Μπορει το αγχος να.ναι αποτελεσμα βαρεμαρας;;

Καλησπερα σας, ειμαι γυναικα 23 χρονων,φοιτητρια που πρεπει να παρει πτυχιο!
Τον τελευταιο 1μιση χρονο περιπου περναω μεγαλα διαστηματα αγχους και συγκεκριμενα αρρωστοφοβιας.Για την ακριβεια επειτα απο μια δυσκολη φαση στη ζωη μου οπου ημουν μακρια απο το αγορι μου και με αφορμη μια ελαφρια γαστριτιδα αρχισα να σκεφτομαι διαφορα χαζα για την υγεια μου. Απο τον καρκινο μεχρι το οτιδηποτε. Παρατηρουσα τα παντα στο σωμα μου. Αυτο που το χειροτερευε ηταν οτι εψαχνα συμπτωματα στο ιντερνετ. Βεβαια ακομη και οταν δεν εψαχνα αρρωστιες στο ιντερνετ και δεν φοβομουν οτι πασχω απο κατι ,σκεφτομουν πως καταπινω, οτι παιρνω πολυ συχνες βαθιες αναπνοες κ.π. Και προφανως οταν η σκεψη ειναι συγκεντρωμενη στο πως καταπινεις τη μπουκια σου νομιζεις οτι δυσκολευεσαι. Αυτες οι φασεις ερχονται και φευγουν,Μια φορα πριν εναν χρονο σχεδον επαθα μια μινι κριση πανικου στο σινεμα ωστοσο αυτο δεν με εριξε και συνεχισα τη ζωη μου κανονικα χωρις αγοραγοβιες κ.π. (μονο τις πρωτες μερες ειχα τον φοβο μην ξαναπαθω).
Στο διαταυτα, υπαρχει περιπτωση το αγχος μου να προακλειται απο την αδρανεια; Ενω τα εχω ολα :φιλους, αγορι, γονεις, υγεια ,ταξιδια ειναι λες και στη ζωη μου δεν εχω στοχους,σκοπο. Εδω και 5 χρονια ειμαι στην ιδια σχολη στην πολη μου με την οποια δεν ασχολουμαι και πολυ. Ο καφες με τις φιλες εχει γινει καθημερινη αγγαρεια.. Ειναι σαν να ψαχνω κατι να με ιντριγκαρει; Να βρω κατι να ανησυχησω γιατι δεν αγωνιω για τιποτα; Σε στιγμες οπου ημουν δημιουργικη ή προσφατα που πηγα διακοπες ενιωθα πολυ πολυ καλυτερα! Ολοι μου λενε οτι φταιει η στασιμοτητα, η βαρεμαρα ,οτι δεν δουλευω και ολη μερα τα ιδια και τα ιδια εδω και αρκετα χρονια..οτι εχω πολυ χρονο να σκεφτομαι κ.π.
Ωρες ωρες νιωθω οτι τα
παω τελεια και οτι δεν θα με βαλει κατω ολο αυτο αλλα αλλες στιγμες ανησυχω αν μπορω να φαω το τοστ(το οποιο φυσικα τρωω) και νιωθω οτι δεν μπορω να το διαχειριστω,Δεν παιρνω φαρμακα και δεν εχω παει σε ψυχολογο
Συγνωμη για το γιγαντιαιο ποστ ! θα χαρω να μαθω τη γνωμη σας

Γειά σου και καλώς ήρθες.
Νομίζω πρέπει να χαλαρώσεις μέσα σου και να ηρεμήσεις.
Τώρα αν το άγχος οφείλεται σε βαρεμάρα δεν ξέρω.
Πάντως αν σκέφτεσαι να μιλήσεις σε ψυχολόγο,μην διστάσεις!
Υ.Γ.:Καλό πτυχίο.
Υ.Γ.:Γαστρίτιδα,άθλιο πράγμα.Το έχω περάσει και εγώ.....

