Μεγαλη ντροπη

Καλησπερα σε ολους. Νεος στο φορουμ αλλα συχνος επισκεπτης. Περα απο τα αρκετα προβληματα ψυχολογικα που με ταλαιπορουν υπηρξε προσφατα και ενα σωματικο. Παρουσιαστηκε λοιπον κατι σαν ενα ογκιδιο-κυστη δεν ξερω τι μπορει να ναι ακομα στον ορχι μου. Προφανως λοιπον μου εχει φερει τρελο αγχος και εχει επιδεινωσει το καθε αλλο μου προβλημα μονο και μονο ο φοβος μην ειναι κατι οσβαρο. Ετσι λοιπον ως λογικος (οσο γινεται) ανθρωπος αποφασισα να παω σε εναν ανδρολογο να το δω, ομως δυστχως αν και ενηλικος δεν ειμαι ανεξρατητος απο τους γονεις μου μιας και ζω ακομα μαζι τους και με χρηματοδοτουν. Ετσι λοιπον σας θετω το μεγαλο μου προβλημα. Ποτε δεν ειχα ανοιχτη σχεση μαζι τους και ντρεπομουν να τους πω τα παντα. Μου πειρε πανω απο ενα χρονο να του πως οτι θελω βοηθεια ψυχιατρου. Ετσι και τωρα που εχει τεθει ενα πολυ σοβαρο θεμα θεωρω καθε φορα που ειμαι ετοιμος να ζητησω βοηθεια τοσο περισσοτερο φοβαμαι για το τι θα πουν και ολα τα παρελκομενα της αγωνιας του (και λογικο ειναι) απλα εγω δεν νιωθω ανετα να τους πω τι εχω. Δεν ξερω αν υπαρχει βοηθεια σε αυτο απλα ηθελα να μοιραστω τον φοβο μου.

εγω σκεφτομαι το αλλος μηπως εχεις μεγαλωσει σε μια απολυτα αυταρχικη οικογενεια, που θα πρεπει να λογοδοτεις για το καθε τι σου συμβαινει? Το οτι εξαρτασαι οικονομικα απο αυτους (αν και δεν εισαι ο μονος) δεν σημαινει πως ειναι ακομη οι κηδεμονες σου, εφοσον εχεις ενηλικιωθει...μπορεις να λαμβανεις και αποφασεις και μονος σου, οπως το οτι αποφασισες να επισκεφθεις ανδρολογο για εξεταση! Δεν βρισκω ποιος ειναι ο λογος να τους μιλησεις και να τους πεις: ''ξερεις τι, πατερα και μανα, επισκεφθηκα ανδρολογο γιατι...'' Μπορεις να το κρατησεις και για σενα αυτο που σε συμβαινει, εκει που ειναι να προβληματιζεσαι για το πως θα τους το μεταδωσεις!

Ναι οταν ημουν μικρος εδινα αναφορα για ολα πλεον ομως αυτο εχει αλλαξει ειμαι αυτονομος στον βαθμο που αυτο γινεται. Τωρα ομως το οτι εγω θα χρειασω 50 - 100 ευρω για τον γιατρο και τα οποια δεν εχω και πρεπει να ζητησω με κομπλαρει. Μονο και μονο η ιδεα της ερωτησεις του τι εχεις και η επιμονη σε αυτο θα με ριξει στο πατωμα. Ηδη νιωθω απο μονος μου παρα πολυ σοβαρο το προβλημα και το εχω μεγαλοποιησει οσο δεν παει. Που να μπλεχτουν κι αλλοι.

Καλημερα και ευχομαι το προβλημα υγειας που αντιμετωπισες να ξεπεραστηκε το σωματικο. Οσον αφορα το αμεσα ψυχικο και αυτο ειναι υγεια απλα δεν εχουν συνηθισει να το αποδεχονται και να το ομολογουν. Η ντροπη, οι τυψεις και η εσωστρεφεια οδηγουν σε πολυ βασανο με τον εαυτο μας. Δεν ζητησες οικονομικη βοηθεια για να πας 4ημερο διακοπες, θελεις συγκεκριμενη βοηθεια.

Εάν νιωθουν αμηχανα δεν ειναι δικο σου προβλημα, της παλαιας κοπης θεωρουσαν τον ψυχιατρο κατι "ακαθοριστα αρνητικο" και ως γονεις στα καπακια μπορει να νιωσουν τυψεις τι δεν εκαναν καλα και εσυ ζητας μια γνωμη.

Μπορει να μην το πουν και να το εκφραζουν με αμυνα και επιθετικοτητα. Επεμεινε στη θεση σου και γνωμη μου ειναι να εισαι οσο πιο ειλικρινης γινεται σε μια ενδεχομενη συνεδρια με ειδικο. Πιο αμεση εμβαθυνση πιο αμεση αντιμετωπιση.

