορες ασθένειες. Παρόλο που έχω κάνει ένα σωρό εξετάσεις, για κάθε τι που νιώθω μπαίνω στο ιντερνετ και ψάχνω σχετικά. Χθες έφτασα στο αποκορύφωμα. Μετά από μια αναζήτηση και ένα θέμα που διάβασα εδώ μέσα διαλύθηκα.

Κουλουριάστηκα από τρόμο στον καναπέ. Με βρήκε η σύντροφος μου, μου μιλούσε αλλά τίποτε δε μπορούσε να με ηρεμήσει. Πήγα στα επείγοντα στο ψυχιατρείο και μου έγραψαν ζάναξ. Πρώτη φορά έπαιρνα. Πήρα ένα στις 9 το βράδυ και μπόρεσα να βγω μια βόλτα και να μιλήσω με ένα φίλο. Στις πέντε τα ξημερώματα ξύπνησα και πάλι με τρόμο. Έκανα σκέψεις που δεν μπορούσα να τις βάλω σε σειρά. Φοβήθηκα ότι θα τρελαθώ. Ότι θα κάνω κακό στον εαυτό μου αν συνεχιστεί έτσι. Ο φόβος για την υγεία μου έχει εξελιχθεί σε υστερία. Δε μπορώ να τον ελέγξω.

Δεν αντέχω άλλο. Δεν το μπορώ όλο αυτό. Δεν μπορώ να τρέχω στους γιατρούς, στα επείγοντα, σε εξεταστικά κέντρα. Δεν μπορώ άλλο.

---

Καλημερα.δεν θα παθεις κατι να σε σιγουρος.ποσο ετων εισαι;σε ρωταω γιατι θυμιζεις εμενα(ειχα κατασκηνοση στο αλεξανδρας)φυσικα φυγαν αυτα ηρθαν αλλα.βρες τροπο.δεν θα σε βοηθιση καποιος γιατι δεν εχεις κατι μονο ο εαυτο σου.μην πεταται χρονο.

Quote:

---

Originally Posted by viki38

Καλημερα , ελπιζω λιγακι να εχεις ηρεμησει καπως . Και εσυ καταλαβαινεις οτι με το να κανεις εξετασεις και να αναζητεις ασθνειες που δεν υπαρχουν μπαινεις σε ενα φαυλο κυκλο που μονο κακο μπορει να σου κανει . Καταλαβαινω πως περνας , εχω περασει και εγω απο τη δικη σου κατασταση . Οχι οτι τωρα ειμαι καλυτερα , τουλαχιστον εκοψα τις συνεχεις εξετασεις , μενουνε απλως τα συμπτωματα . Εν παση περιπτωση , σκεφτηκες ποτε να δεις καποιον ειδικο με τον οποιο μαζι θα σχεδιασετε καποια θεραπεια ωστε να μπορεσεις να γινεις καλα. Δεν ξερω και τι οικονομικες δυνατοτητες διαθετεις . Μια συμβολη απλως θελω να σου δωσω , προσπαθησε , κανε οτι ειναι δυνατον , να μην διαβαζεις απο ιντερνετ για οποιαδηποτε αρρωστεια , πιστεψε με δεν υπαρχει κατι πιο χειροτερο απο αυτο . Συνηθως οι αποψεις που εκφραζονται δεν ειναι σωστες και ισως παρα πολυ υπερβολικες . Πιστεψε με ταιδια εκανα . Στηριξου στο συντροφο σου , εφοσον και εκεινος ειναι διατεθημενος να αναλαβει αυτο το δυσκολο κομματι , ρωτα τον αντρα μου τι εχει υπομενει ολα αυτα τα χρονια με της καταθλιπτηκες κρισεις , τα ψυχοσωματικα μου και την αγχωδη διαταραχη μου . Ομως να παρεις οπωσδηποτε βοηθεια . Ειναι ισως το πιο σοφο που θα μπορουσες να κανεις .

