Χειριστική φίλη. Τι κάνω;

Πείτε μου, πως σκέφτεται ένας χειριστικός άνθρωπος;; Έχει πραγματικά συναισθήματα; Βρέθηκα σε πολύ δυνή θέση λόγω χειριστικής φίλης που έβαλε λόγια για μενα στην κολλητή μου φίλη, με την οποία καταστράφηκε δια παντός η σχέση μας λίγο πριν τον γάμο μου κι ενώ ήταν και κουμπάρα.
Έχω μεγάλο ενδιαφέρον για το πως πρέπει να αντιμετωπισει κανείς τους χειριστικούς ανθρώπους. Άραγε οι ίδιοι έχουν συνείδηση ότι είναι χειριστικοί; Πως αποφασίζουν ποιον θα βάλουν στόχο;
Στόχος ήταν η πρ'ωην κολλήτή μου φυσικά την οποία ακόμα χειρίζεται, αλλά και εγώ που πέρασα μια πολύ άσχημη περίοδο στη ζωή μου λόγω αυτής της κοπέλας.

Μακρυά από τέτοιους ανθρώπους. Είναι συμφεροντολόγοι, αδιστακτοι και τοξικοί.

Φυσικά και ήδη δεν έχω καμία επικοινωνία μαζί της, εκείνη προσπαθεί όμως ακόμα και τώρα, ίσως επειδή την ξεσκέπασα/αντιτάχθηκα/έχω σταθερή προσωπικότητα να αποδείξει οτι εγώ είμαι η τρελή της υπόθεσης. Νιώθω να με πνίγει το άδικο. Και για να γίνω λίιγο πιο αναλυτική, αυτά τα χαρακτηριστικά χειριστικού ανθρώπου εντόπισα εγώ σ' εκείνη.

1) Ήταν πάντα η ψυχή της παρέας και ενέπνεε σε όλους αμέσως οικειότητα. Ήθελε πάντα να είναι το επίκεντρο στις εξόδους.

2)Προσπάθούσε πάντα α επιβάλλει την γνώμη της και να κάνει το μαύρο, άσπρο ακόμα και σε πολύ αυτονόητα πράγματα.

3) Με μπηχτές και υποννοούμενα με μείωνε έμμεσα. Πάντα το έκανε με μεγάλη μαεστρία για να μην έχω αργότερα επιχειρήματα.

4)Πάντα ήταν πρόθυμη να βοηθήσει στα πάντα αλλά επι της ουσίας ήταν λόγια του αέρα. Έλεγε ακόμα και σε άτομα που ήξερε μισή ώρα πως "εγω θα σε βοηθήσω" .

5)Τα επιχειρήματα της είναι πάντοτε γελοία αλλά τα παρουσιάζει ως τα σημαντικότερα.

6)Κατηγορούσε εντέχνως άλλα άτομα και προσπαθούσε να σχηματίσω κι ε΄γω αρνητική γνώμμη γι αυτά

Πραγματικά είναι απορίας άξιον τι έχουν στο κεφάλι τους αυτοί οι άνθρωποι. Σταματάνε πουθενα;;;

Έχω τέτοια "φιλη" και έχει όλα τα παραπάνω. Έχει επισης διπολικη διαταραχή και το χρησιμοποιεί συχνά για να μας κάνει να την λυπομαστε λες κι εμείς περνάμε ζωή χαρισαμενη ξέρω γω. Νομίζω ότι δεν έχουν βαθιά συναισθήματα. Είναι βαθιά κομπλεξικοι και ζηλεύουν τους πάντες. Αν δεν βάλεις φρένο μπορούν να σε εκθέσουν παντού και ανεπανορθωτα. Δεν νομίζω ότι το κάνουν συνειδητά όλο αυτό βγαίνει από το ασυνειδητο τους οπότε δεν παραδέχονται και πότε τα λάθη τους.

Έτσι ακριβώς, ποτέ δεν παραδέχεται οτι κάνει λάθος. ΠΟΤΕ!
Είναι μεγάλη ατυχία να μπαίνει στη ζωή σου ένας τέτοιος άνθρωπος και είναι ακόμα πιο δύσκολο να τον βγάλεις χωρίς παρατράγουδα απ' αυτήν. Τόσο δραμα μαζεμένο δεν έχω ξαναδεί στη ζωή μου, πραγματικά...
Το μεγαλείο του αποκαλύπτεται όμως όταν τον αποκαλύπτεις.

