ΝΕΑ ΣΤΟ ΦΟΡΟΥΜ-Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ,ΕΙΜΑΙ 27 ΧΡΟΝΩΝ..ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΓΡΑΨΩ..ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΟΣΟ ΠΙΟ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΜΠΟΡΩ..ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΔΙΑΒΑΖΩ ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΣΧΕΔΟΝ ΣΑΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΣΥΝΗΘΕΙΑ...ΜΕ ΒΟΗΘΑΕΙ ΠΟΛΥ ΝΑ ΜΗΝ ΝΙΩΘΩ ΜΟΝΗ.ΜΕΝΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΜΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΟΠΟΥ ΗΤΑΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΠΙΛΟΓΗ.ΗΜΑΣΤΑΝ ΜΙΑ ΜΕΣΑΙΑΣ ΤΑΞΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΦΥΣΙΚΑ,ΤΩΡΑ ΙΣΑ ΙΣΑ ΠΟΥ ΤΑ ΦΕΡΝΟΥΜΕ ΒΟΛΤΑ..ΜΕΧΡΙ ΤΑ 25 ΗΜΟΥΝ ΠΟΛΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΧΟΛΗ ΤΑΞΙΔΙΑ.ΟΛΑ ΟΜΩΣ ΤΑ ΑΦΗΝΑ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ.ΕΞΑΡΤΗΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙς ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΟΥ..ΠΑΝΤΑ ΕΝΙΩΘΑ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ,ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΜΕ ΑΠΑΞΙΩΝΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΜΟΥ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΕΜΠΕΛΑ ΑΧΡΗΣΤΗ ΚΛΠ.ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ ΕΧΩ ΔΕΧΤΕΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΒΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΘ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΒΙΑ ΔΕΧΟΜΑΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ..ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ,ΕΧΩ ΚΑΛΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ,ΕΙΜΑΙ ΑΓΑΠΗΤΗ ΕΧΩ ΧΙΟΥΜΟΡ..ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΓΛΥΚΟ ΠΑΙΔΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΤΟΥ...ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.ΚΑΛΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ...Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΠΡΙΝ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΑΝ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΩ ΠΑΣΧΩ ΑΠΟ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ..ΛΟΙΠΟΝ,ΠΡΙΝ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΠΡΩΤΗ ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ.ΧΩΡΙΣ ΑΙΤΙΑ..ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΠΕΘΑΙΝΩ ΚΛΠ ΚΛΠ...ΠΑΩ ΣΕ ΨΥΧΙΑΤΡΟ ΟΠΟΥ ΕΥΤΥΧΩΣ ΤΟΝ ΣΥΜΠΑΘΩ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΜΠΝΕΕΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ..ΜΟΥ ΕΞΗΓΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΧΑΝΑΧ ΑΝ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΤΑ ΧΡΕΙΑΣΤΩ ΝΑ ΠΑΙΡΝΩ ΛΙΓΟ.ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΕΝΤΑΤΙΚΑ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ..ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ..ΤΟΥ ΕΙΠΑ ΝΑΙ ΑΛΛΑΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ Ν ΤΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΩ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΤΟ ΑΜΕΛΗΣΑ..ΜΕΤΑ ΑΠΟ 2 ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ ΣΟΚ ΠΟΥ ΥΠΕΣΤΕΙ ΧΩΡΙΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΠΑΙΔΙΚΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΗΝ ΕΙΧΑ ΣΑΝ ΜΑΝΑ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΗΣ ΞΑΝΑΜΙΛΗΣΩ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΜΙΑ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ ΑΠΟΥ ΔΕΝ ΕΦΤΑΙΓΑ..ΠΕΦΤΩ ΟΣΟ ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΤΕ..ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΜΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΕΧΩ ΤΕΤΟΙΑ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΑ ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΡΕΞΗ ΝΑ ΦΑΩ..ΝΙΩΘΩ ΠΛΑΚΩΜΑ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΜΕΔΥΣΚΟΛΙΑ ΕΒΓΑΙΝΕ ΤΟ ΚΛΑΜΑ,,ΕΙΧΑ ΤΡΟΜΕΡΗ ΑΝΗΣΥΧΙΑ..ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΠΟΙΑ ΕΙΜΑΙ..ΑΝ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΠΟΥ ΦΟΡΑΩ ΜΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ ΕΙΧΑ ΠΕΡΙΕΡΓΕΣ ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ..ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΠΗΓΑΙΝΩ ΣΤΟΝ ΨΥΧΙΑΤΡΟ ΚΑΙ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΑΝΤΙΚΑΤΤΗΛΙΠΤΙΚΑ..ΧΑΜΗΛΗ ΔΟΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ..ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ DEPRERAM ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΤΟΥ ΡΕΜΕΡΟΝ..ΚΑΠΩΣ ΤΗΝ ΠΑΛΕΥΩ,ΒΡΙΣΚΩ ΦΙΛΟΥΣ,ΑΝΟΙΓΕΙ Η ΟΡΕΞΗ ΠΗΓΑΙΝΩ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΒΑΖΩ ΣΤΟΧΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ ΗΤΑΝ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΚΑΠΩΣ ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΙ..ΚΥΛΑΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΑΡΧΙΖς ΘΕΑΤΡΟ,ΤΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΚΑΛΑ ΕΧΩ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΠΑΛΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΞΑΝΑΠΑΘΑΙΝΩ ΚΡΙΣΑΡΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΦΟΡΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΠΟΤΕ...ΛΕΩ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΟΥΤΕ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΡΧΙΖΩ ΝΑ ΕΧΩ ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΗΨΙΕΣ ΝΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΚΟΝΤΑ ΣΤΙΣ ΡΑΓΕΣ ΤΟΥ ΤΡΕΝΟΥ ΜΗΝ ΠΕΣΩ ΚΛΠ ΚΛΠ..ΞΑΝΑΠΑΩ ΣΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΣΕΡΟΠΡΑΜ..ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΖΩ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ,,ΠΙΑΝΩ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΙ ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΚΛΠ.ΕΧΩ ΑΡΧΙΣΕΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΚΛΕΙΝΟΜΑΙ ΣΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΜΟΥ,ΑΠΟΦΕΥΓΩ ΝΕΕΣ ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ ΕΙΔΙΚΑ ΕΡΩΤΙΚΕΣ.ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΑΙ ΜΕ ΕΠΙΑΝΑ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ...ΦΟΒΟΜΟΥΝ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ..ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΝΩ ΑΡΚΕΤΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΣΩ ΟΤΙ Ο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟ...ΑΛΛΑΖΩ ΣΧΟΛΗ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΑΩ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΚΑΝΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ 4 ΠΕΡΙΠΟΥ...ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ ΦΕΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΖΩ ΜΙΑ ΚΟΛΑΣΗ..ΟΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΜΕ ΚΥΡΙΕΥΑΝ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, Η ΣΧΟΛΗ ΔΕΝ ΜΕ ΓΕΜΙΖΕ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΔΕΝ ΜΕ ΓΕΜΙΖΑΝ,ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΑΩ ΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΓΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΑΦΟΣΙΩΘΩ ΣΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΜΟΥ ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΑΦΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΠΛΕΟΝ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΘΕΜΑΤΑΡΕΣ..ΚΛΕΙΝΟΜΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΩ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΓΙΑΤΡΟ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΣΕ ΑΠΟΛΥΤΟ PAUSE.ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΕ ΣΥΓΧΥΣΗ..ΜΟΥ ΚΟΒΕΙ ΤΑ ΧΑΠΙΑ ΛΕΕΙ ΔΕΝ ΜΕ ΒΟΗΘΟΥΝ ΟΤΙ ΠΙΑ ΕΙΜΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΗ..ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΑΠΟΚΟΒΟΜΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΟΥ ΠΗΓΑΙΝΩ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΟ ΨΥΧΙΑΤΡΟ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΟΡΙΑΚΗ ΜΠΕΡΔΕΥΟΜΑΙ ΚΙ ΑΛΛΟ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΠΙΕΖΟΥΝ ΕΠΕΙΔΗ ΜΕ ΒΛΕΠΟΥΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ,ΕΓΩ ΝΑ ΕΧΩ ΕΝΟΧΕΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΕΧΩ ΚΑΤΑΠΙΕΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ..ΚΑΝΕΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ..ΟΙ ΛΙΓΟΣΤΟΙ ΦΙΛΟΙ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΤΟΥΣ ΜΙΛΑΓΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΗΛ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΙ ΠΑΘΟΝΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ..Ι ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ?ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΛΕΩ ΣΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΟΤΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΕΩ ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟ ΤΟΥ..ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΔΙΑΧΕΙΡΕΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΑΛΛΗ ΜΕΘΟΔΟ..ΕΝΑΝ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗ ΠΟΥ ΝΑ ΣΥΝΔΥΑΖΕΙ ΜΕΘΟΔΟ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΑΠΟΠΝΕΕΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ..ΧΑΝΩ ΤΗΝ ΓΗ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΤΗΝ ΣΥΜΠΑΘΩ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ ΟΤΙ ΕΧΩ ΥΓΙΕΣ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΓΙΝΩ ΚΑΛΑ...ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΕΝΩ ΕΝΘΟΥΣΙΑΖΟΜΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΠΥΡΟΔΟΤΕΙ ΝΑ ΒΡΩ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΩ ΤΗΝ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ..ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑ Ι ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΜΟΥ..ΑΡΧΙΖΩ ΝΑ ΠΝΙΓΟΜΑΙ,,ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΦΕΥΓΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΕΞΟΧΙΚΟ,,Η ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΗΤΑΝ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ ΠΟΥ ΤΟ ΕΚΟΒΑ ΣΤΑΔΙΑΚΑ..ΜΙΛΑΩ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΜΗΝ ΜΠΟΡΩΝΤΑΣ ΝΑ ΑΝΤΕΞΩ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ CYMBALTA TWN 60 ΤΟ ΠΡςΙ KAI DEPRERAM TWN 30 ΤΟ ΒΡΑΔΥ..ΤΟ ΧΑΝΑΧ ΣΥΝΝΕΦΟ ΣΤΟ ΜΕΣΟΔΙΑΣΤΗΜΑ..ΟΤΑΝ ΦΕΥΓΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΠΑΘΑΙΝΩ ΤΗΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ..ΠΑΡΑΚΑΛΑς ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΝ..ΤΕΛΙΚΑ ΠΗΓΑ ΕΓς ΕΚΕΙ..ΗΜΟΥΝΣΕ ΜΙΑ ΤΡΕΛΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΟ ΑΙΓΗΝΗΤΕΙΟ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΗΘΕΛΑ..ΑΡΧΙΣΑΝ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΤΩ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΜΟΥ..ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΟΥΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ ΕΤΣΙ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ ΖΩΗ...ΠΕΡΝΑΩ ΑΣΧΗΜΑ ΠΟΛΥ..ΣΗΜΕΡΑ ΞΑΝΑΕΦΥΓΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ..ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΤΡΕΛΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΦΟΒΟΜΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΝΑ ΧΙΕΖΟΜΑΙ ΟΤΑΝ ΦΕΥΓΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ..ΕΧΩ ΧΑΣΕΜΟΥ..ΕΠΑΨΑ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΝΑ ΕΧΩ ΖΩΗ..ΕΧΩ ΚΛΕΙΣΤΕΙ ΣΕ ΜΕΝΑ..ΣΑΝ ΝΑ ΜΕ ΤΙΜΩΡΩ..ΜΕ ΑΓΧΩΝΕΙ ΤΟ ΕΞΩ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΙΑ ΕΙΜΑΙ...ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΠΑΙΣΙΟ ΚΕΝΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ..ΜΟΝΟ ΕΣΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ..ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑΣ ΣΑΣ..ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...

