Την βοηθεια σας (Επειγων)

Καλησπερα σε ολους θα ηθελα την ΒΟΗΘΕΙΑ σας,εχω προβλημα με την κοπελα μου,ειμαστε 7 χρονια μαζι και την αγαπαω σαν τρελος,απο την πρωτη στιγμη που την ειδα.Πριν 3 μηνες τις ειπαν απο την δουλεια της οτι επρεπε να φυγει στο εξωτερικο για σεμιναρειο που θα διαρκουσε 3 μηνες,για καποιους λογους γυρησε στον 1 1/2 μηνα εντελος αλλαγμενη ψυχολογικα και χωρις να μπορω να την καταλαβω(καθολου).Η σχεση μας ολα αυτα τα χρονια ηταν παρα πολυ καλη,χωρις κανενα προβλημα,και λεγαμε οτι οταν γυρησει απ το εξωτερικο θα αραβωνιαζομασταν για να μεινουμε μαζι.Οταν γυρησε πριν εναν μηνα μου ειπε οτι θελει χρονο,οτι η σχεση μας την πνηγει,οτι δεν θελει οικογενεια και γενικα τιποτα απο αυτα που λεγαμε τοσα χρονια.Της εδωσα χρονο αλλα καποια στιγμη τα νευρα μου εσπασαν δεν μπορουσα πλεον να (χονεψω) οτι ο ανθρωπος που ζουσα τοσα χρονια μαζι του με πουλουσε τοσο φτηνα και εσκασα,της ειπα να χωρισουμε και εκοινη εβαλε τα κλαματα,δεν ηθελε με τιποτα να χωρισουμε.Για καποιο λογο γυναικολογικο πηγε στον γυναικολογο της και της εδωσε ορμονες και της ειπε οτι μαλλον εχει καταθλιψη.Απο την στιγμη που μου το ειπε αυτο προσπαθησα να την παρω με το καλο και να την βοηθησω.Δεν θελει να παει σε ψυχολογο ουτε μαζι μου ουτε μονη της......Πλεον δεν ξερω τι να κανω και θα ηθελα την βοηθεια σας.Καποια στιγμη μου ειπε οτι ηθελε να αυτοκτονησει!!! Θα ηθελα την βοηθεια σας,ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΗΝ ΧΑΣΩ.

καταρχήν καλώς ήρθες...

με άγγιξε το θέμα σου καθώς μου θυμίζουν καποια σημεια μια περίοδο της ζωής μου.

Θα σου λεγα, να εισαι δίπλα αφήνοντας τη το χώρο να μεινει κ μονη της...γνωρίζοντας ομως οτι εισαι καπου εκει κ τη νοιαζεσαι. Αυτο νομιζω ειναι πολυ σημαντικο. Μπορει να ακουγεται ευκολο αλλα καταλαβαινω ποσο δύσκολο ειναι.

Σε ευχαριστω Sofia για την απαντηση αλλα θα ηθελα να μου πεις εκτος απο τον χρονο και τον χορο που θα της δωσω εγω δεν θα ηθελε και καποια βοηθεια απο καποιον γιατρο?δεν θελει να ακουσει για κατι τετοιο.Φοβαμε μηπως θελει και καποια φαρμακα!

tsantos,

προσωπικη μου γνωμη ειναι οτι θα πρεπε να δει εναν ψυχολογο ο οποιος θα προτεινε τη λήψη ή μη φαρμακων (μέσω ενος ψυχιάτρου). απο την άλλη, οτι κ να νομίζεις εσύ ή εγω το θέμα ειναι η κοπέλα σου να βρει τη δύναμη να ζητήσει τη βοήθεια αυτη που μπορει να χρειάζεται.

δεν βρίσκω παράλογο οτι αρνειται τη βοήθεια ειδικου...μάλλον αναμενομενο. Εμενα οταν μου το προτεινε ο αγαπημενος μου του πέταξα οτι βρήκα μπροστά μου,στο κεφάλι....ευτυχώς ειμασταν σε κλειστο χώρο:)

Δεν ξερω αν πρεπει να την πιεσω να παει σε καποιον ψυχολογο,της ειπα να παμε μαζι και δεν ηθελε και μετα της ειπα να παει μονη της και βρησκει ενα καρο δυκιολογειες για να μην παει.
Εκτος του οτι εχουν αλλαξει ολα στο μυαλο της εχει και παρα πολλα νευρα,με το παρα μικρο γινωμαστε (μπιλιες).Απο τη μια εχω ολη τη διαθεση να την βοηθησω και απο την αλλη με την συμπεριφορα της με κανει να θελω να παω να φυγω.

