Ψυχολόγος, Ψυχίατρος ή μόνη;

Κάνω ψυχοθεραπεία σχεδόν ένα χρόνο. Αρχικά με ψυχίατρο κι έπειτα με ψυχολόγο, για να αποφύγω την φαρμακευτική αγωγή. Η ροπή μου προς την κατάθλιψη είναι πολύ έντονη με αποκορύφωμα της αυτοκτονικές σκέψεις. Η ψυχολόγος μου, δίεγνωσε, ότι έχω έμμονες σκεψείς αυτοκτονίας και μου πρότεινε να συνεχίσω τις συνδρείες με τον ψυχίατρο. Δεν θέλω να πάρω φαρμακευτική αγωγή, γιατί θεωρώ ότι περιβαλλοντικοί παράγοντες επηρεάζουν την κατάσταση μου. Για την ακρίβεια είχα μία σχέση η οποία επιβάρυνε πολύ την κατάσταση μου, πρόσφατα έληξε, όμως εγώ δεν το αντέχω. Δεν αντέχω άλλο την απόρριψη... Η απόρριψη ήταν η καθημερινότητα μου κατά τη διάρκεια της σχέσης και τώρα που έληξε πάλι με την απόρριψη πρέπει να παλέψω. Το πρόβλημα μου είναι πως μόνο κοντά του νίωθω ασφάλεια κι ευχάριστα συναισθήματα. Τίποτε άλλο δεν με νοιάζει εκτός από το να είμαι μάζι του, αδιαφορώ για την υπόλοιπη ζωή μου. Έχω παρατήσει τη δουλειά μου, τις σπουδές μου, τους φίλους μου... Μόνο ο ύπνος, το αλκοόλ και η σκέψη ότι θα κοιμηθώ και δεν θα ξυπνήσω απαλύνουν λίγο τον πόνο μου.

Καλησπερα σου..
Ουσιαστικα λοιπον η ψυχολογικη κατηφορα ηταν αποτελεσμα ενος ανθρωπου που σε απερριπτε και κατα την διαρκεια της σχεσης σας. Πως μπορεις και νιωθεις ευχαριστα συναισθηματα με εναν ανθρωπο που ουσιαστικα σε εφτυνε ανεκαθεν?Γιατι νιωθεις αυτην την εξαρτηση ?
Απλα ερωτηματα για σκεψη.. δεν θελω απαντηση.
Δεν ξερω αν υπαρχει φαρμακο που να μας κανει να αγαπησουμε τον εαυτο μας , αν ομως ενα φαρμακο μας βοηθησει να δουμε πιο καθαρα καλο ειναι να μην το απορριπτουμε . Απομονωση και αλκοολ σαμποταρουν την ψυχοθεραπεια σου.
Πραγματικα δεν το αξιζεις ολο αυτο και ποσο μαλλον για εναν ανθρωπο.. Υπαρχουν πολλοι ανθρωποι εκει εξω που θα σε αγαπησουν και θα σε κανουν να νιωσεις πραγματικα ομορφα , αρκει να αγαπησεις εσυ πρωτα τον εαυτο σου.

Δυστυχώς με έπεισε ότι δεν υπάρχει τίποτε πια για μένα έξω στον κόσμο. Φοβάμαι ότι όσο και να παλέψω, θα πέφτω πάντα στην ίδια παγίδα. Φοβάμαι ότι όλοι απο δω και στο εξής θα μου φέρονται όπως αυτός. Άρχισα να πιστεύω ότι είμαι βάρος για όλους κι ότι η ευτυχία δεν μου αξίζει.