Πηνελόπη με το ωραίο όνομα σε καταλαβαίνω απόλυτα. Κι εγώ με κατάθλιψη από πολύ μικρή. Μόνο που δεν πήρα φάρμακα ,είμαι 44 και πριν κάποιες μερες ήμουν κι εγω σκατά στο τσακ να πάω σε ειδικό αλλά πως τα κατάφερα και τσουπ το προσπέρασα ούτε κι εγώ ξέρω. Ξέρω από κρίσεις πανικού, δεν μπορούσα πουθενά να πάω ,έτρεμα από το φόβο και ήμουν συνέχεια πίσω από τη μαμά μου και τα βράδια δεν κοιμόμουν αν δεν της κρατούσα το χέρι και ήμουν και 23 χρονών μουλάρα!!!
Όλα στο μυαλό μας είναι. Βρίσκω πολλά κοινά με σένα, ταυτίζομαι μαζί σου σε πολλά σημεία. Όλα τα διαστήματα που δεν ήσουν καλά συνέχιζες την αγωγή ή τη σταματούσες?

Έχω ξεκινήσει ω3 λιπαρά και κάπως μου έχουν φτιάξει τη διάθεση. Επίσης καλό θα σου κάνει το μαγνήσιο οι βιταμίνες Β και η βαλεριάνα. Α και παίρνω και πολυβιταμίνες. Προσπαθώ δηλ. με εναλλακτικούς τρόπους να αντιμετωπίσω τη κατάσταση μου. Επειδή όμως έχω δυο παιδιά μικρά αν δω ότι δεν μπορω να το διαχειριστώ άλλο ίσως καταφύγω στην φαρμακευτική αγωγή. Μια φίλη μου που μιλούσαμε χθες έχει μια κολλητή που έχει κι εκείνη χρόνια κατάθλιψη. Εκείνη παίρνει αγωγή χωρίς να διακόπτει , το effexor. Δεν γνωρίζω τίποτα για το συγκεκριμένο σκεύασμα αλλά εκείνη τη βοηθά πολύ.

