ΚΑΤΆΘΛΙΨΗ 6 ΦΟΡΈΣ ΣΕ 15 ΧΡΟΝΙΑ

Γειά σας,
Διανύω αυτή τη στιγμή το έκτο επεισόδιο κατάθλιψης. Πρώτη φορά στα 21 και τα 3 τελευταία επεισόδια από 2012 μέχρι 2016, δηλαδή 3 επεισόδια σε 5 χρόνια. Αυτό που κατάλαβα είναι πως η κατάθλιψη επανέρχεται όταν διακόπτω (σταδιακά και με τη συναίνεση του γιατρού) την αγωγή, γιατί θέλω να κάνω παιδί. 3 φορές το προσπάθησα και υποτροπίασα. Ξαφνικά, τώρα ο γιατρός μου λέει μπορείς με κάποια φάρμακα να κάνεις παιδί και έχω τρελαθεί. Γιατί δεν μου το είπαν τόσα χρόνια; γιατί με άφηναν να τα κόβω και να υποτροπιάζω και να βασανίζομαι έτσι; Έχω κάνει μία απόπειρα αυτοκτονίας. Θα μπορούσα να έχω πεθάνει. Νιώθω εξόργισμένη, είμαι 36 ετών και έχει καταστραφεί η ζωή μου 6 φορές, δεν έκανα οικογένεια ενώ θα μπορούσα. Ποια είναι η ευθύνη των γιατρών απέναντι στον ασθενή; Θα επέτρεπαν ποτέ σε ένα διαβητικό να κόψει την ινσουλίνη; ok, εγώ δεν είχα τις γνώσεις και θεωρούσα ότι πρέπει να τα κόψω για να κάνω παιδί, εκείνοι (2 ψυχίατροι και η γυναικολόγος μου) δεν μπορούσαν να εκτιμήσουν ότι πρέπει να παίρνω για πάντα αγωγή; Αυτές οι σκέψεις με βασανίζουν, υποτίθεται μάλιστα ότι πάω στους top γιατρούς της πόλης μου.
Αν κάποιος είχε ανάλογη εμπειρία ας μου πει τη γνώμη του.
Να είμαστε όλοι καλά.
Με αγάπη.

εγω κοριτσι μου εριξα παιδι γιατι επαθα επεισοδιο καταθλιψαρας κ στρες κατα την εγκυμοσυνη κ την διεκοψα γιατι ο μαλακας ο γυναικολογος μου δεν με ενημερωσε οτι θα μπορουσα να παρω θεραπεια!! τι λες τωρα??? ξερεις ποσοι αχρηστοι υπαρχουν?
εννοειται οτι μπορεις να παιρνεις τα φαρμακα σου οταν εισαι εγκυος,εχω φιλες που γεννησαν κ εκαναν υγιεστατα παιδια παιρνοντας 40mg ladose τη μερα! τι να λεμε τωρα!
ξεκινα το φαρμακο σου κ ξεκολλα! να εισαι εσυ πρωτα καλα.. κ αν ερθει το παιδακι θα σε βηθησουν να τα βγαλεις περα μια χαρα με το φαρμακακι σου μαζι! πρωτα ομως κοιτα τον εαυτο σου τωρα...κ οχι το θεμα παιδι.κοιτα να συνελθεις κ ολα θα ερθουν!!

Να σημειώσω ότι κάνω και ψυχοθεραπεία εδώ και 5 χρόνια με έναν καταπληκτικό ψυχολόγο και με έχει βοηθήσει πολύ. Αλλά δυστυχώς, ενώ είμαι ευχαριστημένη, επιτυχημένη, με καλή δουλειά, με καλή σχέση, με φίλους, όταν δεν παίρνω τα χάπια κλείνομαι για μήνες στο σπίτι σε απόγνωση. Και πραγματικά δε θα τα έκοβα ποτέ (σε δόση συντήρησης), αν δεν ήθελα να κάνω παιδί. Όταν είμαι καλά μπορώ να λειτουργώ τέλεια, είμαι αποδοτική σε όλα. Όταν παθαίνω κατάθλιψη γίνομαι σκιά του εαυτού μου...Δε θέλω να το ξαναπεράσω ποτέ...