Η δικη μου γνωμη πριν καταφυγετε σε ψυχιατρους κλπ (αυτο το οτι με το παραμικρο προτεινουμε φαρμακα δεν ειναι και το καλυτερο) και ψυχολογους ειναι να την αφησεις λιγο μονη της και να της δωσεις καποιο χρονο να σκεφτει αν θα σου πει τι εχει. Νομιζω οτι ξερει τι εχει απλα δεν στο λεει γιατι δεν το αντεχει ουτε η ιδια. Ετσι νομιζω.

Quote:

---

Originally posted by tsantos
Για καποιο λογο γυναικολογικο πηγε στον γυναικολογο της και της εδωσε ορμονες και της ειπε οτι μαλλον εχει καταθλιψη.

---

Οι ορμονικές διαταραχές προκαλούνε σίγουρα κατάθλιψη και όχι μόνο. Αν έχει πρόβλημα με τις ορμόνες της το καλύτερο είναι να επισκεφτεί κάποιο καλό ενδοκρινολόγο.

Οι ορμονικές διαταραχές προκαλούνε σίγουρα κατάθλιψη και όχι μόνο. Αν έχει πρόβλημα με τις ορμόνες της το καλύτερο είναι να επισκεφτεί κάποιο καλό ενδοκρινολόγο.



Στο ταξιδι που πηγε ηταν μπροστα σε ενα ατυχημα μιας φιλης της και πηγε στο νοσοκομειο με νευρικη κριση.(προσπαθω να συνδιασω τα πραγματα μηπως καταλαβω και γω απο τι εγινε).Μετα αδιαθετησε κανονικα,σταματησε για 3-4 μερες αδιαθετησε ξανα σταματησε 3-4 μερες και ξανααδιαθετησε για τριτη φορα σε ενα μηνα με διαρεια 6-7 μερες τη φορα.Οταν γυρησε πηγε στο γυναικολογο και της εδωσε τις ορμονες για να σταθεροποιησει τον κυκλο της.Οταν στην αρχη μου ειπε οτι ηταν το προβλημα με τις ορμονες καταλαβα οτι μπορει τα νευρα και η γκρηνεια να ηταν απο αυτο,καποιο διαστημα εκανα body building και επερνα διαφορες αηδιες οπως τεστοστερονη και διαφορα στεροιδη και θυμαμε πως νευριαζα με το παραμικρο και γενικα ειχα αλλαξει συμπεριφορα απο ολα αυτα,μπορω να καταλαβω δηλαδη τι κανουν οι ορμονες στην συμπερηφορα ενος ατομου.Οσο για τα φαρμακα που λεει ο/η Bonnie1 οταν εχω πονοκεφαλο για να μου περασει κανω ενα καυτο μπανακι για να μην παρω παυσιπονα.;)

Μπορεί να συμβεί και το αντίθετο.Τα ψυχολογικά προβλήματα να δημιουργήσουν προβλήματα και στον κύκλο.

Αγαπητέ tsantos
Θα γίνω κακή με όλους εδώ μέσα, αλλά δεν είναι η λύση πάντα ο γιατρός. Η κοπέλα έπαθε σοκ, (μόνς σου το είπες), με το ατύχημα της φίλης της. Βρισκω απόλυτα φυσιολογικό να μην είναι τριαλαρί τριαλαρό και να έχει το μυαλό της στο γάμο και το μέλλον. Αν προσθέσεις και το γυναικολογικό της πρόβλημα( που κατά τη γνώμη μου προέκυψε από το σοκ), τότε είναι μια φυσιολογική αντίδραση των πραγμάτων. Σκέψου ότι αντιμετώπισε μια δύσκολη κατάσταση σε ένα ξένο μέρος, μακριά απ\' τους δικούς της και τον άνθρωπο της.
Δως της λίγο χρόνο και προσπάθησε να επικοινωνήσεις ουσιαστικά μαζί της για να τη βοηθήσεις.
Δεν θα τρέχουμε στους ψυχολόγους και τους ψυχίατρους για να αντιμετωπίσουμε την καθημερινότητα μας. Έλεος!

Γιατρος δεν ειμαι ουτε μου εχει ξανατυχει κατι τετοιο για να ξερω τι να κανω και οταν εχουμε καποιο προβλημα υγειας και δεν ξερουμε τι εχουμε παμε στο γιατρο!!! και δεν αφηνουμε κατι που μπορει να φτιαξει με κουβεντα και μονο να γινει να παιρνουμε ολη τη ζωη μας φαρμακα γιατι δεν θελουμε τους γιατρους.Οι γιατροι δεν ειναι ΜΠΑΜΠΟΥΛΕΣ!!!

