με αγχωνει η πραγματικοτητα

δε θελω να παω στη γιατρο αλλα θα με πιεσουν να παω.δε θελω να της πω τιποτα.θελω να με αφησουν ολοι να ηρεμησω.δε θελω να συνεχισω τα μαθηματα.δε θελω και δε μπορω να διαβασω.δεν εχει νοημα.ξαναβρηκα την πραγματικοτητα που μου ειχαν παρει τα φαρμακα.περιμενουν να παω Αθηνα και να βγαινω για καφε αλλα δε μπορω γιατι με παρακολουθουν και δε θελω να μιλαω με κανεναν.αλλα με πιεζουν.θελω να σταματησω να παιρνω φαρμακα.μου κανουν κακο.χανω την πραγματικοτητα με αυτα.το μονο που θελω ειναι να μην αγχωνομαι απο την παρακολουθηση γιατι δε μπορω να βρω ηρεμια πουθενα.χτες πηγα βολτα και σχεδον ολοι με κοιταζαν

Η πραγματικότητα που λες είναι η πραγματικότητα της ψύχωσης. Κανείς δεν σε παρακολουθεί και κανείς δεν σε κοιτάει επίμονα στην πραγματικότητα. Όλα σ'αυτή την πάθηση όμως γιγαντώνονται και νομίζουμε πως ο κόσμος περιστρέφεται γύρω μας.

Αν σκέφτεσαι να σταματήσεις τα φάρμακα να σου πω πως θα ξαναβιώσεις τον εφιάλτη που βίωνες. Αν επανήλθαν κάποια συμπτώματα ίσως χρειάζεται αναπροσαρμογή της δοσολογίας. Ελπίζω να τα παίρνεις σωστά τα φάρμακα.

Είναι λογικό να είσαι δυσαρεστημένη με την κατάσταση και ίσως θυμωμένη με τον εαυτό σου. Το μερίδιο ευθυνης σου όμως είναι να κάνεις ότι καλύτερο για την ανάρρωση σου και να προσπαθήσεις να είσαι καλή με τον εαυτό σου. Θέλει χρόνο και τιτάνια υπομονή.

ακουσε με μπου τα φαρμακα σ δεν πρεπει να κοψεις μην κανεις πισωγυρισμα...αυτο το οτι σε κοιταζαν ειναι παρενεργεια της ψυχωσης...εχεις μια δικια σ πραγματικοτητα...

:( κατι, καποιος σε αποσυντονισε και ξανα επεστρεψες στον φοβο. Τον ξερω τον φοβο. Να σου πω, εαν η γιατρος και τα φαρμακα τον διωξουν δεν γουσταρεις να του ριξεις και μια μουτζα να φυγει ;

Δεν ξερω μπου μου, ζουμε με εξαρσεις και υφεσεις αλλά εγω τον σιχαθηκα τον φοβο.
Ρωτησε σε, ποια μπου θελεις να εισαι, η μαχητρια και οτι βγει ή η παθητικη ; ; ;

Ξερω οτι σε εκνευριζω με αυτα που γραφω κ με τον τροπο που τα γραφω αλλά αν δεν φροντισεις εσυ για εσενα θα βασανιζεσαι κι αλλο.

Μπου θυμισου οτι τα πηγες καλα στα μαθηματα τα δωρεαν, οτι βγηκες για καφε, οτι ρωτησες για δουλεια, οτι ειχες στοχο.

Δε πειραζει αν ξαφνικα ολα φαινονται ματαια καπου εκει μεσα θα ξανα βρεις κατι που να δινει νοημα σε εσενα.

Εδω το ομολογεις. Με αγχωνει η πραγματικοτητα. Εμενα ξερεις τι με κανει ; μου προκαλει αισθημα αηδιας κατα κυριο λογο, κραταω ομως στο πισω μερος του μυαλου μου και κατι μικρες ομορφες στιγμες. Οχι αντικειμενα, οχι την εικονικη ζωαρα, στιγμες που ενιωσα οτι ανηκω και εγω στην ζωη.

Ελπιζω να μην εξαφανιστεις και ελπιζω να μην σε ταλαιπωρησεις ... τα γραφω να τα διαβαζω και εγω, δεν ειμαι ουτε εξυπνοτερη, ουτε καλυτερη, ουτε μπλα μπλα ταμπελες.