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Αυτό το χάπι μου είπε ότι μπορώ να πάρω, αφού όμως έφαγα 3 καταθλίψεις αδίκως. Έψαξα και είδα ότι πολλές γυναίκες έχουν πάρει ladose, zoloft και γέννησαν φυσιολογικά παιδιά. Γιατί όμως δεν μου το είπαν όταν 3 φορές προσπάθησα να τα κόψω; Μάλιστα ο τελευταίος γιατρός ήταν κάθετος: δε συναινώ να κάνεις παιδί με την αγωγή.

ΡΕ Συ...οι γιατροι λενε τι λεει το πρωτοκολλο..ομως στην κλινικη πραξη τα παιδια που γεννιουνται με λαντοζ δεν εχουν καμια εκπτωση στις ικανοτητες τους κλπ..
σου λεω εγω εχω φιλες που το εκαναν κ μια χαρα ειναι τα παιδια τους..κ πανεξυπνα κ ολα! πολλοι γιατροι υποστηριζουν οτι δεν πρεπει, αλλοι παλι λενε οκ..δεν παιζει θεμα..
ομως αν δουν οτι η γυναικα υποφερει δινουν αντικαταθλιπτικο ακομα κ κατα την διαρκεια της εγκυμοσυνης.
κακως εκοψες.τωρα λαντοζ παιρνεις?ξεκινησες?σε ποια μερα εισαι??

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

ΡΕ Συ...οι γιατροι λενε τι λεει το πρωτοκολλο..ομως στην κλινικη πραξη τα παιδια που γεννιουνται με λαντοζ δεν εχουν καμια εκπτωση στις ικανοτητες τους κλπ..
σου λεω εγω εχω φιλες που το εκαναν κ μια χαρα ειναι τα παιδια τους..κ πανεξυπνα κ ολα! πολλοι γιατροι υποστηριζουν οτι δεν πρεπει, αλλοι παλι λενε οκ..δεν παιζει θεμα..
ομως αν δουν οτι η γυναικα υποφερει δινουν αντικαταθλιπτικο ακομα κ κατα την διαρκεια της εγκυμοσυνης.
κακως εκοψες.τωρα λαντοζ παιρνεις?ξεκινησες?σε ποια μερα εισαι??

---

Δεν είχα πάρει ποτέ ladose, πρώτη φορά πήρα, πάντα μου έδιναν efexor και συμπληρωματικά lamictal. Είχα δοκιμάσει και διάφορα άλλα wellbutrin, valdoxan, remeron...Ποτέ δε μου έδωσαν κλασσικό SSRI πχ Ladose, Zoloft. Επί 15 χρόνια μιλάμε... Ο γιατρός που μου έδωσε το ladose τώρα δεν με έβλεπε πολύ καιρό και περισσότερο πήγαινα για τη συνταγογράφηση. Η προηγούμενη, επί 10 χρόνια γιατρός μου (η καλύτερη της πόλης και η πιο ακριβή) πάντα efexor και πάντα έμενα κλεισμένη στο σπίτι 6 μήνες μέχρι να γίνω καλά. Τώρα παίρνω από αρχές Σεπτέμβρη το efexor και από αρχές Οκτώβρη και το Ladose. Με το Ladose αμεσως ειδα διαφορα, σε 3 εβδομάδες άρχισα να νιώθω καλύτερα. Πρόσφατα βάλαμε και το lamictal. Ουσιαστικά είμαι στους 3 μήνες, έχω δει θετικά αποτελέσματα στον ύπνο και το φαγητό, αλλά η διάθεση δεν λέει να βελτιωθεί, ειδικά το πρωί η μαυρίλα με πλακώνει. Με έχει πιάσει και το άγχος πότε θα κάνω παιδί, πέρασαν τα χρόνια, θα είμαι έγκυος στα 38-39 άρα ήδη σε υψηλό ρίσκο επιπλοκών...Από τη δουλειά με περιμένουν να γυρίσω πως και πως γιατί έχω πολλά καθήκοντα και εκκρεμότητες (είναι η τρίτη φορά που παίρνω άδεια λόγω κατάθλιψης, ευτυχώς υπάρχει κατανόηση).
Ξέρω πως τώρα έχει σημασία το να γίνω καλά, αλλά σκέφτομαι πολλά και φοβάμαι πολύ, δε θέλω να ξαναπάθω κατάθλιψη ποτέ, αλλά δεν μπορείς να είσαι σίγουρος...

