τι αλλο να κανω δηλαδη;

Καλησπερα θα μπω κατευθειαν στο θεμα μου διοτι γενικα εχω κουρασει κοσμο με τα προβληματα μου.. ειμαι 18 ετων φετος εδωσα πανελληνιες και δεν τα πηγα πολυ καλα. οχι οτι διαβαζα ποτε, αλλα πιστευα πως τα πηγα καλυτερα.. ενδεχεται να περασω πληροφορικη επαρχια, εαν γινει αυτο τοτε θα παω εκει εαν δεν παρω μεταγραφη. (εχω 2 αδερφια με μεταγραφη εδω στην αθηνα) . εαν οχι ισως ξανα δωσω το χρονου.. φετος εφοσον τελειωσα με το σχολειο η αδερφη μου προτεινε να δουλεψω στο εστιατοριο που δουλευει και εκεινη σε ενα μεγαλο εμπορικο κεντρο στην αθηνα.. δεν μου ειπε ομως οτι αργουν πολυ να την πληρωσουν, αν και το ακουγα που το ελεγε στους γονεις μου δεν εδωσα σημασια.. δουλευω εναν μηνα, εχω μια μικρη εμπειρα απο ενα αλλο μαγαζι που ειχα δουλεψει 15 περιπου φορες.. μια ταβερνα.. αντιμετωπιζω καθημερινα προβληματα στο εστειατοριο που ειμαι.. ολοι μου την λενε και νιωθω ασχημα, δεν μπορω να βλεπω τα ιδια ατομα καθε ημερα να λενε τα ιδια και ιδια.. δεν κοιμαμαι καλα τα βραδια.. 6-7 ωρες μεχρι εκει. διοτι δουλευω σχεδον καθε ημερα εως 10 ωρες(αναλογος το προγραμμα) και γυρναω και καθομαι για ωρες στον υπολογιστη να ξεχαστω.. δεν εχω φιλους διοτι ειμαι ντροπαλος και οταν βγαιναμε δεν πολυ μιλουσα, δεν εκανα κινηση να μιλησω σε κοριτσια.. αλλες φορες εκανα μερικες ανοριμοτητες πχ στο σχολειο και αυτο με εκανε να μην εχω φιλους.. φασαρια στην ταξη κλπ.. εδω και 1-2 χρονια οταν αγχωνομαι για κατι πχ για την δουλεια η στεναχωριεμαι για κατι, δακρυζω και η καρδια μου χτυπαει σαν τρελη.. οταν εχω ξαπλωσει στο κρεβατι ειδικα, τοτε η ταχυτητα παει σαν φερραρι, περα απο την πλακα.. οι γονεις μου πηγαν στην ανδρο για κατι ημερες και ζηλεψα γιατι ηθελα να παω και εγω καπου.. καθε χρονο κανω μπανια στην θαλασσα, φετος προλαβα να κανω ενα με τον αδερφο μου.. εχω κ μια μικρη αδερφη 7 χρονων που την αγαπαω πολυ ασχετως αν την πειραζει η οποια ειναι μαζι τους και μου λειπει, και οταν την σκεφτομαι δακρυζω. ΝΑΙ ΕΙΜΑΙ ΜΑΜΟΘΡΕΦΤΟ. ποτε δεν εμαθα το αντιθετο. για καποια πραγματα συνεχιζω να τα εχω μεσα μου ενω λογο ηλικιας-18 ετων δεν θα επρεπε πιστευω. οπως να κλαιω για βλακειες και λοιπα. περιμενω προτασεις για ολα οσα σας ειπα παραπανω. ευχαριστω.

Γιαννη σου ειχα στειλει πμ πριν κατι μερες για το εαν θες να γινουμε φιλαρακια ειμαι κι εγω 18 δεν ξερω εαν το ειδες γιαυτο στο υπενθυμηζω :)
Για μενα δεν εχει καμια σχεση τομαμοθρευτο που λες ισα ισα αγαπας την οικογενεια σου και αυτο ειναι πολυ καλο μην ξεχνας οτι ακομα εχεις το ανχος που θα περασεις ολοι το εχουμε αλλωστε ασχετα απο το πως τα πηγαμε οσο για την δουλεια νομκζω πρεπει να κανεις υπομονη συγουρα δεν ειναι καλες οι συνθηκες αλλα κοιτα λιγο τον εαυτο σου κοιτα να κοιμασε καλα για αρχη πχ ....σιγουρα σου σπανε τα νευρα αλλα μην τους αφησεις να το καταφερουν :)

Είσαι εσωστρεφής απ ότι φαίνεται γι αυτό και δεν αρέσεις τον κόσμο/ δεν έχεις φίλους. Είναι φυσιολογικό εάν όντως είσαι εσωστρεφής αλλά άκου. Μην κάνεις το λάθος να λες ότι τι άλλο να κάνεις και να παραπονιέσαι ενώ εσύ ο ίδιος σου ξέρεις ότι δεν προσπαθείς αρκετά, ανταυτού γίνε ο καλύτερος κάπου, σε κάτι συγκεκριμένο πάνε και γίνε ο καλύτερος και ξεκίνα να ασχολείσαι με αυτό. Πρέπει να βρεις το κομμάτι που αγαπάς πραγματικά και να αφοσιοωθείς