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ...ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΑ ΠΗΡΑ 2 ΜΗΝΕΣ..ΤΑ ΕΚΟΨΑ ΜΟΝΗ..ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΤΑ ΠΗΡΑ ΠΕΡΙΠΟΥ 6 ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΔΕΝ ΜΕ ΒΟΗΘΟΥΝ ΚΑΙ ΟΤΙ ΠΙΑ ΕΙΜΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΗ..ΑΠΛΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΕΧΩ ΕΥΘΥΝΕΣ..ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΛΕΙΨΕΙ Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΔΕΧΤΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΗΡΑ ΟΤΑΝ ΕΠΡΕΠΕ..ΑΣΕ ΠΟΥ ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΠΑΘΩ ΨΥΧΩΣΗ ΓΙΑΤΙ ΛΕΩ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΜΑΖΕΨΕΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟΥΣ ΠΑΩ ΚΟΝΤΡΑ ΠΩΣ ΘΑ ΒΓΟΥΝ??ΕΜΕΝΑ ΦΟΒΑΜΑΙ..ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ..ΚΑΙ ΑΝΤΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΜΑΧΗΣΩ ΜΕ ΣΤΗΝΩ ΣΤΗΝ ΓΩΝΙΑ..ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΡΕ ΣΥ..ΔΕΝ ΜΕ ΓΕΜΙΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ..ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΕΚΑΝΑ..ΣΑΝ ΝΑ ΠΕΘΑΝΑ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΩ ΑΛΛΑ ΣΗΜΕΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ,ΑΛΛΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ,ΤΑ ΠΑΝΤΑ..ΖΟΥΣΑ ΚΑΙ ΜΕ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΑ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΠΑΝΤΑ..ΟΙ ΙΔΕΟΛΗΨΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΡΤΥ..ΤΩΡΑ ΛΕΙΠΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΛΕΩ ΑΝ ΘΕΛΩ ΠΑΩ ΝΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΩ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΕ ΚΡΑΤΗΣΕΙ..? ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ ΑΠΛΑ ΑΚΟΥΩ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΦΕΥΓΨ ΛΙΓΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ..ΤΟ ΠΑΙΖΩ ΚΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ...

