Και ηρεμία δε βρήσκω..

Λοιπόν..θα τα πω οσο γίνεται εν συντομία. Εχω μπλέξει με μια κοπέλα τους τελευταίους μήνες. Παρεπιπτόντως, ειμαι κι εγώ κοπέλα. Απο την αρχη που γνωριστήκαμε ταιριάξαμε πολύ και έχουμε φτασει τωρα να μαστε πολύ δεμένες μετά και από μια σχέση δύο μηνών. Έχουν παιχτει πολλά μεαξύ μας αλλά η κατάσταση τώρα έχει ως εξής. Είναι τρίτη λυκείου και δινει πανελλήνιες, οι γονείς της είναι μπαμπούλες με όλη τη (μεταφορική) σημασια της λέξης και περνάει μια φάση (εφηβικής θελω να πιστεύω) καταθλιψης. Τα πράγματα είναι λίγο μπερδεμένα μεταξύ μας και δεν είμαστε ξεκαθαρα μαζι γιατι δεν ειναι ετοιμη στη φαση που είναι για σχέση αλλά ουσιαστικά είμαι δίπλα της σ αυτό ποου περνάει. Δεν ξέρω όμως πως να τη βοηθήσω. Ας πούμε όταν την πιάνει κάποια κρίση τι μπορώ να κάνω για να την ηρεμήσω? Ή όταν θέλει να κάνει κακό στον εαυτό της τι μπορώ να της πω πέρα απο το να κάνει υπομονή και πως θα περάσει? Δεν μπορει να μου πει τι την πιάνει και τι σκέφτεται εκείνες τις ώρες. Το χω προσπαθησει να καταλάβω αλλά εχω δει οτι της κάνει περισσότερο καλό το να μην την πιέζω να μου πει γιατι είναι πάρα πολύ κλειστό άτομο. Θέλω πάρα πολύ να βρω τρόπο να την κάνω να ξεχνιέται η να το βλέπει πιο ήρεμα όταν την πιάνουν οι μαύρες της. Τι εμπειρίες ή ιδέες εχετε? Εσείς που είτε περνάτε κάτι παρόμοι είτε το έχετε περάσει.. τι θα θέλατε να σας έχει πει κάποιος όταν δεν ήσασταν καλά?

Να κάνει κακο στον εαυτο της για ποιο λόγο; Υπάρχουν κάποια προβλήματα;

Περνάει γενικώς φάση καταθλιπτική και ο σωματικός πόνος την κάνει να ηρεμεί και να ξεχνιέται.. Ουσιαστικά προσπαθει να ηρεμήσει από τα συνασθήματα και τις σκέψεις της εκίνη την ώρα και ο σωματικός πόνος είναι μια διέξοδος. Ούτε κι εγώ έχω καταλάβει απόλυτα αλλά θα θελα κάπως να της δώσω άλλους τρόπους να ηρεμεί εκτός από τον αυτοτραυματισμό. Αυτοκτονικές τάσεις είχε από παλιά για διάφορες απαισιόδοξες σκέψεις.. αλλά τώρα έχει γίνει πιο έντονο

Quote:

---

Originally Posted by DIMI50001

Περνάει γενικώς φάση καταθλιπτική και ο σωματικός πόνος την κάνει να ηρεμεί και να ξεχνιέται.. Ουσιαστικά προσπαθει να ηρεμήσει από τα συνασθήματα και τις σκέψεις της εκίνη την ώρα και ο σωματικός πόνος είναι μια διέξοδος. Ούτε κι εγώ έχω καταλάβει απόλυτα αλλά θα θελα κάπως να της δώσω άλλους τρόπους να ηρεμεί εκτός από τον αυτοτραυματισμό. Αυτοκτονικές τάσεις είχε από παλιά για διάφορες απαισιόδοξες σκέψεις.. αλλά τώρα έχει γίνει πιο έντονο

---

Γιατι δεν συμβουλευεται εναν ειδικο?