δεν καταλαβα κ πολυ καλα..κανεις συνδυασμο με effexor,ladose kai lamictal? το λαντοζ ειναι πολυ καλο φαρμακο αλλα αργει..θελει κανα 40μερο..να ισιωσεις τελειως.
20mg που παιρνω εγω παντα ειναι η πιο χαμηλη δοση..δεν εχω παρει ποτε κατι αλλο κ ουτε παραπανω απο 20mg ladose.
οσον αφορα το παιδι...τι να το κανεις χρυση μυο το παιδι οταν εσυ η ιδια εισαι τοσο χαλια?
οχι ...εσυ τωρα κοιτα τον εαυτο σου....κ μενα με ειχε πιασει η κωλοπιλαλα να γινω μανα..κ τελικα το παρατησα...βαρεθηκα να ασχολουμαι με αυτο...θελω να ειμαι εγω καλα! κ ειμαι 37 χρονων.
δεν ειμαι μικρη πια..κ ναι πλεον σκεφτομαι οτι μπορει κ να μην κανω παιδι πια..και?τι εγινε αν δεν κανω?θα παθω τιποτα?? ισα ισα...θα κοιμαμαι κ οσο θελω κ θα ζω για την παρτυ μου, εκατσα κ το φιλοσοφησα πολυ...ειπα ..τελος! πρωτα εγω κ ολα τα αλλα αν θελουν κ οποτε θελουν..κ αν δεν ερθουν χεστηκα...προεχει η υγεια μου! μια ζωη την εχω!

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

δεν καταλαβα κ πολυ καλα..κανεις συνδυασμο με effexor,ladose kai lamictal? το λαντοζ ειναι πολυ καλο φαρμακο αλλα αργει..θελει κανα 40μερο..να ισιωσεις τελειως.
20mg που παιρνω εγω παντα ειναι η πιο χαμηλη δοση..δεν εχω παρει ποτε κατι αλλο κ ουτε παραπανω απο 20mg ladose.
οσον αφορα το παιδι...τι να το κανεις χρυση μυο το παιδι οταν εσυ η ιδια εισαι τοσο χαλια?
οχι ...εσυ τωρα κοιτα τον εαυτο σου....κ μενα με ειχε πιασει η κωλοπιλαλα να γινω μανα..κ τελικα το παρατησα...βαρεθηκα να ασχολουμαι με αυτο...θελω να ειμαι εγω καλα! κ ειμαι 37 χρονων.
δεν ειμαι μικρη πια..κ ναι πλεον σκεφτομαι οτι μπορει κ να μην κανω παιδι πια..και?τι εγινε αν δεν κανω?θα παθω τιποτα?? ισα ισα...θα κοιμαμαι κ οσο θελω κ θα ζω για την παρτυ μου, εκατσα κ το φιλοσοφησα πολυ...ειπα ..τελος! πρωτα εγω κ ολα τα αλλα αν θελουν κ οποτε θελουν..κ αν δεν ερθουν χεστηκα...προεχει η υγεια μου! μια ζωη την εχω!