Quote:

---

Originally Posted by van

Καλησπερα σας, ειμαι γυναικα 23 χρονων,φοιτητρια που πρεπει να παρει πτυχιο!
Τον τελευταιο 1μιση χρονο περιπου περναω μεγαλα διαστηματα αγχους και συγκεκριμενα αρρωστοφοβιας.Για την ακριβεια επειτα απο μια δυσκολη φαση στη ζωη μου οπου ημουν μακρια απο το αγορι μου και με αφορμη μια ελαφρια γαστριτιδα αρχισα να σκεφτομαι διαφορα χαζα για την υγεια μου. Απο τον καρκινο μεχρι το οτιδηποτε. Παρατηρουσα τα παντα στο σωμα μου. Αυτο που το χειροτερευε ηταν οτι εψαχνα συμπτωματα στο ιντερνετ. Βεβαια ακομη και οταν δεν εψαχνα αρρωστιες στο ιντερνετ και δεν φοβομουν οτι πασχω απο κατι ,σκεφτομουν πως καταπινω, οτι παιρνω πολυ συχνες βαθιες αναπνοες κ.π. Και προφανως οταν η σκεψη ειναι συγκεντρωμενη στο πως καταπινεις τη μπουκια σου νομιζεις οτι δυσκολευεσαι. Αυτες οι φασεις ερχονται και φευγουν,Μια φορα πριν εναν χρονο σχεδον επαθα μια μινι κριση πανικου στο σινεμα ωστοσο αυτο δεν με εριξε και συνεχισα τη ζωη μου κανονικα χωρις αγοραγοβιες κ.π. (μονο τις πρωτες μερες ειχα τον φοβο μην ξαναπαθω).
Στο διαταυτα, υπαρχει περιπτωση το αγχος μου να προακλειται απο την αδρανεια; Ενω τα εχω ολα :φιλους, αγορι, γονεις, υγεια ,ταξιδια ειναι λες και στη ζωη μου δεν εχω στοχους,σκοπο. Εδω και 5 χρονια ειμαι στην ιδια σχολη στην πολη μου με την οποια δεν ασχολουμαι και πολυ. Ο καφες με τις φιλες εχει γινει καθημερινη αγγαρεια.. Ειναι σαν να ψαχνω κατι να με ιντριγκαρει; Να βρω κατι να ανησυχησω γιατι δεν αγωνιω για τιποτα; Σε στιγμες οπου ημουν δημιουργικη ή προσφατα που πηγα διακοπες ενιωθα πολυ πολυ καλυτερα! Ολοι μου λενε οτι φταιει η στασιμοτητα, η βαρεμαρα ,οτι δεν δουλευω και ολη μερα τα ιδια και τα ιδια εδω και αρκετα χρονια..οτι εχω πολυ χρονο να σκεφτομαι κ.π.
Ωρες ωρες νιωθω οτι τα
παω τελεια και οτι δεν θα με βαλει κατω ολο αυτο αλλα αλλες στιγμες ανησυχω αν μπορω να φαω το τοστ(το οποιο φυσικα τρωω) και νιωθω οτι δεν μπορω να το διαχειριστω,Δεν παιρνω φαρμακα και δεν εχω παει σε ψυχολογο
Συγνωμη για το γιγαντιαιο ποστ ! θα χαρω να μαθω τη γνωμη σας

---

μια χαρα εγω σε βρισκω απλως εχεις λιγο παραπανω αγχος..μια χαρα εισαι στην ζωη σου ααρα δεν υπαρχει λογος να ανησυχεις ..απλως πιστευω επειδη δεν εχεις μια ασχολια βαριεσαι φυσικο και επομενο...βαλε κατι στην ζωη σου εστω ενα χομπυ..αμα δεν εχεις αναγκη την δουλεια μην δουλεψεις...

Quote:

---

Originally Posted by van

Καλησπερα σας, ειμαι γυναικα 23 χρονων,φοιτητρια που πρεπει να παρει πτυχιο!
Τον τελευταιο 1μιση χρονο περιπου περναω μεγαλα διαστηματα αγχους και συγκεκριμενα αρρωστοφοβιας.Για την ακριβεια επειτα απο μια δυσκολη φαση στη ζωη μου οπου ημουν μακρια απο το αγορι μου και με αφορμη μια ελαφρια γαστριτιδα αρχισα να σκεφτομαι διαφορα χαζα για την υγεια μου. Απο τον καρκινο μεχρι το οτιδηποτε. Παρατηρουσα τα παντα στο σωμα μου. Αυτο που το χειροτερευε ηταν οτι εψαχνα συμπτωματα στο ιντερνετ. Βεβαια ακομη και οταν δεν εψαχνα αρρωστιες στο ιντερνετ και δεν φοβομουν οτι πασχω απο κατι ,σκεφτομουν πως καταπινω, οτι παιρνω πολυ συχνες βαθιες αναπνοες κ.π. Και προφανως οταν η σκεψη ειναι συγκεντρωμενη στο πως καταπινεις τη μπουκια σου νομιζεις οτι δυσκολευεσαι. Αυτες οι φασεις ερχονται και φευγουν,Μια φορα πριν εναν χρονο σχεδον επαθα μια μινι κριση πανικου στο σινεμα ωστοσο αυτο δεν με εριξε και συνεχισα τη ζωη μου κανονικα χωρις αγοραγοβιες κ.π. (μονο τις πρωτες μερες ειχα τον φοβο μην ξαναπαθω).
Στο διαταυτα, υπαρχει περιπτωση το αγχος μου να προακλειται απο την αδρανεια; Ενω τα εχω ολα :φιλους, αγορι, γονεις, υγεια ,ταξιδια ειναι λες και στη ζωη μου δεν εχω στοχους,σκοπο. Εδω και 5 χρονια ειμαι στην ιδια σχολη στην πολη μου με την οποια δεν ασχολουμαι και πολυ. Ο καφες με τις φιλες εχει γινει καθημερινη αγγαρεια.. Ειναι σαν να ψαχνω κατι να με ιντριγκαρει; Να βρω κατι να ανησυχησω γιατι δεν αγωνιω για τιποτα; Σε στιγμες οπου ημουν δημιουργικη ή προσφατα που πηγα διακοπες ενιωθα πολυ πολυ καλυτερα! Ολοι μου λενε οτι φταιει η στασιμοτητα, η βαρεμαρα ,οτι δεν δουλευω και ολη μερα τα ιδια και τα ιδια εδω και αρκετα χρονια..οτι εχω πολυ χρονο να σκεφτομαι κ.π.
Ωρες ωρες νιωθω οτι τα
παω τελεια και οτι δεν θα με βαλει κατω ολο αυτο αλλα αλλες στιγμες ανησυχω αν μπορω να φαω το τοστ(το οποιο φυσικα τρωω) και νιωθω οτι δεν μπορω να το διαχειριστω,Δεν παιρνω φαρμακα και δεν εχω παει σε ψυχολογο
Συγνωμη για το γιγαντιαιο ποστ ! θα χαρω να μαθω τη γνωμη σας

---

Επίσης να σκέφτεσαι ότι έχεις ανθρώπους όπως το αγόρι σου και οι φίλες σου,που θα σε θέλουν χαρούμενη.

Quote:

