Printable View
Τελικά ποια είναι η καταλληλοτερη μέθοδος αντιμετώπισης για άτομα που πάσχουν από ΙΔΨ;
Υπάρχουν τόσες απόψεις εκεί έξω και το μόνο που γίνεται είναι να σε μπερδεύουν.
Τι να προτιμήσει κάποιος με τη συγκεκριμένη διαταραχή;
Να αντιμετωπισει τα συμπτώματα με τεχνικές και ασκήσεις από το χώρο της θεραπείας της συμπεριφοράς (γνωσιακες -συμπεριφοριστικες σχολές );
ή να προτιμήσει την αναζήτηση των βαθύτερων αιτιών και τις ρίζες του προβλήματος ; (ψυχανάλυση )
Χωρις να ειμαι ειδικος απο αυτα που εχω ακουσει..νομιζω οτι θελει γνωσιακη -συμπεριφοριστικη....και καποια αγωγη με χαπια........η ψυχαναλυση δεν νομιζω να προσφερει τιποταQuote:
Originally Posted by Nefeli28
Είχα ακούσει και παλιότερα ότι η ψυχανάλυση δεν βοηθάει. Ίσως και να χειροτερεύει τη κατάσταση.
Δυστυχώς εκεί που απευθύνθηκα έγινε κάποιου τύπου ψυχανάλυση, η οποία με διέλυσε.
Δεν ξέρω τι να κάνω. Κάποιοι λένε πως τα συμπεριφοριστικα είναι επιφανειακή αντιμετώπιση.
Εγώ βίωσα μια πολύ οδυνηρή "θεραπεία "
και τώρα δεν ξέρω τι να κάνω. ....Είμαι σε άσχημη κατάσταση.
συγνωμη αλλα συνηθως η ψυχαναλυση σε κανει καλυτερα.....μαλλον εκει π απευθυνθηκες δεν ηταν καλος αυτος π σ εκανε...Quote:
Originally Posted by Nefeli28
μονο ενας ψυχιατρος η ψυχολογος θα μπορουσε να σ κατατοπισει σε αυτο...
παντως ξερω οτι η ιδψ εαν ειναι βαρια συνηθως συνοδευεται και απο αγωγη
Ήταν σύμβουλος ψυχικής υγείας.
Δεν ξέρω τι εκπαίδευση είχε πάνω σε ψυχαναλυτικες μεθόδους.
Η πελατεία του ήταν κατά κύριο λόγο χρήστες ουσιών.
εσυ πασχεις απο ιδψ να φανταστω.....ποσα χρονια την εχεις?Quote:
Originally Posted by Nefeli28
και αν θες πες και κατι παραπανω στο τι εχεις?
οικονομικη ανεση για ψυχιατρο/ψυχολογο εχεις?
αυτο που εχεις σου χαλαει την καθημερινοτητα?
Έχω ΊΔΨ από τα 10 μου και είμαι 35.
Κυρίως Ιδεοληψίες και καταναγκασμους σχετικά με αρρώστιες και μικρόβια. Πλυσίματα και οινόπνευμα παντού.
Πριν 2 χρόνια μετά από μια πολύ δύσκολη και στρεσογονο κατάσταση στη δουλειά η διαταραχή χτύπησε κόκκινο. Η ζωή μου έγινε εντελώς δυσλειτουργικη.
Τότε επισκέφτηκα τον εν λόγω ειδικό.
Τίποτα δεν ήταν ξεκάθαρο και η όλη εμπειρία μαζί του ιδιαίτερη και παράξενη.
Δεν "πήγαινε " τους ψυχολόγους, δεν ακολουθούσε συγκεκριμενες μεθόδους, μου έλεγε ότι κάνουμε ομοιοπαθητικη ψυχολογία, μου μιλούσε με λεπτομέρειες για πολύ προσωπικά του θέματα, έβριζε τη τη θρησκεία που πιστεύω, έλεγε ότι με χειροτερεύει για να γίνω καλύτερα (τα ομοιοπαθητικα που λεγαμε), ενώ είχαμε συμφωνήσει κάποια πράγματα (πχ να πηγαίνω 1 φορά την εβδομάδα ) όταν έπαθα τρελή εξάρτηση μαζί του και ήθελα να τον βλέπω πιο συχνά, δεν με εμπόδιζε, με αποτέλεσμα να κάνουμε διπλές και τριδιπλες συνεδρίες μέσα στη βδομάδα. Υπήρχεμεγάλη και συχνή επικοινωνία μεταξύ μας μέσω email.