---

Ναι, παίρνω 225 efexor, 60 ladose και 50 lamictal (mg όλα). Ο στόχος είναι να γίνω καλά με μία επιθετική αγωγή και μετά να μείνω μόνο με το ladose για την εγκυμοσύνη. Εσένα σε 40 μέρες σε κάνει καλά το Ladose? Εγώ λιγότερο από εξάμηνο δεν έχω κάνει ποτέ (με το efexor σαν βασικό φάρμακο πάντα). 6 μήνες στο σπίτι! Τρέλα! Απορώ γιατί επέμεναν τόσο στο efexor...Απορώ και με εμένα που ενώ έβλεπα ότι αργώ να γίνω καλά τους εμπιστευόμουν...
Το θέμα παιδί είναι μεγάλη πληγή για εμένα. Ποτέ δεν ήθελα ιδιαίτερα, ένιωθα ότι δεν είμαι κατάλληλη για μάνα, το σκεφτόμουν αλλά παράλληλα σκεφτόμουν όπως λες κι εσύ όλες τις υποχρεώσεις, είχα πάντα απαιτητική δουλειά και είμαι εργασιομανής, πολλά ταξίδια εξωτερικό, πάντα το παιδί το έβλεπα σαν εμπόδιο. Μετά τα 32, όταν έκανε η αδερφή μου το 1ο της παιδί, άρχισα να το σκέφτομαι περισσότερο και αποφάσισα πως θέλω να κάνω. Το θέλει και ο σύντροφός πολύ...Και όταν βλέπεις όλους γύρω σου να έχουν παιδιά αρχίζεις να το σκέφτεσαι κάπως. Άρχισα να βλέπω τη ζωή μου σε μερικά χρόνια άδεια. Ο σύντροφός σου είναι οκ με το θέμα αυτό;
Ψάχνω διάφορες λύσεις παράλληλα, με παρένθετη κλπ, αλλά θέλει πολύ ψάξιμο, όταν γίνω καλά θα δούμε.

καθεσαι κ τα σκεφτεσαι ολα συνολικα κ θα κανεις αγχος...εχει ο θεος...αυτο θα λες!
ο συντροφος μου δεν καιγεται για παιδι οποτε ειμαι οκ με αυτο το θεμα..δεν τον αφορα καν ..αν ερθει λεει οκ..αν δεν ερθει χεστηκε..ετσι μου ειπε.
αν ειμαστε καλα θελω εμεις οι δυο κ τιποτα στον κοσμο αληθεια!
ναι εγω με 20mg γινομαι καλα ειναι η τριτη φορα που το παιρνω , κ με πιανει σε 45 μερες περιπου κ μετα γινομαι πουλι πετουμενο...βρισκω ξανα τον εαυτο μου!
εμενα μου το κοψε ο γιατρος τον Μαιο για δοκιμη..κ μετα απο 6 μηνες..δλδ πριν κανα 2μηνο υποτροπιασα πολυ..μονο που εγω δεν εκανα μειζων καταθλιπτικο που κανω παντα..εκανα τρομερη γενικευμενη αγχωδη δαιταραχη..τρεμουλα,απειρο οξυ στρες κ τρομερος φοβος !
οποτε το ξαναρχισαμε τωρα παλι κ ειμαι στην 17η μερα...με εχιε κανει πολυ χειροτερα! το μυαλο μου κολλαει, καθε πρωι τρεμω σαν το ψαρι κ πινω ζαναξ μαζι..
κοριτσι μου..με τοσο στρες εγω αν κανω παιδι..παιζει να πηδηξω απο κανα μπαλκονι..αστο καλυτερα..το λυπαμαι κ αυτο το ερμο το πλασμα..τι φταει?
ασε που μπορει να κληρονομησει την ΓΑΔ μου κ να υποφερει κ αυτο...γιατι?
εχω δυο υπεροχα σκυλακια που ειναι σαν μωρακια!! περναω υπεροχα μαζι τους.
νιωθω οτι το παιδι το θες να το κανεις περισσοτερο γιατι ειναι λιγο θεμα κοινωνικης καταξιωσης.
εισαι σιγουρη οτι θες παιδι?
ψυχοθεραπεια επισης κανεις?ειναι κατι που θα πρεπε να κανεις ..