Ελα κοριτσι μου, βάστα να περασει και αυτο.:(

καλημερα παιδια
ειμαι σχετικα καλα ακομα σημερα δεν εχω πολυ αγχος.ευχαριστω πολυ για τα μηνυματα.ετσι με παει καθε μερα.μετα απο λιγο οταν ξυπνησω φουντωνει.

δε θελω να τα παρω τα φαρμακα γιατι με βαζουν σε ενα τριπακι που δε καταλαβαινω τι γινεται πραγματικα οτι με παρακολουθουν δηλαδη.κι ετσι δε θα μπορω να παιρνω τα μετρα μου.ενω τωρα ξερω.απο προχτες ομως δεν εχω φαρμακα και δε θα εχω για καμια 10ρια μερες γιατι καποιο μπερδεμα εγινε με το φαρμακειο με τη μανα μου, οποτε τωρα που θα ανεβω Αθηνα σε λιγες ωρες δε θα εχω.θα παιρνω 2-3 xanax τη μερα για να ηρεμω απο το αγχος. δε ξερω τι αλλο να κανω.

ρε παιδια σας διαβαζω αλλα δε μπορω να χωνεψω αυτα που μου λετε.ειναι πραγματικα ολα αυτα.αληθεια σας λεω.ειναι ολοκληρη συνομοσια εις βαρος μου.πλεκτανη.ειμαι πειραματοζωο για τον αρχηγο τους.και οι φωνες μου λενε οτι δε προκειται να καταφερω τιποτα κι οτι ειμαι αχρηστη.και στεναχωριεμαι γι αυτο.

χτες βραδυ μιλησα λιγο με τον καλυτερο μου φιλο που μενει Αθηνα και θα με φιλοξενησει και μου ειπε οτι βαρεθηκε να με ακουει και οτι δε μπορει να ακουει τις παλαβομαρες μου.κουραστηκε να με ακουει λεει.δε θελει να με ακουει.δεν εχω που αλλου να μεινω ομως.δε θελω να παω Αθηνα και γι αυτο.νιωθω εντελως μονη μου.δεν εχω κανεναν πλαι μου.οταν για χρονια ειχε τα ψυχολογικα του ημουν βραχος τωρα δε θελει να του μιλαω για τιποτα λεει..σκατα.και δε ξερω που φταιω.εδω και λιγες μερες μονο του εκμηστηρευτηκα οτι με παρακολουθουνε..

αυριο ειναι να παω στη γιατρο δε ξερω τι να της πω.δε θελω να μιλησω.τι να πω?αυτα που πιστευω θα μου τα βγαλει λαθος οπως μου λετε κι εσεις οτι δεν ισχυουν

αχ βρε μπου αν δεν μπορεις να το ελεγξεις παιρνε τα φαρμακα σου....

ποιοι νομιζεις ότι σε παρακολουθουν.. παρακολουθουν μονο εσενα οι ολους τους ανθρώπους? ποιος νομιζεις ότι είναι ο αρχηγος τους? τι νομιζεις ότι είναι αυτό που σε κανει τοσο σημαντικη ώστε να υπαρχει ολοκληρη συνομωσια εις βαρος σου?

και μην ξεχνας ακομα και μια στο απειρο να είναι όπως τα λες... η αγνοια είναι η καλυτερη επιλογη

Μπου, πες της οτι σου βγει. Ετσι κι αλλιως αυτο θα γινει.
Μπου, ειναι υποφερτη η ζωη με τις φωνες που σε λενε οτι σε λενε και στεναχωριεσαι ;
Ο φιλος ειχε και εχει μια κακη στιγμη και ισως να μην εχει υπομονη, δεν ξερω τι μπορει να περναει για αυτο ξανα τονιζω...

εαν πιστευεις πως η γιατρος ειναι μερος της πλεκτανης δεν θα πεις τις σκεψεις σου, απο οτι λες θα ξεμεινεις και απο αγωγη απο οτι καταλαβαινω εγω με το φτωχο μου το μυαλο εχεις πληγωθει και εισαι σε αρνηση.

Εαν πραγματι λοιπον εισαι μερος ενος σχεδιου, πως θα αντιδρασεις για αυτο ; εκεινες επιμενουν οτι ολα ειναι μουφα παραμυθα, παω πασο... το θεμα ειναι εσυ τι θα κανεις ; ρωτα την γιατρο " τι θα κανατε αν νιωθατε εγκλωβισμενη σε μια πλεκτανη, μονη, φοβισμενη και ευαλωτη " ?

