Ειμαι εγκυος και θελω να χωρισω!!!!

Καλησπερα,ειμαι 32 ετων,εγκυος 3 μηνων και δεν την παλευω καθολου.Με τον 37 ετων μπαμπα του παιδιου(και τον λεω ετσι γιατι δεν ειμαστε παντρεμενοι)ειμαστε μαζι μονο 5 μηνες.Η εγκυμοσυνη λοιπον "ετυχε" δεν το ηθελατ,εγω τουλαχιστον.. Αυτους τους μηνες περνουσαμε πολυ καλα μαζι,οπως γινεται σε καθε αρχη της σχεσης φυσικα. Εκεινος στους δυο μηνες της σχεσης μου ειπε οτι μ'αγαπαει και οτι φανταζεται τη ζωη του μαζι μου.Εγω εκεινη τη στιγμη ενιωθα οτι πνιγομαι και του απαντησα οτι δεν νιωθω το ιδιο,οτι δεν μπορω να του πω οτι προλαβα να τον αγαπησω σε αυτο το διαστημα και οτι αυτο που ξερω ειναι οτι ειμαι καλα μαζι του.Δεν του αρεσε και πολυ η απαντηση,αλλα το δεχτηκε. Με λιγα λογια συνειδητοποιω οτι δεν τον ερωτευτηκα ποτε,απλα με βοηθησε να ξεπερασω μια παλια κατασταση 5 χρονων.
Και τωρα ειμαστε στη φαση που περιμενουμε μωρο,εκεινος χαρουμενος και αισιοδοξος οτι ολα θα φτιαξουν και εγω τελειως απογοητευμενη.Του δειχνω καθημερινα οτι δεν ειμαι και δεν περναω καλα. Νομιζω οτι θελω να χωρισω,αλλα μαλλον θα κανω υπομονη μεχρι νε γεννηθει το μωρο μου. Πηγα σε ψυχολογο και με συμβουλεψε να κανω την προσπαθεια να μεινουμε μαζι,να το εξαντλησω και αυτο,να δουμε αν κανουμε μαζι,αν μας βγαινει η συγκατοικηση και βλεπουμε μετα. Κατα τα αλλα δεν με βοηθησε σε τιποτα αλλο. Νιωθω οτι ειμαι σε μια κατασταση καταδικασμενη πριν ακομα ερθει στον κοσμο το μωρο μου.Δεν ειμαι χαρουμενη,δεν ευχαριστιεμαι την εγκυμοσυνη μου και δεν νομιζω να φτιαξει αργοτερα.

πως ετυχε η εγκυμοσυνη κι οταν εμεινες εγκυος, τι σκεφτοσουν να κανεις?

Μονο δυο φορες δεν ειχαμε παρει προφυλαξεις και ηταν αρκετες απο οτι φανηκε..τραβηχτηκε αλλα και εγω δεν ειχα βαλει στο μυαλο μου οτι θα μπορουσα να μεινω εγκυος τοσο ευκολα.και το λεω αυτο γιατι με τον πρωην μου 5 χρονια δεν χρησιμοποιουσαμε ποτε προφυλαξεις και δεν ειχε συμβει ποτε κατι τετοιο. Το ξερω λαθος μου που το σκεφτηκα ετσι. Οταν διαπιστωσα οτι ειμαι εγκυος δεν σκεφτηκα να κανω εκτρωση αν εννοεις αυτο.

