ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ

Λοιπον, εχω dvd απο κατι σειρες που μου αρεσουν οι οποιες εχουν ορχηστρικη μουσικη που συνοδευει τις σκηνες αναλογα με τη διαθεση της καθε μιας.Δηλ. μουσικα θεματα που δειχνουν χαρα, λυπη, ενταση, μυστηριο, αγωνια.Τα αγαπημενα μου ειναι αυτα που εχουν ενταση, οτι κατι κακο συμβαινει και τα δραματικα επισης.Βλεπω ξανα και ξανα τα dvd για να ακουω τα μουσικα αυτα θεματα.Μου δημιουργουν φαντασιωσεις.Ακουγοντας τα σκεφτομαι διαφορα με το νου και τη φαντασια μου, τα οποια ομως παντα εχουν να κανουν με μενα και τα δικα μου προσωπα.Οταν ακουω ενα θεμα με ενταση, σκεφτομαι κατι δυσαρεστο που μου εχει συμβει στο παρελθον ή σκεφτομαι κατι δυσαρεστο που μπορει να μου συμβει.Οταν ακουω ενα δραματικο θεμα σκεφτομαι καποιον να πεθαινει και ειναι καποιο δικο μου προσωπο, ας πουμε η γιαγια μου.Πλαθω δηλ. συνεχως ασχημα πραγματα στο μυαλο μου που δεν πρεπει και δε μου κανουν καλο.Αυτη η μουσικη μου εχει σφηνωσει στο κεφαλι.Τη σκεφτομαι παρα πολλες φορες και καμια φορα νομιζω οτι θελω να γινει κατι ασχημο για να μπορω να τη φερω πιο εντονα στο νου μου.
Θα ηθελα να τη βγαλω απο το μυαλο μου αλλα φαινεται δυσκολο.Μου αρεσει αλλα με επηρεαζει αρνητικα.Τι να κανω;

Stefane, κάθε φορά σου απαντάω με ενδιαφέρον και σοβαρότητα αλλά έφτασε η στιγμή που θα σε μαλώσω. Τι βλακείες είναι αυτές που τσαμπουνάς; Τα πιο φυσιολογικά πράγματα στον κόσμο, αυτά που νιώθουν και βιώνουν όλοι οι άνθρωποι του κόσμου εσύ θεωρείς ότι είναι πρόβλημα. Γιατί;
Καταλαβαίνω ότι είσαι ακόμα στη εφηβεία-μετεφηβεία που τότε αναλύουμε τα πάντα και προσπαθούμε να τα καταλάβουμε, αλλά αντί να δίνεις τις απαντήσεις μόνος σου, εσύ κάθεσαι και ρωτάς σε ένα φόρουμ για τα πιο απλά.
Ακούμε μουσική και ένας από τους λόγους είναι για να μας δημιουργηθούν συναισθήματα, να τα βιώσουμε έντονα, αυτό προσφέρουν οι τέχνες, για αυτό πάμε σε γκαλερί να δούμε πίνακες ζωγραφικής, αυτό λαμβάνουμε και από τα ποιήματα, μας αρέσουν οι δραματικές ταινίες και απολαμβάνουμε το κλάμα που μας προκαλούν, ή τον τρόμο (για τα θρίλερ) κλπ.
Ιδιαίτερα στην εφηβεία είναι ακόμα πιο έντονη αυτή η ανάγκη για αυτό όλοι οι έφηβοι σχεδόν του κόσμου έχουν ακουστικά στα αυτιά τους και πολλές φορές κοιμούνται με αυτά.
Το ότι φοβάσαι ότι θέλεις να γίνει κάτι άσχημο είναι πάλι φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού, είναι ο φόβος για τον εαυτό μας, όλα αυτά που κάνουν τους ανθρώπους να έχουν δεισιδαιμονίες, να είναι προληπτικοί, να φοβούνται π.χ. ότι επειδή είναι τώρα ευτυχισμένοι κάτι κακό θα τους συμβεί μετά.
Τι να κάνεις; Να κάτσεις να το απολαύσεις. Για να σου έχει σφηνώσει στο κεφάλι αυτή τη στιγμή, δείχνει ότι μάλλον έχεις ανάγκη να νιώσεις αυτά τα συναισθήματα που σου δημιουργεί. Αλλά κάτσε και ανέλυσε τους λόγους για τους οποίους σου αρέσει αυτή η μουσική τη δεδομένη στιγμή, να την απομυθοποιήσεις ώστε να προχωρήσεις και σε άλλα συναισθήματα, σε άλλες μουσικές.

aphelia: +10000
νομιζω πως τα πες ολα!

ρε συ stefane ελεος! κι εγω εχω παρατηρησει οτι υπεραναλυεις τα πιο φυσιολογικα πραματα! κι εγω αναλογα τι μουσικη ακουω κανω κι αναλογες σκεψεις, πχ αν ακουω μεταλ σκεφτομαι οτι πλακωνω καποιον στο ξυλο ή κανω κατι καταστροφικο! δεν υπαρχει γιατι το κανω... αυτη τη στιγμη αυτο ακουω, αυτα τα συναισθηματα μου δημιουργει, αρα αυτα σκεφτομαι!