---

Originally Posted by van

Καλησπερα σας, ειμαι γυναικα 23 χρονων,φοιτητρια που πρεπει να παρει πτυχιο!
Τον τελευταιο 1μιση χρονο περιπου περναω μεγαλα διαστηματα αγχους και συγκεκριμενα αρρωστοφοβιας.Για την ακριβεια επειτα απο μια δυσκολη φαση στη ζωη μου οπου ημουν μακρια απο το αγορι μου και με αφορμη μια ελαφρια γαστριτιδα αρχισα να σκεφτομαι διαφορα χαζα για την υγεια μου. Απο τον καρκινο μεχρι το οτιδηποτε. Παρατηρουσα τα παντα στο σωμα μου. Αυτο που το χειροτερευε ηταν οτι εψαχνα συμπτωματα στο ιντερνετ. Βεβαια ακομη και οταν δεν εψαχνα αρρωστιες στο ιντερνετ και δεν φοβομουν οτι πασχω απο κατι ,σκεφτομουν πως καταπινω, οτι παιρνω πολυ συχνες βαθιες αναπνοες κ.π. Και προφανως οταν η σκεψη ειναι συγκεντρωμενη στο πως καταπινεις τη μπουκια σου νομιζεις οτι δυσκολευεσαι. Αυτες οι φασεις ερχονται και φευγουν,Μια φορα πριν εναν χρονο σχεδον επαθα μια μινι κριση πανικου στο σινεμα ωστοσο αυτο δεν με εριξε και συνεχισα τη ζωη μου κανονικα χωρις αγοραγοβιες κ.π. (μονο τις πρωτες μερες ειχα τον φοβο μην ξαναπαθω).
Στο διαταυτα, υπαρχει περιπτωση το αγχος μου να προακλειται απο την αδρανεια; Ενω τα εχω ολα :φιλους, αγορι, γονεις, υγεια ,ταξιδια ειναι λες και στη ζωη μου δεν εχω στοχους,σκοπο. Εδω και 5 χρονια ειμαι στην ιδια σχολη στην πολη μου με την οποια δεν ασχολουμαι και πολυ. Ο καφες με τις φιλες εχει γινει καθημερινη αγγαρεια.. Ειναι σαν να ψαχνω κατι να με ιντριγκαρει; Να βρω κατι να ανησυχησω γιατι δεν αγωνιω για τιποτα; Σε στιγμες οπου ημουν δημιουργικη ή προσφατα που πηγα διακοπες ενιωθα πολυ πολυ καλυτερα! Ολοι μου λενε οτι φταιει η στασιμοτητα, η βαρεμαρα ,οτι δεν δουλευω και ολη μερα τα ιδια και τα ιδια εδω και αρκετα χρονια..οτι εχω πολυ χρονο να σκεφτομαι κ.π.
Ωρες ωρες νιωθω οτι τα
παω τελεια και οτι δεν θα με βαλει κατω ολο αυτο αλλα αλλες στιγμες ανησυχω αν μπορω να φαω το τοστ(το οποιο φυσικα τρωω) και νιωθω οτι δεν μπορω να το διαχειριστω,Δεν παιρνω φαρμακα και δεν εχω παει σε ψυχολογο
Συγνωμη για το γιγαντιαιο ποστ ! θα χαρω να μαθω τη γνωμη σας

---

Σαν να ακουω τον εαυτο μου, δεν ειμαι ο μονος τελικα. Απολυτη ταυτιση!!! :P

Το μυαλο γενναει αγχος σε κατασταση απραξιας , ειτε νοητικης , ειτε σωματικης , ειναι γνωστο αυτο , εχεις εσωτερικες συγκρουσεις που δεν τις συνειδητοποιεις , και αν δεν το διοχετευσεις καπου , ξεσπαει ανεξελεγκτα ............το ξερω αυτο που γραφω .....

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Το μυαλο γενναει αγχος σε κατασταση απραξιας , ειτε νοητικης , ειτε σωματικης , ειναι γνωστο αυτο , εχεις εσωτερικες συγκρουσεις που δεν τις συνειδητοποιεις , και αν δεν το διοχετευσεις καπου , ξεσπαει ανεξελεγκτα

---

δηλαδη σε φαση αδρανειας, αν εχουμε ασυνειδητες εσωτερικες συγκρουσεις, βγαινουν στην επιφανεια. Ενω η δραση τις κουκουλωνει κατα καποιο τροπο, η υπερενταση για την υλοποιηση του στοχου τις καλυπτει.

Το αγχος που εκδηλωνουμε, μαλλον ο τροπος που εκδηλωνεται το αγχος εχει σχεση με αυτες τις εσωτερικες συγκρουσεις??

H δραση , εκτονωνει το αγχος που γενναται απο εσωτερικες συγκρουσεις , δεν τις κουκουλωνει , η υπερενταση , μπορει να πυροδοτησει νεο κυκλου αγχους , οχι υποσυνειδητου, το υποσυνειδητο ειναι το ζημιογονο , οποτε καπου υπαρχει μια χρυση τομη .....................το αγχος που εκδηλωνουμε , αν ειναι σε φυσιολογικα πλαισια , εχει σχεση με τις εσωτερικες συγκρουσεις , αλλα ειναι θεμα ιδιοσυγκρασιας , μπορει νασαι απραγος , εντελως , και να μην παριουσιασεις αγχος , και αιφνης , να σουρθη μαζεμενο , κατι σαν κριση αγχους , χωρις να μπορεις να εξηγησεις το γιατι ...