κανε το μωρακι σου...κ βλεπεις αργοτερα για την σχεση...το μωρακι σου δεν εχει καμια σχεση με τον ερωτα..ναι θα ηταν το ιδανικο σεναριο να ειχες κ τον ερωτα..ομως αυτη τη στιγμη προεχεις εσυ κ το μωρακι κ κανεις αλλος..
κ τι εγινε δλδ αν χωρισεις μετα??? ουτε η πρωτη ουτε η τελευταια...σε λιγο καιρο οταν κρατησεις το μωρακι σου στα χερια σου θα φας τετοιο ερωτα με αυτο που χεστηκες κ για σενα κ για εκεινον..
αργοτερα μπορεις να διαλεξεις μια συμβατικη ζωη μαζι του για το μωρακι ή να μεινεις μονη σου με το μωρακι κ να συμμετεχει κ αυτος ...δεν ειναι απαραιτητο να εισαι ερωτευμενη για να κανεις ενα μωρακι..
επικεντρωσου σε αυτο το το πλασματακι...κ ασε ολα τα αλλα κατα μερος, για αργοτερα..ετσι θα λες μεσα σου για να παιρνεις ανακουφιση.
κ επισης πολλα ζευγαρια που ηταν κ πολυ ερωτευμενοι μολις γεννησαν εξαφανιστκε ο ερωτας...οκ...
συμβαινουν αυτα.
δεν ειναι απαραιτητη προυποθεση να εισαι φουλ καψουρ για να κανεις ενα παιδακι.αφου ετυχε μπες στον χορο κ χορεψε.
εκτος κ αν σου σπαει τα νευρα ο τυπος...αν σου σπαει τα νευρα κ δεν τον μπορεις καθολου...τοτε μεινε μονη σου απο τωρα...τι να κανεις?
εχω παντως φιλη που εμεινε εγκυος κ δεν τον ηθελε τον τυπο...κ τελικα κρατησε το μωρο.ειναι μαζι μενουν μαζι αλλα κοιμουνται σε ξεχωριστα δωματια, για να μεγαλωσουν το παιδι τους..
η κοπελα ειναι πολυ ευτυχισμενη με τον γιο της κ τον καμαρωνει...κ που ξερεις ισως αργοτερα καποιος αλλος αντρας παρει θεση στην καρδια σου..νεα κοπελα εισαι.
+ κ μην αποκλειεις να σου τα σκασει αργοτερα ο τυπος...εχω ακουσει κ το αλλο, γυναικες που δεν ηταν ερωτευμενες στην αρχη κ μετα απο κανα χρονο κοβαν φλεβα για τον αντρα..
κατσε τωρα κ κανε οσα πρεπει να κανεις..προσεχε τον εαυτο σου..πηγαινε στον ψυχολογο κ γεννα με το καλο το μπουμπουκακι σου.
ηρεμησε...δεν υπαρχει λογος αγχους..οκ?

Quote:

---

Originally Posted by evridiki

Μονο δυο φορες δεν ειχαμε παρει προφυλαξεις και ηταν αρκετες απο οτι φανηκε..τραβηχτηκε αλλα και εγω δεν ειχα βαλει στο μυαλο μου οτι θα μπορουσα να μεινω εγκυος τοσο ευκολα.και το λεω αυτο γιατι με τον πρωην μου 5 χρονια δεν χρησιμοποιουσαμε ποτε προφυλαξεις και δεν ειχε συμβει ποτε κατι τετοιο. Το ξερω λαθος μου που το σκεφτηκα ετσι. Οταν διαπιστωσα οτι ειμαι εγκυος δεν σκεφτηκα να κανω εκτρωση αν εννοεις αυτο.

---

οχι, δεν σκεφτηκα την εκτρωση.σκεφτηκα οτι αν ειχες υψηλου κινδυνου επαφη και δεν εσπασε το προφυλακτικο χωρις να το δεις (για παραδειγμα), μπορουσες να παρεις το χαπι της επομενης μερας. το οτι δεν το πηρες μηπως κρυβει μια ενδομυχη επιθυμια για παιδι? δεν ξερω..