Δηλ. οτι σκεφτομαι τη γιαγια μου να πεθαινει ή οτι σκεφτομαι να αποτυγχανω στις εξετασεις ειναι καλα και λογικα;
Επισης συνεχεια με φανταζομαι να παιζω σε θεατρικη παρασταση, ταινια ή σειρα εξαιτιας αυτης της μουσικης, κατι που ουτε ερασιτεχνικα μπορω να το κανω, επειδη λειπει και ο χωρος, και τα ατομα και γενικα τα παντα, αλλα ουτε και θελω να γινω ηθοποιος.Φανταζομαι πραγματα μη υλοποιησιμα και γινομαι ενας ανοητος ονειροπολος και ετσι αποκοπτομαι απο την πραγματικοτητα και οσα μπορω να κανω και δεν κανω.
Γιατι υποτιματε το προβλημα μου;

Γιατί δεν είναι πρόβλημα, αυτό κάνουν οι άνθρωποι όταν ακούνε μουσική και θέλουν να αναπαράγουν συναισθήματα, αρχίζουν και φαντάζονται πράγματα. Εγώ σε ορχηστρικά γρήγορα κομμάτια φαντάζομαι ότι είμαι χορεύτρια στον πάγο (ειδικά στο bolero), ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια είναι το \"Ιστορία μου (αμαρτία μου)\" της Σακελαρίου και ενώ ποτέ δεν είχα παράλληλη σχέση (και ούτε θα ήθελα) φαντάζομαι ότι είμαι σε τέτοια κατά τη διάρκεια του τραγουδιού. Δεν το συζητάω ότι κατά καιρούς φτιάχνω σενάρια ότι παίζω σε παραστάσεις, ταινίες ολόκληρες στο μυαλό μου. Ε, καμιά φορά με πιάνει και μανία με ένα κομμάτι να το ακούω συνέχεια (έχει τύχει κομμάτι να το έχω στο repeat για ένα ολόκληρο μήνα, μιλάμε για 10 ώρες την ημέρα), κάθομαι και βιώνω το συναίσθημα αυτό όσο θέλω και κάποια στιγμή το βαριέμαι και σταματάω.
Αυτό που φαίνεται περίεργο είναι γιατί να το θεωρείς εσύ πρόβλημα;

ΝΑΙ στεφανε ολα ειναι φυσιολογικα που σκεφτεσαι! μα η φαντασια αυτο ειναι, το να σκεφτομαστε απο πιθανα, εως τα πιο απιθανα σεναρια με το μυαλο μας! τι φαντασια θα ηταν αλλιως? η φαντασια μπορει να ειναι απο παραδεισενια εως αρρωστημενη, αλλιως τη φαντασια θα ηταν αν ειχε ορια? το θεμα δεν ειναι τι φανταζεσαι, αλλα το τι κανεις! οι πραξεις ειναι που καθοριζουν τον ανθρωπο, οχι οι σκεψεις του!

Στέφανε νομίζω θα έπρεπε να χαίρεσαι που νιώθεις συναισθήματα,που πλάθεις εικόνες με το μυαλό σου,που έχεις φαντασία γενικά.Πιστεύω ότι είναι καλό αυτό.Ακόμα και τα αρνητικά συναισθήματα μέσα στη ζωή είναι κι αυτά.Και η μουσική γι\'αυτό υπάρχει,για να μας βγάζει συναισθήματα.Αλλιώς τι νόημα θα είχε να ακούγαμε τραγούδια και να μην νιώθαμε τίποτα.
Μην ψάχνεις να βρεις προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν.

Δεν ξερω αν γινεσαι υπερβολικος Στεφανε...παντως υπηρχε μια εποχη που με ποναγε πολυ εντονα οποιαδηποτε μουσικη...δεν ημουν και στα καλυτερα μου....ειχα πολλα σοβαρα προβληματα...και οτιδηποτε ακουγα απο μουσικη με ψυχοπλακωνε.
Ενταξει μερικες φορες ειναι φυσιολογικο φανταζομαι οπως μετα απο μια μεγαλη ερωτικη απογοητευση...αλλα αν γινεται συνεχεια?
Εχεις αλλα σοβαρα προβληματα? Γιατι πιστευεις οτι σε ποναει υπερβολικα η μουσικη?
Παντως μην περιμενεις και την πληρη αναισθησια...η μουσικη ειναι για να δημιουργει συναισθηματα οπως λενε και οι αλλοι.

Κeep, δε νομίζω ότι εννοούσε αυτό ο Stefanos. Άλλο να σε πονάει η μουσική μέχρι σημείο που δεν αντέχεις να την ακούς και άλλο να έχεις πρόβλημα επειδή σου προκαλεί διάφορες φαντασιώσεις.

keep αυτό που λες το παθαίνω πολύ συχνά.Δηλαδή με πιάνει μεγάλη στεναχώρια και ψυχοπλάκωμα όταν ακούω μουσική.Συνήθως και κλάμα.Χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένος λόγος π.χ να μου θυμίζουν κάτι κλπ.Δεν νομίζω βέβαια ότι φταίνε τα τραγούδια γι\'αυτό.Απλώς είναι τόσο χάλια η ψυχολογία μου που δεν αντέχω να ακούσω τίποτα.Ούτε καν τα χαρούμενα τραγούδια.