Καλησπέρα
Πρώτη φορά που μιλάω για το πρόβλημα μου Αλλά νομίζω ότι χρειάζομαι να μιλήσω κάπου. Είμαι με το αγόρι μου 3 Χρόνια. Ειμαστε και οι δύο σίγουροι ότι έχουμε βρει τον άνθρωπο μας και μένουμε μαζί τα τελευταία 2 χρόνια. Από την αρχή που αποφασίσαμε να μείνουμε μαζί συμφωνήσαμε ότι θα φιλοξενούμε τους γονείς του όταν θα έρχονται από το χωριό. Το θέμα μου είναι πως το φανταζόμουν λίγο διαφορετικά.
Αρχικά όσες φορές έχουν έρθει μας το λένε τελευταία στιγμή και ποτέ δεν ξέρουμε πόσο θα κάτσουν. Και εγώ και ο σύντροφός μου εργαζόμαστε τουλάχιστον 10 ώρες την ημέρα οποτε οι ώρες που βρισκόμαστε σπίτι είναι ελάχιστες. Οπότε δεν μπορώ να έχω τον έλεγχο του σπιτιού μου. Εκτός αυτού έχω μόνιμα έλεγχο για το που θα πάω.με ποιον μιλάω.τι θα φάω για τα πάντα. Κάτι που δεν είχα ούτε από τους γονείς μου σε τέτοιο βαθμό. Δεν έχω χώρο μες στο σπίτι μου να χαλαρώσω όταν γυρίζω. Έχω κουραστεί παρα πολυ απο αυτο. Αρχίζω να νευριάζω στον σύντροφό μου και χαλάω τη σχέση μας. Τον στεναχωρώ Αλλά κάθε φορά που έρχονται μου είναι και πιο δύσκολη. Δε θέλω να τον χασω Αλλά δεν αντέχω να ζω έτσι. Τι να κανω;