Printable View
Τωρα που να το βαλω αυτο...το εβαλα τελικα στα γενικα.
Υποφερει καποιος αλλος απο προσωπαγνωσια σε αρκετα ανεπτυγμενο σταδιο...δεν εννοω του στυλ ειμαι σε ενα παρτυ βλεπω 10 καινουργια προσωπα και δεν συγκρατω μερικα.
Εχω αρκετα εντονο το φαινομενο...κυριως με γυναικεια προσωπα...και με τα αντρικα αλλα με τα γυναικεια ειναι δραμα...με δυσκολευει πολυ στην καθημερινοτητα μου.
Δεν ξερω γιατι κανω αυτο το ποστ απλως θα ηθελα να το πω καπου.
Αν το ψαξετε στο internet θα δειτε δραματικες περιπτωσεις...οχι δεν ειναι τοσο εντονο...αλλα αρκετα εντονο ωστε να εχεις διδαξει σε μια αιθουσα γυρω στις 30 ωρες και απο τα 28 ατομα να θυμασαι ολα και ολα κανα δυο-τρια προσωπα...και δεν μιλαμε να εχει περασει μεγαλο χρονικο διαστημα απο την στιγμη που τελειωσε η διδασκαλια.
KAI EΓΩ ΤΟ ΕΙΧΑ ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. ΔΥΣΚΟΛΑ ΣΥΓΚΡΑΤΩ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΕΣ. ΕΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΛΕΝΕ. ΟΜΩΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΩ ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ. ΙΣΩΣ ΑΠΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΟΣΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΑ
Ναι παιζει αυτο...αλλα στην τελικη περισσοτερο με ενδιαφερουν οι ωραιες γυναικες παρα οι αντρες:PQuote:
ΙΣΩΣ ΑΠΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΟΣΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΑ
Νομιζω οτι ειναι κατι παραπανω απο αυτο....μπορει να κανω και λαθος και να εχω απλως τεμπελικο μυαλο ή να μη με ενδιαφερει η φυσιογνωμια κανενος...ξερω γω.Ισως να μη ζοριζω αρκετα το μυαλο μου ωστε να κρατησει την συγκεκριμενη εικονα.
Χμ, δε νομίζω ότι έχω προσωπαγνωσία αλλά από την άλλη δεν είμαι και καθόλου παρατηρητική. Είμαι σίγουρη ότι μπορεί να έχω δει δίπλα μου ανθρώπους με τους οποίους πήγαινα π.χ. φροντιστήριο και να μη τους αναγνωρίσω. Κάποιες φορές μπορεί να μου θυμίζουν κάτι και τότε σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ, αρχίζω τις ερωτήσεις μέχρι να βρω από που τον ξέρω τον άλλο. Από την άλλη δεν έχω παρατηρήσει να θυμούνται και οι άλλοι τόσο καλά εμένα.
Σκέφτομαι ότι αν γίνει ποτέ μπροστά μου ένα έγκλημα δε θα θυμάμαι να περιγράψω μετά τον εγκληματία και δε θα ήμουν καθόλου σίγουρη στην αναγνώριση. Μπορώ όμως να κάνω το αντίθετο, να βρω κάποιον μέσα στο πλήθος σε λιγότερο χρόνο από τους άλλους.
Είναι τόσο πρόβλημα για σένα keep; Δε θυμάσαι καθόλου ότι κάπου έχεις γνωρίσει ένα άτομο ή τουλάχιστον σου φαίνεται κάπως γνώριμο;
Ζω σε μια μικρη πολη και πεφτεις πανω στα ιδια ατομα καθε μερα.Τωρα να δωσω ενα παραδειγμα τους στενους συνεργατες μου μιας και τους βλεπω συχνα τους γνωριζω...αλλα αλλους συνεργατες πχ που τους βλεπω μια στις τοσες δεν μπορω να κρατησω τις φυσιογνωμιες τους...μπορει να τρακαρω πανω τους...που τρακαρω και να μην τους πω ενα γεια...γιατι δεν τους θυμαμαι.