Όπως το είπες πρέπει να μάθει να ηρεμεί μόνη της εγώ όταν με πιάνουν αυτά πλακώνομαι στις μπύρες ευτυχώς θέλω δυο τρεις για να ζαλιστώ και μετά περνάει αλλά έχω αναπτύξει άμυνες σε αυτό το μαθαίνεις με τον καιρό γίνεται να μη δίνεις σημασία στο μυαλό σου

οταν λες θελει να κανει κακο στον εαυτο της τι ενοεις?αυτοκτονια?αυτοτραυ ματισμο? τι ακριβως?
προσπαθησε να της τονιζεις τα δυνατα τη χαρακτηριστικα ωστε να της ανεβαινει το ηθικο και να νιωθει λιγο καλυτερα.οι γονεις της ξερουν την κατασταση?νταξει ειναι και η ηλικια ευαισθητη..πολλα παιδια εχουμε περασει απο κει σε αυτην την ηλικια.
προσπαθησε να την ακους.προσπαθηστε να συζητησετε το γιατι νιωθει ασχημα οχι γατι θελει να κανει κακο στον εαυτο της.ειναι πολυ σημαντικο παντως που σε εχει διπλα της

κυρίως αυτοτραυματισμό. Αυτο προσπαθώ. Οι γονείς της δεν ξέρουν κάτι και δυστυχώς ακόμη και να μαθαιναν δεν θα το αντιμετώπιζαν καθόλου καλά. Και αυτός είναι κι ο λόγος που δεν μπορεί να πάει σε κάποιον ειδικό. Όχι πως θα το θελε κιόλας γιατί λέει πως θέλει να τα καταφέρει μόνη της. Ελπίζω όντως με τον καιρό να περάσει το δύσκολο κομμάτι της εφηβίας και να ηρεμήσει. Ευχαριστώ πολύ για τις απαντησεις:)

Πρώτα απ όλα η κοπελα αυτη σου είναι φίλη, φίλη με όλη την έννοια και σημασία της λέξης? Αν δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο σημαίνει πως πας να φορτωθείς τα προβλήματα κάποιου άλλου! Σ αυτη την περίπτωση φεύγεις!
Προφανώς η κοπέλα αυτη εχει γονείς, συγγενείς, φίλους, καθηγητες, ειδικούς κλπ στους οποιους θα πρεπει να απευθυνθει, διοτι εσυ πολύ πιθανόν να μην ξέρεις τι ακριβως ειναι το σωστο για να την βοηθήσεις, εκτος κι αν εισαι βέβαιη πως διαθετεις ωριμότητα και υψηλό πνευματικό υπόβαθρο και "ξερεις να βγάζεις το θεριο απ την τρυπα".
Εκτός κι αν αυτή η "άλλη" είσαι εσύ, οπότε το θέμα αλλάζει πλήρως.

Quote:

---

Originally Posted by DIMI50001

Λοιπόν..θα τα πω οσο γίνεται εν συντομία. Εχω μπλέξει με μια κοπέλα τους τελευταίους μήνες. Παρεπιπτόντως, ειμαι κι εγώ κοπέλα. Απο την αρχη που γνωριστήκαμε ταιριάξαμε πολύ και έχουμε φτασει τωρα να μαστε πολύ δεμένες μετά και από μια σχέση δύο μηνών. Έχουν παιχτει πολλά μεαξύ μας αλλά η κατάσταση τώρα έχει ως εξής. Είναι τρίτη λυκείου και δινει πανελλήνιες, οι γονείς της είναι μπαμπούλες με όλη τη (μεταφορική) σημασια της λέξης και περνάει μια φάση (εφηβικής θελω να πιστεύω) καταθλιψης. Τα πράγματα είναι λίγο μπερδεμένα μεταξύ μας και δεν είμαστε ξεκαθαρα μαζι γιατι δεν ειναι ετοιμη στη φαση που είναι για σχέση αλλά ουσιαστικά είμαι δίπλα της σ αυτό ποου περνάει. Δεν ξέρω όμως πως να τη βοηθήσω. Ας πούμε όταν την πιάνει κάποια κρίση τι μπορώ να κάνω για να την ηρεμήσω? Ή όταν θέλει να κάνει κακό στον εαυτό της τι μπορώ να της πω πέρα απο το να κάνει υπομονή και πως θα περάσει? Δεν μπορει να μου πει τι την πιάνει και τι σκέφτεται εκείνες τις ώρες. Το χω προσπαθησει να καταλάβω αλλά εχω δει οτι της κάνει περισσότερο καλό το να μην την πιέζω να μου πει γιατι είναι πάρα πολύ κλειστό άτομο. Θέλω πάρα πολύ να βρω τρόπο να την κάνω να ξεχνιέται η να το βλέπει πιο ήρεμα όταν την πιάνουν οι μαύρες της. Τι εμπειρίες ή ιδέες εχετε? Εσείς που είτε περνάτε κάτι παρόμοι είτε το έχετε περάσει.. τι θα θέλατε να σας έχει πει κάποιος όταν δεν ήσασταν καλά?

