ΔΥΣΚΟΛΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Καλησπερα ...σας γράφω ξανα μετα απο μέρες και συγνωμη αν λέω τα ίδια και τα ίδια αλλα περνάω δύσκολα και μάλιστα λείπει ο γιατρός μου στο εξωτερικό ...Εχω απο τον περασμένο Δεκέμβριο την εμμονή οτι μια νύχτα του Αυγουστου που διανύουμε θα πεθάνω στον υπνο μου και οτι μου εχει έρθει μήνυμα γι αυτο κι εχω προαίσθημα ....βεβαια εδω και χρονια φοβάμαι οτι θα πεθάνω η μάλλον οτι προαισθάνομαι πως θα πεθάνω ενα βραδυ στον υπνο μου ...Αυτες τις μέρες επειδή ειναι Αυγουστος ειμαι νευρικός και το σκέφτομαι συνέχεια ...Τωρα μου χει κολλήσει οτι θα πεθάνω στις 15 και πριν λιγο μου ήρθε στο μυαλό η φράση ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ ΣΤΙΣ 18 ...ξερω οτι σε πολλούς αυτα φαίνονται γελοία αλλα εγω ταλαιπωρούμαι και η ποιότητα της ζωής μου επηρεάζεται αρκετα ...Εχω εμμονές απο 8 χρόνων κι εχω διαγνωστεί αρκετές φορές με ΙΔΨ ενώ εχω περάσει και δυο σοβαρά καταθλιπτικά επεισόδια ...ωστόσο δεν μπορω να πειστώ με τιποτα οτι εχω μια πάθηση και ολα προέρχονται απ αυτή ...μου περνάνε απ το μυαλό παράλογες ιδέες οτι κατι η κάποιος τοσα χρονια μου στέλνει μηνύματα η οτι εχω προαίσθηματα για το θάνατο ...σας παρακαλω οποίος θέλει ας γράψει την άποψη του ...ειναι πολύτιμη για μένα η βοήθεια και η στήριξη σας ...Σας ευχαριστω πολυ !!

πωπω ενα καποιο κολλημα με τον Αυγουστο το εχω και εγω χωρις να πασχω απο ιδψ.
Τρια αδερφια του πατερα μου πεθαναν Αυγουστο και η μανα μου ειχε υποστει οξυ πνευμονικο οιδημα, επισης Αυγουστο, το οποιο την ειχε στειλει στην εντατικη για μια βδομαδα σχεδον και ηταν η σταγονα που ξεχειλισε το ποτηρι και την εβαλε στην τελικη ευθεια για το θανατο...

Θα σου πω εγω πως το αντιμετωπιζω...... προσπαθω να μην το σκεφτομαι. Δεν το τρεφω με σκεψεις. Το κοβω μαχαίρι μόλις μου ερχεται. Τους θανατους τους αποδιδω σε τυχαιες συμπτωσεις, προχωρημενη ηλικια, αρρωστειες κλπ.
Προσπαθω να χαρω τον Αυγουστο, να παω καμια βολτα, να διαβασω κανενα βιβλιο, να παει η σκεψη μου σε χαρουμενα πραγματα οσο μπορω!
Γενικα ειμαι πειθαρχημενη στη σκεψη μου, δηλαδη αν νιωσω οτι το μυαλο μου ξεφευγει σε φοβιες και σεναρια, το μαζευω. Λεω τι βλακειες σκεφτομαι? ειναι δυνατον? δεν ειναι ετσι.
Ξερεις, ο νους ειναι αλητης. Χρειαζεται, οπως το σωμα μας, μια <<προπονηση>>, διαχειριση στις σκεψεις, στα συναισθηματα για να λειτουργει θετικά. Να μην σε ταλαιπωρει...

Quote:

---

σε τυχαιες συμπτωσεις

---

ισως εχει σχεση με τις υψηλες θερμοκρασιες παλια ειδικα ηταν πολυ υψηλοτερες απο οτι τωρα εγω πχ θυμαμαι καλοκαιρια με 45 βαθμους κατι που τωρα δεν εχουμε.
εγω δεν ειμαι του καλοκαιριου με αποσυντονιζουν ζεστη και κουνουπια νεροφιδες.

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

πωπω ενα καποιο κολλημα με τον Αυγουστο το εχω και εγω χωρις να πασχω απο ιδψ.
Τρια αδερφια του πατερα μου πεθαναν Αυγουστο και η μανα μου ειχε υποστει οξυ πνευμονικο οιδημα, επισης Αυγουστο, το οποιο την ειχε στειλει στην εντατικη για μια βδομαδα σχεδον και ηταν η σταγονα που ξεχειλισε το ποτηρι και την εβαλε στην τελικη ευθεια για το θανατο...

