Ξαφνικη κλειστοφοβια.

Καλησπερα,ειμαι καινουρια στο φορουμ και μπηκα για εναν συγκεκριμενο λογο.
Απο μικρη θυμαμαι οταν μαλωνα με τα αδερφια μου και με κρατουσανε για να μην μπορω να κουνηθω εγω κατι παθαινα σαν να τρελαινομουνα και τσιριζα μεχρι να με αφησουν. Η οταν ημασταν παιδια σε παιχνιδι παλι δενομασταν με σχοινια και κυλιομασταν στις κατηφορες και εγω μια φορα το δοκιμασα και σα να το'χασα τελειως,με φοβηθηκαν τα παιδια ετσι οπως εκανα για να λυθω.
Αυτα τα αναφερω γιατι ειναι τα μονα που μπορω να θυμηθω,σχετικα με αυτο που επαθα προσφατα.
Πριν 1,5 μηνα αρχισα να βλεπω εφιαλτες. Στον πιο συχνο μου,βρισκομαι σε ενα δωματιο το οποιο αρχιζει να συρρικνωνεται και λιγο πριν με λιωσουν οι τοιχοι ξυπναω. Στον δευτερο,βρισκομαι σε ενα κατακορυφο τουνελ το οποιο ειναι παρα πολυ στενο και παλευω να ανεβω πανω.
Εχω αυτους τους εφιαλτες δυο φορες την εβδομαδα περιπου,αλλα μολις ξυπνησω απο αυτους κοιμαμαι 2-3 ωρες μετα απ'τον φοβο.
Τελευταια και πριν αρχισουν οι εφιαλτες εγω δισταζα να μπω σε στενα μερη. Ενω στο ασανσερ της πολυκατοικιας μου δεν δισταζω καθολου να μπω (ειναι 5 ατομων) σε ενα αλλο φιλης μου που ειναι (2 ατομων) δεν μπορω ουτε να το διανοηθω και αναγκαζομαι να ανεβω 5 οροφους απ'τις σκαλες. Προσφατα εκανα τεστ ακοης για μια ιγμοριτιδα που με ταλαιπωρησε και δεν ηθελα να πω στον γιατρο οτι φοβομουν να μπω στο θαλαμο. Μπηκα,τα πηγα χαλια στο τεστ γιατι το μυαλο μου ηταν αλλου και βγαινοντας η καρδια μου χτυπουσε δυνατα και ετρεμα.
Γενικα τωρα τελευταια εχω τετοιες κλειστοφοβικες σκεψεις πολυ συχνοτερα και ειδικα οι εφιαλτες με ταλαιπωρουν πολυ!
Δεν ξερω αν περιγραφω σωστα τον ορο κλειστοφοβια γιατι περισσοτερο φοβαμαι το γεγονος οτι δεν μπορω να κουνηθω παρα το οτι βρισκομαι σε μικρο χωρο. Δηλαδη αν περιορισεις την κινηση μου πχ. αν ειμαι δεμενη και με αφησεις σε ενα ανοιχτο λιβαδι εγω παλι θα τρελαθω. Η αν με βαλεις σε μικρο χωρο και βλεπω την εξοδο,δεν θα εχω προβλημα.
Σας τα γραφω γιατι πραγματικα αρχιζει να ειναι προβλημα στην καθημερινοτητα μου και δεν ξερω αν υπαρχει τροπος να το αντιμετωπισω.
Τελος να σας πω οτι ειμαι 18 χρόνων,και ειμαι φοιτητρια. Σας το λεω για να δειξω οτι δεν υπαρχει καποιο αγχος στη ζωη μου,τελειωσα τις πανελληνιες και ειμαι πολυ χαλαρη και παρ'ολο που στις πανελληνιες εμφανισα δερματικα προβληματα και απωλεια μαλλιων απο το αγχος δεν ειχα κανενα προβλημα κλειστοφοβιας.
Συγνωμη για το μεγαλο κειμενο και ευχαριστω εκ των προτερων!