---

Το ξέρω ότι είναι καταστροφικό το να ψάχνει κανείς στο ιντερνετ. Έχω ηρεμήσει κάπως. Πήρα το αυτοκίνητο και πήγα μια βόλτα. Ήδη από σήμερα ξεκινώ φαρμακευτική αγωγή για κατάθλιψη. Δεν έχω βρεθεί σε παρόμοια θέση. Να φτάνω στα όρια της υστερίας. Φοβόμουν ότι θα χάσω το μυαλό μου, ότι θα ξεφύγω τελείως και θα χάσω κάθε επαφή.

Θέλω να σταματήσω να ψάχνω. Τις τελευταίες δεκαπέντε μέρες έχει γίνει κάτι παραπάνω από εμμονή. Για το κάθε τι ψάχνω, ψάχνω, ψάχνω και κάνω συνδυασμούς και βγάζω μόνος μου διαγνώσεις. Όταν πάω στο γιατρό μου λέει ότι δεν ισχύει αυτό.

Quote:

---

Originally Posted by αχιλλεαςg

Καλημερα.δεν θα παθεις κατι να σε σιγουρος.ποσο ετων εισαι;σε ρωταω γιατι θυμιζεις εμενα(ειχα κατασκηνοση στο αλεξανδρας)φυσικα φυγαν αυτα ηρθαν αλλα.βρες τροπο.δεν θα σε βοηθιση καποιος γιατι δεν εχεις κατι μονο ο εαυτο σου.μην πεταται χρονο.

---

Αχιλλέα είμαι 40 ετών. Μέσα σε δεκαπέντε μέρες έχω πάει σε πέντε νοσοκομεία και δυο τρεις γιατρούς. Άστα. Πρέπει να βρω δύναμη να με βοηθήσω.

Καλημέρα κι εγώ ύστερα απο ένα χρόνο συνεχούς μάχης και φυσικα έφτασα την Άνοιξη να τα έχω ξεπεράσει όλα, να σου εδώ και λίγες μέρες πάλι η φοβία μου που επέστρεψε με συμπτώματα. Δεν ξέρω αν το έχει νιώσει κανείς,νιώθω πως όταν είμαστε κρυωμένη και μας πνήγει κάτι απο τα πνευμόνια και μας έρχεται βήχας...ε,αυτό νιώθω μερικές φορές μες τη μέρα και φυσικά μετά κάθομαι και αφουγκράζομαι την καρδιάααα....αλλά όχι,δεν θα κατασρέψω και τις φετινές διακοπές μου...θα κανω την Παρασκευή εξετάσεις αιματολογικες...θα ξετιναχτώ...πέρυσι μεχρι τα χριστούγεννα είχα πάει σε 2 καρδιολόγους, παθολογο,γαστρεντερολογο και πνευμονολόγο, οι οποίοι μετά απο εξέταση μου και παραθέτοντάς τους την ένταση των συμπτωμάτων μου,ομόφωνα καταλήξανε στο ΑΓΧΟΣ. Έχω κάποιες ενστάσεις επ΄άυτού αλλά τι στα κομμάτια σε τόσες ειδικότητες πήγα. Blackcrow δες οτι δεν είσαι μόνος, οτι όλοι όσοι γράφουμε εδώ έχουν περάσει ίδεις καταστάσεις χρόνια πριν και είμαστε ακόμα εδώ και μιλάμε όλοι μαζί!!! Θέλει μεγάλο εσωτερικό αγώνα για να το ξεπεράσεις! Μη φοβάσαι γτ 'ετσι δίνεις τροφή στα ψυχοσωμαικά και πολεμάς τον ίδιο σου τον εαυτό.Δεν αξίζουμε σίγουρα όσα περνάμε αλλά στο χέρι μας είναι να το ξεπεράσουμε!!!

