Εχασα εναν στενο παιδικο μου φιλο
Πριν λιγο ηρθα σπιτι ειχα βγει εξω. Με το που μπαινω η μανα μου μου λεει εχουμε ενα δυσαρεστο. Σκοτωθηκε ο φωτης που παιζατε στο χωριο μικροι μαζι. Εμεινα κοκκαλο. Πώς? Ειχε πιει και γυριζε ξημερωματα σπιτι με το αυτοκίνητο και τράκαρε με ενα λεωφορειο και σκοτωθηκε επιτοπου. Η κηδεια εγινε τη προηγουμενη Κυριακη και εμας δεν μας ενημερωσε κανεις και δεν πήγαμε. Και ολοι λεγανε γιατι δεν ηρθαμε και μας κακοχαρακτηρισαν. Η μανα μου εκανε καποια τηλεφωνα να πει οτι δεν ξεραμε και τωρα το μαθαμε και οτι θα παμε σιγουρα στα 40. Ηταν 27 χρονων και μαζι παιζαμε μπασκετ και ποδοσφαιρο μικροι οταν πηγαινα στο χωριο της μανας μου τα καλοκαίρια. Μαζι βγαιναμε τα βράδια στο μαγαζι του χωριου και τρωγαμε κανα σουβλάκι και παιζαμε χαρτια κτλ... Ημασταν πολυ φιλοι. Απο τοτε που ηρθαμε Αθηνα και ημουν 15 χρονων χαθηκαμε αλλα τον θυμαμαι καλα ηταν ενας στενος παιδικος μου φιλος. Κριμα το παιδι παει αδικα. Οι δικοι του ειναι χαλια και οι αλλοι συγγενεις. Καποιοι ισως πουν αφου ηταν πιωμενος πηγαινε γυρευοντας. Δεν ξερω ισως να χουν και δικιο αλλα οσοι γνωριζαμε το παιδι από κοντα αυτο δεν αποτελει αναχωμα στο πονο που ειναι μεγαλος. Χαθηκε ενα νεο παλικαρι που ειχε ολη τη ζωη μπροστα του. Ενας παιδικος μου φιλος στο χωριο που παιζαμε μαζι μικροι. Χαθηκε τοσο αδικα απο μια απροσεξια απο μια κακια στιγμη. Ολο το χωριο ηταν στη κηδεια εκτος από μας. (που επαναλαμβανω δεν το ξεραμε σημερα το μαθαμε) Θα παμε στα 40 σιγουρα. Ηταν εκτος από παιδικος μου φιλος και μακρινος συγγενης μου. Σκοτωθηκε εδω Αθηνα. Αιωνια του η μνημη ζωη σε λογου μας.