Θα σου πω εγω πως το αντιμετωπιζω...... προσπαθω να μην το σκεφτομαι. Δεν το τρεφω με σκεψεις. Το κοβω μαχαίρι μόλις μου ερχεται. Τους θανατους τους αποδιδω σε τυχαιες συμπτωσεις, προχωρημενη ηλικια, αρρωστειες κλπ.
Προσπαθω να χαρω τον Αυγουστο, να παω καμια βολτα, να διαβασω κανενα βιβλιο, να παει η σκεψη μου σε χαρουμενα πραγματα οσο μπορω!
Γενικα ειμαι πειθαρχημενη στη σκεψη μου, δηλαδη αν νιωσω οτι το μυαλο μου ξεφευγει σε φοβιες και σεναρια, το μαζευω. Λεω τι βλακειες σκεφτομαι? ειναι δυνατον? δεν ειναι ετσι.
Ξερεις, ο νους ειναι αλητης. Χρειαζεται, οπως το σωμα μας, μια <<προπονηση>>, διαχειριση στις σκεψεις, στα συναισθηματα για να λειτουργει θετικά. Να μην σε ταλαιπωρει...

---

Άτιμο πραγμα το μυαλό ,αν το αφήσεις σε κάνει οτι θέλει ...εγω προσπαθώ να το μαζέψω αλλα πολλές φορές δεν τα καταφέρνω

Φίλε μου,εχεις πάρει ποτέ θεραπεία για την ιδψ? Εφόσον βλέπεις ότι επιμένει το κάνεις γι αυτό;κάθε φορά που σου έρχεται ή σκέψη ότι θα πεθάνεις λεγε από μέσα σου,οτι είναι ή ιδψ...ειναι μια εμμονή ιδέα...επειδή κ γω έχω εμμονικο προφίλ,αυτον τον καιρό έχω μία σκέψη που βλέπω ότι εμμένει...δεν θα το αφήσω έτσι,απο την ερχόμενη εβδομάδα ξεκιναω ψυχοθεραπεία κ αμ χρειαστεί θα ξεκίνησω πάλι αντικαταθλιπτικο...δεν θα χάνω εγώ τη ζωή μου για μαλακιες...μη το κάνεις ούτε κ συ.κανεις δεν ξέρει πότε θα πεθάνει.εχεις απλα φάει κόλλημα.κ κάνε κάτι δραστικο γι αυτό!

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

Φίλε μου,εχεις πάρει ποτέ θεραπεία για την ιδψ? Εφόσον βλέπεις ότι επιμένει το κάνεις γι αυτό;κάθε φορά που σου έρχεται ή σκέψη ότι θα πεθάνεις λεγε από μέσα σου,οτι είναι ή ιδψ...ειναι μια εμμονή ιδέα...επειδή κ γω έχω εμμονικο προφίλ,αυτον τον καιρό έχω μία σκέψη που βλέπω ότι εμμένει...δεν θα το αφήσω έτσι,απο την ερχόμενη εβδομάδα ξεκιναω ψυχοθεραπεία κ αμ χρειαστεί θα ξεκίνησω πάλι αντικαταθλιπτικο...δεν θα χάνω εγώ τη ζωή μου για μαλακιες...μη το κάνεις ούτε κ συ.κανεις δεν ξέρει πότε θα πεθάνει.εχεις απλα φάει κόλλημα.κ κάνε κάτι δραστικο γι αυτό!

---

Παιρνω χρονια θεραπεία ...αλλα κολλήματα έχουν περάσει αλλα αυτο με το θάνατο επιμένει

Ενταξι , 3 μερες εμειναν , κατσε σπιτι , ειναι το πιο ακινδυνο μερος , και περιμενε να περασουν ..........

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Ενταξι , 3 μερες εμειναν , κατσε σπιτι , ειναι το πιο ακινδυνο μερος , και περιμενε να περασουν ..........

---

Το θεμα ειναι οτι αυτο που μου εχει καρφωθεί ειναι οτι ξερω και πως θα πεθάνω ,φοβάμαι οτι θα γίνει βραδυ στον υπνο μου ...για την υπόλοιπη μέρα δε φοβάμαι ...ειναι κόλλημα πολλών χρόνων

Ε τοτε μην κοιμασαι για 3 μερες ,παρα αποσπασματικα , πιες καφεδες , δεν υπαρχει αλλη λυση , και στοι τελος του 3μερου , ξεραινεσαι για κανα 18ωρο ........