Quote:

---

Originally Posted by viviann

Καλημέρα κι εγώ ύστερα απο ένα χρόνο συνεχούς μάχης και φυσικα έφτασα την Άνοιξη να τα έχω ξεπεράσει όλα, να σου εδώ και λίγες μέρες πάλι η φοβία μου που επέστρεψε με συμπτώματα. Δεν ξέρω αν το έχει νιώσει κανείς,νιώθω πως όταν είμαστε κρυωμένη και μας πνήγει κάτι απο τα πνευμόνια και μας έρχεται βήχας...ε,αυτό νιώθω μερικές φορές μες τη μέρα και φυσικά μετά κάθομαι και αφουγκράζομαι την καρδιάααα....αλλά όχι,δεν θα κατασρέψω και τις φετινές διακοπές μου...θα κανω την Παρασκευή εξετάσεις αιματολογικες...θα ξετιναχτώ...πέρυσι μεχρι τα χριστούγεννα είχα πάει σε 2 καρδιολόγους, παθολογο,γαστρεντερολογο και πνευμονολόγο, οι οποίοι μετά απο εξέταση μου και παραθέτοντάς τους την ένταση των συμπτωμάτων μου,ομόφωνα καταλήξανε στο ΑΓΧΟΣ. Έχω κάποιες ενστάσεις επ΄άυτού αλλά τι στα κομμάτια σε τόσες ειδικότητες πήγα. Blackcrow δες οτι δεν είσαι μόνος, οτι όλοι όσοι γράφουμε εδώ έχουν περάσει ίδεις καταστάσεις χρόνια πριν και είμαστε ακόμα εδώ και μιλάμε όλοι μαζί!!! Θέλει μεγάλο εσωτερικό αγώνα για να το ξεπεράσεις! Μη φοβάσαι γτ 'ετσι δίνεις τροφή στα ψυχοσωμαικά και πολεμάς τον ίδιο σου τον εαυτό.Δεν αξίζουμε σίγουρα όσα περνάμε αλλά στο χέρι μας είναι να το ξεπεράσουμε!!!

---

Έτσι Βίβιαν. Έτσι πρέπει. Να μην αφήσουμε το άγχος να μας οδηγεί σε τέτοια αδιέξοδα και να μας καταστρέφει τις διακοπές.
Θα δώσω τον αγώνα, θα το πολέμήσω, δε θα το αφήσω. Πρέπει να το κάνω γιατί θέλω να ζήσω πραγματικά. Νιώθω ότι έχω πολλά πράγματα να κάνω στη ζωή μου.
Το φόβο δεν ξέρω αν μπορώ να τον ελέγξω.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σήμερα μετά από δύο μήνες όπου εμφάνισα ένα πόνο στο πόδι, ούτε καν πόνος αλλά κάτι σαν ενόχληση πιάσιμο, όπου έκανα ακτινογραφίες και με εξέτασαν τρεις ορθοπεδικοί, νευρολόγος και ρευματολόγος, οι οποίοι επέμεναν ότι δε βλέπουν κάτι, σήμερα λοιπόν, μετά τη λήψη του αγχολυτικού δε νιώθω αυτή την ενόχληση ή τη νιώθω σε απειροελάχιστο βαθμό. Σε βαθμό όπου πρέπει να στήσω αυτί για να καταλάβω αν υπάρχει ή όχι.

Θα δεις οτι είναι αστείο γτ απο το ποδι ποτέ δεν έπαθε τίποτα κάνεις! ;) αν μπεις και δεις άλλα threads θα δεις οτι πολύς κόσμος πάσχει απο πιο έντονα ψυχοσωματικά...ψυχοσωματικ� � που έχουν να κάνουν με καρδιά,ημικρανίες κλπ κλπ...το θέμα είναι οτι αφου πήρες τη γνώμη απο 2-3 γιατρούς να σταματήσεις εκεί και να πείσεις τον εαυτό σου οτι και με τη βούλα ΔΕΝ έχεις τίποτα που να μπορεί να βλάψει την υγεία σου!!!

Quote:

---

Originally Posted by blackcrow

Αχιλλέα είμαι 40 ετών. Μέσα σε δεκαπέντε μέρες έχω πάει σε πέντε νοσοκομεία και δυο τρεις γιατρούς. Άστα. Πρέπει να βρω δύναμη να με βοηθήσω.