Random, κι εγώ έχω μια τέτοια φίλη που κάνει αυτά που ακριβώς γράφεις. Προσπαθεί πάντα να είναι το επίκεντρο, άμα πάω να της μιλήσω για κάποιο πρόβλημα μου αμέσως παρουσιάζει αυτή ένα δικό της (ακόμα κ να μην είναι σοβαρό), ακόμα και να έχει άδικο για ένα θέμα προσπαθεί να με κάνει να νιώθω τύψεις, παρουσιάζεται πάντα σε όλους πρόθυμη να βοηθήσει, έχει πολύ αρνητισμό μέσα της και συνέχεια γκρινιάζει κλπ κλπ. Σε κάποια φάση που απομακρύνθηκα κ έκοψα αμέσως άλλαξε συμπεριφορά και με προσέγγισε με γλυκό/ύπουλο τρόπο αλλά πάλι συνεχίζει τα ίδια. Δεν αλλάζουν αυτοί οι άνθρωποι.

Δεν γνωρίζω αν η συμπεριφορά της είναι λόγω χαρακτήρα, αν το κάνει εν γνώσει της ή όχι. Θα σου πω πως την αντιμετωπίζω εγώ. Όταν είμαστε μαζί, την αφήνω να μιλάει χωρίς να δίνω ιδιαίτερη σημασία, δεν της κάνω ερωτήσεις και γενικά ακόμα και να διαφωνώ κάπου αποφεύγω να της πάω κόντρα γιατί πλέον καταλαβαίνω ότι δεν οδηγεί πουθενά.

Με λίγα λόγια... αδιαφορία!!!

Quote:

---

Originally Posted by random

Έχω μεγάλο ενδιαφέρον για το πως πρέπει να αντιμετωπισει κανείς τους χειριστικούς ανθρώπους. Άραγε οι ίδιοι έχουν συνείδηση ότι είναι χειριστικοί; Πως αποφασίζουν ποιον θα βάλουν στόχο;
Στόχος ήταν η πρ'ωην κολλήτή μου φυσικά την οποία ακόμα χειρίζεται, αλλά και εγώ που πέρασα μια πολύ άσχημη περίοδο στη ζωή μου λόγω αυτής της κοπέλας.

---

Καποιοι ανθρωποι δεν εχουν αισθηματα, δεν νιωθουν οτι προκαλουν πονο ή ταραχη. Καποιοι αλλοι ανθρωποι εχουν βιωσει πονο και το αναπαραγουν γιατι αισθανονται δικαιωση. Σε καθε περιπτωση η απομακρυνση ειναι σοφη κινηση. Εφοσον ενας ανθρωπος σε πληγωσε τοσο δεν υπαρχει λογος να υπαρχει στην ζωη σου. Εαν λαβει ποτέ στη ζωη της γνωματευση και ισως νοσουσε απο καποια διαταραχη εσυ θα επιλεξεις εαν θα την ξανα εχεις στην ζωη σου.
Κριμα που βιωσες προσδοσια και πονο απο ενα κοντινο σου προσωπο. Στο μελλον δεν θα ποναει τοσο.

Σ' ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Ήδη έχουν περάσει 6 μήνες και μετά από την εξαιρετικά σημαντική στήριξη του άντρα μου, της οικογένειας μου και φίλων τα έντονα συναισθήματα ήδη καταλαγιάζουν. Είναι πιο πολύ αυτό το αίσθημα της αδικίας που νιώθω να με πνίγει....
Που βλέπω οτι είναι ξεκάθαρα χειριστική προς την πρώην κολλητή μου(όπως είναι και με τον άντρα της) αλλά κανείς δεν το βλέπει από εκείνους... Είναι τόσο περίεργο.
Σε αυτο το σημείο να πω, πως πριν βάλει λογια για μένα, είχε χωρίσει την πρώην κολλητή μου έπειτα από πολυετή σχέση, επίσης βάζοντας λόγια κι ενώ εκείνος της είχε μόλις κάνει πρόταση γάμου.
Απλά παρατηρώ ένα μοτίβο στη συμπεριφορά της.
Εβαλε λόγια για το αγορι της κολλητής μου όταν υπήρχε προοπτική μονιμης δεσμευσης ζωης, κι έκανε το ίδιο για μένα όταν της ζήτησα να γίνει κουμπάρα(επίσης προοπτική για φιλία ζωής).
Φυσικά ποτέ στη ζωή μου δε θα μπορούσα να συναναστραφώ ή να επαναφέρω στην ζωή μου έναν τέτοιο άνθρωπο. Με γνωμάτευση ή χωρίς απλά μακρια...