To έχεις διαπιστώσει και συ ότι απλά είναι μια εμμονή.Επίσης ξέρεις ότι πάσχεις από ΙΔΨ αλλά μάλλον δεν θέλεις να το αποδεχτείς.
Δεν θα σου πω μη το σκέφτεσαι.Είναι σαν να λέω ότι ένα αμάξι με πρόβλημα μπορεί να με πάει ταξίδι χωρίς να σταματήσει.
Δεν πρόκειται να πεθάνεις όσο βασανιστική είναι η σκέψη.Το θέμα είναι να μη παρατείνεις την ημερομηνία θανάτου σου.Ίσως το κύριο πρόβλημα είναι ο ίδιος ο φόβος του θανάτου και μετατρέπεται σε εμμονή.
Απέφυγε καφέδες,ξενύχτια κτλ.Είναι πράγματα που επιδεινώνουν το άγχος και χειροτερεύουν την κατάσταση.Προσπάθησε να κάνεις ότι μπορείς για να ξεφεύγει το μυαλό από την εμμονή και να κουράζεσαι.Έτσι ίσως καταφέρεις να κοιμηθείς πιο άνετα και θα δεις δεν πρόκειται να γίνει τίποτα!!! :D

Quote:

---

Originally Posted by serios

To έχεις διαπιστώσει και συ ότι απλά είναι μια εμμονή.Επίσης ξέρεις ότι πάσχεις από ΙΔΨ αλλά μάλλον δεν θέλεις να το αποδεχτείς.
Δεν θα σου πω μη το σκέφτεσαι.Είναι σαν να λέω ότι ένα αμάξι με πρόβλημα μπορεί να με πάει ταξίδι χωρίς να σταματήσει.
Δεν πρόκειται να πεθάνεις όσο βασανιστική είναι η σκέψη.Το θέμα είναι να μη παρατείνεις την ημερομηνία θανάτου σου.Ίσως το κύριο πρόβλημα είναι ο ίδιος ο φόβος του θανάτου και μετατρέπεται σε εμμονή.
Απέφυγε καφέδες,ξενύχτια κτλ.Είναι πράγματα που επιδεινώνουν το άγχος και χειροτερεύουν την κατάσταση.Προσπάθησε να κάνεις ότι μπορείς για να ξεφεύγει το μυαλό από την εμμονή και να κουράζεσαι.Έτσι ίσως καταφέρεις να κοιμηθείς πιο άνετα και θα δεις δεν πρόκειται να γίνει τίποτα!!! :D

---

Σε ευχαριστω πολυ

Ιδεοψυχαναγκασμούς λίγο πολύ όλοι οι άνθρωποι έχουμε. Ο βαθμός και η σημασία που δίνουμε στις παράλογες σκέψεις μας διαφέρει ανάλογα με το πόσο ευάλωτοι είμαστε εκείνη την περίοδο και ανάλογα με το άτομο.

Θυμάμαι μια μέρα (τότε που πίστευα ακόμη στο Θεό) έκανα το σταυρό μου 60 φορές γιατί έπρεπε υποχρεωτικά το κάθε σταυροκόπημα να γίνει από 3 φορές συγκεκριμένα, έτσι όταν έκανα ψυχαναγκαστικά άλλον έναν επρεπε να κάνω άλλους δύο γιατί αλλιώς θα πέθαινα.
Η ποσες φορές έχω πει πρέπει να περάσω το φανάρι με πράσινο, αν δεν προλάβω και γίνει κοκκινο θα μου βγει το μάτι.
Ή πόσες φορές γράφω κάτι και αναγκάζω τον εαυτό μου να τελειώσει και μετά να πάω πχ για νερό γιατί αν διακόψω θα πεθάνω η θα μου βγει το μάτι πάλι.
ποσα ακόμη κουλά έχω κάνει και σκεφτεί που δεν φαντάζεσαι. Και ας μην πάσχω απο ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή.
Λιγο πολύ ο ιδεοψυχαναγκασμός είναι στον άνθρωπο.

Αλλά είναι παράλογες σκέψεις, σκέψεις που επινοεί ο νους αποκλειστικά ίσως για να νιώσει ότι ελεγχει κάπως το περιβάλλον και δεν έχουν σχέση με προφητεία, αλλιώς πως εξηγείται ότι ενώ πολλές φορές δεν υπάκουα στους ψυχαναγκασμούς ζω και έχω ακόμη μάτι (χαχαχαχαχα).

Το σημαντικότερο όμως είναι να μην ζεις σαν μισοπεθανός ή νεκρός αλλά σαν ζωντανός. Όσο κι αν λεει ο νους σου ότι έχεις την έκτη αίσθηση και ότι αν δεν κάνεις αυτό που πρεπει θα πεθανεις μην το ακους. Αυτή είναι η πάθηση της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής άλλωστε. Να πιστεύεις περισσότερο απόσο πρέπει τις παραλογες σκέψεις σου.

Ε όχι!!! Μην τις ακους, πείσμα θέλει, τίποτε άλλο! Και τι φοβάσαι παιδι μου το θάνατο. Οταν πεθάνεις ουτε που θα σκέφτεσαι. Το δυσκολο είναι να ζεις και πως. Αυτο ψάξε!!!