Πριν 4 μήνες με παρέπεμψε σε φίλο του συμπεριφοριστη αλλα: την άλλη μέρα το πήρε πίσω και όταν τελικά ξανά άλλαξε γνώμη κι είπε να το κάνω, πήρα τηλ τον συμπεριφοριστη και αρνήθηκε να κάνει κάτι μαζί μου όταν άκουσε από ποιον ερχόμουν....
Αυτό ήταν το κερασάκι στην τούρτα.
Είπα κάτι συμβαίνει εδώ πέρα. Δεν είναι φυσιολογικά όλα αυτά. Κι έτσι πριν 2 μήνες πήρα την απόφαση να διακόψω τη θεραπεία μου με αυτόν. Ήμουν εκεί σχεδόν 2 χρόνια.
Είμαι σε άθλιο σημείο γιατί δεν μπορώ να διαχειριστώ τις ενοχές μου οι οποίες έχουν φουντώσει. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτόν ενώ εγώ αποφάσισα να φύγω. Νομίζω πως εγώ φταίω για όλα. Πως εγώ δεν ήμουν ικανή, εγώ δεν τον κατάλαβα, εγώ δεν έκανα κουράγιο και υπομονή.
Νιώθω πολύ βαριά μέσα μου όλη αυτή την κατάσταση γιατί εγώ πήγα εκεί για να βοηθηθω και βγήκα χειρότερη από πριν. Πλήρωσα έναν "ειδικό " για μια δουλειά που δεν έγινε ποτέ.
Στην τελευταία συνεδρία με απαξιωσε, με ειρηνευτηκε και μου άνοιξε την πόρτα να φύγω με ένα νεύμα του κεφαλιού.
Έμαθα ότι έβλεπε άτομο της οικογένειας μου κρυφά από μένα παράλληλα .
Δεν μπορώ να δεχτώ αυτό όλο τον παραλογισμό με τίποτα.
Δεν ξέρω τι να κάνω και που να στραφώ...
καλα σοβαρα μιλας?αυτος ηταν τελειως καραγκιοζης....να του κανεις καταγγελια ...ειναι δυνατον?και σ εφαγε και τοσα λεφτα?Quote:
Originally Posted by Nefeli28
πρεπει να βρεις καποιον σοβαρο γιατρο για να κανεις δουλεια μαζι τ.....
οικονομικη ανεση εχεις ?για να κανεις σωστα την θεραπεια?εαν οχι υπαρχουν και τα κεντρα ψυχικης υγειας π ειναι δωρεαν
πωπω αυτος σου τα μασαγε κανονικα τα λεφτα...διπλες ?τριπλες και καθε εβδομαδα?ειναι δυνατον?
Ήταν σύμβουλος ψυχικής υγείας και μου έκανε ψυχανάλυση. Το πιστεύεις;
Είναι πολύ άδικο να έχω δώσει 3000 ευρώ και να έχω χειροτερεψει.
Τίποτα δεν μπορώ να του κάνω γιατί οι σύμβουλοι δεν έχουν σωματείο ή οτιδήποτε τέτοιο γιατί στην Ελλάδα δεν έχουν άδεια εξασκησεως επαγγέλματος. Πήρα τον ΣΕΨ και είπαν το ίδιο. Ρώτησα και δικηγόρο.
Ωραίο ε; Να παίζουν έτσι με τις ανθρώπινες ψυχές...
Να μην μπορείς να βρεις πουθενά το δίκιο σου κι ακόμα χειρότερα την ησυχία σου. Εγώ έχω διαλυθεί. Ποιος θα με βοηθήσει τώρα;
Δεν εμπιστεύομαι ούτε τον ίσκιο μου.
Θα μπορούσα να επισκεφτώ κάποιον ιδιωτικά.
Απλά δεν ξέρω τι προσέγγιση και ποια ειδικότητα.
Άλλοι λένε συμπεριφοριστικα, άλλοι ψυχαναλυτικα.
Δεν ξέρω πια τι μου γίνεται
Γιατί να το περάσω αυτο;;;
καλα βρε κοπελια και εσυ πηγες σ συμβουλο ψυχικος υγειας? μα συμβουλο? και σ εκανε και ψυχαναλαυση? χααχαχαχαχ σορυ π γελαω αλλα δεν γινεται αυτος ο ανθρωπος να σ εκανε ψυχαναλυση...
Για μενα εαν ειναι σοβαρα τα συμπτωματα χρειαζεσαι καποιον ψυχιατρο..αλλα οχι ψυχιατρο να σ δωσει χαπια μονο αλλα να σ μιλησει κιολας....
πρεπει να αποφυγεις παση θυσια τους χαπιο γιατρους.....