Θεοφανία λές οτι :

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία
.......Δεν θα τρέχουμε στους ψυχολόγους και τους ψυχίατρους για να αντιμετωπίσουμε την καθημερινότητα μας. Έλεος!

---

Σύμφωνα όμως μ΄αυτά που λέει ο tsantos:

Quote:

---

Originally posted by tsantos
..... για καποιους λογους γυρησε στον 1 1/2 μηνα εντελος αλλαγμενη ψυχολογικα και χωρις να μπορω να την καταλαβω

..... πηγε στον γυναικολογο της και της εδωσε ορμονες και της ειπε οτι μαλλον εχει καταθλιψη

.... Εκτος του οτι εχουν αλλαξει ολα στο μυαλο της εχει και παρα πολλα νευρα,με το παρα μικρο γινωμαστε (μπιλιες)

.... Στο ταξιδι που πηγε ηταν μπροστα σε ενα ατυχημα μιας φιλης της και πηγε στο νοσοκομειο με νευρικη κριση
.... Μετα αδιαθετησε κανονικα,σταματησε για 3-4 μερες αδιαθετησε ξανα σταματησε 3-4 μερες και ξανααδιαθετησε για τριτη φορα σε ενα μηνα με διαρεια 6-7 μερες τη φορα.

---

Δε νομίζω οτι όλα αυτά μπορούν να θεωρηθούν ... \"καθημερινότητα\" ...
Τη στιγμή μάλιστα που αφενός προηγήθηκε νοσηλεία σε νοσοκομείο με νευρική κρίση και αφετέρου γιατρός (γυναικολόγος) έκανε μια (άτυπη) διάγνωση κατάθλιψης ... (άσε πού κανονικά θα όφειλε αυτός πρώτος να την παρέπεμπε σε ειδικό για φροντίδα της κατάθλιψης που διαφορικά διαπίστωσε από την κλινική της εικόνα .... !)

Σίγουρα ειναι καλό να μη μεγαλοποιούμε τα πράγματα και να γινόμαστε ... Ψ/υποχόνδριοι αλλά πολύ καλύτερο είναι να μην ελαχιστοποιούμε και παραγνωρίζουμε πράγματα που ΙΣΩΣ (*) χρειάζονται ειδική φροντίδα πριν πάρουν διαστάσεις τέτοιες που ίσως ξεφύγουν απ΄τον έλεγχο και δεν υπάρχει επιστροφή ...

-------------------
(*) λέω ΙΣΩΣ γιατι ΔΕΝ είμαι ειδικός και μη θεωρηθεί οτι υποστηρίζω ΝΤΕ-και-ΚΑΛΑ την όποια Ψ/θεραπευτική ή φαρμακευτική προτροπή ...

Σας πέρασε απ το μυαλό ότι αν είχε ουσιαστική σχέση με το αγόρι της δεν θα εφτανε μέχρι εκεί?
Ερώτηση κάνω

Όχι. Αν σε καλύπτει μία σχέση δε σημαίνει ότι δε θα πάθεις κατάθλιψη για κάτι άλλο που συμβαίνει στη ζωή σου.

Μεχρι πριν αρχισω να σας γραφω δεν μπορουσα να \"χονεψω\"πως ενας ανθρωπος που λεει ποσο πολυ θελει να κανει οικογενεια και ποτε θα με παντρευτεις και ποτε θα κανουμε παιδι,ξαφνικα μετα απο ενα ταξιδι 1 1\\2 μηνα να γυρναει και να λεει εντελως αντιθετα πραγματα (εγω πηγα φανταρος οπως ολοι,και δεν περασα καλα
αλλα δεν αλλαξα,εχω περασει στη ζωη μου αρκετα δυσκολα και παλι δεν αλλαξα,με χωρησε η πρωην μετα απο 6 1/2 χρονια και παλι δεν αλλαξα).Δεν το χωραει το μυαλο μου ολο αυτο που ζω ενα μηνα τωρα.Ειμαι 32 χρονο και εχω χασει τη γη κατω απ τα ποδια μου,πιανω τον εαυτο μου να κλεει σαν μαλακας χωρις ομως να μπορω να βγαλω ακρη,απο τη μια πρεπει να της φερθω με αγαπη και ηρεμια και απο την αλλη καταπιεζω τον εαυτο μου με ολα αυτα που πρεπει να δεχτω,ειμαι παρα πολυ στενοχωρημενος νοιωθω οτι εχει γινει η ψυχη μου μαυρη,ερχονται στιγμες που νοιωθω οτι θα μου στρηψει.θελω την κοπελα μου οπως ηταν δεν θελω μια αλλη που της μοιαζει!!!Συγνωμη αν σας πριζω αλλα ειχα την αναγγη να τα πω καπου γιατι θα εσκαγα.