---

Εφηβεια ειναι,οταν πληρωνετε και οι 2 τους λογαριασμους σας και δουλευετε ενα 50ωρο τη βδομαδα,τοτε θα δειτε τι παει να πει καταθλιψη.

Τα ειμαι μπερδεμενος,δε ξερω τι εχω,δεν μπορω,δειχνουν οτι απλα τρωγομαστε με τα ρουχα μας.

ο αυτοτραυματισμος δεν ειναι αστειο πραγμα.αμα δε προσεξεις τι κανεις και πως το κανεις και με τι το κανεις μπορει να γινει πολυ επικυνδυνος.

η ψυχολογια εκεινη την ωρα κυριως ειναι στα πατωματα.το ατομο νιωθει μονο, απογοητευμενο, καταθλιψη, αβοηθητο και θελει με καποιο τροπο ειτε να ξεσπασει για αυτα που νιωθει, ειτε να αυτοτιμωρησει τον εαυρο του για κατι που πιστευει πως κανει λαθος ειτε να σταματησει για λιγο τον ψυχικο πονο μετατρεποντας τον σε σωματικο που ειναι πιο διαχειρισιμος.αλλα αυτο κραταει λιγο.οσο κραταει και ο πονος.

ειναι εθιστικος.γινεται συνηθεια να ξεσπας ετσι απο καποιο σημειο και μετα.μαθαινεις να αντιδρας με αυτον τον τροπο στην ασχημη ψυχολογικη κατασταση.

ενα μικρο κολπο που μπορεις να της πεις ειναι πως οταν θελει να αυτοτραυματιστει να βαλει στο σημειο που θελει να το κανει παγο μεχρι να πονεσει.μετα σου φευγει λιγο η ταση γιατι πονας.

οπως και να εχει δεν ειναι δικη σου δουλεια να την βγαλεις απο αυτην την κατασταση γιατι απλα δε μπορεις.χρειαζεται βοηθεια απο ειδικο. εμενα με ειχαν βοηθησει λιγο τα χαπια (αντικαταθλιπτικο και αντιψυχωτικο). αυτοτραυματιζομουν, ειχα αυτοκτονικες τασεις και ασχημη καταθλιψη τοτε.συνηθως αυτο ειναι χαρακτηριστικο της μεταιχμιακης διαταραχης προσωπικτητας αλλα γιατρος δεν ειμαι για να βγαλω και διαγνωση.

να της τονιζεις τα δυνατα της σημεια να παιρνει λιγο τα πανω της.να καταλαβει οτι ειναι δυνατη.δυνατα στοιχεια στο χαρακτηρα της.δυνατα στοιχεια στον τρπο που λειτουργει στην καθημεριντητα της.πες της μπραβο για αυτο που εκανες σημερα ας πουμε.μπραβο που ενω εισαι στα ασχημα συ προσπαθεις και διαβαζεις.τετοια πραγματα.να της ανεβαινει το ηθικο.