Λίλα πώς ξεκίνησαν ολα αυτα; Αντιμετώπιζες κάποια προβλήματα ή ετσι ξεκίνησε;

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

καθεσαι κ τα σκεφτεσαι ολα συνολικα κ θα κανεις αγχος...εχει ο θεος...αυτο θα λες!
ο συντροφος μου δεν καιγεται για παιδι οποτε ειμαι οκ με αυτο το θεμα..δεν τον αφορα καν ..αν ερθει λεει οκ..αν δεν ερθει χεστηκε..ετσι μου ειπε.
αν ειμαστε καλα θελω εμεις οι δυο κ τιποτα στον κοσμο αληθεια!
ναι εγω με 20mg γινομαι καλα ειναι η τριτη φορα που το παιρνω , κ με πιανει σε 45 μερες περιπου κ μετα γινομαι πουλι πετουμενο...βρισκω ξανα τον εαυτο μου!
εμενα μου το κοψε ο γιατρος τον Μαιο για δοκιμη..κ μετα απο 6 μηνες..δλδ πριν κανα 2μηνο υποτροπιασα πολυ..μονο που εγω δεν εκανα μειζων καταθλιπτικο που κανω παντα..εκανα τρομερη γενικευμενη αγχωδη δαιταραχη..τρεμουλα,απειρο οξυ στρες κ τρομερος φοβος !
οποτε το ξαναρχισαμε τωρα παλι κ ειμαι στην 17η μερα...με εχιε κανει πολυ χειροτερα! το μυαλο μου κολλαει, καθε πρωι τρεμω σαν το ψαρι κ πινω ζαναξ μαζι..
κοριτσι μου..με τοσο στρες εγω αν κανω παιδι..παιζει να πηδηξω απο κανα μπαλκονι..αστο καλυτερα..το λυπαμαι κ αυτο το ερμο το πλασμα..τι φταει?
ασε που μπορει να κληρονομησει την ΓΑΔ μου κ να υποφερει κ αυτο...γιατι?
εχω δυο υπεροχα σκυλακια που ειναι σαν μωρακια!! περναω υπεροχα μαζι τους.
νιωθω οτι το παιδι το θες να το κανεις περισσοτερο γιατι ειναι λιγο θεμα κοινωνικης καταξιωσης.
εισαι σιγουρη οτι θες παιδι?
ψυχοθεραπεια επισης κανεις?ειναι κατι που θα πρεπε να κανεις ..

---

Κάνω ψυχοθεραπεία εδώ και 5 χρόνια με έναν καταπληκτικό ψυχολόγο. Με έχει βοηθήσει πολύ ως προς τη διαχείριση του άγχους και αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων κλπ. Όταν όμως πέφτω σε κατάθλιψη δεν υπάρχει τίποτα για μένα, είναι πάντα πολύ βαριάς μορφής, με αυτοκτονικό ιδεασμό κάθε μέρα όλη μέρα. Επίσης, κρατάει πολύ, κοντά εξάμηνο. Οπότε, μόνο τα χάπια μπορούν να με σώσουν...
Παιδί μόνο επειδή πρέπει δε θα έκανα, αυτό το έχω συζητήσει με τον ψυχολόγο.
Το θέμα της κληρονομικότητας με φοβίζει γιατί έχουμε ιστορικό κατάθλιψης στην οικογένεια, ελπίζω να μην το περάσω στο παιδί μου, αλλά και να το περάσω, πλέον ξέρω ότι με ένα χάπι τη μέρα θα είναι καλά (ήμουν εγώ το πειραματόζωο...)