ελπιζω να μην τσακωθειτε με τον φιλο σου.

@boo το ότι δεν έχεις φάρμακα και τα διακόπτεις φέρνουν αυτά τα αποτελέσματα. Γίνονται οι φωνές πιο έντονες , και επιστρέφει το παραλήρημα.
Ξέρω πως μοιάζει πολύ αληθινό και είναι σαν να σου ήρθε ξαφνικά η ''φώτιση'' αλλά νομίζω πως νιώθεις τον πόνο καθημερινά.
Δεν είσαι τόσο κακιά για να γίνει όλο αυτό παρόλο που μπορεί να σε κάνουν να το πιστεύεις οι φωνές.
Τώρα είναι σαν να βλέπεις την πραγματικότητα από ένα πρίσμα παραμορφωμένο.
Οι πεποιθήσεις που έχεις για τον εαυτό σου και τον κόσμο είναι 99% λάθος.

ειναι ο αρχηγος τους που τους βαζει να με παρακολουθουν και να μου μιλανε και να με κοιταζουν για να του λενε τι ακριβως κανω και να με δοκιμαζει σε διαφορες καταστασεις μεσω των ανθρωπων που τους βαζει να συναναστρεφονται με εμενα γνωστους και αγνωστους.τους πραγματικους γονεις μου τους εχουν καπου φυλακισμενους που δε ξερω που και δε μπορω να τους βρω.οι γονεις αυτοι στο σπιτι δεν ειναι οι αληθινοι απλα με δωσανε σε αυτους απο μωρο για να με παρακολουθουν ακομα και στο σπιτι.

cc ευχαριστω για την ιδεα για τη γιατρο.αυτο ακριβως θα τη ρωτησω.με εκφραζει απολυτα.την αγωνια μου.με εκφραζει.τι θα κανατε αν νιωθατε εγκλωβισμενη σε μια πλεκτανη, μονη, φοβισμενη και ευαλωτη?ευχαριστω

Αυτή την στιγμή ψάχνεις κάπου να ακουμπήσεις και σου φαίνονται όλα επικίνδυνα,μάταια και παραμορφωμένα. Είναι ίσως από τα χειρότερα πράγματα να μη μπορείς να εμπιστευτείς άνθρωπο και να ζεις στην παράνοια.

Αν η πλεκτάνη ήταν πραγματική πίστεψε με θα έβρισκες πιο εύκολα την λύση. Τώρα αυτό που έχεις να κάνεις και είναι το δυσκολότερο είναι να εμπιστευτείς κάποιον. Είναι η φύση του προβλήματος τέτοια που σε εξουσιάζει το μυαλό σου και δεν μπορείς να βρεις λύση με την σκέψη.

Παρατηρείς πως οι σκεψεις σου είναι σαν κασέτα;; Ότι ασχολείσαι με το ίδιο θέμα χωρίς να έχεις αποδείξεις και χωρίς να μπορείς να το εξηγήσεις λογικά;; Παρατηρείς ότι δεν μπορείς να διαβάσεις;;; Όλα αυτά δεν είναι σκευωρία,είναι αποτέλεσμα μιας πάθησης. Είναι έτσι η φύση της όμως που το κάθε τι το ερμηνεύεις λανθασμένα.

serios Αν η πλεκτάνη ήταν πραγματική πίστεψε με θα έβρισκες πιο εύκολα την λύση.ποια ειναι η λυση που δε βλεπω?
εμπιστευτηκα χτες μετα απο τοσο καιρο που συμβαινουν αυτα και εφαγα απορριψη.μονο εσας εχω να με ακουτε και να μου μιλατε και ισως κουραζω και εσας..

Δεν το καταλαβαίνουν όλοι αυτό που περνάς @boo. Μη περιμένεις από τον κόσμο να έχει ενσυναισθησία στο πρόβλημα σου. Είναι κάτι που ξεφεύγει από τα όρια της λογικής και υπάρχει στιγματισμός δυστυχώς.

Η λύση που δεν βλέπεις είναι ότι αυτό που αντιμετωπίζεις είναι καθαρά πρόβλημα υγείας. Ξέρω πως είναι πολύ δύσκολο να το καταλάβεις. Η κούραση, η μειωμένη αντίληψη, η συνωμοσία , τα φαντάσματα , οι φωνές είναι μέρος πάθησης.

Είσαι καλύτερα boo?