αφου δεν τον θελεις, μην προχωρησεις μαζι του. γιατι τοση πιεση?

anxious4ever ακριβως ετσι τα εχω στο πισω μερος του μυαλου μου,αλλα ολα αυτα τα "αν" και τα "γιατι" υπερισχυουν δυστυχως και με κανουν κουρελι. Για την ψυχικη μου ηρεμια ομως,καλο ειναι να τα αφησω πισω ολα αυτα οπως λες!! Εχεις απολυτο δικιο και το μηνυμα σου με ανακουφιζει πραγματικα γιατι ξερω οτι ετσι ειναι,απλα πρεπει να το παρω αποφαση να το βλεπω και εγω ΜΟΝΟ ετσι και να μην αγχωνομαι για τα υπολοιπα..

ερωτηση: τι ειναι αυτο που σε ξενερωνει τοσο πολυ σε αυτον τον ανθρωπο ? δηλαδη γιατι πιστευεις οτι δε θα ευτυχύσεις μαζι του ?

maritsa μολις εμαθα οτι ειμαι εγκυος μου γυρισαν τουμπα ολα τα συναισθηματα που ειχα,που νομιζα οτι ειχα μαλλον,γιατι τωρα δεν νιωθω τιποτα..με εκνευριζουν οι κινησεις του,δεν μου αρεσει εμφανισιακα,δεν μου αρεσει τιποτα.ειναι καθαρα δικο μου το θεμα ομως,γιατι εκεινος ειναι πολυ καλος απεναντι μου και κανει υπομονη..αλλα εμενα κ αυτη η πολυ καλοσυνη μου τη δινει...

Quote:

---

Originally Posted by evridiki

maritsa μολις εμαθα οτι ειμαι εγκυος μου γυρισαν τουμπα ολα τα συναισθηματα που ειχα,που νομιζα οτι ειχα μαλλον,γιατι τωρα δεν νιωθω τιποτα..με εκνευριζουν οι κινησεις του,δεν μου αρεσει εμφανισιακα,δεν μου αρεσει τιποτα.ειναι καθαρα δικο μου το θεμα ομως,γιατι εκεινος ειναι πολυ καλος απεναντι μου και κανει υπομονη..αλλα εμενα κ αυτη η πολυ καλοσυνη μου τη δινει...

---

ωχ...τωρα εισαι σε μια φαση που σε νευριαζουν τα παντα παιζουν ρολο φυσικα και οι ορμόνες που ειναι στο θεο τωρα.... αχ κοριτσι μου πολυ δυσκολη η φαση σου! οι γονεις σου τι σου λενε ....? κοιτα υπαρχει πιστευω η περιπτωση να ηρεμησεις μαζι του κ να τον αποδεχτεις γιατι στην τελικη η ομορφη ζωη ειναι η ηρεμη ζωη... δηλαδη τωρα στη δινουν ολα αλλα δε ξερω θα εισαι πιστευεις πιο ευτυχισμενη μονη σου? μετα ειναι κ το αλλο οτι πιο δυσκολα θα κανει καποιος σχεση μζι σου με ενα παιδι...απο την αλλη δε θελω να σου πω να συμβιβαζεσαι σε κατι που δεν αντεχεις..!

Quote:

---

Originally Posted by evridiki

maritsa μολις εμαθα οτι ειμαι εγκυος μου γυρισαν τουμπα ολα τα συναισθηματα που ειχα,που νομιζα οτι ειχα μαλλον,γιατι τωρα δεν νιωθω τιποτα..με εκνευριζουν οι κινησεις του,δεν μου αρεσει εμφανισιακα,δεν μου αρεσει τιποτα.ειναι καθαρα δικο μου το θεμα ομως,γιατι εκεινος ειναι πολυ καλος απεναντι μου και κανει υπομονη..αλλα εμενα κ αυτη η πολυ καλοσυνη μου τη δινει...

