Βρισκομαι σε μια σχεση 3 μηνων και εχω θεμα...πριν απο 6 μηνες ειχα χωρισει απο μια μεγαλη σχεση και περασα πολλα σχετικα με τη ψυχικη μου υγεια.Ομως αποφασισα να μη τα παρατησω ευκολα και αφου ηρεμησω λιγο να ξεκινησω μια καινουρια(γιατι δεν αντεχω και τη μοναξια).Ομως παρατηρησα πως ο ανθρωπος αυτος εχει θεμα με το αλκοολ,φαινεται οτι εχει περασει πολλες δυσκολιες στη ζωη του και ξεσπα εκει.Θελω να σημειωσω οτι ειναι παρα πολυ ζηλιαρης και εχει φτασει στο σημειο να ειναι καχυποπτος μεχρι αηδιας φτιαχνοντας ιστοριες και κατηγορωντας με οτι τον απατω,εαν υποψιαστει κατι τετοιο βγαινει εξω αμεσως και πινει υπερβολικα,ειναι σα να του αρεσει να στεναχωριεται για να πινει,εκει που ειναι καλα πεφτει σε μια περιεργη φαση,εχω σκεφτει οτι περα απο τα συναισθηματα που εχω για εκεινον δε μπορω να ζησω με εναν τετοιον ανθρωπο και να φανταστειτε οτι ειναι το μονο του ελλατωμα,τη ζηλια μπορω να την ψιλοανεχτω(ακομα)αλλα το οτι πινει για να πνιξει τον πονο του αντι να καθισει να το συζητησει μαζι μου δεν ξερω αν θα μπορεσω να το ανεχτω,γιατι γινεται αλλος ανθρωπος.Ηδη παρακολουθειται απο καποιον ειδικο αλλα δε βλεπω αποτελεσμα.Σκεφτηκα να τον αφησω οριστικα αυτη τη φορα( γιατι εχω προσπαθησει κι αλλες)αλλα ετυχε να πεθανει η μητερα του και επρεπε να του συμπαρασταθω(γιατι δεν εχει κανεναν αλλον στη ζωη μονο συγγενεις που βρισκονται μακρια)του ειπα να χωρισουμε και μου ειπε πως εαν χωρισουμε θα αυτοκτονησει με χαπια, γιατι θα μεινει ολομοναχος και οτι θελει να φτιαξει τη δικη του οικογενεια μαζι μου αλλιως ποιος ο λογος να ζει και τωρα που πεθανε η μητερα του η ψυχολογια του ειναι ακομα χειροτερη,εχω προσπαθησει να τον βοηθησω πολλες φορες να ανεβει ψυχολογικα αλλα δε γινεται τιποτα.