επειδη θελω να εκθεσω και εγω την γνωμη μου πανω στο θεμα, χωρις να σημαινει οτι πρεπει να συμφωνησεις μαζι μου, το αγχος απο μονο του σαν λεξη δεν υπαρχει!!! ενα φυσιλογικο αγχος ειναι αυτο που λεμε το αγχος των εξετασεων (οχι της εξεταστικης) που το εχουμε περασει σιγουρα ολοι μας στην σχολικη μας ηλικια!! ειναι το αγχος με την εννοια της αγωνιας για την εκβασης του αποτελεσματος και υπαρχει και για να μας αφυπνιζει και συμφωνα με τους ψυχολογους ειναι το καλο αγχος αυτο που μας κινει ή μας παρακινει...και ΦΥΣΙΚΑ να το τονισω αυτο δεν μας δημιουργει καμια απολυτως ψυχικη δυσχερεια ή αλλιως ψυχικη παθηση!!! εγω θελω να σε ρωτησω το αλλο? πως το βιωνεις το αγχος σου? νοιωθεις να σε κοβονται τα ποδια σου? δεν κοιμασαι καλα? εχεις εξαψεις? σε ποναει καποιο μερος του σωματος οπως κοιλια? αν δωσεις καποιες απαντησεις στα προηγουμενα ερωτηματα θα μπορεσουμε να καταλαβουμε στην ψυχολογικη κατασταση στην οποια βρισκεσαι....εγω για παραδειγμα εχω αγχος, αλλα αυτο δεν ειναι το προβλημα...η αιτια ειναι η καταθλιψη!!! Δηλαδη η συνεχης αισθηση ανικανοποιητου που νοιωθω στην ζωη μου, μου βγαινει σαν αντιδραση αγχους...Αγχος το οποιο επηρεαζει την ποιοτητα ζωης μου καθως και τον υπνο!! και φυσικα ακολοθουν οι κρισεις πανικου, που τρομαζεις απο τον ιδιο σου το αγχος...περιμενω να ακουσουμε τι εχεις να πεις πανω σε αυτο...

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

H δραση , εκτονωνει το αγχος που γενναται απο εσωτερικες συγκρουσεις , δεν τις κουκουλωνει , η υπερενταση , μπορει να πυροδοτησει νεο κυκλου αγχους , οχι υποσυνειδητου, το υποσυνειδητο ειναι το ζημιογονο , οποτε καπου υπαρχει μια χρυση τομη

---

Οποτε λες οτι η δραση, ας το θεσω καλυτερα, το να εχεις στοχους, και να δρας οργανωμενα, μεθοδικα και με προγραμμα, εκτονωνει τον κυκλο αγχους, μεσα στον οποιο υπαρχουν ασυνειδητες εσωτερικες συγκρουσεις.
Αυτη η εκτονωση συνεπαγεται και τη λυση του κυκλου αυτου ?
Ή θα ειναι φαυλος κυκλος??

ο μονος στοχος ειναι να τα παιρνεις ολα στο ντουκου ελαφρια δηλαδη και να σκεφτεσαι θα γυρισει ο τροχος θα περασει και αυτο...εγω τουλαχιστον ετσι το απλοποιησα...

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

Οποτε λες οτι η δραση, ας το θεσω καλυτερα, το να εχεις στοχους, και να δρας οργανωμενα, μεθοδικα και με προγραμμα, εκτονωνει τον κυκλο αγχους, μεσα στον οποιο υπαρχουν ασυνειδητες εσωτερικες συγκρουσεις.
Αυτη η εκτονωση συνεπαγεται και τη λυση του κυκλου αυτου ?
Ή θα ειναι φαυλος κυκλος??

---

Δεν ειναι απαραιτητο να εχεις στοχους , βοηθα βεβαια , το οργανωμενα και με προγραμμα ειναι ασχετο , αν τα πηγαινεις καλα με τον εαυτο σου , ταχεις βρει με αυτον , του βρισκεις ενδιαφερον , ειναι το σημαντικοτερο , να φιλοσοφεις δλδ καταστασεις ..............θελει λιγη δουλιτσα, το αγχος δεν γενναται απαραιτητα απο εξωγενεις παραγοντες , αν και ετσι πιστευεται , παντα ομως ειναι θεμα ιδιοσυγκρασιας και οπτικης γωνιας ..............τον φαυλο κυκλο , οι ιδιοι τον δημιουργουμε , με το ανικανοποιητο ...................