Άγχος έχει ή μισή ελλαδα κάποια πράγματα βοηθάνε σίγουρα οπωσ ή γυμναστική και ή διατροφή ελαττωσε τους καφέδες δεσ τι σε βοηθαει δεσ αν έχεις υπερενταση κάπως και ηρέμησε κι εμείς έτσι ζούμε έρχονται φεύγουν προβλήματα κλπ ζούμε όμως οπότε χαλάρωσε είσαι στην καλύτερη ηλικία

Τωρα μου θυμησες μια τρομακτικη εμπειρια που ειχα στον οδοντιατρο πηγαινοντας για απονευρωση.. Λοιπον με ειχε ξαπλωτη κατω οριζοντια ακινητοποιωντας μου τελειως το κεφαλι και γυρω απο το στομα μου ειχε βαλει ενα λατεξ (αυτο προφανως θα ηταν το λεγομενο χειρουργικο πεδιο ) δουλευοντας απο μια τρυπα στο δοντι.
Το ενιωθα τοσο σφιχτο που δεν μπορουσα να παρω ανασα , εν τω μεταξυ ειχα και τις αλλεργιες μου και ειχα και μυτη βουλωμενη , ολα αυτα σε συνδυασμο με το "μην κουνηθεις - μην κουνιεσαι" ενιωθα σαν θυμα απαγωγης!!

Κανω γυμναστικη και απο διατροφη καλα το παω.
Και δεν εχω αγχος για κατι. Γιαυτο ρωταω τι μπορει να συμβαινει. Αν ημουν σε περιοδο πανελληνιων θα το δικαιολογουσα.

Πιθανώς κατι πρόσφατα να σου θύμησε αυτη την φοβία, οτι θα είσαι καπου και δεν θα μπορείς να κουνηθείς, ειδικά σε μικρό χώρο. Μπορεί να ναι μια ταινία που είδες, μια συζήτηση, μια αλλη κακή εμπειρία, μια εικόνα, οτιδήποτε. Θα σου λεγα ομως οτι δεν είναι και τοσο τρομερό στην καθημερινότητα, δηλαδη κι εγω αν παω σε μια άγνωστη πολυκατοικία και είναι πολυ μικρό το ασανσέρ, θα το σκεφτώ. Μπορείς πολυ απλα να αποφεύγεις τετοια σεναρια. Τέλος μήπως έχεις περάσει σε αλλη πολη απ' αυτη που μεγάλωσες;

Ρε συ κούκλα έτσι είναι κάποιοι αγχωνονται κι εγώ είμαι αθλητής κι έχω ψύχωση γιατί δεν ξέρω αλλά έχω τι να κανω από το να έχω τίποτα άλλο χειρότερο έχω αυτό το παλευω κ με φάρμακα κ με γυμναστική κ είμαι πολύ καλά
γιατί δυσκολίες γιατί δεν έχει γιατί μας ήρθε αυτό στο κεφάλι κ ζούμε μην ψαχνεισ γιατί μία χαρά είσαι

Στη θέση σου από αυτά τα όνειρα που περιγράφεις θα σκεφτόμουν διαφορετικά. Μήπως κάτι υπάρχει στη ζωή σου αυτή τη περίοδο που σε κάνει να νιώθεις εγκλωβισμένη; Ή που νιώθεις οτι δεν έχεις τον έλεγχο και σε αγχώνει; Μήπως η σχολή ή κάποια σχέση που έχεις, ο κοινωνικός περίγυρος που έχεις αναπτύξει; Είσαι σίγουρη οτι είσαι οκ με όλα αυτά;
Είναι πιθανό να αγχώνεσαι για κάτι άλλο και ο εαυτός σου να αναβίωσε μέσω των ονειρων αυτόν τον παλιό φόβο που είχες με τα παιχνίδια με τα αδέρφια σου που περιγράφεις για να σε προειδοποιήσει για κάτι.

Δεν με ενοχλει και τοσο το οτι ανεβαινω 5 οροφους ή οτι δισταζω να κανω πραγματα οσο οι εφιαλτες.
Γιατι δεν μπορω να κοιμηθω μετα,και ολη τη μερα καθομαι και τα επαναλαμβανω στο μυαλο μου.
Και γινεται συχνα μεσα στην βδομαδα.
Ναι εχω περασει σε αλλη πολη αλλα πραγματικα,επειδη δεν τα παω καλα με τους γονεις μου το γεγονος οτι εφυγα με χαροποιει πολυ. Μπορω να πω οτι ειμαι σε πολλους τομεις της ζωης μου,καλυτερα απο ποτε.

Ε τότε το γεγονός ότι προχωρασ μπορεί να αντιστέκεται ένα κομμάτι σου μη δίνεις σημασία όσο μπορείς