Ολοι οι αλλοι τους θυμουνται.
Ναι σιγουρα εχω και εγω ικανοτητες που δεν εχουν οι αλλοι και αυτοι εχουν ικανοτητες που δεν εχω εγω...αλλα αυτο το μειονεκτημα ειναι σε βαθμο δυσλειτουγιας σε εμενα.
Μερικες φορες ναι μου φαινεται γνωριμο...και πολλες φορες δεν μιλαω γιατι λεω ασε μην κανω κανα λαθος...ισως να παιζει και η αυτοπεποιθηση λιγο...ισως και η κοινωνικη ανασφαλεια...αλλα νομιζω οτι ειναι κατι παραπανω.
Αν ειναι σημαντικο το προβλημα...ναι ειναι γιατι θελω κοινωνικες σχεσεις...ακομα και αυτες που δεν θεωρουνται τοσο στενες και δεν μου αρεσει να παρεξηγιεμαι με τους ανθρωπους.
Αν μη τι αλλο θελω να θυμαμαι ως ενα βαθμο πχ τους μαθητες μου...δεν ειμαι κανας αγριανθρωπος και δεν τους μιλαω...απλως δεν τους θυμαμαι.
Τωρα να μου πεις δεν παιζει τοσο ρολο η γνωμη των αλλων και να μην δινω τοση σημασια...αλλα παντως ειναι δυσλειτουργια.
Δεν νομιζω να υπαρχει λυση απλως ηθελα να ξαλαφρωσω λιγο.
Ε, άρχισε κι εσύ να χαιρετάς τους άλλους αν σου φαίνονται γνώριμοι ακόμα κι αν δεν είσαι σίγουρος. Δε σου κάνω πλάκα. Ένας άνθρωπος που χαιρετά εγκάρδια τους άλλους ακόμα κι αν τους γνωρίζει ελάχιστα γίνεται συμπαθητικός σε όλους. Θυμάμαι ένα αγόρι μου που το έκανε αυτό και γνώριζε τους πάντες. Με πείραξε πολύ μια φορά που τον αναγνώρισε κάποιος που του τον είχα γνωρίσει εγώ κι εμένα δε με αναγνώρισε. Ξέρεις γιατί έγινε αυτό; Ήταν μεθυσμένος και είχαμε να τον δούμε καιρό, τον φίλο μου τον είχε δει 5 φορές αλλά τον είχε συνδέσει με ένα τεράστιο χαμόγελο και έναν εγκάρδιο χαιρετισμό, δε νομίζω ότι θυμόταν καν που τον είχε ξαναδεί.
Εγώ πάλι δε χαιρέταγα ποτέ κανέναν και ξεμπέρδευα. Τότε ήταν μέσα στις συνήθειες των νέων της πόλης μου να μη χαιρετάνε κανέναν αν δε τους χαιρετίσει πρώτα αυτός και στο τέλος δε χαιρέταγε κανένας ακόμα κι αν το προηγούμενο βράδυ διασκεδάζαμε μαζί στην ίδια παρέα.
Εεεε ναι αλλα οταν χαιρετας καποιον και σε κοιταει με εκδηλη την απορια στα ματια δεν ειναι οτι καλυτερο...ασε που το γνωριμος ειναι μονο για μερικους τους περισσοτερους δεν τους θυμαμαι καθολου:P
Προσφατα ταξιδεψα με μια κοπελια γνωστη που την περασα για μια αλλη γνωστη...με την οποια λεω μονο ενα γεια...χαιρετηθηκαμε συνταξιδεψαμε χωρις κουβεντα...καταλαβαινω οτι εκανα γκαφα οταν μαθαινω οτι στο λεωφορειο ηταν η ταδε...παω να της μιλησω σημερα και δεν μου μιλαγε καθολου.
Αφορμη ηταν αυτο το γεγονος + μια κοινωνικη εκδηλωση που ολοι ξερουν τους παντες και εγω δεν ξερω κανενα γιατι δεν τους θυμαμαι απο την προηγουμενη παρομοια εκδηλωση.