Καλησπέρα. Το γεγονός οτι χώρισες πρόσφατα αδιαφιλονίκητα επιδείνωσε την κατάσταση. Αν εξαιρέσουμε το θέμα της σχέσης ομως, πιο πριν υπήρχαν κάποια προβλήματα γενικότερα που μπορεί να σε έχουν επηρεάσει; τι πιστεύεις;

Eρις μας φερονται ασχημα γιατι εμεις το επιτρεπουμε. Εμεις δινουμε το οκ στο να γινουμε υποχειρια του καθενος .
Πραγματικα ελπιζω να καταφερεις να ξεριζωσεις αυτη την νοοτροπια απο μεσα σου . Δεν ειναι αγαπη αυτο και οταν ξεκαθαρισει το τοπιο μεσα σου και στο μυαλο σου θα ανακαλυψεις οτι ουτε εσυ τον αγαπας . Απλα μισεις εσενα και σε τιμωρεις.

Πριν λίγα χρόνια είχα ένα επεισόδιο κατάθλιψης κι ακόμη πριν εκδηλωθεί αυτό, κρυβόταν πίσω από την κατάχρηση αλκοόλ. Βασικά δεν ξέρω πότε ακριβώς μου χτύπησε η κατάθλιψη την πόρτα. Σύμφωνα με τον ψυχίατρο μου, το βασικότερο μου πρόβλημα είναι έλλειψη αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμηση, που μου δημιουργεί ανασφάλεια - ψυχαναλυτικά, με μεταφέρει στο φόβο του θανάτου. Πρακτικά, νιώθω ανύμπορη, σέρνομαι κυριολεκτικά.

Μαλιστα. Με το φίλο σου γιατι χωρίσατε; τι σου είπε;

Μου είπε ότι κουράστηκε, ότι θέλει να είναι μόνος. Όμως εγώ νιώθω ότι με πρόδωσε, ότι με κορόιδεψε. Έχει κι αυτός κάποια σχετικά σοβαρά ψυχολογικά θέματα, τα οποία δεν παραδέχεται και δεν θέλει να προσπαθήσει για τίποτα.

Ρε συ ερι την αλήθεια σου είπε ο άνθρωπος κουράστηκε είναι κάτι που ισχύει γενικά

Δεν διαφωνώ ότι ισχυεί γενικά. Ειδικά όμως η δική μου ζωή διαλύθηκε... Κι εγώ εξαναγκάζομαι σε μία επιλογή που μου κάνει κακό!

Ρε συ κούκλα όλοι άνω των τριάντα κάπως έτσι είμαστε μην τα παρατασ εντάξει τα είδαμε όλα αλλά έχε την ελπίδα ότι θα πάνε καλά τα πράγματα κ κάποια στιγμή θα πάνε αρκεί να το πιστευεισ μέσα σου βαθειά

Σε ευχαριστώ elis! Με έκανες να χαμογελάσω.... Δεν έφτασα ακόμα τα τριάντα και την τελευταία δεκαετία της ζωής μου, παλεύω με την κατάθλιψη και με ανθρώπους, που με πονάνε!

Άμα δεν εφτασεσ τα τριάντα δεν ειδεσ τίποτα ακόμα στα τριάντα τριαντα πέντε είναι το καλό το μόνο που μπορώ να σου πω είναι να μαθαίνεις συνέχεια για να μπορείς να ζήσεις μόνη σου

Στα 35 ναι ελις καλα τα λες δεν ειδες τιποτα ακομα , εσενα σε κόβω γυρω στα 25. Στα τριαντα αλλιως θα σκεφτεσαι χωρισεις δεν χωριζεις απο σχεσεις. Ερις σκεψου εμενα η χειροτερη απόρριψη που δέκτηκα από άνδρα ήταν από τον πατέρα μου. Οι αλλες ηταν σχετικα ανωδυνες μπροστα σε αυτην. Αν εχεις αυτοκτονικες σκεψεις τα φαρμακα επιβαλλονται.

Quote:

---

Originally Posted by take a break

.... Ερις σκεψου εμενα η χειροτερη απόρριψη που δέκτηκα από άνδρα ήταν από τον πατέρα μου. ...

---

Ερις μηπως εχεις ζησει και εσυ παρομιες καταστασεις ?