:( Δυστυχως ο ανθρωπος μπορει να φερει πολυ πονο ... μαλλον καποιο θεμα εχει παντως. Η ιστορια εχει φανερωσει πως εκεινος που δινει καταστροφη εισπρατει. Απλα κανεις δεν ξερει το πότε.
Επιπλεον δεν παιζει ρολο ποσος καιρος περναει οταν εχουμε βιωσει κατι σοκαριστικο...
Πλεον εισαι πιο επιφυλακτικη με τους ανθρωπους, σωστα ; εκτος απο οιικογενεια κτλ

Γενικά μπορώ να πω, πήρα το μάθημά μου απ' αυτήν την ιστορία.. Έχω δεχθεί και στο παρελθόν προδοσία από φίλη αλλά ήμουν κάτω των 20, οπότε τα μυαλά στα κάγκελα, ελάχιστα με άγγιξε τότε. Είναι δύσκολο όμως όταν γνωρίζεις έναν άνθρωπο πανω από μια δεκαετία και τον έχεις στηρίξει σε πολύ δύσκολες καταστάσεις, να στρέφεται εναντίον σου επειδή κάποιον άλλος άνθρωπος(που γνωρίζαμε 2,5 χρόνια) κατάφερε με μαεστρία να του αλλάξει τόσο εύκολα γνώμη και σε ελάχιστο διάστημα..
Φυσικά και αυτό αφήνει πληγή αλλά και μάθημα για την εμπιστοσύνη που χάνεται σαν φύσημα του ανέμου.
Γενικά μέχρι και τα 22-23 εμπιστευόμουν άκριτα τους ανθρώπους, αργότερα και μέχρι και τώρα που βρίσκομαι στα 28 μου, πιστεύω οτι οι φίλίες είναι δύσκολο πράγμα. Πολύ δύσκολο.Προσπαθώ να εφαρμόζω τη μοναδική συμβουλή που θυμάμαι απ' τον παππού μου που χρόνια έχω χάσει" Όταν γνωρίζεις εναν άνθρωπο, να σκέφτεσαι μέχρι που μπορεί να φτάσει η π**α του, έτσι πάντα θα προστατεύεις τον εαυτό σου".
Κι αυτό όμως δεν είναι πάντα εφικτό. Άλλωστε ποτέ δεν μπορούσα να σκεφτώ την κατάληξη αυτής της φιλίας.

Quote:

---

Originally Posted by random

Γενικά μπορώ να πω, πήρα το μάθημά μου απ' αυτήν την ιστορία.. Έχω δεχθεί και στο παρελθόν προδοσία από φίλη αλλά ήμουν κάτω των 20, οπότε τα μυαλά στα κάγκελα, ελάχιστα με άγγιξε τότε. Είναι δύσκολο όμως όταν γνωρίζεις έναν άνθρωπο πανω από μια δεκαετία και τον έχεις στηρίξει σε πολύ δύσκολες καταστάσεις, να στρέφεται εναντίον σου επειδή κάποιον άλλος άνθρωπος(που γνωρίζαμε 2,5 χρόνια) κατάφερε με μαεστρία να του αλλάξει τόσο εύκολα γνώμη και σε ελάχιστο διάστημα..
Φυσικά και αυτό αφήνει πληγή αλλά και μάθημα για την εμπιστοσύνη που χάνεται σαν φύσημα του ανέμου.
Γενικά μέχρι και τα 22-23 εμπιστευόμουν άκριτα τους ανθρώπους, αργότερα και μέχρι και τώρα που βρίσκομαι στα 28 μου, πιστεύω οτι οι φίλίες είναι δύσκολο πράγμα. Πολύ δύσκολο.Προσπαθώ να εφαρμόζω τη μοναδική συμβουλή που θυμάμαι απ' τον παππού μου που χρόνια έχω χάσει" Όταν γνωρίζεις εναν άνθρωπο, να σκέφτεσαι μέχρι που μπορεί να φτάσει η π**α του, έτσι πάντα θα προστατεύεις τον εαυτό σου".
Κι αυτό όμως δεν είναι πάντα εφικτό. Άλλωστε ποτέ δεν μπορούσα να σκεφτώ την κατάληξη αυτής της φιλίας.

