Originally Posted by
anxious4ever
οτι ειναι απλα κολληματα..ελα τωρα..εσυ το δημιουργεις! δεν εισαι μεντιουμ κ το ξερεις πολυ καλα.
εσυ ο ιδιος το δημιουργεις για νσ βασανιζεις τον εαυτο σου. συνηθως οι εμμονες ερχονται γτ κατα βαθος υπαρχει ενοχη ..οχι επειδη καναμε κατι..αλλα επειδη καποιος μας την φορτωσε μικροι οταν ειμαστε.
πχ μια μανα ενας γονιος που κ καλα βασανιστηκε για εμας...δεν δεχομαστε στην ζωη μας να ειμαστε καλα, θελουμε να αυτομαστιγωνομαστε συνεχεια..
επειδη κ γω παλια ειχα βασανιστει απο διαφορες εμμονες τις ξεπερασα με ψηυχοθεραπεια...καποια στιγμη βαρεθηκα κιολας κ εξασθενισαν εντελως..πλεον δνε το παθαινω.
κ αν το παθω το παθαινω σε διαχειρισιμο βαθμο..επισης καταλαβα αυτο το κολπακι κ το εφαρμοσα..οσο σκεφτεσαι κατι τοσο δυνατοτερο γινεται..οποτε κ γω οταν παω να κολλησω με κατι λεω απο μεσα μου στοπ.!κ αμεσως κανω κατι αλλο..πχ ανοιγω το κιν μου κ ψαχνω στο νετ καλλυντικα περιποιησης μαλλιων, νυχιων,κλπ...αμεσως απορροφαμαι απο αυτο κ το ξεχναω.
ή καταπιανομαι με καποια δουλεια του σπιτιου που με ευχαριστει..ή βαζω μια σειρα στο νετ να δω..
καταλαβες τι κανω?αυτο πρεπει να κανεις κ εσυ.
επισης φασνταζομαι μια εικονα μεσα μου..οταν ξεκιναει το κολλημα με κατι..φανταζομαι τον εσυτο μου να ανοιγει την πορτα του σπιτιου μου κ να λεω στην σκεψη "εφυγες κυρια..ελα παρε τον πουλο τωρα, μου εισαι αχρηστη".
κ λειτουργει τελεια..το παν ειναι να μαθεις εναν τροπο να διωχνεις την σκεψη στην κυριολεξια.
ανανεωσε τον χωρο σου, βαλε αρωματα, κανε ασκησεις χαλαρωσης..ολα βοηθανε.
ασχολησου με κατι που σε πορωνει πολυ.
κατι που σε κανει να μην σκεφτεσαι..καθε φορα που παει να ερθει η σκεψη.
να θυμασαι παντα οτι η σκεψη απεχει απειρα απο την πραγματικοτητα.
παρε κ κανα βιβλιο κρισναμουρτι να διαβασεις που εχει φοβερες φιλοσοφιες μεσα κ βοηθαει να ελαφραινει ο νους.
επιπλεον ενα σλλο μυστικο ειναι να μην μιλας ποτε σε φιλους σου γι αυτο..σε γνωστους κλπ..μη το λες γιατι ο εγκεφαλος οτσν λεμε κατι, το αποδεχεσαι κιολας γιατι το ακουνε τα τμηματα του.
πριν απο κατι μερες ειπα..σε εναν φιλο...του χρονου δεν προκειται να παω ξανα εκει..αν ζω..
κ λεω απο μεσα μου " μα γιατι το ειπα αυτο?λες να μη ζω?"
εκει πηγα να κολλησω...δεν κολλησα ομως γιατι πολυ απλα μετα κατι αλλο ειπαμε κ ξεχαστηκα εντελως..αν ομως επετρεπα στην σκεψη μου να το σκεφτει..σιγουρα θα ειχα κολλησει τωρα οπως εσυ.
