ζήλεια και αντιμετώπιση...
Αγαπητοί φίλοι,
Είναι η πρώτη φορά που γράφω σε αυτό το forum. Μου συμβαίνει κάτι πρωτόγνωρο για εμένα. Ήμουν σε μια μεγάλη σχέση 8 ετών, αρραβωνιασμένος και χώρισα 3 μήνες πριν τον γάμο γιατί ένοιωσα οτι ο γάμος που είχαμε σχεδιάσει θα γινόταν ως φυσική συνέχεια της σχέσης και όχι επειδή νιώθαμε ή ένιωθα κάτι περισσότερο.
Χωρίσαμε σχετικά εύκολα και ο καθένας πείρε τον δρόμο του. Γενικά είμαι άνθρωπος χαμηλών τόνων και είμαι υπέρ των "σοβαρών σχέσεων" και πάντα με ενοχλούσαν οι σχέσεις μιας βραδιάς κτλ κτλ.
Τα γράφω όλα αυτά για να καταλάβετε καλύτερα ίσως το πρόβλημα που θα περιγράψω αμέσως.
Γνώρισα μια κοπέλα που με έκανε να ερωτευτώ και να θυμηθώ πως είναι να νιώθεις ότι ενδιαφέρεσαι και να χαίρεσαι όταν δίνεις στην σχέση. Μέχρι τώρα όλα καλά μέχρι που από μόνη της άρχισε να μου μιλάει για το παρελθόν της παρουσιάζοντας μου τον χαρακτήρα της γυναίκας που δεν ταιριάζει καθόλου με τις δικές μου αρχές (πολλές σχέσεις... ανούσιες επαφές με αγνώστους κτλ..). Μου είπε ότι έχει αλλάξει από την ημέρα που με γνώρισε και ότι είμαι πραγματικά ότι θέλει στην ζωή της. Μου είπε ότι στο παρελθόν δεν ήθελε να κάνει σχέση με κανέναν και οι λίγες σχέσεις που έκανε ήταν εξαποστάσεως για να μπορεί να βγαίνει και με άλλους αν το θέλει.
Με λίγα λόγια είχε ελεύθερες σχέσεις μέχρι την ημέρα που με γνώρισε.
Σκέφτηκα σοβαρά ότι μου είπε και αποφάσισα να συνεχίσω να είμαι μαζί της. Από εκείνη την ημέρα όμως έχω αλλάξει σαν άνθρωπος... ζηλεύω πολύ... πλάθω σενάρια για κάθε λεπτό που περνάμε χώρια ή δεν απαντά στο τηλέφωνο της. Με αποτέλεσμα να γίνομαι τσιμπούρι και να την πιέζω γενικότερα.
Το χειρότερο το ένοιωσα χθες το βράδυ που συζητούσαμε για το καλοκαίρι και μου ανακοίνωσε ότι θέλει να κάνει διακοπές μόνη με κάποια φίλη της και αργότερα με εμένα. Φυσικά και δεν περιμένει την άδεια μου για κάτι τέτοιο αλλά ούτε και θα με ρωτούσε αν θέλω να γίνει κάτι τέτοιο. Εγώ πάλι νιώθω ότι δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να κάνω διακοπές μακριά της και με κάνει να αισθάνομαι αδικημένος και ότι δεν αισθάνεται τα ίδια για εμένα.
Φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσω να αντιμετωπίσω κάτι τέτοιο ειδικά τις ημέρες που θα λείπει. Είμαι πολύ φορτισμένος σε σημείο που δεν μπορώ ούτε να δουλέψω.
Δεν ξέρω τι είναι το σωστό να κάνω. Να την αφήσω ελεύθερη να κάνει ότι θέλει; Να φύγω από αυτή την σχέση για να νιώσω καλύτερα; θα είναι καλύτερα αν απλά την χωρίσω;
please help me.