---

Πραγματι ποτε δεν μπορει καποιος να ειναι 100% σιγουρος για τις προθεσεις "φιλης", "φιλου". Εγω εμαθα να βαζω ορια και να προσεχω λογια και εργα πανω στα δυσκολα. Άλλο να νιωθει αδυναμος ο αλλος να σταθει διπλα σου και αλλο να το χαιρεται κατα βαθος.
Εχω κρατησει μια μικρη ελπιδα ακομη ομως μεσα μου οτι υπαρχουν και ανθρωποι που ρεει μεσα τους το ντρομπρο αρα δεν εχεις να φοβασαι μη στη φερουν.

Οσο για το ταλεντο στο ψεμμα χειριστικων προσωπικοτητων, ελιγμους και δικαιολογιες ναι μπορουν να θολωνουν νερα.
Καποια στιγμη ομως πεφτει η μασκα. Τελος. Ευχομαι να σου δωθει η ευκαιρια να γνωρισεις στο μελλον εστω ενα ατομο που να μην ζει και κοιμαται με την ορεξη να αντιστρεφει την χαρα σε πονο.

Συμφωνώ με όλα τα παραπάνω σχόλια. ΟΛοι-ες εχουμε τέτοιες εμπειρίες δυστυχώς...

Να προσθέσω μόνο τί πιστεύω για το πώς μπορούμε να συμπεριφερθούμε σε τέτοια άτομα...
Σαφώς απόσταση και όρια! όχι πολλά-πολλά, συγκεκριμένα και ξεκάθαρα λόγια. Μια μπαγαποντιά να διαπιστώσεις, αμέσως της το τρίβεις στη μούρη άμεσα, κατά πρόσωπο και κατ'ιδίαν, ότι δηλαδη αυτο που έκανες δεν μου αρεσει, σε παρακαλω να μην το ξανακανεις! Αν σε φερει σε θεση να απολογηθείς, θα της πεταξεις το μπαλακι λέγοντας αφού έχεις τέτοιες απορίες γιατί δεν ήρθες να με ρωτήσεις? να το συζητήσουμε? να το ξεκαθαρίσουμε? Γενικά, δεν θα μασάς και επίθεση στην επίθεση! μία συγγενής μια φορά οταν ειχα γονιό σε νοσοκομείο, επειδή έφευγα βράδυ αλλά αφηνα γυναίκα μαζί του, μου λέει την ατακα...ωραια οικογενεια είστε, έτσι είναι η αγαπη? παρατας τον ανθρωπο σου σε ξενους και πας να κοιμηθεις. Και γυριζω εγω και λεω, απο σενα καλυτεροι είμαστε! εγω τουλαχιστον τον ανθρωπο μου τον βλέπω κάθε μερα 16 ωρες το 24 ωρο ενω εσυ εχεις να πεις μια καλημερα με τους γονεις και τα αδερφια σου 15 χρονια...

Αν το ελέγχεις, μπορείς να της στησεις μια παγίδα, να υποκριθείς οτι της εκμυστηρευεσαι κάτι και οταν το μεταφέρει σε αλλους, την πιανεις και τη μπινελικώνεις ανελέητα! χαχα το θεωρώ δεδομένο οτι ειναι γυναίκα, αλλά οι άντρες δεν φέρονται έτσι, ποτε! (και μην μου πει κανεις οτι έχω μισογυνισμο...). Θα παθει σοκ, θα παρει και το μαθημα της ομως. Προσοχη στο να την ξαφνιασεις, αμα το υποψιαστει και περιμενει, δεν αντιμετωπιζεται.