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Λίλα πώς ξεκίνησαν ολα αυτα; Αντιμετώπιζες κάποια προβλήματα ή ετσι ξεκίνησε;

---

Γενικότερα ήμουν πάντα αγχώδης άνθρωπος από μικρό παιδί. Θυμάμαι τις πρώτες κρίσεις πανικού στο δημοτικό. Ήθελα να είμαι καλή σε ό,τι κάνω, ήμουν άριστη μαθήτρια και μετά φοιτήτρια και είχα πάντα καλή (αν και αγχωτική) δουλειά, όπου προσπαθούσα πάντα αντίστοιχα να είμαι τέλεια σε όλα. Στα 21 μου, ως φοιτήτρια, ξεκίνησε ο αγώνας μου με το τέρας, πρώτα με αγχώδη διαταραχή και ψυχοσωματικά που κατέληξε κατάθλιψη. Δεν ξέρω αν είναι τυχαίο το ότι συνέπεσε με την 1η φορά που πήρα αντισυλληπτικά χάπια...
Μετά γινόμουν καλά και ξαναέπεφτα όταν έκοβα τα χάπια ή συνέβαινε κάτι πολύ στενάχωρο (πχ το 2012 είχα μόλις κόψει τα χάπια και έχασα τον λατρεμένο μου παππού, εκεί έπαθα 9 μήνες κατάθλιψη). Τα υπόλοιπα πάνω κάτω τα έχω αναφέρει. Από το 2012 και μετά είχα 3 σοβαρές καταθλίψεις, πάντα μετά τη διακοπή των χαπιών, οπότε θεωρώ σίγουρο ότι κάτι τέτοιο δεν πρέπει να το ξανακάνω και πρέπει να συνεχίσω μία αγωγή συντήρησης για πάντα.

Οπότε εφόσον ξέρεις τώρα,μη ξανακοψειςντο χάπι σου..κ ολα θα πάνε καλά.εγω έχω κάνει 5 υποτροπες από το 2011+τωρα..ακομα κνμεσα στη θεραπεία...ενώ είναι ή τρίτη φορά που παίρνω λαντοζ..όπως σου είπα κ πριν κ πριν λίγες μέρες μου είπε ότι θα παίρνω αντικαταθλιπτικο δια βιου πλέον..αν μείνω έγκυος μου είπε (που δεν το επιδιώκω), συνεχοζω κανονικά την θεραπεία μου.. οπότε εύχομαι καλή ανάρρωση να εχουμε κ γρήγορη.μην ανησυχείς το λαντοζ είναι απίθανο κ σε 1 μήνα θα εισαι τέλεια..κ ολα θα πάνε όπως ακριβώς εσυ θελεις.

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

Οπότε εφόσον ξέρεις τώρα,μη ξανακοψειςντο χάπι σου..κ ολα θα πάνε καλά.εγω έχω κάνει 5 υποτροπες από το 2011+τωρα..ακομα κνμεσα στη θεραπεία...ενώ είναι ή τρίτη φορά που παίρνω λαντοζ..όπως σου είπα κ πριν κ πριν λίγες μέρες μου είπε ότι θα παίρνω αντικαταθλιπτικο δια βιου πλέον..αν μείνω έγκυος μου είπε (που δεν το επιδιώκω), συνεχοζω κανονικά την θεραπεία μου.. οπότε εύχομαι καλή ανάρρωση να εχουμε κ γρήγορη.μην ανησυχείς το λαντοζ είναι απίθανο κ σε 1 μήνα θα εισαι τέλεια..κ ολα θα πάνε όπως ακριβώς εσυ θελεις.

---

Σε ευχαριστώ πολύ! Εύχομαι ό,τι καλύτερο και για εσένα!