Την προσεγγιση θα στην πει ο ψυχιατρος...
Αθηνα μενεις?
Σκέψου ότι πήγα συστημένη.
Και φυσικά δεν.μου είπε αυτός που με σύστησε ότι είναι σύμβουλος. Σε ψυχολόγο μου είπε ότι με στέλνει. Στην πορεία ανακάλυψα την αλήθεια.
Ο ίδιος έλεγε συνέχεια ότι δεν τους πάει τους ψυχολόγους κι ότι έχει κόντρα μαζί τους.
Η ψυχανάλυση, ψυχανάλυση όμως....Είναι δυνατόν;
Σε σύγκριση με παλιά θεωρώ ότι δεν είμαι δυσλειτουργικη με τα ψυχαναγκαστικα. Παλεύω πολύ μόνη μου.
Δεν θα ήθελα να πάρω χάπια.
Εν τω μεταξύ η αδερφή μου που έχει το ίδιο πρόβλημα με μένα πριν από 4 χρόνια πήγε σε μια ψυχολόγο με συμπεριφοριστικη προσέγγιση και παράλληλα πήγαινε σε ψυχίατρο ένα διάστημα για χάπια.
Εγώ δεν ήθελα να μπλέξω τα συγγενικά γι'αυτό δεν πήγα στην ίδια. Επίσης όταν πήγα στον σύμβουλο είχα (και φρόντιζε να το τονίζει κι εκείνος αυτο) ότι τα συμπεριφοριστικα είναι μα@@ιες, επιφανειακά πράγματα χωρίς νόημα κι ότι μόνο αυτή η ανάλυση που κάνω με αυτόν θα φέρει αποτελέσματα.
Τώρα ύστερα από όλα αυτά είμαι πιο μπερδεμένη από ποτέ.
Αθήνα μένω ναι. ...
εαν η αδερφη σ της περασε ισως θα επρεπε να πας και εσυ εκει π πηγε...Quote:
Originally Posted by Nefeli28
αμα εφτιαχνε δλδ η ζωη σ ,τι θα ενοιζε αμα επερνες χαπια?θα σ προσφεραν καλυτερη ποιοτητα ζωης και λιγοτερο βασανιστικες σκεψεις...
ωραια αφου μενεις αθηνα ,θα βρεις σιγουρα καποιον καλο...
Ισως στις επομενες μερες σου συστησω τον δικο μου,π πηγαινα εγω παλια....αλλα δεν θα ηθελα να πω ονομα εδω.....
Τωρα καλυτερα να περιμενεις να σ γραψει και καποιος αλλος π εχει περασει παρομοια πραγματα ισως σ κατατοπισει καλυτερα..
παντως σ αυτον π πηγαινες μην ξαναπας....
Σε ευχαριστώ για τη βοήθεια και τις σκέψεις σου.
Με αυτόν έχει τελειώσει η ιστορία. Και μάλιστα πολύ άσχημα. Σε καμία περίπτωση δεν θα τον επισκεπτομουν ξανά.
Έχασα 2 χρόνια και τόσα λεφτά εκεί πέρα...
Ίσως να σκεφτώ αυτήν της αδερφής μου. Πιο πολύ με κολλάει η προσέγγιση κι όχι τα χάπια. Αν δηλαδή θα γίνει ουσιαστική δουλειά με τις συμπεριφοριστικες τεχνικές. Ξέρεις, οι εμμονές μου το κάνουν αυτό.
Να σκέφτομαι και να αναλύω και να μη βρίσκω άκρη για το τι θα ήταν καλύτερο. Κλασική ιδψ. ...
Γνωμη μου, καλυτερα να ξεκινησεις φαρμακευτικα. Να βρεις εναν καλο γιατρο να σε ρυθμισει. Μην τα φοβασαι, η δουλεια γινεται πιο ευκολα, θα το δεις και εσυ, και μετα θα λες γιατι να μην παρεις νωριτερα.
Ουτε θα εθιστεις ουτε κιλα θα παρεις αν ακολουθησεις τις οδηγιες του γιατρου.
Και οταν ηρεμησει το κεφαλι σου, και ξεμπλοκαρεις, μπαινεις σε μια ψυχοθεραπευτικη διαδικασια να διορθωσεις τα κακως κειμενα. Οπως εισαι τωρα σε συγχυση, μπερδεμενη, και υστερα απο το φιασκο με το συμβουλο, αν μπλεξεις παλι με τεχνικες, λογια, εσωτερικα ψαξιματα, αναβιωσεις και συναισθηματα, θα μπερδευτεις ακομα περισσοτερο.