ioanni2 τελικά αυτό έκανα. Έφυγα. Δεν γινόταν γιατί δεν ήταν φιλικό το μεταξύ μας και δεν έβγαινε πουθενα γιατί δεν ήταν λύση να φορτωθώ τα προβλήματά της όπως λες... Όντως έχει και κάποιους καλούς φίλους να τη βοηθήσουν και μάλλον μπορούν να το κάνουν καλύτερα από μένα (αν τους αφήσει) γιατί είναι ξεκάθαρη η σχέση τους. Ελπίζω να ξεμπερδευτεί και να μου στείλει κάποια στιγμή αλλά νομίζω θα ναι οκ. Θα της άρει λίγους μήνες μάλλον αλλά θα ανακάμψει.
Αλαφροίσκιωτε. Ναι το ξέρω οτι είναι εφηβία. Και ναι στην εφηβία τρώγεσαι με τα ρούχα σου. Δεν είναι κάτι υποτιμιτικό, απλά συμβαίνει. Ας μην αρχίσουμε να κατηγοροποιούμε βαθμούς κατάθλιψης και να αξιολογούμε τη σημασία τους. Είναι δύσκολη η εφηβία για κάποιους. Και στο κάτω κάτω δεν σε υποχρεώνει κανείς να γράφεις σ αυτη τη κατηγορία θεμάτων αν την υποτιμάς τόσο πολύ την εφηβία. Αν τη θεωρείς εύκολη και αναξια σημασίας τότε το να το γράφεις δε θα βοηθήσει καθόλου τα παιδιά που λένε εδώ το πως νιώθουν. Το να υποτιμάς αυτό που περάει κάποιος δε τον βοηθάει καθόλου να το ξεπεράσει και ο στόχος αυτού του φορουμ είναι η στήριξη και όχι η κριτική.
Boo αυτό προσπαθούσα και ήταν καλύτερα όντως οταν πίστευε πως είναι δυνατή και έχει τον έλεγχο. Αυτό που είπες με τον πάγο είναι πολύ έξυπνο αλλά δε προλαβα να της το πω δυστυχώς γιατί κόψαμε. Αυτό φοβάμαι κι εγώ οτι μπορεί κατλάθος να κάνει μεγαλύτερο κακό απ ότι σκοπεύει με τον αυτοτραυματισμό. Συνειδητοποιώ όμως οτι δεν μπορώ να κάνω κάτι για τη κατάσταση από τη στιγμή που δεν είναι φιλικό το μεταξύ μας και αυτή δεν είναιι σε φάση να δεχτεί κάτι ερωτικό. Είναι σα να με διώχνει από μόνη της αφού και μόνο που ξέρει πως νιώθω γι αυτή πιέζεται και κλείνεται. Ελπίζω να μου ξαναστείλει όταν θα τα χει πιο ξεκαθαρισμένα και την κατάστασή της και το ματαξύ μας. Πιστεύω πως δε θα κάνει κάτι πολύ παρακινδυνευμένο γιατί έχει και πολύ διάβασμα και απασχολείται εκεί όποτε είναι ασχημα.

Πώς γνωριστήκατε με την κοπέλα;

Quote:

---

Originally Posted by DIMI50001

Αλαφροίσκιωτε. Ναι το ξέρω οτι είναι εφηβία. Και ναι στην εφηβία τρώγεσαι με τα ρούχα σου. Δεν είναι κάτι υποτιμιτικό, απλά συμβαίνει. Ας μην αρχίσουμε να κατηγοροποιούμε βαθμούς κατάθλιψης και να αξιολογούμε τη σημασία τους. Είναι δύσκολη η εφηβία για κάποιους. Και στο κάτω κάτω δεν σε υποχρεώνει κανείς να γράφεις σ αυτη τη κατηγορία θεμάτων αν την υποτιμάς τόσο πολύ την εφηβία. Αν τη θεωρείς εύκολη και αναξια σημασίας τότε το να το γράφεις δε θα βοηθήσει καθόλου τα παιδιά που λένε εδώ το πως νιώθουν. Το να υποτιμάς αυτό που περάει κάποιος δε τον βοηθάει καθόλου να το ξεπεράσει και ο στόχος αυτού του φορουμ είναι η στήριξη και όχι η κριτική.

---

Aπλως δεν εχω καταλαβει πιο ειναι το προβλημα της κοπελας τελικα.Τι προβληματα αντιμετωπιζει με τους γονεις της ας πουμε.

Kαι στην ηλικια μου υπαρχουν πολλοι που ολο τρωγονται και ειναι νταουν πιο πολυ απο ανωριμοτητα,για αυτο στο λεω.

Μακριά από τοξικούς ανθρώπους. Εκ των υστερων πάντα λέμε γιατί δεν έφυγα πιο νωρίς!