---

Βασανιζομαι πριν τα 18 σκεψου μονο τι εχασα.μην κανεται το ιδιο λαθος.και γω απο ιντερνετ την γαμησα παλι (ξερεις μυικους σπασμους και τετοιες μαλακιες)στο διαολο γαμω το σκατομυαλο μας.ειμαι 35.και χω περασει -περναω τι ζωη μου με και φοβους.αν δεν θες κατι τετοιο κανε κατι γρηγορα

Quote:

---

Originally Posted by αχιλλεαςg

Βασανιζομαι πριν τα 18 σκεψου μονο τι εχασα.μην κανεται το ιδιο λαθος.και γω απο ιντερνετ την γαμησα παλι (ξερεις μυικους σπασμους και τετοιες μαλακιες)στο διαολο γαμω το σκατομυαλο μας.ειμαι 35.και χω περασει -περναω τι ζωη μου με και φοβους.αν δεν θες κατι τετοιο κανε κατι γρηγορα

---

Ψυχοθεραπεία κάνω και ξεκίνησα φαρμακοθεραπεία σήμερα κιόλας.
Δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο.
Ίσως να κόψω το ιντερνετ και να βγαίνω περισσότερες βόλτες :)

Αχιλλέα την έπαθα όταν εμφάνισα πόνο στα χέρια και στον αυχένα και για μεγάλο διάστημα με έστελναν από γιατρό σε γιατρό.
Μετά άρχισα να πηγαίνω μόνος μου.
Τρεις μήνες τώρα.

ειναι μεγαλο λαθος να κανεις γνωματευσεις μεσω ιντερνετ αλλωστε για αυτο ειναι οι γιατροι .και εγω το εχω κανει τωρα που εχασα κιλα και ενω ο γιατρος μου ειπε λογω καταθλιψης του ζητουσα παραπεμπικα για παραπανω εξετασεις και με εδιωξε απο το γραφειο .Φαντασου 5 φορες στα εκτακτα και σε αλλους 3 παθολογους μονο ενας δεχτηκε να κανω 2 εξετασεις και μαλιστα αφου βγηκαν καλες γυρισε και μου ειπε τετοιες ασθενης σαν εμας μας εκμεταλλευονται γιατι ενω ειναι ψυχολογικο δεν το παραδεχομαστε και γινομαστε μπαλακι σε καθε γιατρο ενω η λυση ειναι μια να παραδεχτουμε το προβλημα οτι ολα ξεκινουν απο το μυαλο μας και χαρης εμας θησαυριζουν οι γιατροι .Καλα εκανες και ξεκινησες την αγωγη και εγω ημουν διστακτικη αλλα μου βγηλε σε καλο απο την 11 ημερα ειδα διαφορα .Οταν πηγα στον ψυχιατρο και μου διαβαζε οσα του ελεγα στο πρωτο ραντεβου ηδη οτι ειχα αλλαξει τροπο σκεψεις .Δεν λεω οτι εγινα οπως πριν αλλα ειμαι καλυτερα .Το ιδιο σου ευχομαι .Και μην νομιζεις ολοι νομιζουμε οτι θα τρελλαθουμε ενω δεν μπορει να συμβει αυτο ειναι παιχνιδι του μυαλου μας .Μην μπεις ξανα για γνωματευσεις και μην κανεις αλλες εξετασεις .

Έχω ξεκινήσει το ζάναξ από τη Δευτέρα το βράδυ, μαζί με το cymbalta.
Παρατήρησα ότι έχω έντονο άγχος σε επίπεδο κρίσης πανικού κάθε φορά που περνά η επήρεια του ζάναξ.
Δεν το έχω βιώσει αυτό στο παρελθόν.
Δηλαδή, πίνω μισό το βράδυ και ξυπνώ το πρωί με κρίση άγχους, πίνω το επόμενο μισό και το μεσημέρι έχω πάλι κρίση άγχους και πάει λέγοντας.
Το Cymbalta το πίνω και αυτό βράδυ.
Φοβάμαι μην εθιστώ στο ζαναξ και έχω άλλα μετά.