Ευτυχώς όλοι οι παιδικοί μου φίλοι είναι άντρες. Ποτέ δεν είχα την παραμικρή σύγκρουση κι όταν διαφωνούσαμε λυνόταν αμέσως. Επειδή ακριβως δεν εχουν την κατινιά μέσα τους..Έχω έναν αρκετά μεγάλο κύκλο φίλων και γνωστών. Απλά αυτή είναι μια εμπειρία που με σημάδεψε,ισως επειδή ήταν τοσο μεγάλη η προδοσία.. Ευτυχώς δεν έχω μείνει χωρίς παρέα μετά απ'τα γεγονοτα.
Την έχω πιάσει να με κουτσομπολευει κι αυτη απάντησε"σκέψου γιατί να εχουν άνεση αυτά τα ατομα να ανοιχτώ τόσο". Δηλαδή αντι να κρίνει τον εαυτό της που με εθαβε πισω απ την πλάτη μου, εκρινε αυτούς που την ακουσαν που στην τελική απλοί γνωστοί μου ήταν.
Είναι πολύ κουραστικό, να μη δέχεται καμία ευθύνη για τη συμπεριφορά της.
Τι να πω, ίσως να είναι και ζηλοφθονία όλο αυτό, η ζωή μου είναι σε μια καλή τροχιά σχετικά ενώ εκείνη γκρινιαζε και της εφταιγαν ολα στη δικιά της. Δεν ξερω...
Θα βασιστώ οτι η ζωή θα της επιστρέψει όλη αυτήν την κακία...

Quote:

---

Originally Posted by random

Την έχω πιάσει να με κουτσομπολευει κι αυτη απάντησε"σκέψου γιατί να εχουν άνεση αυτά τα ατομα να ανοιχτώ τόσο". Δηλαδή αντι να κρίνει τον εαυτό της που με εθαβε πισω απ την πλάτη μου, εκρινε αυτούς που την ακουσαν που στην τελική απλοί γνωστοί μου ήταν.

---

όταν πρωτοδιάβασα αυτό που σου είπε, δεν το κατάλαβα, μου πήρε λίγο χρόνο χαχα
καλά η τύπισσα δεν παίζεται...
έπρεπε να της πεις οτι το θέμα δεν είναι τί κάνουν οι άλλοι αλλά το τί λέει αυτή.

Σίγουρα είναι ζηλοφθονία, μιζέρια, κακία, κακογ@μησι@ πάνω από όλα. Κατίνες ανικανοποίητες, που όλα τους φταίνε και ψάχνουν θύματα να ρίξουν το δηλητήριο τους !
Και εγώ πιστεύω στο κάρμα, πιστεύω ότι αυτό που θερίζουν, κάποια στιγμή θα το εισπράξουν. Αλλά πρέπει και εμείς να εκφραζόμαστε και να τις βάζουμε στη θέση τους γιατί αλλιώς καταλήγουμε άβουλα χαϊβάνια...

Γενικά, πλέον δεν έχω καμία επαφή με καμιά απ' τις δύο, ουτε την πρώην κολλητή μου, αλλά ουτε και με εκείνη, σαφέστατα. Θέλουν να δείχνουν συνέχεια πόσο κολλητές έχουν γίνει, τωρα που εγώ,η κακιά, βγήκα απ' τη ζωή τους..
Γενικά ακομα και τώρα ψάχνουν τρόπους να επεμβαίνουν στη ζωή μου και να με παρενοχλούν(προφανώς η χειριστική βάζει κυρίως το χεράκι της σ αυτό)με διάφορα μηνύματα κλπ.
Ένα απ τα επιχειρήματά της για το οτι ημουν κακιά φιλη ήταν οτι εκνευριζόμουν στα επιτραπέζια παιχνίδια όταν παίζαμε κι έχανα, κι ένα αλλο πολύ σοβαρό επιχείρημα ήταν οτι δεν τις έχω φιλοξενήσει ποτέ σπίτι μου(ενώ έχω ένα δωμάτιο κι ένα κρεββατι κι εναν 2θέσιο καναπέ και μένω με τον άντρα μου και ένα σκυλο!!!). Αχ εχω ακούσει πολλά κουλά, κι ακόμα δεν ξέρω πόσα θ' ακούσω ακόμα. Δεν ξεμπλέκεις αύκολα από τέτοιους ανθρώπους. Βασίζομαι στο κάρμα, όπως το λες κι εσύ.
Παντως, τα βγάζω από μέσα μου που τα γράφω εδώ και μου περνάει....
Δεν είναι μόνο η κακογ***α που λες, η συγκεκριμένη είναι και εξαιρετικά παχύσαρκη κι έχει τρομερά κόμπλεξ με τον εαυτό της..