C\'est la vie θα την λυσω την παρεξηγηση αυτη...αλλα ποσες αλλες παρεξηγησεις δημιουργουνται και δεν της περνω καν χαμπαρι...αν κρινω απο τον τροπο που ειναι ολοι κουμπομενοι απεναντι μου (αυτοι που επρεπε να θυμαμαι αλλα δεν θυμαμαι) μαλλον πολλες.
Και φυσικα δεν εννοω οτι για αυτον τον λογο ειναι κουμπωμενοι απεναντι μου αλλα για την ολη προσωπικοτητα μου...ειμαι μαλλον περιεργος με τροπο που δεν μπορω να προσδιορισω...και φυσικα δεν φταινε ποτε οι αλλοι οταν ειναι πολλοι γιατι ή ο γυαλος ειναι στραβα ή εμεις στραβα αρμενιζουμε....τεσπα δεν ξερω με επιασε μια γενικη λογοδιαροια:P
ή εχω μια ψευδαισθηση και ζω μεσα σε αυτην?
Μπα οχι ειναι οντως κουμπωμενοι οσοι δεν με ξερουν καλα.
Απο την αλλη αφου ειμαστε αγνωστοι σαφως θα ειναι κουμπωμενοι απεναντι μου...καποιος ας σταματησει αυτον τον μονολογο:P...τι με επιασε.
Φευγωωωωωωω παω να ξελαμπικαρω λιγο εξω να πιω κανα καφε.
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΠΑΜ. ΤΟΣΟ ΕΝΤΟΝΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΕΧΩ . ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΞΗΓΗΘΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΑΤΟΜΟ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΔΕΙ ΚΑΝΑ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΑΝ ΤΟ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ
Στις σκεψεις που κατεθεσα χαιρομαι που καταφερα και ορισα κατι.Quote:
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΠΑΜ.
δεν ξερω γιατι μπορει να σου συμβαινει αυτο, αλλα το γεγονος οτι το παθαινεις κυριως η περισσοτερο με γυναικες, κατι μου \"κανει\"...
για καποιο λογο το συσχετιζω με αυτο που μου συμβαινει εμνα πολλες φορες στον δρομο η σε μεγαλους χωρους με πολλα αγνωστα ατομα, οπου, ειτε γιατι βιαζμαι και δεν με αφορουν οι αλλοι, ειτε γιατι νοιωθω αβολα-αμηχανα- συνεσταλμενα (ισως) κραταω τους αλλους μακρια απο μενα, οντας τοσο κοντα στην πραγματικοτητα, βλεποντας τους περιπου σαν εμποδια κι οχι σαν προσωπα.....
αν καταλαβαινεις τι εννοω, αντιολαμβανομαι το περιγραμμα τους για να μη πεφτω και πανω τους :) αλλα δεν ασχολουμαι με συγκεκριμενα χαρακτηριστικα τους ωστε να θυμαμαι προσωπα.....
αυτος ειναι ενας τροπος να τους κραταω \"εξω \" απο μενα, μιασς και δεν διαλεξα να τους συναναστραφω αλλα αναγκαστηκα....
μηπως κανεις κατι αντιστοιχο απο καποια ...κοινωνικη ανασφαλια (η συστολη προς τις γυναικες)για παραδειγμα, που σου προκαλει η κατασταση σου ?
σαν μια καλη λυση παντως, σκεφτομουν κι εγω αυτο που σου προτεινε καποια κοπελα παραπανω...
μπορεις να εισαι πιο φιλικος και προσχαρος με περισσοτερα ατομα, ακομα και αγνωστα, χαμογελωντας τους και λεγοντας μια εγκαρδια καλησπερα..
κανεις δεν προκειται να σε παρεξηγησει γι αυτο, απλα θα σε θεωρουν ενα καλοπροαιρετο κι ανοιχτοκαρδο ανθρωπο...