---

τοσα ζευγαρια χωριζουν ενω ξεκινησαν με τρελλο αμοιβαιο ερωτα και πληρη αποδοχη.
γιατι σου φαινεται τοσο περιεργο να μην σου αρεσει ενας ανθρωπος που εξαρχης δεν σε ενθουσιασε και δεν ερωτευτηκες καν, ποσο μαλλον που και η εγκυμοσυνη ετυχε, δεν ηταν καν επιλογη σας?
αναμενομενο ειναι! δεν ερωτευομαστε με το ζορι! τι δεν καταλαβαινω? και γιατι απορεις με αυτο που συμβαινει?
μην κανεις κατι μαζι του αφου δεν τον θελεις. ποιος ειπε το αντιθετο και αγχωνεσαι ετσι?

κοριτσι μου οι ορμονες παιζουν καθοριστικο ρολο για το τι νιωθεις για τον συτνροφο σου..
υπαρχει περιπτωση μετα το πρωτο τριμηνο να νιωσεις πολυ τρυφερα μαζι του.
ετσι ειναι η φυση....
κ μη ξεχνας το οτι θα γινεις μανα δεν εχει καμια σχεση με το τι νιωθεις για εναν αντρα οκ?
ειπαμε...αργοτερα το βλεπεις..αν δεις οτι δεν τον θελεις...τελος κ καποια σιτγμη ισως ερθει καποιος αλλος στην ζωη σου που θα σε κανει να νιωθεις πληρης!!
πολλες εγκυες στην αρχη της εγκυμοσυνης νιωθουν ενα μπερδεμα με τον αντρα τους.
το εχω περασει κ εγω οταν εμεινα εγκυος....ενω τον λατρευα πριν..με το που εμεινα εγκυος παγωσα..ενιωθα ενα τιποτα για εκεινον.το ειπα στον γιατρο μου κ μου ειπε οτι ειναι λογω των ορμονων...παθαινεις κ εαν σοκ οταν δεν περιμενεις να κανεις παιδι κ ξαφνικα βλεπεις ενα θετικο τεστ..χαλαρωσε κ κανε γιογκα για εγκυους εν αναγκη..
αναπνοες για να αποφορτιζεσαι.φροντισε εσενα κ το μικρουλι σου!!

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

κοριτσι μου οι ορμονες παιζουν καθοριστικο ρολο για το τι νιωθεις για τον συτνροφο σου..
υπαρχει περιπτωση μετα το πρωτο τριμηνο να νιωσεις πολυ τρυφερα μαζι του.
ετσι ειναι η φυση....

---

ποιες ορμονες μπρε κι εσυ?
αφου δεν τον γουσταρε απ την αρχη, δεν το επαθε με την εγκυμοσυνη.

εχεις δικιο μετα το σκεφτηκα...απο την αρχη ηταν καπως ναι...ε οκ...τοτε δεν ειναι απο τις ορμονες..οπως κ να χει, τωρα πρεπει να επικεντρωθει σε κεινην κ το μωρακι.

maritsa η ευτυχια ειναι υποκειμενικη..μερικες φορες καλυτερα μονοι μας παρα με καποιον που δεν θελουμε.κ οσον αφορα για το αν θα με θελει καποιος με ενα παιδι,αυτο ειναι δικο του προβλημα κ προφανως αν σκεφτεται ετσι δεν αξιζει να ειναι μαζι μου..κ δεν τον θελω στη ζωη μου..

ξερεις ποσες φιλες εχω χωρισμενες με παιδια κ 2 μαλιστα κ εχουν βρει τον ερωτα της ζωης τους κατοπιν??
ελα παναγια μου! τι σχεση εχει το παιδι ρε παιδια...αν ενας αντρας ερωτευθει χεστηκε αν η γυναικα εχει παιδι..
ισα ισα εχω φιλυος που γουσταρουν γυναικες που εχουν παιδι...τις θαυμαζουν που μπορεσαν κ τα καταφεραν μονες τους στην ανατροφη ενος παιδιου..
τωρα αν υπαρξει καποιος κολλημενος...επειδη εσυ θα εχεις παιδι..οκ...τα κουβαδακια του κ σε αλλη παραλια.