Χμ, εκτος από υπομονη, αυτό που επειγει εν τελει μαλλον είναι η σωστη αγωγη. Μια σωστη αγωγη μειωνει την εντονη συμπτωματτολογια καιι κατοπιν αφου εχει ηρεμησει καπως σωμα και μυαλο τοτε και η ψυχοοθεραπεια είναι ακομα μιαα βοηθεια.
Αυτό που επειγει εαν καταλααβα καλα είναι να αποκτησεις εστω 0.1 τοις εκατο ελεγχο στο νου σου που νιωθεις ότι σε τσακιζει.
Μηπως να γυρισεις σελιδα, τροπος του λεγειν και τελικα να εστιασεις έναν γιατρο, μια αγωγη και φυσικα να μην αυτό τιμωρεισαι, λογοκρινεσαι καθημερινως ;

Οι ταμπελες είναι εκει, εσενα σε ενδιαφερει να νιωσεις καλα. Ξεκινας από εκει… σιγα σιγα ερχονται κααποιες μικρες μεν αλλα σημαντικες αλλαγες ως προς την διαθεση, αρα ερχεται και η δραση.

Βημα βημα θελει . Οσο και να το πιεσεις σε αυτή τη φαση να καταλαβεις τα –γιατι- φως δυσκολο να αναψει. Ενας καλος ψυχοθεραπευτης θα σου μιλουσε για το πώς να αντεξεις αυτή την καθημερινοτητα.

Εχω περασει καταθλιψη,γαδ,μειζον κτλ. Χρονια βασανο. Τωρα όμως καλυτερα.
Αυτά ειχα να πω, ελπιζω κατι να σε βοηθησει.

τα φαρμακα βοηθουν να σταθεις λιγο στα ποδια σου...σε αυτο τα υπολοιπα ειναι θεματα προσπαθειας και αναγνωρισης του ευατου...εγω δεν εχω ζωη να επιστρεψω..αυτο ειναι το θεμα...

constantly curious ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ....ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΩ...ΑΠΛΑ ΤΑ ΒΡΙΣΚΩ ΟΛΑ ΜΑΤΑΙΑ ΚΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ ΔΙΟΔΟ..ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΣΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ..ΙΣΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΗΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ..ΑΝΟΙΓΟΜΑΙ ΕΥΚΟΛΑ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΕΟΥΟΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΑ...ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΠΟΛΥ ΡΕ ΣΥ...ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ...ΚΑΙ ΕΔΩ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ ΤΙ ΝΑ ΓΡΑΨΩ??ΦΟΒΑΜΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΟΤΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ...

Αυτό που σου είπε ο ψυχίατρος είναι λάθος κατά την άποψη μου, τι συνειδητοποιημένη και κουραφέξαλα? Όταν έπαιρνες την αγωγή ήσουν οκ? Να πάθεις ψύχωση νομίζω δύσκολο διότι και μόνο που φοβάσαι χλωμό το βλέπω. Ολα αυτά τα έχω σκεφτεί κι εγώ ότι θα τρελαθώ κλπ κλπ Τώρα για τις αυτοκτονικές τάσεις εγώ δεν είχα ποτέ. Το μόνο που φοβόμουν κι ακόμα πολλές φορές είναι αυτό που είπες κι εσύ μήπως τρελαθώ. Αλλά κι αυτό είναι αντιμετωπίσιμο και πολλά παιδιά εδώ στο φόρουμ μαι χαρά λειτουργικά είναι. Και καλυτερα απο εμάς που μιζεριάζουμε όλη την ώρα!

ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΟΤΙ ΞΕΡΩ ΤΙ ΜΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ..ΟΤΙ ΕΧΩ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ ΚΑΙ ΞΕΡΩ ΤΟ ΓΙΑΤΙ ΑΣ ΠΟΥΜΕ...ΟΧΙ ΣΕΝ ΜΕ ΒΟΗΘΟΥΣΑΝ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ...ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΒΑΡΟΣ..ΕΚΕΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ..ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΤΡΟΦΕΣ ΓΡΗΓΟΡΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΩΣΗ.ΕΠΑΘΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΠΟΥ ΗΞΕΡΑ Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΧΕ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ..ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΜΕ ΒΟΗΘΟΥΝ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΣΤΟ ΦΑΓΗΤΟ..ΘΕΜΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΠΟΤΕ...ΙΣΑ ΙΣΑ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΠΑΕΙ ΣΥΝΝΕΦΟ...ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΕΝΑΣ ΑΛΛΟ ΓΙΑΤΡΟΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΔΩΣΕΙ ΑΝΤΙΨΥΧΩΣΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΤ ΔΙΑΘΕΣΗΣ(ΔΕΝ ΤΟ ΠΗΡΑ ΕΙΧΑ ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΓΝΩΜΗ)..ΓΙΑΤΙ ΛΕΕΙ ΕΧΩ ΟΡΙΑΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ..ΔΕΝ ΕΓΡΑΨΑ ΕΚΕΙ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΕΧΩ ΟΛΑ ΜΑΖΙ..ΟΡΙΑΚΗ,ΑΓΧΟΣ,ΙΔΕΟΛΗΨΙ ΕΣ..ΜΑΛΛΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΣΕ ΟΛΑ ΤΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥΜ..ΧΑΧΑ

Οριακη δηλαδη???
Τι νιωθεις, τι του ειπες οτι νιωθεις για να σε χαρακτηρισει οριακή??

Και PLEASE πατησε το caps lock, ειναι πολυ κουραστικο να διαβαζουμε κεφαλαια...
thank you !

ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΤΗΝ ΕΒΓΑΛΕ ΤΗΝ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΣΗ ΩΡΑ..ΗΤΑΝ Ο ΚΛΑΣΣΙΚΟΣ ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ..Ε ΤΟ ΟΤΙ ΤΑ ΑΦΗΝΩ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ,ΜΙΛΑΓΑ ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΤΑΣΗ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ...ΟΤΙ ΕΧΩ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΝΤΟΝΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ..ΑΥΤΟΤΡΑΥΜΑΤΙ ΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΚΡΑΙΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΠΟΤΕ..ΑΛΛΑ ΠΛΗΡΩ ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΟΡΙΑΚΗΣ ΟΚ..Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΛΑΙΤ ΟΡΙΑΚΗ...ΚΑΙ ΟΤΙ Η ΔΙΑΦΝΩΣΗ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ...

τα εβαζα για πιο ευκολα τα κεφαλαια...οκ

Ψυχοθεραπεια δεν εχω κάνει ,αλλά θέλει χρόνο που δεν έχω Πιθανότατα να βοηθά.Τα παιδιά που κάνουν θα μπορούσαν να σου πουν περισσότερα. Ίσως πρέπει συνδυαστικά , αγωγή και ψυχοθεραπεία όπως λέει και η Cc. Κάτι πρέπει πάντως να κάνεις για να βοηθήσεις τον εαυτό σου. Τώρα πως είναι η φίλη σου? Πόσο χρονών έπαθε ψύχωση? ωωωω δεν το ήξερα ότι μπορεί να συμβεί αλλά στη ζωή πότε μη λες ποτέ! Αυτό πια είναι κανόνας!

ειναι 32..πηρε βαρια φαρμακα..επανηλθε αλλα επειδη ζουσε στην Γερμανια ηταν τυχερη και πηγε σε κεντρο ψυχιατρειο ιδιωτικο γερμανικο οπου δεν ειναι εδω σαν τα δικα μας..εχουν δραστηριοτητες κλπ///υποστηριη ψυχολογικη κλπ..τωρα ειναι καλα..προσπαθει να ενταχθει στην ζωη με δυσκολιες και συνεχιζει την αγωγη της...