Δεν ειναι κατι για το οποιο θα απολογηθεις. Ειναι ζητημα υγειας. Εαν μπορουν οικονομικα εχεις καλως. Αν οχι κηνυγας ραντεβου σε δωρεαν κψυ αλλά και παλι τονιζεις οτι πιεζεσαι αυτο το διαστημα.

Πες στην μάνα σου ή στον πατέρα σου όπου έχεις άνεση , ότι θέλω λεφτά για ανδρολόγο...χωρίς να τους πεις τι και πως ...και πες ''θα σας πω μετά τι γίνεται ''....
Και αυτή η ντροπή που λες δεν είναι καθόλου παράξενη , εκτός αν έχεις τις τέλειες σχέσεις με τους γονείς σου....
Κατά την γνώμη οι γονείς ευθύνονται για αυτό και μετά θέλουν να παρεμβαίνουν σε όλα και γίνονται αδιάκριτοι? ε όχι, πολύ είναι.....

Τα καταφερα και το κανονισα το ραντεβου αλλα το ολο βλεμα και τα λογια του τυπου πες μας τωρα δεν τα μπορω. Με κανουν να νιωθω τοσο αμηχανα αλλα και τοσες τυψεις που δεν λεω τι συμβαινει. Αλλα δεν νιωθω καθολου ανετα. Οσο για ψυχολογο εχω ξεκινησει συνεδριες μιας και ημουν στα ορια της τρελας. Δεν θα τους ελεγα οτι ειναι παλαιας κοπης απλα υπερπροστατευτικους μαλλον.

Quote:

---

Originally Posted by rotoka

Τα καταφερα και το κανονισα το ραντεβου αλλα το ολο βλεμα και τα λογια του τυπου πες μας τωρα δεν τα μπορω. Με κανουν να νιωθω τοσο αμηχανα αλλα και τοσες τυψεις που δεν λεω τι συμβαινει. Αλλα δεν νιωθω καθολου ανετα. Οσο για ψυχολογο εχω ξεκινησει συνεδριες μιας και ημουν στα ορια της τρελας. Δεν θα τους ελεγα οτι ειναι παλαιας κοπης απλα υπερπροστατευτικους μαλλον.

---

Ειναι ομως ανασταλτικος παραγοντας θεραπειας οι τυψεις, για την επιθυμια σου να μιλησεις με ειδικο ψυχικκης υγειας. Ακομη και μεσα στη συνεδρια ισως να νιωθεις καπως.
Εμενα το "υπερ" οταν λειτουργει αρνητικα δε μου λεει κατι. Αναρωτιεμαι ποσοι βασανιζονται δλδ με αυτο το διπτυχο... γονεις σε αρνηση Νεοι με ψυχικες Νοσους.

Μπορει να εχεις απλα μετατραυματικο στρες απο ολο το αγχος που περασες με την υγεια σου αλλά θα δεις οτι και ο ο- η ειδικος στοχο εχει πανω απο ολα να μενεις ανεπηρεαστος απο την γνωμη και την επιδραση τους.
Αυτο δε γινεται απο τη μια εβδομαδα στην αλλη και θελει δουλεια απο μερους σου... ευχομαι να καταλαβουν συντομα και εκεινοι οτι η βοηθεια που ζητας ειναι η κατανοηση κυριως.

Αν εχω καταλαβει λαθος διορθωσε με.

Quote:

---

Originally Posted by rotoka

Ετσι λοιπον ως λογικος (οσο γινεται) ανθρωπος αποφασισα να παω σε εναν ανδρολογο να το δω, ομως δυστχως αν και ενηλικος δεν ειμαι ανεξρατητος απο τους γονεις μου μιας και ζω ακομα μαζι τους και με χρηματοδοτουν.

---

Έχεις τη δυνατότητα, -την οικονομική ή και όποια άλλη-, να πας στον γιατρό απλά να το δει, χωρίς να χρειαστεί να το κουβεντιάσεις με τους γονείς σου? Αν ναι, αυτό θα σου πρότεινα, κάποιες φορές καλό είναι να απλοποιούνται τα θέματα αν γίνεται. Και μετά βλέπεις.

Καλησπερα και σας ευχαριστω ολους για την πολυτιμη βοηθεια σας. Τελικα τα καταφερα και πηγα ευτυχως δεν ηταν κατι σοβαρο απλα μια κυστη στην επιδιδυμιδα ο γιατρος με καθησυχασε αλλα για καποιο λογο ακομα νιωθω το συναισθημα να παρω κι αλλες γνωμες ενω ξερω πως με τετοια θεματα δεν παιζουμε. Τελος παντων με τους δικους μου καταφερα και το περασα ετισ το θεμα αφου με πιεσαν αρκετα καταλαβαν πως δεν ωνιωθω πραγματικα καθολου ανετα και το αφησαν το θεμα. Ελπιζω και σε καποια αλλη αντιστοιχη κατασταση να καταφερω να το χειριστω μονος χωρις εξωτερικες παρεμβασεις.